46- โดนซะบ้าง (ขอโทษ)

พี่คริสดูจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลยจริงๆ

พรึบ! ฉันลุกขึ้นจากที่นอนเตรียมจะเดินออกจากห้อง แต่พี่คริสนี่สิ รีบลุกพรวดขึ้นมาดักหน้าฉันสะก่อน

“จะไปไหน ?”

“มันเรื่องของหนู หลีกไป !!” ฉันบอกเสียงแข็ง พร้อมกับจ้องหน้าพี่คริสตาเขม็ง

“เฮ้อ มันดึกแล้วคะนิ้ง นอนเถอะ !!” พี่คริสถอนหายใจออกมายาวๆ “พี่ก็ออกไปนอนที่อื่นสิ หนูจะนอนคนเดียว !!”

“จะอะไรหนักหนาวะคะนิ้ง ฉันเป็นผัวเธอ นอนด้วยกันมันจะเป็นอะไร !!”

“เลิกยุ่งกับหนูสักที” ฉันพูดสีหน้าจริงจัง

ยิ่งพี่คริสทำแบบนี้มันยิ่งทำเหมือนตัวฉันไม่มีค่าอะไรเลย คิดอยากจะทำอะไรกับฉันก็ได้ แบบนี้หรอ เดี๋ยวพอฉันใจอ่อนก็ทิ้งฉันเหมือนหมูเหมือนหมา

พรึ่บ! พี่คริสดึงฉันเข้าไปกอดแน่น

“พี่คริส! ปล่อยนะ” ฉันพยายามดิ้นๆ ไม่ยอมยืนนิ่งให้เขากอด ถึงจะดิ้นไม่หลุดก็เถอะ มันก็ยังดีกว่ายืนอยู่เฉยๆ

“ไม่!!”

“หน้าด้าน!!” ฉันพูดออกไปอย่างเหลืออด

“เธอเพิ่งรู้หรือไงว่าฉันหน้าด้าน”

ฉันเงียบไม่ตอบอะไร แล้วก็เลิกดิ้น ดิ้นไปก็เหนื่อยเปล่า ฉันละอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ จริงๆ เลย

“ขอได้ไหม คืนนี้” พี่คริสมองหน้าฉันแววตาเป็นประกาย “นะ คะนิ้ง ฉันไม่ได้เอาเธอใจฉันจะขาดอยู่แล้วเนี้ย !!”

ฉันชั่