[ Talk...khanink ]
หลังจากเหตุการณ์เมื่อวาน ที่ฉันโดนผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ข่มขืน ฉันหนีออกมาเพราะไม่อยากเจอหน้าคนเลวคนนั้นอีก ฉันเลือกที่จะไม่เอาเงินจากเขา ไม่กล้าที่จะเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลย เพราะมันคือเรื่องที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตฉัน ฉันไม่คิดเลยว่าแค่จะขึ้นไปเอาผ้าลงมาซักตามที่ผู้จัดการสั่ง มันจะทำให้ฉันโดนเจอเหตุการณ์ที่เลวร้ายขนาดนั้น หมดกันความบริสุทธิ์ที่ฉันเก็บไว้มอบให้คู่ชีวิต ผู้ชายคนนั้นแวบแรกเขาเปิดประตูห้องออกมา ฉันถึงกับตะลึงในความหล่อของเขา เขาเป็นผู้ชายที่หล่อมาก ดูดีทุกอย่าง ฉันไม่เคยเห็นใครหล่อขนาดนี้มาก่อน แต่พอเขาพูดกับฉันเท่านั้นแหละ มันทำให้ฉันอึ่งกว่าเดิมอีก หล่อแต่ปากเสีย แถมยังคิดว่าฉันขายตัว ข่มขืนฉัน ไม่ฟังอะไรสักคำ แต่แค้นไปก็เท่านั้นจะทำอะไรได้ ในเมื่อเสียความบริสุทธิ์ให้เขาไปแล้วหนิ ต่อไปชาตินี้ฉันกับไอ้หน้าหล่อแต่นิสัยหมาๆ คนนั้นขออย่าให้ได้เจอกันอีกเลย ฉันตัดสินใจลาออกจากงาน ช่วงนี้ปิดเทอมฉันเลยมารับจ๊อบพิเศษ ทำได้ยังไม่ถึงเดือนเลยด้วยซ้ำ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อคะนิ้ง อายุ20 ปี มีพี่สาวชื่อ คัพเค้ก พี่สาวฉันอายุ 23 ปี พี่ฉันได้ทุนไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เรียนด้วยทำงานด้วย ส่งเงินมาให้ฉันกับยายใช้ ฉันกับพี่เค้กรักกันมาก เพราะเราเหลือกันแค่สองพี่น้อง พ่อกับแม่พวกเราเสียไปตั้งแต่เราสองคนยังเด็ก จากนั้นยายก็เป็นคนเลี้ยงพวกเราสองคน ยายดูแลฉันกับพี่เค้กดีมาก ถึงบ้านเราจะไม่ได้รวยแต่เราก็มีความสุข พอมหาวิทยาลัยปิดเทอมฉันก็คิดว่าจะหางานทำ จะได้ช่วยแบ่งเบาภาระพี่เค้ก ก็อย่างที่บอก ทำงานไม่ถึงเดือนก็โดน...นั่นแหละ ฉันเลยต้องมานั่งหางานใหม่ เฮ้อชีวิต รู้แบบนี้รอเอาเงินจากไอ้หน้าหล่อนั่นมาดีกว่า ตอนนั้นฉันไม่คิดอะไร คิดแต่จะหนีอย่างเดียว จะกลับไปเอาตอนนี้ก็ไม่ได้ “อีคะนิ้ง !!” เสียงที่คุ้นเคย ตัวถ่วงชีวิตฉันจริงๆ นี่คือเสียงของป้านาพี่สาวของแม่ฉันเอง “มีอะไร ?” ฉันตอบกลับเสียงห่วนๆ แล้วก็ทำหน้าเบื่อโลก “เอาเงินมา กูไม่มีเงินใช้แล้วเนี้ย !!” “ไม่มี เวลาหนูเอาเงินไปให้ ป้าก็เอาไปเล่นการพนันจนหมด หนูไม่มีเงินให้ป้าหรอกค่ะ” “อีนี่ มึงจะเอามาให้กูดีๆ หรือจะให้กูใช้ตบก่อนห๊ะ !!” “เอาสิ อย่าคิดว่าหนูจะยอมนะ หนูไม่ใช่พี่เค้กนะ” ฉันพร้อมบวกมากตอนนี้ ป้าก็ป้าเถอะ คนยิ่งอารมณ์เสียเพราะไม่มีงานอยู่ ยังจะมาขอเงินอยู่ได้ ป้านาเห็นว่าฉันจะสู้เลยไม่กล้าทำอะไรฉัน หลังจากทะเลาะกับป้านาเสร็จฉันก็เดินเข้าบ้านแบบหัวเสีย “นามาขอเงินอีกแล้วหรอคะนิ้ง” ยายถามฉัน “จ๊ะ ยาย” “เฮ้อ ไอ้ลูกคนนี้นี่มันจริงๆ เลย ยายขอโทษแทนนามันด้วยนะคะนิ้ง” “ยายไม่ได้ผิดสักหน่อยไม่ต้องขอโทษแทนใครหรอกยาย” “ป่านนี้ เค้กมันจะเป็นไงบ้างยายละคิดถึงมันจริงๆ” “งั้นเดี๋ยวหนูโทรวีดีโอคลอหาพี่เค้กให้เอาไหม ยายจะได้เห็นหน้าพี่เค้ากด้วย จะได้หายคิดถึง” ฉันโทรคลอหาพี่เค้ก “เออๆ ดีๆ แม้สมัยนี้มันดีจริงๆ มีเห็นหน้าผ่านไอ้จอเล็กๆ นี้ได้ด้วยเว้ย” ยายหัวเราะชอบใจใหญ่พอเห๋นหน้าตัวเองผ่านจอโทรศัพท์วันต่อมา...ฉันตื่นแต่เช้า ทำกับข้าวให้ยายกิน หลังจากกินข้าวเสร็จ ฉันก็ไปรับจ๊อบล้างจานที่ร้านอาหารตามสั่งแถวๆ ในซอยนี่แหละ ล้างจานตั้งแต่เช้ายันเย็น ได้200บาท ฉันพยายามหางานอื่นทำ ตอนนี้มีงานอะไรให้ทำก็ทำไปก่อน ไม่เลือกงานไม่ยากจน ฉันท่องคำนี้ทุกวันหลังจากทำงานเสร็จ ตกเย็นฉันก็ไปเดินตลาดหาซื้อผักกับไข่มาไว้ทำกับข้าวมื้อเย็นนี้ชีวิตฉันไม่ได้พิเศษอะไรหรอก ทุกๆ วันก็วนอยู่แค่นี้แหละจนถึงวันเปิดเทอม มันก็ไม่ได้แย่อะไรนะ ออกจะสนุกด้วยซ้ำ อย่างน้อยมันก็ดีกว่านอนอยู่บ้านเฉยๆผ่านมาหลายเดือน วันเปิดภาคเรียนของมหาวิทยาลัย เรื่องที่ฉันโดนไอ้หน้าหล่อนั่นทำลายความบริสุทธิ์ ตอนนี้ก็ไม่เก็บมาใส่ใจแล้วแหละ ก็แบบที่ฉันเคยบอก ฉันเป็นคนลืมง่ายและเรื่องที่ฉันอยากลืมที่สุดก็คือเรื่องบ้านี่“ยาย..หนูไปเรียนก่อนนะคะ” “เอ่อๆ”ฉันรีบวิ่งออกจากบ้านไปยืนรอรถเมล์ ยืนรอไม่นานรถเมล์ก็มาจอดจากนั้นฉันขึ้นรถเมล์ไปลงที่หน้ามหาวิทยาลัยณ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมคนจนๆ แบบฉันถึงได้มาเรียนที่มหาวิทยาลัยดีๆ คือตอนจะขึ้น ม.6 มันมีประกาศรับนักเรียนทุนของมหาวิทยาลัยชื่อดัง ฉันกับเพื่อนอีกสองคนก็
ฉันพยายามหาแต่ยังไงก็ไม่เจอ จนถอดใจ เดี๋ยวก็คงเจอเองแหละฉันชอบลืมแบบนี้ประจำ ถึงเวลาที่มะปรางมารับไปคลับ คือมะปรางมันไปรับ มินกับจินแล้วมารับฉันคนสุดท้าย ฉันก็ไม่ได้เเต่งตัวเซ็กซี่อะไรมากหรอก แต่งตัวสไตล์ฉันนี่แหละ ส่วนจินกับมะปรางสองคนนี้มันแต่งตัวกันแบบกินกันแทบไม่ลง ฉันกันมินนี่ชิดซ้ายเลย@คลับ...พอมาถึงสั่งเหล้าอะไรแล้วเรียบร้อย“วันนี้วงในบอกมาว่าพี่คลาสจะมาผับนี้” มะปรางพูดอย่างตื่นเต้น“คลาส ที่เป็นฝาแฝดพี่คริสไหม นักแข่งรถไง” จินพูดเสริม“เยส !!” มะปรางพยักหน้ารับ“เสียดาย ฉันชอบพี่คริส” จินพูด“ฉันก็ชอบพี่คริส แต่พี่เขาสองคนหน้าตาเหมือนกัน ได้ใครก็ดีทั้งนั้น” มะปรางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ฉันกับมินมองหน้ากันแล้วส่ายหัวเบาๆ ให้กับความแรดของเพื่อนทั้งสองคนนี้“มาๆ ชนแก้ว ชนให้กับความร่านของแกสองคน” ฉันยื่นแก้วไปตรงหน้า“แรงค่ะ แต่ฉันชอบคำนี้”“ชนๆๆ”เคร้ง (เสียงแก้วกระทบกัน)กินไปได้สักพักเริ่มเมาได้ที่แล้ว จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงในคลับกรี๊ดๆ กัน“แหกปากทำไมเนี่ย ทำเหมือนมีคนตายงั้นแหละ” มินพูดอย่างหงุดหงิด“อร้ายยย..กรี๊ด!!” จู่ๆ มะปรางที่มองๆ ดูอะไรสักอย่างก็กรี๊ดออกมาเสียงดัง“น
ฉันผลักผู้ชายหน้าหล่อออกแล้วฉันก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที...“..อีคานิ้งง” เสียงอีมินเรียกฉัน“ฉันอยู่เน้....!!” ฉันเปิดประตูห้องน้ำออกไปหามิน“หื้ม..สภาพแกตอนเหมือนศพมาก”“ฉันไม่ไหวแล้ว....”ภาพตัดเช้า...ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่เวียนหัวสุดๆ เมาค้าง เมื่อคืนไม่รู้ไปทำอะไรทุเลสๆ ไว้หรือป่าว จำอะไรไม่ได้เลย มาถึงบ้านได้ไงยังไม่รู้เลย ดีนะยายเล่นโทรศัพท์ไม่เป็น นี่ถ้ายายเล่นเป็นแล้วโทรไปบอกพี่เค้กนะมีหวังพี่เค้กบ่นฉันยาวแน่สรุปแก๊งฉันสี่คนไม่มีใครได้ไปเรียนเลย เมากันทุกคนตัดมาวันเสาร์ ฉันสี่คนนัดเจอกันที่สนามแข่งรถkkณ สนามแข่งรถ kk“ไปพวกแกฉันซื้อบัตรเรียบร้อยแล้ว” มะปรางชูบัตรขึ้นโชว์เราสี่คนเดินเข้าไปด้านในสนาม ขอบอกว่าคนเยอะมาก และส่วนมากจะเป็นผู้หญิง“ฉันไม่ชอบแบบนี้เลย คนเยอะ” ฉันเดินไปบ่นๆ ไป“ชะนีพวกนี้คงจะมาเชียร์พี่คริสแน่” จินพูด“ฉันก็ว่างั้น เราต้องไปยืนดูด้านหน้าพี่คริสจะได้เห็นฉัน” จากนั้นมะปรางกับจินมันก็ลากฉันกับมินมายืนติดขอบสนามเลย แดดก็ร้อนๆ คนก็โคตรเยอะ โอ้ยจะเป็นลม ไม่น่าเห็นแก่บัตรฟรีเลยกรี๊ด กรี๊ด....!!!! จู่ๆ ก็มีเสียงกรี้ดดังขึ้น รวมทั้งมะปรางกับจินด้วย“
ผู้ชายร่างใหญ่สองคนที่จับตัวฉันมา ยัดฉันเข้าไปในห้องๆ หนึ่ง แล้วไอ้หน้าหล่อก็เดินตามเข้ามาพร้อมกับปิดประตูล็อกกลอน เสร็จแล้วเขาก็เดินตรงมาทางฉัน“จะ..จะ...จะ...ทำอะไร” ฉันพูดไม่ได้สรรพ พร้อมๆ กับขยับตัวถอยหนี“เธอจำฉันไม่ได้...?” เขาจ้องหน้าฉันแล้วขมวดคิ้วเป็นปมถาม“นะ..หนู...หนู เคยเจอพี่หรอคะ”เอาจริงๆ ฉันว่าเขาหน้าคุ้นมากจริงๆ นะ เหมือนเคยเจอ แต่พยายามคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก“หึ!!” เขาหัวเราะในลำคอเขาๆ “จำผัวตัวเองไม่ได้หรอหื้ม ลืมง่ายจัง” ฉันสะตั้นกับคำคำนี้ไปเลย ผะ ผัว ผัวงั้นหรอ เหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อนมันผุดเข้ามาในหัวฉันอีกครั้ง วันที่ฉันโดนข่มขืน ฉันลืมไปแล้วว่าผู้ชายคนนั้นหน้าตายังไง แต่พอไอ้หน้าหล่อพูดแบบนี้มันทำให้ฉันคิดได้ทันที 10 ล้าน ฉันจะทวงเขาดีไหมนะ มันจะหน้าเกลียดไหม เอะ! ไม่สิเรื่องเงินเอาไว้ทีหลัง ตอนนี้ฉันต้องตกใจก่อน อุตส่าห์หนีมาได้ พอจะเจอทำไมถึงง่ายดายขนาดนี้กัน“ต้องให้ฉันทบทวนความจำให้ไหม..” เขาเดินมาใกล้ๆ ฉัน ผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาแต่กบับดูอันตรายเอามากๆ“อะ...ไอ้โรคจิต” ฉันชี้หน้าเขาเขาเงียบเอาแต่มองหน้าฉัน ไม่ใช่มองแค่หน้านะมองทั้งตัว โดยเฉพาะตร
“ขะ..ขอตัวก่อนนะคะ” ฉันพูดจบก็รีบวิ่งผ่านผู้ชายหล่อสองคนนั้นไปทันที ขืนยืนอยู่คงทำอะไรไม่ถูกแน่ๆ พรึบ~ จู่ๆ ผู้ชายที่ชื่อคลาสคว้ามือมารั้งแขนฉันไว้ก่อน “เดี๋ยว ทำไมน้องมาอยู่นี่ล่ะ...?”เขามองหน้าฉันกับแฝดของตัวเองสลับกัน แล้วเบิกตากว้าง “ไอ้เชี้ยคริส..มึง.!!!”ฉันสะบัดแขนออกอย่างแรง แล้วหลบสายตาของผู้ชายฝาแฝดทั้งสองคนที่เอาแต่จ้องมองมาที่ฉัน “ขอตัวก่อนนะคะ !!” ฉันรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นทันที พอวิ่งมาถึงชั้นล่างของตึกฉันก็พักยืนหอบเพราะความเหนื่อย วิ่งลงบันไดมาตั้งหลายชั้น เพิ่งคิดได้ว่ามีลิฟต์ บ้าเอ้ย!! เหนื่อยชิบ เมื่อกี้วิ่งแบบไม่คิดชีวิตเลย“อีคะนิ้ง แกไปไหนมา พวกฉันตามหาแทบตายโทรไปก็ไม่รับ” มะปราง มิน จิน เดินมาทางฉัน ตายแล้ว!!จะบอกมันว่าไปไหนมาดี ขืนบอกว่าฉันเมื่อกี้ฉันกับคนชื่อคริสเพิ่งมีอะไรกันมา มะปรางกับจินได้แหกอกฉันตรงนี้แน่“ฉันหลงทาง” ฉันรีบพูดแก้ตัว“ทำไมหน้าแกซีดๆ” มินถามอย่างสงสัย ทำไมขี้สงสัยแบบนี้นะเพื่อนฉันเนี่ย “ดะ แดดคงจะร้อนมั้ง” ฉันยิ้มแห้งๆ ให้พวกเพื่อน“เอาเถอะไปดูเขาแข่งรถต่อดีกว่า”“ฉันขอกลับบ้านก่อนได้ไหม...?” ฉันถามเพื่อน ตอนนี้เดินแทบจะไม่ไหวแล้วขาส
[Talk... Chris]หลังจากผมกับไอ้คลาสจัดการผู้หญิงคนเมื่อนั้น เสร็จ ผมให้เงินเธอไปห้าหมื่น เธอดูจะตื่นเต้นมากที่ได้รับเงินก้อนโต ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้น (ปล.ผมกับไอ้คลาสป้องกันตลอดไม่ว่ากับผู้หญิงคนไหน)ณ คฤหาสน์หลังใหญ่...ผมกับไอ้คลาสเดินเข้าบ้านพร้อมกัน ขามันต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าม๊ากำลังยืนกอดอกรออยู่“เอ้าม๊า ยังไม่นอนอีกหรอ..ดึกแล้วนะ” ไอ้คลาสถามม๊าที่ยืนจ้องผมกับมันตาเขียวปั๊ดอยู่“ใช่ดึกแล้ว ทำไมเจ้าตัวแสบทั้งสองของม๊าเพิ่งกลับมาถึงบ้านคะ” ม๊ายิ้มให้ผมสองคน แต่รอยยิ้มแบบนี้ของม๊ามันหน้ากลัวชะมัด ผมกับไอ้คลาสเงียบไม่ตอบ“ลูกคริสครับ” มาเรียกชื่อผมเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยความน่ากลัว“ครับม๊า...” ผมก้มหน้าตอบ“ลูกคลาสครับ” “ค่าบม๊า” ไอ้คลาสก็ก้มหน้าตอบไม่ต่างจากผม“ตอบม๊ามาเดี๋ยวนี้ว่าทำไมเพิ่งกลับบ้าน นี่มันเที่ยงคืนแล้วนะ” ม๊าเป็นแบบนี้ตลอด ไม่ว่าพวกผมจะโตขนาดไหนม๊าก็ชอบทำเหมือนผมสองคนเป็นเด็กอยู่เรื่อย“ก็ ปะ ไปแข่งรถไงม๊า” ไอ้คลาสยกเรื่องแข่งรถมาอ้าง“แข่งรถมันเสร็จตั้งแต่1ทุ่ม อย่ามาโกหกม๊านะ”“พอดีเจอผู้หญิงระหว่างทาง ก็เลยไปส่งเขาครับ” ผมตอบ“อื้อ..ใช่ๆ ครับ” ไอ้คลาสร
#ถึงที่หมายปลายทาง..“ลงมา จะนั่งอยู่ทำซากอะไร” เอะอะอะไรก็ดุๆ เป็นอะไรนักหนา“เอะอะก็ด่าๆ ผู้ชายอะไรปากจัดชะมัด (คิดในใจ)”ฉันลงจากรถอย่างว่าง่าย ถึงในใจจะกร่นด่าเขาสารพัดก็ตาม ขืนไม่มำตามที่สั่งแล้วถูกเขาชักปืนขึ้นมายิงจะทำไง คิดผิดมากที่ยอมขึ้นรถมากับเขาด้วย “ที่นี่คือที่ไหน ?” ฉันถามเขา “บ่อนคาสิโน”พูดจบไอ้หน้าหล่อก็จับมือฉันแล้วพาเดินเข้าไปด้านใน ฉันมองไปที่มือที่จับกับไอ้หน้าหล่อนี้อยู่ ตึก ตึก ใจเต้นรัวนี่อย่าบอกนะว่าฉันชอบเขา ม๊ายย ไม่ได้นะ จะชอบผู้ชายแบบนี้ไม่ได้นะคะนิ้ง!!เขาพาฉันขึ้นลิฟท์มาที่ห้องๆ หนึ่ง เหมือนจะเป็นห้องทำงาน แล้วเขาก็ยืนกดรหัสอะไรไม่รู้ สักพักผนังห้องก็เลื่อนออก จากนั้นเขาก็ดึงฉันเข้าไปด้านใน ก่อนที่ประตูจะถูกปิดลงอัตโนมัติตุบ~ เขาผลักฉันลงไปที่เตียงอย่างแรง แล้วก็ขึ้นมาคร่อมร่างฉัน ริมฝีปากหนากดจูบลงมาอย่างเร่าร้อน จนฉันเคลิ้มตาม ผ่านไปไม่นานเสื้อผ้ก็หลุดออกจากร่างกายากระจัดกระจายเต็มห้องไปหมด เรียวขาของฉันถูกจับแยกออกจากกัน เขาหยิบถุงยางอนามัยมาสวมใส่ หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเมื่อสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่แตะลงมาถูตรงติ่งเกสรของฉัน “อึก จะ เจ็บๆ” ฉั
ฉันตัดสินใจเดินเข้าไปในลิฟต์ที่ใกล้ที่สุด แล้วกดลิฟต์ลงไปที่ชั้น1 ติ่ง~ ไม่นานลิฟท์ก็ถูกเปิดออก...แต่!! นี่มันไม่ใช่ชั้น1หนิ ฉันอยู่ที่ไหนเนี้ย ภาพที่ฉันเห็นคือผู้คนมากมายเต็มห้องไปหมด มีควันบุหรี่สีขาวขุ่นลอยคลุ้งปกคลุมจางๆ ไปทั่วห้อง แถมกลิ่นในห้องนี้เหม็นอับมาก คนที่ฉันเห็นพวกเขากำลังเล่นการพนันกันอยู่ ฉันกำชายกระโปงแน่น ในใจตอนนี้มันกลัวมาก ยืนนิ่งไม่กล้าขยับ ขาสั่นไปหมด “...จะไปในจ๊ะน้องสาว” มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาทักทายฉัน ทำให้ฉันหลุดออกจากภวังค์ “นะ..หนูจะกลับบ้านค่ะ ขะ..ขอตัวนะคะ” พูดจบฉันก็หันหลังกำลังจะเดินกลับเข้าไปในลิฟต์ แต่!! ไอ้ผู้ชายเมื่อกี้มันดึงฉันไว้ก่อน “...ให้พี่ไปส่งดีกว่าไหม..หื้ม.”“ปล่อยนะ อย่ามายุ่งกับหนูนะ” ฉันโวยวายเสียงดัง แต่ไม่มีใครสนใจเลยสักคน ผู้ชายคนนั้นพยายามดึงฉันให้เดินตามเขาไป“ชะ ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะ !!” ฉันพูดออกไปเสียงดังมาก แต่ก็ไม่มีใครสนใจฉันเหมือนเดิม หูหนวกกันหรือไงวะเนี้ย ฉันเอามือทุบๆ ไอ้ผู้ชายที่ลากฉัน“....จะไปดีๆ หรือจะให้ใช้กำลังวะ ห๊ะ” ผู้ชายคนนี้ทำท่าจะตบฉัน ทำให้ฉันรีบเอามือบังหน้าแล้วหลับตาพรึ่บ~ ตุบ ตุบ ~ จู่ๆ มือของไอ