เมียเลี้ยง
คำโปรย
ความรักที่ไม่ใช่แค่ทางผ่าน เป็นความใส่ใจลุ่มลึก จากคนที่เคยผิดหวังรักมาแล้ว ย่อมไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยแม้ในใจจะมีรอยด่างจากครอบครัว
“อภิวานต์”เป็นพี่คนโต มีน้องชายที่เหมือนลิ้นกับฟัน
“ศามิน” กระทบกระทั่งกัน จนน้องชายหนีไปเรียนที่ต่างประเทศ
อภิวานต์รับอุปการะลูกสาวของอดีตคนรัก “ช่อดมิสา” แต่ก็หนีข้อกล่าวหา สมภารกินไก่วัดไม่พ้น ญาติผู้ใหญ่ของเขาต้องการให้หลานดำรงวงศ์เผ่าด้วยความยึดมั่นดีงามในศีลธรรม
อาจจะค้านไปหน่อยที่บิดาบังเกิดเกล้าของเขาเป็นคนเจ้าชู้ และมีส่วนสาเหตุทำให้แม่ที่เป็นคุณหญิง ห่างจากบิดาหลายปี นั้นต้องตรอมใจตาย อภิวานต์จึงใช้ความรักเป็นบทเรียนและอยากยืนหยัดตัวเองด้วยสติ และมีเหตุผล เพื่อหล่อเลี้ยงหัวใจรักของเขากับผู้หญิงที่ปรารถนา ที่ไม่ใช่คำว่า”เมียเลี้ยงต้อย”