ภายในรถ...“พี่ไม่สบายหรอ ?” ฉันหันหน้าไปถามพี่สิงห์ เพราะตอนนี้พี่สิงห์ปิดแมทที่หน้าอยู่พี่สิงห์พยักหน้าตอบแล้วก็ขับรถ“อื้อ พี่มาทำไมแถวนี้อะ ?” ฉันถามอย่างแปลกใจพี่สิงห์หันมามองฉันแต่ไม่ตอบอะไรแล้วก็หันหน้ากลับไปมองถนนต่อ อะไรของเขากัน ถามก็ไม่ตอบ นั่งไปสักพักมันรู้สึกง่วงขึ้นมาซะงั้นจากนั้นฉันก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย.....ฉันรู้สึกตัวอีกทีเหมือนได้ยินเสียงคนคุยกัน...ร่างกายฉันขยับไปไหนไม่ได้เลย หรือว่า หรือว่า ฉะ ฉันจะโดนผีอำฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้น ตอนนี้ตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ ตัวถูกมัด ที่นี่มันที่ไหน นี่ไม่ใช่บ้านของฉันมีผู้ชายใส่ชุดดำกำลังยืนทำอะไรไม่รู้ เขาไม่ได้หันมามองฉัน ฉันจำได้ครั้งล่าสุดคือฉันนั่งรถมากับพี่สิงห์จากนั้นฉันก็ไม่รู้อะไรอีกเลยแกร็ก~เสียงประตูถูกเปิดเข้ามาในห้อง ผู้ชายชุดดำสองคนที่อยู่ในห้องก่อนแล้ว โค้งตัวให้คนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาเล็กน้อย คนที่เดินเข้ามาเขาคือ...พี่สิงห์“ตื่นแล้วหรอครับคนสวย...”รอยยิ้มที่พี่สิงยิ้มให้ฉันมันทำเอาฉันขนลุกไปทั้งตัว มันไม่เหมือนกับพี่สิงห์ที่ฉันเคยรู้จักเลย แต่ช่างเถอะตอนนี้ต้องบอกให้พี่สิงห์แก้มัดให้ก่อน“พี่สิ
วันต่อมา....เมื่อวานพี่สิงห์ฉีดยานั่นให้ฉันไม่รู้กี่รอบ ตอนนี้ฉันรู้สึกต้องการ ต้องการยาบ้าฉันที่พี่สิงห์ฉีดให้ ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องคนเดียวอาการฉันเริ่มอยู่ไม่นิ่ง ใจฉันสั่นรัว มือไม้ปัดป่ายไปทั่ว พยายามลื้อของหายาที่พี่สิงห์เอาฉีดฉัน“ยะ..ยา ยาอยู่ไหน..!!” ฉันมองไปรอบๆ ห้องหายใจเข้าออกถี่ๆแรงๆ ราวกับคนเป็นโรคหอบแกร๊ก! เสียงประตูห้องเปิดเข้ามา...ฉันรีบหันขวับไปทางประตูห้องทันที พอเห็นว่าคนที่เข้ามาคือพี่สิงห์ฉันก็รีบวิ่งไปหาพี่สิงห์ทันที“พะ..พี่ พี่สิงห์ ขะ..ขอ..”“ว่าไงขออะไรหื้ม”“ขะ..ขอยา..หนู..ขะ..ขอยาหน่อย” ฉันแบมือตรงหน้าพี่สิงห์ไม่ไหวแล้วตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนคนที่กำลังใจจะขาดถ้าฉันไม่ได้ยาฉันต้องบ้าตายแน่ๆ“ฮ่าๆๆ ได้สิ สำหรับเธอฉันให้ได้อยู่แล้วคะนิ้ง”ฉันคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ พี่สิงห์หันไปสั่งลูกน้องพี่เฝ้าอยู่หน้าประตูห้องให้ไปเอายามาให้ฉัน จากนั้นไม่นานลูกน้องพี่สิงห์ก็เอายามาให้พี่สิงห์ พี่สิงห์จัดการฉีดเข้าไปในร่างกายฉัน จากที่ฉันร้อนรนกระวนกระวาย ตอนนี้สงบลงแล้วตอนนี้ฉันกำลังนอนอยู่บนเตียงสายตาจ้องไปที่เพดาห้อง สายตาเหม่อลอย แต่กลับรู้สึกมีความสุขแบบบอกไม่ถูก“ไง มี
[Talk... Chris] พอมาถึงฮ่องกง ที่แรกที่ผมไปก็คือบ้านของไอ้สิงห์ ปัง! ผมยิงปืนที่อยู่ในมือสาดกระสุนใส่ลูกน้องของไอ้สิงห์ที่มาขวางทางผม “ไปตามลูกพี่มึงมา” ลูกน้องไอ้สิงห์รีบวิ่งไปทันที “ถ้าไม่เจอคะนิ้งละวะ!!” ไอ้คลาสถามไม่นานไอ้สิงห์ก็เดินมาหาพวกผม ใบหน้ามันยิ้มมาแต่ไกล ไอ้นี่มันโรคจิต ผมเล็งปืนจ่อไปที่กลางกบาลของมัน“เมียกูอยู่ไหน !!”“หึ!.ฮ่าๆ” มันหัวเราะออกมาเสียงดัง “มันจะหัวเราะทำเหี้ยอะไรวะ”“ไอ้นี่สงสัยหลอนยาว่ะ” ไอ้คลาสพูดเบาๆ ปั่ง! ผมยิงผ่านเส้นผมของไอ้สิงห์ไปถ้ามันยังกวนผมอีกครั้งนี้ผมยิงเจาะกระโหลกมันแน่“กูถามว่าเมียก็อยู่ไหน”“เมียมึงหาย? แล้วมึงมาตามหากับกูทำไมวะ”“มึงอย่ามาเล่นลิ้นกับกูไอ้สิงห์”“ถ้ามึงไม่เชื่อ มึงก็เข้าไปค้นดูเอาเองสิ!!”“หึ! เข้าไปค้นให้ทั่วทุกซอกทุกมุม !!” ผมสั่งลูกน้องผมให้เข้าไปค้นบ้านไอ้สิงห์“ครับนาย !!”“ถ้าเมียกูอยู่กับมึง มึงไม่ตายดีแน่ไอ้สิงห์ คนอย่างมึงมันเกินจะเยียวยาแล้วจริงๆ”“หึ!”สักพักลูกน้องผมวิ่งออกมาจากในบ้านของไอ่สิงห์ “นายครับ ไม่เจอเลยครับ!!”“มึงว่าไงนะ”“ไม่เจอคุณคะนิ้งเลยครับ พวกผมหาหมดทุกซอกทุกมุมแล้วครับนาย”“กูบอกแล้
สามวันเต็มๆ ที่ผมอยู่ในห้องกับคะนิ้ง ผมสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้ามาในห้อง จะเข้ามาได้ก็ตอนที่เอาอาหารมาให้ สามวันที่เราร่วมรักกันจนแทบไม่มีเวลาพักเลย ผมดูหื่นไปใช่ไหม ใช่ครับผมหื่น ทุกครั้งที่คะนิ้งร้องหายา ผมก็จะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอทุกรอบ คิดเอาแล้วกันครับว่าบ่อยแค่ไหน วันนี้คะนิ้งเธอตื่นสายมากกว่าทุกวัน อาการเธอเริ่มดีขึ้นมาก ถึงแม้ว่าสามวันที่ผ่านมาเธอไม่คุยอะไรกับผมเลย แต่วันนี้เธอลุกขึ้นมานั่งเม่อมองอะไรไม่รู้ตรงหน้าต่าง ผมแปลกใจนิดหน่อย แต่เห็นแบบนี้ผมค่อยสบายใจขึ้นมาบ้างผมเดินเข้าไปใกล้ๆ คะนิ้งแล้วก็นั่งลงข้างๆ เธอ “มองอะไรอยู่หื้ม” คะนิ้งเงียบไม่ตอบอะไรผม “เป็นไงบ้าง ดีขึ้นไหมวันนี้ฉันจะฉีดสารให้เธอนะ จะได้ไม่รู้สึกต้องการยานั่นอีก”คะนิ้งพยักหน้าตอบ เหมือนเธอเบลอๆ มองอะไรก็ไม่รู้ เห้อ ถึงจะดีใจที่วันนี้เธอลุกขึ้นมานั่งได้ไม่นอนดิ้นทุรนทุราย แต่เธอก็ยังเงียบอยู่ดี คงจะต้องจับกดสินะถึงจะได้ยินเสียง“เกลียด!”“หื้ม ว่าไงนะ!!” ผมขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆ เพราะเมื่อกี้มันฟังไม่ค่อยถนัด “เกลียด กะ เกลียดสิงห์ ครั้งนี้ผมได้ยินชัดเจนว่าคะนิ้งเธอพูดว่าอะไร คะนิ้งพูดออกมาเบาๆ สายตายังคงเหม
“คะนิ้ง เรามาคืนดีกันเถอะนะ” พูดจบพี่คริสก็คลี่ยิ้มหวานให้ฉัน “ไม่ค่ะ ไม่มีวัน!!!” ฉันตอบเสียงแข็ง “ได้ไงคะนิ้ง สามวันที่ผ่านมาเธอกับฉันเอากันแทบไม่ได้พักเลยนะ”ฉันเบิกตากว้างทันทีที่พี่คริสพูดเรื่องหน้าอายนี้ขึ้น ภาพเหตุการณ์เรื่องอย่างว่าที่ฉันกับพี่คริสมีอะไรกันมันผุดเข้ามาในหัว กรี๊ด!!! ฉันกรี๊ดในใจดังๆ ฉันทำไมถึงยอมเขาได้ “ละ แล้วไง สมัยนี้คนนิยมมีอะไรกันแต่ไม่ใช่แฟนกันเยอะแยะไป”“คะนิ้ง!!” พี่คริสเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง แล้วก็มองฉันด้วยสายตาดุดัน“ทำไม หรือมันไม่จริง พี่ก็ทำบ่อยไม่ใช่หรือไง หึ!!”“นั่นมันฉันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ฉันรักเมียคนเดียว”“งั้นพี่ก็ไปหาเมียพี่ อย่ามายุ่งกับหนู” ฉันดันตัวพี่คริสออก พอดันพี่คริสออกจนหลุดฉันก็เปิดประออกจากห้อง แล้วเดินลงชั้นล่าง คิดหรอว่าคนอย่างพี่คริสจะไม่ตามฉันมา ไม่มีทาง ตอนนี้พี่คริสเดินตามฉันมาติดๆ“คะนิ้ง เมียที่ฉันพูดถึงก็เธอไง !!”“หุบปากได้ไหม รำคาญ!!” ฉันหยุดเดินแล้วหันไปทำตาดุใส่พี่คริส “....อ้าวเฮีย ลงมาจากห้องได้แล้วหรอ”จู่ๆ ก็มีเสียงผู้ชายทักขึ้น ฉันหันไปมองทางต้นเสียง ถึงกับตาค้างเลยจริงๆ เพราะความหล่อของคนที่ทักพี่คริส ทำ
พี่คริสดูจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลยจริงๆ พรึบ! ฉันลุกขึ้นจากที่นอนเตรียมจะเดินออกจากห้อง แต่พี่คริสนี่สิ รีบลุกพรวดขึ้นมาดักหน้าฉันสะก่อน “จะไปไหน ?”“มันเรื่องของหนู หลีกไป !!” ฉันบอกเสียงแข็ง พร้อมกับจ้องหน้าพี่คริสตาเขม็ง“เฮ้อ มันดึกแล้วคะนิ้ง นอนเถอะ !!” พี่คริสถอนหายใจออกมายาวๆ “พี่ก็ออกไปนอนที่อื่นสิ หนูจะนอนคนเดียว !!”“จะอะไรหนักหนาวะคะนิ้ง ฉันเป็นผัวเธอ นอนด้วยกันมันจะเป็นอะไร !!”“เลิกยุ่งกับหนูสักที” ฉันพูดสีหน้าจริงจัง ยิ่งพี่คริสทำแบบนี้มันยิ่งทำเหมือนตัวฉันไม่มีค่าอะไรเลย คิดอยากจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แบบนี้หรอ เดี๋ยวพอฉันใจอ่อนก็ทิ้งฉันเหมือนหมูเหมือนหมาพรึ่บ! พี่คริสดึงฉันเข้าไปกอดแน่น“พี่คริส! ปล่อยนะ” ฉันพยายามดิ้นๆ ไม่ยอมยืนนิ่งให้เขากอด ถึงจะดิ้นไม่หลุดก็เถอะ มันก็ยังดีกว่ายืนอยู่เฉยๆ “ไม่!!”“หน้าด้าน!!” ฉันพูดออกไปอย่างเหลืออด“เธอเพิ่งรู้หรือไงว่าฉันหน้าด้าน”ฉันเงียบไม่ตอบอะไร แล้วก็เลิกดิ้น ดิ้นไปก็เหนื่อยเปล่า ฉันละอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ จริงๆ เลย “ขอได้ไหม คืนนี้” พี่คริสมองหน้าฉันแววตาเป็นประกาย “นะ คะนิ้ง ฉันไม่ได้เอาเธอใจฉันจะขาดอยู่แล้วเนี้ย !!”ฉันชั่
ณ ประเทศไทย พอพี่คริสมาส่งฉันที่บ้านฉันก็ไล่เขากลับไปเลย ไล่ลูกน้องของพี่คริสกับไปด้วย ตอนแรกพี่คริสไม่ยอมกลับแต่ฉันยื่นคำขาด บอกว่าถ้าไม่กลับฉันจะพายายหนีไปอยู่ที่อื่น เขาถึงยอมกลับไป พอเข้ามาในบ้านเห็นยายนั่งอยู่ ฉันรีบวิ่งเข้าไปกอดยายร้องไห้โฮเลย “ร้องไห้ทำไมใครทำอะไรเอ็งคะนิ้ง”“ฮึก นะ หนูคิดถึงยาย”“เอ็งไปไหนมาตั้งหลายวัน ไอ้รูปหล่อมันให้คนมาคอยดูแลยาย แต่มันไม่บอกอะไรยายเลยนี่เค้กมันก็โทรมาถามยายเมื่อกี้ว่าเอ็งมาถึงบ้านรึยัง เหมือนมันรู้ว่าเอ็งจะกลับมา”อื้อใช่! ฉันไปถึงฮ่องกง ฉันลืมพี่เค้กไปเลย ทำไมฉันถึงคิดไม่ได้ว่าจะต้องไปหาพี่เค้กนะ “ต่อไปนี้หนูจะไม่หนียายไปไหนแล้วนะคะ”“เอ้อ หยุดร้องได้แล้วโตจนมีผัวแล้วยังจะร้องไห้อยู่ได้”“ก็หนูคิดถึงยายนี่น่า”เช้าวันใหม่....วันนี้เป็นวันจันทร์ เมื่อคืนพี่คริสโทรมาหาฉันทั้งคืนแต่ฉันไม่รับ ฉันปิดเครื่องไว้ตั้งแต่เมื่อคืนยันตอนนี้ก็ยังไม่เปิดเครื่อง ณ มหาวิทยาลัยชื่อดัง “อีคะนิ้ง” มัปรางเรียกฉันเสียงดัง“ฉันคิดว่าแกจะไม่รอดแล้ว” จินบอก“รู้ไหมฉันสวดมนต์ให้แกทุกวันเลยคะนิ้ง” พวกมันสามคนกรูเข้ามากอดฉันร้องห่มร้องไห้ราวกับว่าฉันตายแล้
เดินมายังไม่ทันจะพ้นประตูบ้านก็ถูกพี่คริสดึงแขนไว้ซะก่อน “หนูจะกลับบ้าน ยายอยู่คนเดียว !!”“งั้นฉันไปนอนด้วย”“ไม่คะ !!” ฉันพูดเสียงแข็ง “อ้าวคะนิ้ง มาตั้งแต่เมื่อไหร่” พี่คลาสเรียกชื่อฉัน แล้วก็ยิ้มหวานให้ฉัน ฉันก็ยิ้มหวานตอบ “อะไรวะ ทำไมยิ้มให้ไอ้คลาสแต่ไม่เคยยิ้มให้ฉันเลย” พี่คริสทำหน้าบึ้งใส่ฉัน“ไร้สาระ”“หน้าตาฉันสองคนก็เหมือนกันไหมวะ ฉันเป็นผัวเธอเธอต้องยิ้มให้ฉันดิ ห้ามยิ้มให้มัน” พี่คริสนี่นับวันยิ่งทำตัวปัญญาอ่อน“งอแงเหมือนเด็กอะเธอไอ้คริส !!”“เธอจะไปไหนก็ไปไอ้เหี้ย!!”พี่คลาสยิ้มหวานให้ฉันก่อนเดินออกจากบ้าน “กรุณาไปส่งหนูที่บ้านด้วยคะ” ฉันจ้องหน้าพี่คริส “จ้า เมียจ๋า”ภายในรถ...“คะนิ้ง อีกสองวันฉันแข่งรถ เธอไป...”“ไม่ไป !!”หลังจบคำพูดของฉัน จู่ๆพี่คริสก็ตีไฟเลี้ยวจอดข้างทาง“จอดรถทำไม!!”“เธอรักฉันไหม ?” พี่คริสมองหน้าฉันสีหน้าจริงจัง “ไม่!!”“ไม่เชื่อ”“แค่เคยรักค่ะ ตอนนี้ไม่รักแล้ว พี่มันเหี้ย”“ขอโทษ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีกแล้ว”“ไม่ให้อภัย”พี่คริสถอนหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะออกรถ พี่คริสขับรถเร็วมากตอนนี้ แต่ฉันไม่ได้ร้องห้ามหรืออะไรนะ อยากจะขับเร็วก็ข