บทที่18.ครอบครัวแสนรัก
งานวิวาห์ช็อกวงการเพิ่งจะผ่านไปได้ไม่นาน ภาพหลุดที่ปาปารัสซี่แอบถ่ายได้ ก็ทำร้ายความรู้สึกของสาวโสดอีกหลายแสนคน เมื่อภาพเหล่านั้น คือภาพความสุขของหนุ่มหล่อขวัญใจสาวๆ แมทธิวกับภรรยา แถมลูกน้อยที่กำลังเติบโตอีกหนึ่ง ที่ประจักษ์กับสายตาเลย คือผู้หญิงสวยข้างตัวเขา กำลังอุ้มท้องทายาทดีแลนอีกคน
เป็นการทำลายความหวังลมๆ แร้งๆ ของสาวๆ จนไม่หลงเหลือซาก แต่ละนางได้แต่ปลง เพราะคงไม่มีทางแทรกเข้าไปในครอบครัวแสนสุขได้เลย
เมื่อชายหนุ่มมีทั้งภรรยาสะสวยที่มีโซ่ทองคล้องใจ เส้นใหญ่เสียเหลือเกิน
ภาพสวีทหวานกลางทะเล บนเรือยอร์ทส่วนตัว กับวันแสนสุขของครอบครัว หากมองดีๆ จะเห็นว่า ครอบครัวดีแลนที่อิหลักอิเหลื่อกันมาหลายสิบปี กลับมากระชับแน่นเหมือนนิมิตใหม่ที่แสนดี เมื่อสมาชิกทุกคนอยู่พร้อมหน้า ไม่ว่าจะเป็นมาดามจูเลีย หัวหอกอาวุโส อาเธอร์บุตรชาย มาดามแพชี่ศรีสะใภ้...และครอบครัวใหม่แกะกล่อง แมทธิว ทิพยอาภา...
หลายคนอาจจะมองผ่านๆ เพราะก็แค่ครอบครัวไฮโซ พากันไปเที่ยว แต่สำหรับไทรีส เขามองแ
วันว่างของ ‘ดีแลน’ ในยุคนี้ คือการสังสรรค์กันตามประสาคนครอบครัวเดียวกัน มีแต่เสียงหัวเราะ กับรอยยิ้ม พลอยทำให้คนที่อยู่อาศัยลดความอึดอัดไปได้อย่างมากมาย บรรยากาศวันนี้ แตกต่างกับอดีตแบบสิ้นเชิง ไม่มีการแบ่งฝัก แบ่งฝ่าย ทุกคนคือสมาชิกในดีแลน...แบบเสมอภาคกัน…ดังนั้นภาพฉาวๆ ของแมทธิวจึงไม่เคยมี หากเทียบกับภาพหลุดในอดีต จากหนุ่มนักรักที่เป็นดั่งจอมวายร้ายของสาวๆ เขารักจริงทิ้งจริง...พร้อมเปย์ แต่ไม่รับผิดชอบ ทุกคนมีอิสระต่อกัน ไม่มีความผูกพัน มีแต่ความใคร่วันนี้แมทธิวเป็นเทพบุตรของลูกและภรรยา เขาเป็นคนดีที่เป็นตัวอย่างให้บุตรสาวเห็น ซ่อนความร้ายกาจไว้ด้านใน เขาจะงัดความร้ายนั่น ออกมาใช้ในตอนทำงาน กับคู่แข่งที่หวังจะเข้ามาทำลาย กับคนไม่หวังดีที่จ้องจะมาทำร้ายเท่านั้น...เขาซ่อนเขี้ยวเล็บไว้ และพร้อมจะงัดมาใช้หากมีสถานการณ์ฉุกเฉิน!!สาวโสดหลายคนพากันหมดหวัง เซเลปสาวๆ หลายคนเคยเข้ามาทาบ เมื่อข้างตัวแมทธิว เวลาออกงานสังคม...ไร้มาดามเคียงข้าง แต่ผลที่หล่อนได้รับคือหน้าแหกกลับมา...เมื่อชายหนุ่มยิ้มเย็นให้ พร้อมกับคำปฏิเสธชัดๆ โดยไม่คิดจะรักษาหน้าคนที่เ
บทที่1.ของขวัญจากพระเจ้า1สัปดาห์ก่อนวันขอบคุณพระเจ้า...แมทธิว ดีแลนทายาทเพียงหนึ่งเดียวของตระกูลดังฝั่งอเมริกาเขานั่งหน้าตึงท่ามกลางญาติสนิทที่มารวมตัวกันในห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์ เนื่องจากคนในปกครองของชายหนุ่ม ‘เด็กสาว’ ที่เขาอุปการะไว้ หายตัวไปแบบลึกลับ...มีเพียงกระดาษชิ้นเล็กๆ ทิ้งไว้กับ ทารก!! เพศหญิงอีกหนึ่งคนยัยผู้หญิงบ้า...งี่เง่าที่เขาโอบอุ้มหล่อนตามคำสั่งคุณย่า แต่หล่อนดันตลบหลังเขา...มีพฤติกรรมที่ไม่น่าอภัย‘สำส่อน’ นิยามนี้เหมาะกับเด็กสาวใจแตกอย่าง ทิพยอาภา เลียม ที่สุด!!“จาคอป...เอาเด็กนี่ไปยกให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าซะ...ค่าใช้จ่ายทั้งหมดฉันจะออกให้เอง แต่อย่าเอา ‘เด็ก’ มาทิ้งไว้ใกล้ตาฉัน ฉันยังไม่อยากเป็นคนเลวในสายตาทุกคน” เสียงของแมทธิวดุดัน จนไม่มีใครกล้าปริปากท้วง ความคั่งแค้นปะปนมาในกระแสเสียง จนคนได้ยินยังสะท้านการ์ดหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ เขาไม่กล้ามองสบนัยน์ตาใสแจ๋วของเด็กน้อยที่นอนมองตาแป๋ว...แบบไม่รู้เรื่องรู้ราว ชะตาชีวิตเด็กคนนี้จะเป็นเยี่ยงไร...การ์ดหนุ่มยกตะกร้าใบใหญ่...ที่ถูกทำเป็นเหมือนอู่นอนของเด็กน้อยคนนี้ มีกระดาษแผ่นเล็กๆ ห้อยไว้ที่หูตะกร้าลายมือเป็นร
แต่มันไม่ได้จบแบบในนวนิยาย หนังสืออ่านเล่นที่เธอชอบอ่านก่อนนอนเจ้าชาย...ไม่มีจริงในโลกปัจจุบันแมทธิวเป็นเทพบุตรแค่เปลือก เนื้อในเขาเป็นจอมวายร้าย“เอาเด็กออก!!” คำบัญชาของเขา ตอนที่เธอบอกเขาเรื่องที่เธอ ‘ท้อง’เขาเย็นชายิ่งกว่าหิมะกลางฤดูหนาว ใจดำยิ่งกว่าสีของขนนกกาแมทธิวให้เธอทำลายเลือดก้อนหนึ่งของเขากับเธอ...แต่ ทิพยอาภาไม่ทำ!! ...เธอหลบหน้าหลบตาเขา แอบคลอดลูกและไม่ปริปากบอกเขาสักคำ เมื่อเขาไม่ต้องการ...เธอก็จะเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง ด้วยสองมือ สองขาของผู้หญิงคนหนึ่งมันไม่จบแค่นั้น...หากจอมวายร้ายอย่างเขาจะปล่อยผ่าน เมื่อเธอหายตัวไป แมทธิวกลับตามจนเจอ!! ...เขาให้จาคอปรับตัวเธอมาที่คฤหาสน์ดีแลน เพื่อตกลงกับเธอครั้งสุดท้าย...เมื่อแมทธิวบีบจนเธอไม่มีทางเดิน เธอก็ได้แต่หวังว่าคนในคฤหาสน์หลังนั้น จะยังพอมีความเมตตาหลงเหลืออยู่บ้าง ยังไงเสีย... แองเจลิน่าก็เป็นสายเลือดของ ดีแลน!! คนหนึ่ง...“จะเอาไงต่อ จะกลับบ้าน หรือจะหางานทำที่นี่?” เสียงของไทรีสปลุกความคิดล่องลอยของทิพยอาภากลับมาอยู่ที่เดิม“ฉันอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกไท ฉันจะกลับบ้าน”บ้านเกิดของแม่...บ้านที่เธอเหลือแค่ความทรงจำรางๆ เพร
บทที่2.คัดเลือกไทรีสพาเพื่อนรักออกเดินทางแต่เช้าตรู่ มุ่งหน้าจากแคลิฟอร์เนียไปยังวอชิงตันดี.ซี.เพื่อภารกิจสำคัญ!!ระหว่างที่รถยนต์เคลื่อนที่ไปข้างหน้า คนขับชำเลืองมองคนข้างตัวบ่อยๆ เขาปล่อยมือจากการจับพวงมาลัยรถยนต์ ยื่นมือไปกุมมือของทิพยอาภาเอาไว้หลวมๆ เมื่อเขารู้ เพื่อนกำลังตื่นเต้นและหวาดกลัว...กับการเผชิญหน้ากับคนในตระกูลนั้น...“ไม่มีอะไรต้องกลัวนี่ทิพ แกกำลังจะไปหาลูก หากพลาดงานนี้... ยังไงเสีย...แกก็ได้เจอแองเจิ้ลอีกครั้ง”ชายหนุ่มปลอบขวัญ...ทิพยอาภามีเขาทั้งคน เขาไม่ปล่อยให้เพื่อนเดียวดายเพียงคนเดียวแน่ทิพยอาภาเงยหน้าขึ้นมองเพื่อน ภายใต้กรอบแว่นหนา ๆ ดวงตาของเธอคลอขังไปด้วยน้ำร้อนๆ ที่ไหลเออขึ้นมาที่ขอบตา“ฉันรู้ แต่ฉันก็อดกลัวไม่ได้”“แกกลัวอะไร กลัวไอ้เวรนั่นเหรอ...เมื่อไรแกจะลืมมันได้สักทีหะ!!” ไทรีสกระแทกเสียงขุ่นขวาง ผู้ชายอย่าง แมทธิวไม่มีค่าควรจำ เขาเป็นอมนุษย์ หาใช่คนเหมือนคนอื่นๆ ใจเขาดำผิดกับรูปลักษณ์ภายนอก ใครๆ ก็ชื่นชม ยกย
มาดามแพชี่พูดยิ้มๆ นางกอดกระชับหลานรักแน่นขึ้น เมื่อเจ้าตัวกำลังดิ้นรนจะไปหาคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าหน้าอกทิพยอาภาปวดหนึบ...เต่งเต้าของเธอเต้นตุ๊บๆ เหมือนอยากจะกลั่นน้ำนมออกมาให้บุตรสาวได้ดื่มกิน โชคดีที่เธอรู้ทันจึงเอาทิชชูยัดใส่ไว้ ไม่อย่างนั้นน้ำนมของเธอที่ไหลออกมา คงทำให้ใครๆ ในที่นี้รู้ว่า เธอเพิ่งจะคลอดลูกไม่นาน“ขอดิฉันอุ้มคุณหนูได้ไหมคะ?”ทิพยอาภาช้อนสายตาขึ้นมองมาดามแพชี่ เสียงของเธอเกือบสั่นตอนที่ร้องขอมาดามคนที่สองตรองอย่างหนัก แต่เมื่อพิจารณาทิพยอาภาแล้ว หล่อนไม่น่ามีพิษภัย จึงยอมส่งแองเจลิน่าให้กับหญิงสาวเด็กน้อยโผเข้าใส่เมื่อได้มองสบตากับมารดา ใบหน้าเล็กซุกแนบอกอิ่ม มือป้อมๆ วางแนบเนินอก ปากอิ่มย้อยดูดจุ๊บจับ!! ก่อนที่เปลือกตาจะปิดลง...อิงใบหน้ากับอกอิ่มของคนแปลกหน้าที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก แบบไม่หวงตัว สร้างความแปลกใจให้กับมาดามแพชี่เป็นอย่างมาก...นางมองทิพยอาภาซ้ำ...ผู้หญิงหน้าตาขี้ริ้ว ผมสั้นกุดไม่เป็นทรง แว่นตาอันใหญ่เทอะทะ...เสื้อผ้าหลวมโพลกจนไม่สามารถประเมินรูปร่างได้ แต่ผู้หญิงแบบนี้ไม่มีทางที่จะทำให้แมทธิวสนใจ
ปีกซ้ายของคฤหาสน์ดีแลน...ปีกขวาคือพื้นที่ส่วนตัวของมาดามจูเลียกับแมทธิว ดังนั้นปีกซ้ายทั้งแถบจึงเป็นพื้นที่ของอาเธอร์กับมาดามแพชี่ และเวลานี้อีกส่วนหนึ่งถูกกันเป็นของหลานสาวคนใหม่ของมาดามแพชี่...แองเจลิน่าทิพยอาภาเริ่มงานอย่างแข็งขัน เธอไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยเลยสักทีที่ต้องอยู่ใกล้ชิดกับบุตรสาวยี่สิบสี่ชั่วโมงคือความสุขของเธอ แม้จะแค่เพียงนั่งมองเงียบๆ“พักกินข้าวบ้างเถอะ เดี๋ยวจะเป็นลมไป” สวีตตี้เดินเข้ามากระซิบบอกด้วยความหวังดี หล่อนชะเง้อมองคุณหนูตัวน้อยที่หลับสนิทอยู่บนแปลนอนยิ้มๆหญิงสาวพยักหน้ารับ...เธอเอื้อมมือดึงผ้าโปร่งๆ คลุมแปลไว้อีกชั้น เพื่อป้องกันแมลงตัวเล็กๆ มากวนการนอนหลับของบุตรสาว เป็นความใส่ใจที่สวีตตี้แอบทึ่งในครัว...สถานที่พักผ่อนของสาวใช้…ทิพยอาภาก้มหน้าก้มตากินข้าวในจานเงียบๆ เธอฟังเสียงคนอื่นคุย แต่ไม่ได้คิดจะไปร่วมวงสนทนา เมื่อต้องเก็บตัวป้องกันความผิดพลาด...“คุณแมทกลับมาเมื่อสักครู่...เธอเห็นเขายัง” สาวใช้วัยรุ่นรูปร่างอวบอัดกระซิบบอกเพื่อนวัยเด
บทที่3.กลิ่นนางแมทธิวตื่นขึ้นมาในเช้าวันต่อมา...เขาหลับยาวแบบที่ไม่เคยทำ ชายหนุ่มยกมือขึ้นกดเหนือหว่างคิ้ว เขาสูดปากครางเบาๆ เพราะรู้สึกชาวาบไปทั้งท้องแขน ชายหนุ่มผงกศีรษะขึ้นมอง เขาขมวดคิ้ว ก่อนจะเอื้อมมือผลักทิพยอาภาจนกระเด็น“โอ๊ะ!!” หญิงสาวร้องเสียงหลง ความฝันแสนหวานหายวับไปกับตา เมื่อเธอฝันถึงงานวิวาห์ท่ามกลางความยินดีของคนรอบตัวทิพยอาภากอดตัวเองแน่น เธอควานมือจนพบผ้าห่มผืนใหญ่ หญิงสาวรั้งผ้าผืนนั้นมาปกปิดร่างกายเปลือยเปล่า ก่อนจะช้อนสายตาขลาดอายมอง ‘สามีทางพฤตินัย’ ของตัวเองแมทธิวจ้องคนแปลกหน้าตาถลน เขาก้มมองตัวเองก่อนจะสบถเสียงขุ่น“พระเจ้า!!”หลักฐานตรงหน้าขา...คือความอัปยศที่ชายหนุ่มแทบจะรับไม่ไหวเขาหลับนอนกับหล่อนโดยปราศจากการป้องกันตัว หลักฐานที่เห็นทนโท่ คือคราบน้ำรักที่แห้งกรังติดอยู่ตรงอวัยวะเพศของเขาเอง“เธอเป็นใคร?” ชายหนุ่มถามเสียงขุ่นเขียวทิพยอาภาก้มหน้าน้ำตาตก...เธอกัดริมฝีปากล่าง รู้สึ
โทรศัพท์บางเฉียบถูกยัดเก็บในกระเป๋าเสื้อสูทตามเดิม...เขาเดินชมธรรมชาติ เมื่อพอจะอารมณ์ดีขึ้นแมทธิวขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่าคฤหาสน์ดีแลนจะกว้างขวางขนาดนี้...ส่วนปีกซ้ายที่เขาไม่เคยเฉียดเข้ามาใกล้เต็มไปด้วยพรรณไม้สวยเยอะแยะไปหมด...แมทธิวจึงเปลี่ยนใจ เขาเดินตรงไปยังเรือนกระจก สถานที่โปรดปรานของมาดามแพชี่ และขณะนั้น นางกำลังนั่งจิบชาอยู่พอดี...มาดามสูงศักดิ์เลิกหัวคิ้วขึ้นสูง เมื่อมองเห็นลูกเลี้ยงหนุ่มเดินมาปรากฏกายอยู่ตรงหน้า“นั่งก่อนไหมคะ...คุณแมท?” นางผายมือให้ชายหนุ่มนั่ง พร้อมกับเอื้อมมือหยิบแก้วเซรามิกตรงหน้าเตรียมจะรินชาอุ่น ๆ ให้ชายหนุ่มทรุดนั่งแบบเสียไม่ได้...เขามองไปรอบๆ ตัว เหมือนอยากชมบรรดาพรรณไม้หนักหนาแมทธิวยกแก้วชาอุ่นๆ ขึ้นจิบ “เด็กนั่นล่ะ?” เขาถามหา ‘ลูก’ ที่ตัวเองยังไม่ยอมรับมาดามแพชี่คลี่ยิ้มอ่อนๆ แมทธิวกระด้างและเคร่งขรึม แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาเย็นชาถึงเนื้อใน“อริสกำลังพามาค่ะ...แองเจิ้ลน่ารัก...เลี้ยงง่ายนะ”นางตอบสั้นๆ เสจิ้มขนมของว่างใส่ปาก กันอาการประดักประ
วันว่างของ ‘ดีแลน’ ในยุคนี้ คือการสังสรรค์กันตามประสาคนครอบครัวเดียวกัน มีแต่เสียงหัวเราะ กับรอยยิ้ม พลอยทำให้คนที่อยู่อาศัยลดความอึดอัดไปได้อย่างมากมาย บรรยากาศวันนี้ แตกต่างกับอดีตแบบสิ้นเชิง ไม่มีการแบ่งฝัก แบ่งฝ่าย ทุกคนคือสมาชิกในดีแลน...แบบเสมอภาคกัน…ดังนั้นภาพฉาวๆ ของแมทธิวจึงไม่เคยมี หากเทียบกับภาพหลุดในอดีต จากหนุ่มนักรักที่เป็นดั่งจอมวายร้ายของสาวๆ เขารักจริงทิ้งจริง...พร้อมเปย์ แต่ไม่รับผิดชอบ ทุกคนมีอิสระต่อกัน ไม่มีความผูกพัน มีแต่ความใคร่วันนี้แมทธิวเป็นเทพบุตรของลูกและภรรยา เขาเป็นคนดีที่เป็นตัวอย่างให้บุตรสาวเห็น ซ่อนความร้ายกาจไว้ด้านใน เขาจะงัดความร้ายนั่น ออกมาใช้ในตอนทำงาน กับคู่แข่งที่หวังจะเข้ามาทำลาย กับคนไม่หวังดีที่จ้องจะมาทำร้ายเท่านั้น...เขาซ่อนเขี้ยวเล็บไว้ และพร้อมจะงัดมาใช้หากมีสถานการณ์ฉุกเฉิน!!สาวโสดหลายคนพากันหมดหวัง เซเลปสาวๆ หลายคนเคยเข้ามาทาบ เมื่อข้างตัวแมทธิว เวลาออกงานสังคม...ไร้มาดามเคียงข้าง แต่ผลที่หล่อนได้รับคือหน้าแหกกลับมา...เมื่อชายหนุ่มยิ้มเย็นให้ พร้อมกับคำปฏิเสธชัดๆ โดยไม่คิดจะรักษาหน้าคนที่เ
บทที่18.ครอบครัวแสนรักงานวิวาห์ช็อกวงการเพิ่งจะผ่านไปได้ไม่นาน ภาพหลุดที่ปาปารัสซี่แอบถ่ายได้ ก็ทำร้ายความรู้สึกของสาวโสดอีกหลายแสนคน เมื่อภาพเหล่านั้น คือภาพความสุขของหนุ่มหล่อขวัญใจสาวๆ แมทธิวกับภรรยา แถมลูกน้อยที่กำลังเติบโตอีกหนึ่ง ที่ประจักษ์กับสายตาเลย คือผู้หญิงสวยข้างตัวเขา กำลังอุ้มท้องทายาทดีแลนอีกคนเป็นการทำลายความหวังลมๆ แร้งๆ ของสาวๆ จนไม่หลงเหลือซาก แต่ละนางได้แต่ปลง เพราะคงไม่มีทางแทรกเข้าไปในครอบครัวแสนสุขได้เลยเมื่อชายหนุ่มมีทั้งภรรยาสะสวยที่มีโซ่ทองคล้องใจ เส้นใหญ่เสียเหลือเกินภาพสวีทหวานกลางทะเล บนเรือยอร์ทส่วนตัว กับวันแสนสุขของครอบครัว หากมองดีๆ จะเห็นว่า ครอบครัวดีแลนที่อิหลักอิเหลื่อกันมาหลายสิบปี กลับมากระชับแน่นเหมือนนิมิตใหม่ที่แสนดี เมื่อสมาชิกทุกคนอยู่พร้อมหน้า ไม่ว่าจะเป็นมาดามจูเลีย หัวหอกอาวุโส อาเธอร์บุตรชาย มาดามแพชี่ศรีสะใภ้...และครอบครัวใหม่แกะกล่อง แมทธิว ทิพยอาภา...หลายคนอาจจะมองผ่านๆ เพราะก็แค่ครอบครัวไฮโซ พากันไปเที่ยว แต่สำหรับไทรีส เขามองแ
“แต่แกต้องอ่าน เพราะแกกำลังทำให้ดีแลนเสียหาย ใช่... ย่ายอมรับแม่นั่น แต่ไม่ได้หมายความว่าจะยอมให้แกเชิดชู หล่อนมีค่าขนาดนั้นเชียวหรือ”แมทธิวยืดตัวนั่งตรงๆ เขาเอื้อมมือจับมือเหี่ยวของมาดามจูเลีย“คุณย่าครับ...ทิพเป็นแค่เด็กกำพร้าผมไม่เถียง แต่เธอก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับเรา คนธรรมดาก็มีหัวใจ มันแปลกเหรอครับที่ผมจะ ‘รัก’ เธอ หากทิพไร้ค่า แล้วเรามีค่าแค่ไหนเชียวครับ หนึ่งชีวิต หนึ่งลมหายใจเหมือนกัน แตกต่างกันตรงไหนอะ”ประมุขเฒ่าจนคำตอบ...นางรู้ทุกชีวิตมีค่าเท่ากัน แตกต่างแค่อีโก้ที่แมทธิวย้ำเสมอ“ต่างกันตรงฉันกับแกเป็นดีแลน แต่หล่อนไม่ใช่!!”นางตอบแบบกวนอารมณ์ เมื่อพยายามชี้แนะให้หลานชายเข้าใจความคิดของนาง“งั้นทิพก็ไม่แตกต่าง เมื่อเธอก็เป็นดีแลน เช่นกัน”แมทธิวตอบกวนๆ กลับ เขายิ้มประจบ เมื่อมาดามตวัดตามอง“เอะ!! หมายถึงอะไรแมท แกต้องการบอกอะไรย่า”“ผมก็แค่อยากทำให้ถูกต้อง เพื่อลูก...ผมไปโบสถ์มาครับ และอีกเจ็ดวันจะมีพิธีสาบานตนต่อหน้าพระเจ้า
บทที่17.สาวปริศนาว่าที่มาดาม ดีแลน!!“คนพวกนั้นมาทำอะไรกัน?”ประมุขเฒ่าถามเสียงขุ่น นางมองกลุ่มคนกลุ่มใหญ่ที่ยืนอออยู่หน้าประตูรั้วเหล็กกับกล้องถ่ายรูปจำนวนมาก มีทั้งแบบซูมระยะใกล้ และแบบระยะไกล หลายคนพยายามปีนกำแพง หมายจะส่องให้เห็นถึงด้านในเอ็ดมันส์อมยิ้ม เขามองผ่านกระจก ก่อนจะหมุนตัวมาตอบนายจ้างเสียงแผ่วๆ “นักข่าวนะครับ เป็นธรรมดาที่สื่ออยากรู้จักว่าที่มาดามดีแลนคนใหม่”“จะอยากรู้ไปทำไม แม่นั่นมีอะไรดี!!” นางกระแทกเสียงตอบ เอนตัวพิงพนักเบาะ พ่นลมหายใจแรงๆ“สาวปริศนาที่ไม่ต่างอะไรกับหนูตกถังข้าวสาร...เป็นเรื่องปกติที่ใครๆ ก็อยากรู้จัก เมื่อผู้ชายที่หล่อนกำลังจะได้ครอง เป็นทายาทคนเดียวของดีแลนนะครับ”การ์ดหนุ่มใหญ่อธิบายช้าๆ เขาอมยิ้มกับความพยายามของสื่อ เมื่อหลายคนทำตัวไม่ต่างอะไรกับนักย่องเบาที่ป่ายปีนกำแพงหิน เพื่อจะล้วงข้อมูล“มาดามครับ ‘เธอ’ อยู่ที่นี่ใช่ไหม?”ช่วงจังหวะรถยนต์ชะลอความเร
คุณพระ!!เจ้าหน้าที่รัฐวิ่งฉิวผ่านหน้าหญิงสาวไป และเอ็มม่ากำลังตกใจ จนตัวแข็งค้าง เมื่อคนคนนั้นไม่ใช่ใครเลย...คนเจ็บปางตายที่ถูกนำมาทิ้งไว้ในอาณาเขตของเธอ...คือ แซกหญิงสาวเซแซ่ดๆ เธอเดินสะเปะสะปะ แทรกกลุ่มคนที่ดาหน้าเข้ามาอีก หลังเจ้าหน้าที่รัฐมาถึงเสียงซุบซิบ...ดังอืออึง!! แต่กลับไม่เข้าโสตประสาทของเอ็มม่าเลย เวลานี้หญิงสาวที่หยิ่งทะนง กำลังซวนเซ ภัยร้ายคืบคลานเข้ามาประชิดตัว จนแทบมองไม่เห็นทางหนีและมันเป็นสัญญาณบอกเธอเป็นในๆเรื่องที่เธอส่งให้แซกไปทำ...เหลวไม่เป็นท่าอีกครั้ง!!เรื่องช็อกวงการมายา...สะเทือนไปทั้งสังคมไฮโซ...กับข่าวฉาวของเอ็มม่า สจ๊วต...หลายข่าวกระหน่ำใส่เธอจนแทบจะต้องปิดกิจการหนี...ไม่ว่าจะสารพัดครีมที่หล่อนเป็นผู้ทำขึ้นมาจำหน่าย มีการตรวจพบสารปอร์ทปนเปื้อน แถมเบื้องหลังสถานความงามสวยหรู...คือความโสมมที่แอบแฝงอยู่ในสังคมไฮโซ... มีการค้ากามอยู่เบื้องหลัง และผู้ชายหลายคนที่เข้าไปใช้บริการต้องพากันสะดุ้ง!! เพราะแต่ละคนมีหน้ามีตา มีตำแหน่งในรัฐบาลค้ำคอ...พวกเขาจึงกลัวที่จะถูกแฉ และพลอยติดร่างแหไปด้วย
บทที่16.ทัณฑ์ยมทูต...“มันอยู่ไหน!” แมทธิวตะโกนเสียงแหลม ล้วงมัจจุราชสีเงินวาววับออกมาจากซอกเอว พลางขึ้นไกเสียงดัง ‘กริ๊ก’“นายครับ! ใจเย็นๆ ก่อนครับ” จาคอปเงยหน้าขึ้น เขารีบปรามเจ้านายเสียงอ่อนๆ“นั่นสิ...มันอยู่ไหน?” มาดามจูเลียเดินมายืนขนาบข้างหลานชาย นางเหลือบมองปืนในมือของอีกแมทธิวด้วยสายตาว่างเปล่าการ์ดหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ“จาคอป... มันอยู่ไหน!” แมทธิวเอ่ยถามอีกครั้ง พร้อมกับมองไปรอบๆ“ยะ อยู่ในโกดังครับ” การ์ดหนุ่มรู้สึกเสียวสันหลังวูบ กับความอำมหิตที่พวยพุ่งออกมาจากเจ้านายทั้งสองคน ไม่ว่าจะแมทธิว หรือมาดามผู้เฒ่า...ท่าทีเกรี้ยวกราดของหลานชายยังไม่เท่า ความสงบนิ่งของประมุขเฒ่าดีแลน นั่นหมายถึง...หากศัตรูที่รออยู่...ตอบคำถามไม่ถูกใจ มันคงตายแบบศพไม่สวย“นำกูไปจาคอป...กูอยากรู้แล้วล่ะ...ใครบงการมัน” แมทธิวยิ้มเหี้ยม เขาอยากรู้แล้วสิ...ว่าใครหน้าไหนที่กล้าลองดีกับดีแลน&ldq
เหมือนจะเป็นการเสียหน้า...ลูกสะใภ้หัวแข็งที่แม่สามีไม่โปรดรีบล้วงโทรศัพท์โทร. ออกทันควัน“คุณน้องคะ ที่สั่งใกล้เสร็จหรือยัง...คุณพี่อยากเซอร์ไพรส์หลานอายุใกล้ขวบแล้วล่ะ”ไม่ใช่มาดามจูเลียที่คิดการใหญ่เป็น นางคิดล่วงหน้าไว้นานแล้ว...ดังนั้น เครื่องเพชรที่นางสั่งน่าจะเสร็จก่อนประมุขเฒ่าเหมือนโดนลูบคม นางกำมือแน่น จ้องหน้าศรีสะใภ้ ด้วยแววตาขุ่นจัด“ไม่ต้องแล้วเอ็ดมันส์ ในเซฟฉัน น่าจะพอมีเพชรชุดเล็กๆ ไว้ให้แองเจิ้ลใส่เล่นแก้เหงา”เป็นการข่มกันในเชิง ระหว่างแม่ผัว กับลูกสะใภ้ โดยมีเด็กน้อยตาดำๆ เป็นคนกลาง โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่องรู้ราว แค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง มีทั้งสร้อย ทั้งแหวนมากองตรงหน้า และคาดว่าในอนาคต แองเจลิน่าคงถูก สปอยจากสองผู้เฒ่า...ไม่น้อย...“แปะๆ”เด็กน้อยนั่งจุ่มปุก ตบมือเปาะแปะ มีมารดาคอยกำราบด้วยสายตา แต่ก็เหมือนเดิม...เด็กอายุไม่ถึงหนึ่งปี จะรู้อะไร...สาวใหญ่สองคนสะบัดหน้าใส่กัน แต่ไม่มีใครยอมถอยหลัง คอยพะนอแองเจลิน่า จนทิพยอาภาเหนื่อยใจแทน
หญิงสาวกรีดร้องเสียงแผ่วๆ ประจุไฟฟ้าในร่างกายแตกกระจัดกระจาย เธอขยับโยกจนเหงื่อโทรมกาย และกระโจนไปถึงฝั่งฝันก่อนแมทธิวจนได้ ชายหนุ่มรีบจับพลิกลำตัวอ่อนบางลงด้านล่าง เขาสาวบั้นเอวถี่ๆ กระทุ้งความแกร่งร้อนใส่ทิพยอาภาจนเรือนกายหล่อนสั่นสะเทือน พร้อมกับรีบปลดปล่อยเมล็ดพันธุ์ชีวิต สาดใส่กลีบดอกไม้ชุ่มน้ำจนเจิ่งนอง...“แอะ ๆ” เสียงแปลกๆ ทำให้เด็กน้อยที่เล่นคนเดียวส่งเสียงเรียกทิพยอาภาผลักอกสามี เธอโผเผไปหาบุตรสาว พร้อมกับรีบชะโงกหน้าไปให้แองเจลิน่าเห็น ก่อนที่บุตรสาวจะแผลงฤทธิ์เด็กน้อยยิ้มแฉ่งเมื่อเห็นคนคุ้นเคยในม่านตา...แมทธิวเดินมาทรุดใกล้ๆ เขาโอบทิพยอาภาไว้ ก่อนจะชะโงกหน้ากดจูบที่หน้าผากของบุตรสาว มือของชายหนุ่มลูบไล้อยู่ที่ข้างเอว...เมื่ออารมณ์หวามๆ ยังลอยเรี่ยอยู่รอบตัว“ไงคนสวย...อยากมีน้องมั้ย?”เขาเอ่ยปากถามลูก แต่กลับจ้องหน้าคนเป็นแม่“แอะๆ” เด็กหญิงโบกมือให้ว่อน ปากสีสดยิ้มย่อง ฉีกยิ้มจนเห็นฟันหมดทั้งปาก“หือ...ไม่เจอแค่ไม่กี่ชั่วโมง...ฟัน ‘ลูก’ ขึ้นอีกซี่แล้วนี่นาทิพ
บทที่15.ภัยร้ายรุกคืบ!!วอชิงตันดี.ซี. อเมริกา...“เป็นไงบ้างไท...แกสบายดีมั้ย?”ทิพยอาภายิ้มกว้าง เมื่อเพื่อรักต่อสายมาหาในเช้าวันหนึ่ง“ฉันสิต้องถามแก...แกเป็นไงบ้างทิพ ไอ้เวรนั่นมันกดขี่แกอีกหรือเปล่า?” ไทรีสถามกลับเสียงเคร่ง เขายังไม่ได้ตอบคำถามทิพยอาภา“ก็เรื่อยๆ นะ...ฉันสบายดี แกไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก” หญิงสาวเก็บความไม่สบายใจไว้ในอก...แมทธิวไม่ได้บีบบังคับอะไรเธอ เขาและเธอปรับความเข้าใจกันใหม่ สิ่งเดียวที่ชายหนุ่มทำเป็นกิจวัตร คือความปรารถนามากล้นที่โยนใส่และทิพยอาภาปฏิเสธไม่ได้ด้วยสิ เธอเองก็ชอบที่จะได้อยู่ในอ้อมแขนของเขา...สิ่งเดียวที่หนักอกเธออยู่ตอนนี้ ก็คือมาดามจูเลีย...ท่านยังไม่ยอมรับเธอ แต่ทิพยอาภาก็ไม่เคยต้องการอะไรมากไปกว่านี้ ขอแค่ได้อุ้มชู ‘ลูก’ ไม่ต้องจำพรากกันเหมือนที่กลัว“แม่ผัวแกไม่เท่าไร พ่อผัวก็ด้วย...ที่น่ากลัวก็คงยังเป็นยายแก่นั่น”ไทรีสจีบปากพูด...ดีแลนแบ่งเป็นสองฝ่าย...ฝ่ายหนึ่งอ้าแข