ฌ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง มาถึงก็มานั่งเหงาอยู่คนเดียวเห้อ ฉันนั่งเขี่ยโทรศัพท์เล่นไปจนถึง เวลา 09: 50 น. พวกเพื่อนๆ มาพอดี “หื้ม ทำไมเมื่อวานไม่มาเรียนคะคุณคะนิ้ง แชตไปก็ไม่ตอบ” มะปรางถาม“นั่นสิ เมื่อวานแกหายหัวไปไหนมา” จินถามอีกคน ขี้สงสัยเป็นที่หนึ่งเลยแหละเพื่อนฉันน่ะ “ฉัน ฉันปวดท้องประจำเดือนน่ะ” ฉันตอบแก้ตัว“อ๋อ..แล้วก็ไม่ยอมบอก แล้วนี่หายดีหรือยัง ?”“อื้อ ก็ดีขึ้นแล้ว ^_^”“อะนี่ชีทรายงานเมื่อวาน ต้องส่งพรุ่งนี้” มินยื่นชีทเอกสารมาให้ฉัน“พวกแกวันนี้มีเด็กใหม่มาสองคน จะมาอยู่ห้องเดียวกับเรา”“แล้วไง ?”“ย้ายมากลางเทอมแบบนี้น่ะเนี่ย ?” ฉันถามอย่างสงสัย “ก็ใช่นะสิ” “ได้ด้วยหรอ ?” “เอาเป็นว่าเราต้องเอาเค้ามาอยู่กลุ่มเดียวกับเราให้ได้ !!” มะปรางพูดอย่างเชื่อมั่น“ทำไม ใครเค้าจะอยากมาอยู่กับพวกฉัน คงมีแต่แกเท่านั้นแหละ” จินบอกแบบตัดพ้อ แต่ก็จริงของมันนั่นแหละ“แกฟังฉันนะ สองคนที่ฉันพูดถึง คือลูกของเจ้าของมหาวิทยาลัยนี้เชียวนะ”“เอ้า!! เป็นลูกเจ้าของมหาวิทยาลัยแล้วไปเรียนที่ไหนมาทำไมถึงเพิ่งจะย้าย” ยิ่งฟังมะปรางพูดมันก็ยิ่งทำให้แปลกใจไปกันใหญ่“แล้วไง ลูกเจ้าของมหาวิทยาล
เสื้อผ้าของฉันค่อยๆ หลุดออกไปจากร่างกายทีละชิ้นๆ จนไม่เหลือเสื้อผ้าติดตัว ส่วนพี่คริสเมื่อจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองเสร็จ ก่อนจะพุ่งมาที่ตัวฉัน ริมฝีปากหน้าบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างลงโทษ รวมทั้งบีบเค้นหน้าอกทั้งสองเต้าอย่างรุนแรงจนทำให้รู้สึกปวดร้าวไปหมด “อื้อ~” ถึงแม้ว่าฉันจะพยายามดิ้น หรือร้องท้วงก็ไม่เป็นผล เรียวขาทั้งสองข้างถูกแยกออกจากกัน ก่อนที่คนด้านบนจะสวมเครื่องป้องกัน แล้วสอดใส่ท่อนเอ็นขนาดใหญ่เข้ามาทีเดียวทั้งลำตรับๆ ตรับๆ~ พี่คริสกระแทกเอวแรงมากจนฉันเจ็บหน้าท้องไปหมด ริมฝีปากหนาก้มลงมาตะโบมดูดดุนหน้สอกทั้งสองเต้าของฉันแถมยังขบกัดจนเป็นรอยฟัน“หนะ..หนูเจ็บ..อ๊า~” ฉันจิกเล็กลงบนแขนแกร่งอย่างแรงเพื่อบอกว่าให้เขาทำเบาๆ “อ๊า..ซี๊ด..~” เสียงพี่คริสครางออกมาอย่างพึงพอใจพี่คริสไม่สนใจฉันเลยสักนิดว่าฉันจะเจ็บแค่ไหน ยังคงกระแทกเอวสอบเข้ามาอย่างแรงไม่นานพี่คริสก็พลิกร่างฉันให้นอนคว่ำหน้า แล้วยกก้นฉันขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็เสียบท่อนเอ็นเข้ามาในช่องแคบฉันอีกครั้ง แล้วกระแทกเต็มแรง ปัก ปัก ปัก ท่อนเอ็นลำใหญ่ถูกกระเเทกเน้นๆ มันจุกจนแถบครางไม่ออก มันเริ่มรู้สึกแน่นหน้าจนเหมือนหายใจไม
เลิกเรียน...ฉันแยกย้ายกับเพื่อนมานั่งรอพี่คริสมารับหน้ามหาวิทยาลัยแต่นี่มันจะหกโมงเย็นแล้ว พี่คริสยังไม่โผล่มาเลยติ๊ง~ แชทเข้า ฉันจึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูChris : ฉันไม่ว่าง ไอ้คลาสกำลังไปรับให้มันไปส่งบ้าน เขามีไลน์ฉันได้ไงนะ แต่ก็ไม่แปลกหรอกเขาอยากจะได้อะไรเขาก็ต้องได้อยู่แล้วหนิฉันถอนหายใจออกมายาวๆ ไม่มารับทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก จะให้มานั่งรอแบบนี้ทำไมกัน ฉันถอนหายใจออกมายาวๆ อีกครั้งแล้วเก็บโทรศัพท์เอาไว้ในกระเป๋า ไม่นานรถหรูก็มาจอดตรงหน้าฉัน“ขึ้นมาเลยครับคนสวย” พี่คลาสเลื่อนกระจกรถลงก่อนจะบอกฉัน ฉันจึงรีบเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถภายในรถ...“ทำไมหน้างอแบบนี้ล่ะ โกรธไอ้คริสหรอ หรือเสียดายที่พี่ไม่ใช่ไอ้คริส?”“แต่พี่ก็หน้าเหมือนมันนะ แทนกันได้” พี่คลาสพูดติดตลก แต่ฉันไม่ขำ“เปล่าค่ะ” ในใจอยากจะถามกลับไปเหมือนกันนะว่าฉันมีสิทธิ์โกรธเขาด้วยหรอ“อย่าถือสามันเลยไอ้นี่มันจีบใครเป็นที่ไหน แต่พี่ดูแล้วน้องคงจะสำคัญกับมันมากนะ”ฉันเงียบไม่ได้พูดอะไร สำคัญหรอ ไม่เห็นจะรู้สึกแบบนั้นเลย คงจะสำคัญแค่ตอนอยากได้“บ้านอยู่ทางไหน บอกมาสิพี่จะไปส่ง”ฉันบอกทางพี่คลาส ส่วนพี่คลาสชวนฉันคุยตลอดท
3 ชั่วโมงผ่านไป ในการรอพี่คริสซ้อมแข่งรถ มันน่าเบื่อมากกริ่ง~ โทรศัพท์ฉันเข้า จินโทรมาฉัน : ฮัลโหลจิน : อยู่ไหนคะ..เสียงรถดังมากฉัน : เอ่อ ฉันออกมาซื้อของ แกมีอะไรจิน : ฉันไปสมัครงานกับอีมะปรางอีมินมาแล้ว ฉันสมัครเผื่อแกด้วย เริ่มงานวันนี้ 2 ทุ่ม โอเครไหมพี่คริสเดินมาพอดี ทำให้ฉันมีท่าทางเลิ่กลั่กขึ้นมาทันทีก่อนจะรีบบอกจินฉัน : เออๆ แค่นี้ก่อนนะพูดจบก็รีบกดวางสาย“คุยกับใคร?” พี่คริสมองฉันด้วยสายตาที่กำลังจ้องจับผิด “กับเพื่อนค่ะ”คำตอบของฉันทำให้พี่คริสมองหน้าฉันแบบไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ “แน่ ?”“ก็เพื่อนจริงๆ หนูจะโกหกพี่ทำไม” “อื้ม ไปกลับ” พี่คริสเดินนำหน้าฉันไป ฉันรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งตาม เพราะพี่คริสเดินเร็วมากภายในรถ...“นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านหนูนิ จะไปไหนอีกคะ?” ฉันหันหน้าไปถามพี่คริส”“แล้วคิดว่าฉันจะพาเธอไปไหน ?” จู่ๆ พี่คริสก็เลี้ยวรถเข้าโรงแรม...คงไม่ต้องบรรยายยายอะไรแล้วนะ ว่าชายหญิงสองคนอยู่ด้วยกันในห้องสองต่อสองเขาจะทำอะไรกัน มัรเหมือนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ทั้งที่ตอนนี้ระหว่างเรามันไม่มีสถานะหลังจากมีอะไรกันเสร็จพี่คริสก็มาส่งฉันที่บ้าน ฉันคิดอยู่ตลอดทางว่าจะบอกพี
“คนสวยพี่ว่าเราไปหาที่เงียบๆ คุยกันดีกว่านะ” พี่มังกรพูดกับมะปราง“ได้สิคะ” เพื่อนฉันมันก็ใจง่ายเกินไปมั้ยเนี่ย ไม่ห่วงฉันบ้างเลยหรือไงสองคนนั้นลุกขึ้น มะปรางหันมาบอกฉัน “คะนิ้งฉันไปก่อนนะ” ฉันส่งสายตาขอร้องอ้อนวอนให้มะปรางอยู่ แต่เหมือนมันจะไม่เข้าใจ ใช่สิก็มันไม่รู้เรื่องของฉันกับพี่คริสหนิเมื่อสองคนนั้นเดินออกจากห้องไปแล้ว พี่คริสก็ลุกขึ้นไปล็อกประตู แล้วเดินกลับมาหยุดตรงหน้าฉันพร้อมกับจ้องหน้าฉันตาเขม็งแล้วยกมือขึ้นมากอดอก“ทำไมเธอไม่บอกฉัน !!” พี่คริสตะคอกถาม ทำเอาฉันสะดุ้งโหยง“ระ..เรื่องอะไรคะ” ฉันตอบพลางฉันก้มหน้านั่งตัวสั่นระริกๆ ทำไมต้องกลัวเขาขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้พี่คริสกระชากแขนฉันให้ลุกขึ้นแล้วบีบไหล่ฉันทั้งสองข้างแรงมาก สายตาของเขามันพร้อมจะฆ่าฉันได้ทุกเมื่อจริงๆ “ยังจะถามฉันอีกหรอว่าเรื่องอะไร” พี่คริสพูดเสียงดัง ฉันสะดุ้งสั่นไปทั้งตัวแล้วตอนนี้ฉันเงียบไม่ได้ตอบอะไรไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเขาต้องโกรธฉันขนาดนี้ด้วย“วันนี้เธออยู่กับฉันทั้งวัน แต่กลับไม่บอกฉันสักคำว่าเธอมาทำงานที่นี่ ถ้าฉันไม่ใช่เจ้าของคลับฉันก็คงไม่รู้”“คะ..คือหนู..หนูคิดว่าพี่คงไม่ได้สนใจว่าหนูจะท
หลังจากร้องไห้สักพักฉันก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้อง ฉันแทบจะไม่มีแรงเดินต้องเอามือกุมท้องไว้ตลอดเวลาเพราะมันปวดตรงท้องน้อยมาก“อีคะนิ้ง...ทำไมสภาพแกเป็นแบบนี้ !!” มะปรางรีบมาประคองตัวฉันด้วยความตกใจ“....” ฉันเอาแต่เงียบไม่ได้ตอบอะไรมะปราง“นี่อย่าบอกนะว่าพี่คริสกับแกซัมติงกันแล้ว” มะปรางเอามือปิดปากตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อ “ฉันว่าแล้วว่าแกต้องเสร็จพี่คริส เป็นไงเด็ดเปล่า แต่ดูพี่เขาจะรุนแรงกับแกไปหน่อยนะ ซาดิสม์เหรอแก”“แกอย่าบอกเรื่องนี้กับจินแล้วก็มินได้ไหมมะปราง ฉันขอ”“ทำไมล่ะ พี่คริสออกจะหล่อถ้าฉันได้กับพี่คริสนะ ฉันจะประกาศทั่วเลย” “นี่ฉันไม่ใช่แกสักหน่อย ฉันไม่อยากคิดถึงเรื่องบ้าๆ นี้อีก”“แกนี่ก็แปลก มีแต่คนดีใจที่ได้กับพี่คริส คงมีแค่แกเท่านั้นแหละที่ทำหน้าอมทุกข์อยู่เนี่ย ฉันเข้าใจว่าครั้งแรกมันอาจจะเจ็บ แต่โดนพี่คริสเปิดซิงเนี่ยเป็นบุญแกเลยนะอีคะนิ้ง”ฉันเงียบ มันไม่ใช่สำหรับทุกคนหรอก “เฮ้อ โอเคๆ ฉันจะไม่บอกใครกลับบ้านกันเถอะ”ฉันพยายามจะทำตัวให้เป็นปกติที่สุด เพราะไม่อยากให้จินกับมินมันสงสัยก่อนจะกลับบ้านฉันกับเพื่อนเดินไปที่รถ เห็นพี่คริสควงผู้หญิงออกมาจากผับ ความรู้ส
ฉันค่อยๆ เดินเข้าไปในห้อง ขณะที่กำลังชงเหล้า พี่คริสกับผู้หญิงคนนั้นก็ยังนัวเนียกันไม่เลิก ขนาดฉันเอาแก้วเหล้าไปวางตรงหน้า พวกเขาก็ไม่สนใจเลยสักนิดฉันเดินไปนั่งลงตรงโซฟาอีกตัว พยายามที่จะไม่มองภาพตรงหน้า มันจะร้องให้อยู่แล้วตอนนี้ ทำไมฉันต้องมารักคนแบบพี่คริสด้วยนะ ไอ้คนไม่มีหัวใจ ไม่รักฉันก็ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย“เสี่ยคะ..อื้ม..พะ..พอก่อนค่ะ จีน่าขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ...” พี่คริสยอมปล่อยมือออกจากผู้หญิงคนนั้น“อื้ม” ผู้หญิงคนนั้นลุกขึ้นเดินออกจากห้องไป ฉะนั้นจึงเหลือแค่ฉันกับพี่คริสสองคนที่อยู่ในห้องภายในห้องเงียบสนิท“เธอแม่ง...!!” พี่คริสมองหน้าฉัน ฉันไม่เข้าใจหรอกว่าพี่คริสต้องการจะสื่ออะไรในคำพูดของเขาฉันนั่งก้มหน้าเงียบๆ และไม่มองพี่คริสอีก เพราะยิ่งมองมันก็ยิ่งเจ็บสักพักฉันก็ได้ยินเสียงพี่คริสเดินไปไหนไม่รู้ แล้วก็ได้ยินเสียงล็อกประตูห้อง“ล็อกทำไมคะ...? ฉันเงยหน้าขึ้นแล้วถามพี่คริส ถ้าล็อกแบบนี้แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเข้ามายังไงพี่คริสมองฉันด้วยสายตาเย็นชาเหมือนเดิม “พูดได้แล้วว่างั้น หึ!! ฉันคิดว่าเป็นใบ้”ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น พี่คริสยืนพิงประตูห้องแล้วก็มองหน้าฉ
เอวสอบเริ่มทำงานหนักหน่วงขึ้น พี่คริสเริ่มขยับเอวเร็วขึ้นเรื่อยๆ ฉันรีบเอามือปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวว่าจะเผลอครางออกไปพรึ่บ~พี่คริสปัดมือฉันออก แล้วก็เอามือมาขย้ำหน้าอกของฉันอย่างรุนแรง จนมันผุดรอนแดงเถือกขึ้นมา“อ๊า..ครางดิวะ ซี๊ด~”“อึก อ๊ะ อ๊าง บะ เบาๆ อื้อ”อีกแล้ว สุดท้ายฉันก็ยอมพี่คริสอีกแล้ว ฉันนี่มันใจง่ายจริงๆ ทำไมเจ็บแล้วไม่เคยจำบ้างนะคะนิ้งพี่คริสยื่นหน้ามากระซิบถามเสียงกระเส่า “เสียวมั้ย อ๊า” “อ๊ะ อ๊ะ อ๊างงง” ฉันไม่ได้ตอบอะไรแต่เสียงครางมันคงจะแทนคำตอบได้ พอพี่คริสได้ยินเสียงครางของฉันเขาก็ตะบี้กระแทกเอวสอบหนักหน่วงและรุนแรงเพิ่มขึ้น แถมยังบีบเค้นเนื้อตัวของฉันจนช้ำไปหมดหลังจากที่มีอะไรกันเสร็จพี่คริสก็โทรสั่งให้ลูกน้องเอาเสื้อผ้ามาให้ฉัน เพราะชุดทำงานโดนพี่คริสฉีกทิ้งกองเหมือนขยะอยู่ที่พื้น“ลุกขึ้นฉันจะไปส่งบ้าน”“ไม่ต้องค่ะ หนูกลับเองได้ !!” ฉันพูดโดยที่ไม่มองหน้าพี่คริสจู่ๆ พี่คริสเดินมากระชากแขนฉันให้ลุกขึ้น ไอ้คนบ้าเอ้ย คิดบ้างมั้ยว่าฉันจะเจ็บกับการกระทำดิบเถื่อนของตัวเองขนาดไหน“ฉัน จะ ไป ส่ง” พี่คริสจ่องหน้าฉันแล้วพูดเน้นคำพูดจบพี่คริสก็จูงมือฉันเดินลงมาชั้