10

เมื่อคืนหลับฝันดี มาถึงที่ทำงานก่อนเวลาสิบห้านาที พบกับหฤทัยเพื่อนสาวในที่ทำงาน ซึ่งมาไล่เลี่ยกับเธอ

“หฤทัย มาแต่เช้านี่”

“จ้ะ ฟางก็เหมือนกันนี่ ชนะเราเหมือนเคยเรื่องมาก่อน”

ประชาสัมพันธ์สาวทั้งสองแต่งกายให้เหมาะสมกับบุคลิกยังมีเวลาที่จะเสริมเติมแต่งใบหน้าอีกครั้ง 

ด้วยการหยิบตลับเครื่องแป้งและกระจกเล็กส่องใบหน้าเนียนขาว  เพิ่มความมั่นใจและเข้มอีกครั้งบนใบหน้า

 ใช้แปรงปัดหน้า แตะเบาปัดไปปัดมาลากเบาอย่างที่ใจต้องการ ใบฟางคิดเสมอว่าหล่อนจะต้องสวยที่สุด ทุกอิริยาบถ

“หมู่นี้ หน้าตาของฟางสดชื่นเหลือเกิน กำลังอินเลิฟสินะ”

หฤทัยพนักงานสาวทำงานเคียงคู่กันเอ่ยขึ้น

เห็นธีรคามแฟนหนุ่มของเพื่อนสาวขับรถคันหรูมารับส่งหลายครั้ง  แต่วันนี้กลับไม่เห็น

“วันนี้ฟางมากับรถแม่จ้ะ”

“อ้าว นึกว่าให้พี่ธี หวานใจของเธอมาส่ง”

ถ้าธีรคามต้องการมาส่ง เขาจะโทร.มาบอกแต่นี่หายเงียบ  และจะตรงเวลามาที่บ้านของเธอทันที 

ใบฟางจะไม่คอยเหมือนกัน เพราะกลัวทำงานสาย

 ไม่ใช่เป็นเหตุผลอะไรที่ต้องคิดมาก แต่ที่น่าผิดสังเกต

อันที่จริงพี่ธี น่าจะโทร.มาทักหล่อนยามเช้า

 อย่างที่เคยปฏิบัติ เอ หรือว่าป่านนี้จะยังไม่ตื่น ด้วยความคิดว่าธุรกิจของเขาต้องรัดตัวธรรมดา

เพราะเขาเป็นบุตรชายที่มีบิดามารดาเป็นนักธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ โครงการบ้านจัดสรรหมื่นล้านทั้งในตัวกรุงเทพปริมณฑลและจังหวัดใหญ่ที่มีกำลังซื้อค่อนข้างสูง

 อย่างเช่น ชลบุรี ภูเก็ต เพชรบุรี  ธีรคามค่อนข้างวางตัวเรียบง่าย  แต่ก็ได้รับฟังข่าวคราวมาว่าเขาเป็นคนเจ้าชู้

ตราบใดที่เธอไม่เห็นด้วยสายตาก็ยังคงไม่เชื่อ เพราะสำหรับเธอเขาวางตัวดีอย่างเสมอต้นเสมอปลาย

ธุรกิจบริษัทที่เกี่ยวกับเครื่องสำอาง เสริมความงาม ซึ่งส่งออกต่างประเทศ ยังจะมีธุรกิจที่เกี่ยวกับโรงแรมที่พักอยู่ย่านถนนสุขุมวิทแถวซอยนานา ส่วนมากให้ชาวต่างชาติพักอาศัย

ด้วยเหตุนี้ใบฟางกับเพื่อนสาวจึงต้องสวยเป็นพิเศษ เพื่อนอีกคนของเธอ

มธุรดาทำงานอยู่ในชั้นถัดต่อไป เป็นพนักงานบัญชีของบริษัทญี่ปุ่น ที่เป็นงานเกี่ยวกับวิศวกรรมอีเลกทรอนิกซึ่งเป็นอุปกรณ์ประกอบชิ้นส่วนประเภทหัวน๊อตเกลียวเครื่องจักรกลในโรงงาน รวมทั้งสายพานในการลำเลียงสินค้า

 บริษัทแม่อยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น มีโรงงานใหญ่อยู่ที่มาบตาพุดระยอง 

พับเก็บตลับแป้งและเครื่องสำอาง หลังจากที่สวยเนี้ยบตามที่เพื่อนพยักหน้าให้ ใบฟางก็มีความมั่นใจมากกว่าเดิม

งานของเธอ ต้องตอบคำถามลูกค้าที่ติดต่อและสอบถาม ให้รายละเอียด นอกจากนั้นยังติดต่อพนักงานภายใน

ให้มารับเซ็นเอกสารจากบริษัทลูกค้าเช่นเก็บเช็ควางบิล ส่งเอกสารให้กับแผนกภายใน ระบุชื่อเจ้าหน้าที่

ใบฟางคล่องแคล่วพอสมควร เพราะอยู่มานาน จนได้รับการบรรจุเช่นเดียวกับหฤทัย  ผลัดกันทำหน้าที่ได้ดีที่สุด

บริษัทแห่งนี้กำลังขยายเครือข่ายและเสริมธุรกิจใหม่ที่แนวโน้มในอนาคตเห็นว่าไปได้สวยคือสปานั่นเอง 

ปกติบริษัทมีธุรกิจเกี่ยวกับส่งออกไปยังต่างประเทศอย่างสิงคโปร์หรือญี่ปุ่นซึ่งมียอดออเดอร์มาอย่างต่อเนื่อง

สวนทางกับกระแสเศรษฐกิจของประเทศที่ตกต่ำลง ที่นี่ทั้งเทียนหอมสปากลิ่นต่างๆ  พนักงานมีความเชี่ยวชาญในการผลิต

จัดอยู่ในระดับมืออาชีพ แวดล้อมของสาวสวยทั้งสองจึงอวลไปด้วยกลิ่นทั้งลาเวนเดอร์  อโรม่า มาจากเทียนหอมแบบพิเศษ 

ที่ไม่มีขายในประเทศไทย นอกจากส่งออก เพราะค่อนข้างมีราคาแพง

“ตายจริง พี่ปุ๊ก เพิ่งโทร.มา วานให้เธอกับฉัน ช่วยแวะไปเอาเอกสารที่โรงแรม”

หฤทัยเอ่ยชื่อโรงแรมแถวสุขุมวิท ซึ่งใบฟางคุ้นเคยดี ซึ่งเป็นที่พักของชาวต่างชาติ

เพราะราคาเช่าค่อนข้างแพงลิบ และด้านข้างโรงแรมยังเป็นอาคารคอนโด ส่วนมากนักธุรกิจและนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นจะพักอาศัย

เฉพาะค่าเช่าเดือนละหนึ่งแสน 

แต่ไม่มีปัญหาอะไรเรื่องเหล่านี้  เพราะพนักงานแต่ละคนบริษัทเป็นผู้ออกค่าใช้จ่าย คนเหล่าตำแหน่งการงานระดับสูงเป็นผู้บริหารของบริษัท ระดับรองกรรมการผู้จัดการชาวญี่ปุ่น และวิศวกรของบริษัท 

ซึ่งบริษัทแม่ บริษัทใหญ่จากญี่ปุ่นส่งมา ให้อยู่ประจำพร้อมกับคนในครอบครัว

ดังนั้นบริษัทที่เปิดกิจการในประเทศไทย  หลากหลายสาขาจังหวัด ไม่ว่าเหนือ ตะวันออก ภาคกลาง ตามนิคมอุตสาหกรรมเช่นโรจนะที่อยุธยา

บริษัทก็จะส่งคนขับรถส่วนตัว พร้อมรถประจำตำแหน่งบริการให้ และส่วนมากเช่าคอนโดทั้งตึกให้กับพนักงานและผู้บริหาร

 ใบฟางรู้ข้อมูลนี้ดี เพราะไปที่นั่นบ่อย ปุ๊ก ที่ว่านั่นคือ ปัญชลี ซึ่งเป็นหัวหน้าฝ่ายขาย

มิสเตอร์โทชินาดะ คานาวะ พักอยู่ที่โรงแรมหรูแห่งนี้กับเพื่อนสนิทชาวญี่ปุ่น ใกล้กับเครือญาติของเขา ซึ่งเป็นถึงกรรมการผู้จัดการใหญ่ของบริษัทแห่งหนึ่งย่านถนนพระรามสี่ คลองเตย 

ประมาณสักสิบโมงครึ่งในวันนี้

นักเขียนหนุ่มมีนัดกับเพื่อนสนิทชาวต่างชาติ ซึ่งเป็นคนที่นำคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คยี่ห้อรุ่นล่าสุดของโตชิบาระบบสัมผัสมาให้เขาเป็นเจ้าของครอบครอง

ซึ่งเป็นรุ่นที่ยังไม่มีขายในประเทศไทย  อีกประมาณสองสามปีเทคโนโลยีรุ่นทันสมัยเหล่านี้

ถึงจะกระจายออกสู่ต่างประเทศ  ส่วนมากจะนิยมใช้ในประเทศกันก่อน  ซึ่งเป็นที่นิยมอย่างมากสำหรับหนุ่มสาวญี่ปุ่นวัยทำงาน

ต้องการแสดงความขอบคุณเพื่อนอีกครั้ง พอดีว่างจากธุรกิจช่วงบ่าย 

มีบางอย่างที่ติดขัดในการใช้งาน เพราะเป็นแบบใหม่ที่ปางภูไม่คุ้นเคย ผู้ที่เชี่ยวชาญมากที่สุดและใช้ประจำมาก่อนคือโทชินาดะ

พอจอดรถที่อาคารคอนโดที่พัก

เข้ามาในซอยถูกต้อง อาศัยสอบถามจากวินรถมอเตอร์ไซค์

ตอนนี้เที่ยงครึ่ง เขาขับรถมาก่อนเวลา เพราะรู้ดีว่าใจกลางกรุงรถติดเสมอ

“โทชินาดะซัง”เสียงทักดังขึ้นของนักธุรกิจหนุ่ม

“อ้าว ปางภู”

ตามด้วยคำทักตอบของเพื่อนที่อยู่เบื้องหน้า เมื่อทราบว่ามาถึงแล้วเปิดประตูกระจกต้อนรับ

“รถติดเป็นบ้าเลยแฮะ กว่าจะมาถึง”

อดบ่นไม่ได้ นี่เที่ยงกว่านี่เอง

เพราะเพื่อนสนิทชาวอาทิตย์อุทัย บอกว่าเขากับกลุ่มคณะที่เดินทางมาด้วยกัน  กำลังจะตัดสินใจออกไปข้างนอกด้วยการนั่งรถไฟฟ้าท่องเที่ยวทั่วกรุงเทพ

แต่ดูเหมือนจะอยู่ย่านฝั่ง แถว สีลม สวนลุม วงเวียนใหญ่ก่อน คราวหลังถึงจะล่องเรือแม่น้ำเจ้าพระยา ไปที่เกาะเกร็ดดูสุสานหอย และท่องชมวัดโบราณตั้งแต่ยุคกรุงศรีอยุธยา