12- แกล้ง

ฌ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง

มาถึงก็มานั่งเหงาอยู่คนเดียวเห้อ ฉันนั่งเขี่ยโทรศัพท์เล่นไปจนถึง เวลา 09: 50 น. พวกเพื่อนๆ มาพอดี

“หื้ม ทำไมเมื่อวานไม่มาเรียนคะคุณคะนิ้ง แชตไปก็ไม่ตอบ” มะปรางถาม

“นั่นสิ เมื่อวานแกหายหัวไปไหนมา” จินถามอีกคน ขี้สงสัยเป็นที่หนึ่งเลยแหละเพื่อนฉันน่ะ

“ฉัน ฉันปวดท้องประจำเดือนน่ะ” ฉันตอบแก้ตัว

“อ๋อ..แล้วก็ไม่ยอมบอก แล้วนี่หายดีหรือยัง ?”

“อื้อ ก็ดีขึ้นแล้ว ^_^”

“อะนี่ชีทรายงานเมื่อวาน ต้องส่งพรุ่งนี้” มินยื่นชีทเอกสารมาให้ฉัน

“พวกแกวันนี้มีเด็กใหม่มาสองคน จะมาอยู่ห้องเดียวกับเรา”

“แล้วไง ?”

“ย้ายมากลางเทอมแบบนี้น่ะเนี่ย ?” ฉันถามอย่างสงสัย

“ก็ใช่นะสิ”

“ได้ด้วยหรอ ?”

“เอาเป็นว่าเราต้องเอาเค้ามาอยู่กลุ่มเดียวกับเราให้ได้ !!” มะปรางพูดอย่างเชื่อมั่น

“ทำไม ใครเค้าจะอยากมาอยู่กับพวกฉัน คงมีแต่แกเท่านั้นแหละ” จินบอกแบบตัดพ้อ แต่ก็จริงของมันนั่นแหละ

“แกฟังฉันนะ สองคนที่ฉันพูดถึง คือลูกของเจ้าของมหาวิทยาลัยนี้เชียวนะ”

“เอ้า!! เป็นลูกเจ้าของมหาวิทยาลัยแล้วไปเรียนที่ไหนมาทำไมถึงเพิ่งจะย้าย” ยิ่งฟังมะปรางพูดมันก็ยิ่งทำให้แปลกใจไปกันใหญ่

“แล้วไง ลูกเจ้าของมหาวิทยาล