เข้าสู่ระบบแชร์
ชีวิตหลังแต่งงานมันไม่ง่าย 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-30 15:54:51เช้าวันรุ่งขึ้น เธอตื่นมาช่วยแม่ครัวของบ้านเตรียมของใส่บาตรทำบุญเพื่อรอสามีแต่ง แต่รอแล้วรอเล่าเขาก็ไม่มา เธอได้ใส่บาตรคนเดียว ยอมรับว่าเสียใจเมื่อตื่นเช้ามาพ่อกับแม่ถามหาพรรธน์ยศ จะให้ตอบยังไงว่าเขาออกไปจากบ้านตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เขาไม่ได้ค้างที่บ้านด้วย ไม่ได้นอนที่ห้องหอ เขาไปค้างที่ไหนเธอยังไม่รู้ รู้แต่ว่าคอนโด แต่คอนโดไหนล่ะ เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสามีป้ายแดงตัวเองเลยสักอย่าง
“จอมโอเคไหมลูก” ทิพย์มณีเอ่ยถามลูกสาวหลังจากทานมื้อเช้าอิ่ม
“มีตรงไหนที่จอมบอกไม่โอเคบ้างคะแม่ทิพย์ แล้วตอนนี้พ่อภูกับแม่ทิพย์ได้ข่าวของพี่ขวัญรึยังคะ” เธอตอบและถามถึงเรื่องของพี่สาวไปด้วยในท้ายประโยค
“อย่าถามถึงนังลูกไม่รักดีเลยจอม พ่อไม่อยากได้ยินชื่อของพี่สาวเรา” เป็นภูธิปเอ่ยตอบ เขาเจ็บใจและโกรธลูกสาวคนโตมากที่หนีงานแต่งงานไปกับผู้ชาย ซึ่งเขาเองก็เพิ่งรู้วันที่ขวัญใจหนีไปว่าเธอแอบมีแฟนอยู่ก่อนที่จะรับหมั้นกับพรรธน์ยศแล้ว
“ใจเย็นๆ สิคะคุณภู ยังไงตอนนี้เราก็ต้องตามหายัยขวัญให้เจอ” คนเป็นภรรยาเอ่ยพร้อมลูบต้นแขนสามีเบาๆ เพื่อให้สามีอารมณ์เย็นลง
“มันอยากไปก็ไป ไม่ต้องไปตามหามัน ดูซิ...มันจะไปได้กี่น้ำกัน นังลูกไม่รักดี” พูดจบภูธิปก็ลุกขึ้นเดินลงส้นเท้าออกไปจากห้องนั่งเล่นทันที
“แม่ทิพย์คะ”
“ปล่อยพ่อเขาไปเถอะลูก พ่อเขายังโกรธขวัญอยู่ แม่เองก็โกรธ แต่แม่ทำยังไงได้ล่ะ นั่นคือลูกที่แม่อุ้มท้องมาเองและคลอดมาเอง ส่วนลูกเถอะ ถ้ายังไงก็บอกแม่กับพ่อนะ ถ้าลูกอยากหย่าพ่อแทคก็บอกแม่กับพ่อได้ แม่รู้ว่าลูกทำเต็มที่แล้วตอนนี้”
นางเอ่ยบอกลูกสาวด้วยรู้ดีว่าจอมใจไม่ได้อยากเป็นเจ้าสาวเลยสักนิด แต่เพราะมีนางและสามีกับแม่ของพรรธน์ยศขอร้องไว้ เพราะงานแต่งงานนั้นได้เชิญแขกมาเยอะพร้อมกับผู้สื่อข่าวมากมาย จึงได้ขอร้องให้จอมใจมาเป็นเจ้าสาวแทน นางรู้ว่าเป็นการเอาเปรียบลูก แต่ทำยังไงได้เพื่อรักษาหน้าตาทางสังคมจึงต้องให้จอมใจมาแต่งงานแทน
“แม่ทิพย์กับพ่อภูไม่ต้องคิดมากนะคะ จอมเต็มใจแต่งงาน พ่อกับแม่ไม่ได้บังคับ จอมเต็มใจแต่งงานแทนพี่ขวัญเอง และจอมก็ยินดีที่จะเป็นภรรยาของพี่แทคค่ะ งั้นวันนี้จอมไปไหว้แม่พี่แทคก่อนนะคะคุณแม่ และจะเลยไปที่ร้านอาหารของเราเลยค่ะ”
ใช่...เธอเต็มใจที่จะมาแทนพี่สาวเอง เต็มใจเพราะรักเขา แต่ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าต่อไปจะทนในตำแหน่งภรรยาของพรรธน์ยศได้นานแค่ไหน เขาพูดร้ายกาจแค่ไหนก็ทนมาได้ตลอด แต่ตอนนี้เธอเป็นภรรยาเขา ต้องมาเจอความร้ายกาจและสายตาเกลียดชังทุกวันจะทนไปได้นานแค่ไหนกัน
“อือ...ไปเถอะลูก แม่กับพ่อขอโทษลูกด้วยนะจอม ที่ทำให้ลูกต้องอยู่ในสถานะแบบนี้” ทิพย์มณีเอ่ย
“แม่ทิพย์ไม่ต้องคิดมากนะคะ จอมเต็มใจที่จะแต่งงานเอง หากจอมบอกปฏิเสธ ยังไงพ่อกับแม่และแม่ของพี่แทคก็บังคับจอมไม่ได้ แต่จอมยอมเอง จอมเลือกเอง หนูไปนะคะแม่ทิพย์ แล้วตอนเย็นเจอกันค่ะ”
“จ้าลูก ขับรถดีๆ นะลูกแม่”
“ค่ะ หนูไปเอากระเป๋าก่อนนะคะ แล้วจะออกไปเลย”
“จ้า คนดีของแม่” ทิพย์มณีนั่งมองลูกสาวคนเล็กที่เดินจากไป ตอนนี้นางเป็นห่วงทั้งลูกคนโตและคนเล็ก คนโตไม่รู้หนีไปอยู่ไหน ติดต่อยังไม่ได้ ส่งคนออกตามหาก็ยังไร้ข่าวคราว ส่วนจอมใจลูกคนเล็กก็ต้องมารับสถานภาพแต่งงานแทนผู้พี่ ทำไมนางจะดูไม่ออกและไม่รู้ว่าจอมใจนั้นแอบรักว่าที่พี่เขยตัวเองมาตลอด แต่ในวันนี้จอมใจก็ได้มาเป็นภรรยาของคนที่จะมาเป็นพี่เขยแทน
เฮ้อ!
“แม่หวังว่าความดีของจอมจะเอาชนะใจพ่อแทคได้นะลูก อดทนหน่อยนะลูก แม่รู้ว่าลูกสาวแม่เก่งและทำได้” นางได้แต่พึมพำน้ำตาคลอแล้วยกมือขึ้นปาดเช็ดน้ำตาที่กำลังไหลล้นออกนอกดวงตา ก่อนจะลุกขึ้นสูดลมหายใจแรงๆ แล้วเดินไปยังห้องพระเพื่อสวดมนต์อ้อนวอนให้พระท่านดลใจให้ขวัญใจคิดได้ยอมกลับมาขอขมานางและสามี
นิษฐามองหน้าลูกชายคนเดียวของตัวเองที่มาทานข้าวเช้าที่บ้าน ทั้งๆ ที่เพิ่งแต่งงานเข้าไปอยู่บ้านของภูธิป และทิพย์มณีเพื่อนรักของตนไปเมื่อวานนี้เอง แต่เช้าวันนี้กลับมาทานข้าวที่บ้าน กลับมาคนเดียว นางรู้ว่าลูกชายไม่เต็มใจและโกรธที่เป็นจอมใจมาแต่งงานแทนขวัญใจ แต่จะทำยังไงได้ เพราะตอนนั้นต้องแก้ผ้าเอาหน้ารอด ไม่อยากให้งานแต่งงานใหญ่โตล้มไป แถมนักข่าวก็มากันเต็มเมื่อวาน
“ทำไมมาคนเดียวพ่อแทค” นางถามลูกชายที่ก้มหน้าก้มตาซดข้าวต้มกุ้งในชามตรงหน้า
“แล้วจะให้ผมมากับใครครับแม่ฐา” เขาเงยหน้าขึ้นถามกลับ
“พ่อแทค!”
“ครับผม” เขารู้ว่าแม่กำลังโกรธที่เขาตอบรวนกลับ
“รู้ใช่ไหมว่าแม่หมายถึงใคร?”
“รู้ครับ และแม่ก็รู้ว่าผมไม่เต็มใจจะให้เธอมาเป็นเจ้าสาว แล้วทำไมยังยัดเยียดเธอให้ผม?” เขาเองก็ถามท่านกลับเหมือนกัน
“พ่อแทคหนีงานแต่งานไปก็ได้นี่เมื่อวาน ไม่เห็นต้องเข้าพิธีเลยตอนที่รู้ว่าหนูจอมจะมาเสียบแทนหนูขวัญที่หนีไป” นางตอบกลับเช่นกันพร้อมวางช้อนในมือกระทบกับปากชามเต็มแรงโกรธ
เพล้ง!
“แสดงว่าผมผิดเองที่ปล่อยให้เลยตามเลย งั้นผมจะหย่า” เขาบอกท่าน
“แม่ไม่ยอมหรอกนะพ่อแทค ถ้าลูกหย่า ลูกก็ไม่ใช่ลูกแม่ รู้ไหมว่าสัญญาระหว่างสองครอบครัวเรามันมีมาตั้งแต่พ่อเราอยู่ จนพ่อเรามาด่วนจากไปเพราะโรคมะเร็งเมื่อต้นปีที่แล้ว ก่อนที่พ่อเราจะสิ้นลม พ่อเราบอกอะไรกับลูก ลูกจำได้ไหมพ่อแทค” นางย้อนถามถึงคำสัญญาลูกผู้ชายที่ลูกชายให้ไว้กับสามีก่อนที่จะสิ้นลม
บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าสาวบำเรอใจ ชีวิตหลังแต่งงานมันไม่ง่าย 3
“ผมจำได้ครับ และจำได้ดีว่าผมต้องแต่งงานกับลูกสาวบ้านพรทิพย์” เขาตอบท่าน เพราะคำพูดในวันนั้นที่เขาพูดกับพ่อก่อนจะสิ้นลมมันยังดังก้องอยู่ในความรู้สึก“ถ้าจำได้ก็ดี เพราะพ่อเราไม่ได้บอกว่าต้องเป็นหนูขวัญคนเดียว เป็นใครก็ได้ในตระกูลพรทิพย์ และตอนนี้เป็นหนูจอมที่เข้าพิธีกับเราแทนหนูขวัญ ถ้าลูกจำคำสัญญากับพ่อได้ แม่ก็สบายใจ แล้วทำไมถึงมาคนเดียว หนูจอมล่ะ” นางวกกลับมาถามถึงลูกสะใภ้อีกครั้ง“ก็อยู่บ้านของเขา” เขาตอบสั้นๆ เมื่อไม่รู้จะพูดอะไร เพราะแม่ก็พูดถูก เขาหนีไปก็ได้ แต่เขาเลือกจะเข้าพิธีแต่งงานเอง ซึ่งตัวเขาเองก็งงจนตอนนี้ทำไมต้องยอมด้วย ทำไมต้องยอมเข้าพิธีแต่งงานด้วยทั้งๆ ที่จะหนีไปหรือยกเลิกงานแต่งงานก็ได้“หมายความว่ายังไงพ่อแทค เมื่อคืนลูกไม่ได้อยู่กับน้องเหรอ?” นางเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย“ครับ เมื่อคืนผมไปนอนที่คอนโด พอตื่นก็กลับมาทานข้าวเช้ากับแม่ฐาเนี่ยแหละครับ” เขาตอบหน้าตาเฉยแล้วก้มหน้าตักข้าวต้มในชามตรงหน้าทานต่อ“ลูกไม่ให้เกียรติน้องเลยนะแทคทำแบบนี้” นางตำหนิลูกชาย“การที่ผมไม่ได้นอนกับเธอคืนเข้าหอเป็นการไม่ให้เกียรติ ผมขอโทษด้วยครับ แต่ผมฝืนตัวเองอยู่กับเธอไม่ได้จริงๆ ครับแม่ฐ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30เจ้าสาวบำเรอใจ ฉันไม่ได้รักเธอ 1
พรรธน์ยศขับรถมาเรื่อยๆ จนมาถึงร้านอาหารไทยของเธอที่เป็นทางผ่านไปทางบริษัทของตนเองก็จอดเทียบรถกับหน้าร้านเธอเพื่อให้จอมใจได้ลงจากรถ ส่วนจอมใจก็เปิดประตูรถลงเงียบๆ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวขาลงไปเหยียบพื้นก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงกระด้างดังขึ้น “ไม่คิดจะขอบคุณสักคำเลยรึไง?” เป็นคนที่บึ้งตึงเงียบตลอดทางนั่นเองเอ่ยขึ้น “ขอบคุณค่ะพี่แทค” เธอหันมาเอ่ยขอบคุณเขาแล้วก้าวลงไปยืนข้างรถเต็มตัว แต่ยังไม่ทันได้ปิดประตูรถ เขาก็ตอบกลับมาอีกด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธ “ถ้าฝืนก็ไม่ต้องขอบคุณก็ได้ ปิดประตูรถได้แล้ว เสียเวลาฉันมากแล้ว” “ค่ะ ถ้าฝืนจะไม่พูดอีกค่ะ” แล้วจอมใจก็กระแทกปิดประตูรถยนต์คันหรูของพรรธน์ยศทันที ตึบ! “น่าเบื่อ!” เขาพึมพำกับตัวเองแล้วก็ออกตัวรถไปทันทีด้วยความเร็วสูง ส่วนจอมใจก็ได้แต่เม้มปากแน่นเป็นเส้นตรงมองตามหลังรถยนต์ที่แล่นจากไปด้วยแรงโกรธไม่พอใจของเจ้าของรถ เธอมองออกว่าเขาไม่พอใจเธอก่อนหน้านี้ หรืออาจจะไม่พอใจมาตลอดตั้งแต่รู้จักกันเลยก็ว่าได้ ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด! ยังไม่ทันได้เดินเข้าร้านอาหารก็มีสายเรียกเข้าเข้ามาจนต้องล้วงกระเป๋าค้นหาโทรศั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30เจ้าสาวบำเรอใจ ฉันไม่ได้รักเธอ 2
“ค่ะพี่เป๊ก ค่ะ รอจอมที่ร้านเลยค่ะ เดี๋ยวจอมรีบกลับไปนะคะ” เธอกดวางสายทันทีพร้อมกับเก็บโทรศัพท์ไว้ที่เดิมพร้อมกับคว้าหยิบปิ่นโตที่วางตั้งไว้มาถือเพื่อจะกลับ ก็ในเมื่อสามีไม่ต้องการปิ่นโตที่นำมาให้จะเอาไว้ทำไมล่ะ ก็เอากลับไปกินเองสิ “ฉันเปลี่ยนใจแล้ว จะกินข้าวที่เธอเตรียมมา” พรรธน์ยศเอ่ยขึ้นเมื่อตอนนี้จอมใจไม่ได้สนใจตัวเองแล้วและกำลังจะเดินกลับไป “คะ?” เธอเอี้ยวหน้าหันมากลอกตาไปมาอย่างสงสัยในประโยคของสามี “ฉันหิว” เขาตอบสั้นห้วน “แล้วยังไงคะ จะกินกับข้าวที่จอมเอามาเหรอคะ?” เธอถามกวนกลับพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก แต่แค่แป๊บเดียวเท่านั้นก็เปลี่ยนกลับเป็นหน้านิ่งปกติ “ก็เอามาให้ฉันไม่ใช่เหรอ เอามาแล้วก็เอาเข้าไปจัดใส่จานสิ ฉันจะได้กิน” เขาบอกสั่งเธอ “ไหนบอกว่าไม่กินของที่จอมนำมาให้คะ แล้วทำไมตอนนี้ถึงอยากกินล่ะคะ” “ถ้าจะให้กินก็ไปจัดใส่จานมา พูดมาก น่ารำคาญ!”เมื่อพูดจบเขาก็เดินกลับเข้าไปในห้องทำงานพร้อมเปิดประตูทิ้งไว้ ส่วนจอมใจก็ได้แต่เบ้ปากเล็กน้อยแล้วเดินถือปิ่นโตไปยังห้องครัวที่เมื่อกี้เธอเดินผ่านมาทันที เพื่อจัดกับข้าวในปิ่นโตที่นำมาใส่จานน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30เจ้าสาวบำเรอใจ ฉันไม่ได้รักเธอ 3
ฮึก! ฮือๆยิ่งเขาพูด เธอก็ยิ่งเจ็บยิ่งช้ำกับคำพูดของเขา คำพูดของพรรธน์ยศเปรียบเหมือนเข็มเล็กๆ ที่ทิ่มแทงตำในอกของเธอและมันก็เหมือนมีดเล่มเล็กๆ ที่กรีดเฉือนใจเธอด้วยในตอนนี้ ทำไมกัน ทำไมเขาถึงมองเธอในแง่ร้ายแบบนี้ เธอไม่เคยคิดและนึกอิจฉาขวัญใจเลยสักครั้งที่ถูกเขาเลือก แต่เธอน้อยใจในโชคชะตาตัวเองมากกว่าที่ไม่เป็นคนที่ถูกเขาเลือก“ใช่ จอมมันไม่สวย จอมมันไม่น่าดึงดูดแบบพี่ขวัญ แต่ยังไงตอนนี้พี่แทคก็เป็นของจอม เป็นสามีจอมไม่ใช่ของพี่ขวัญ” เธอปาดเช็ดน้ำตากลืนก้อนสะอื้นลงคอพร้อมโต้ตอบกลับเสียงดังโดยไม่นึกกลัวสายตาสีทมิฬที่เพ่งมองมาทางตน“น่าสมเพช! หึ!” พรรธน์ยศยิ้มเยาะเล็กน้อยแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะพูดต่อ “เก็บโต๊ะแล้วรีบไสหัวไป ก่อนที่ฉันจะทำร้ายเธอจอม ไปให้พ้นหน้าฉัน ผู้หญิงความคิดต่ำอิจฉาได้แม้กระทั่งพี่สาวตัวเอง”“ถึงวันนี้จอมจะไป ยังไงเราก็ต้องเจอกัน เพราะเราคือสามีภรรยากัน จำไว้ว่าพี่แทคเป็นของจอมไม่ใช่ของพี่ขวัญแล้วตอนนี้ พี่แทคเป็นของจอม” เธอฝืนความเจ็บปวดในอกตะโกนตอกกลับพร้อมกับคว้าหยิบกระเป๋าแล้วลุกเดินหนีออกจากห้องทำงานใหญ่ไปทันที โดยไม่สนใจจะเก็บโต๊ะตามที่เขาสั่งปึก!พรร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30เจ้าสาวบำเรอใจ ฉันไม่ได้รักเธอ 4
‘อืม! อร่อยเป็นบ้า ไม่อยากเชื่อว่าเป็นฝีมือยัยนี่ และเหมือนกับรสชาติเมื่อตอนกลางวันเลยด้วย หรือว่าเธอทำกับข้าวเมื่อตอนกลางวันด้วยวะ!’ เขาได้แต่พูดถามตัวเองในใจเมื่อลิ้นได้รับรสอาหารฝีมือภรรยาแต่งตัวเอง คือรสชาติถูกปากเขามาก แต่พอมองไปทางคุณแม่ที่รักที่มองมาทางตนก็แสร้งวางช้อนในมือทำเหมือนไม่พอใจกับรสชาติอาหาร“รสชาติก็งั้นๆ ไม่เห็นอร่อยเลย แทบกระเดือกไม่ลง” เขาพูดจบก็คว้าหยิบแก้วน้ำใกล้มือมาดื่มไปจนหมดแก้วแล้วเด็กรับใช้ที่ยืนรอรับใช้ก็เดินมารินน้ำใส่ไว้ให้เต็มแก้วเหมือนเดิม“เหรอ งั้นแม่กินมั่ง หนูจอมก็ทานด้วยนะลูก คืนนี้กับพี่เขาค้างที่บ้านเรานะ แม่ให้เด็กจัดห้องไว้ให้แล้ว ส่วนเราห้ามไปนอนคอนโดด้วยวันนี้ ถ้าไปแม่โกรธจริงด้วย” นางพูดจบก็ตักหมูผัดกะปิมาทานเป็นเมนูแรก“อืม...อร่อยจะตาย ใครบอกงั้นๆ กระเดือกไม่ลงก็ไม่ต้องกิน แม่กินเองคนเดียวก็ได้” เมื่อได้ลิ้มรสชาติฝีมือลูกสะใภ้ก็เอ่ยชมทันที“งั้นผมจะกินข้าวไข่เจียว ไปเจียวไข่ให้ฉันหน่อย ฉันจะกินข้าวกับไข่เจียว และนอนที่บ้าน ผมนอนได้ครับ ไม่มีปัญหา เพราะเนี่ยบ้านผม ไม่เห็นต้องกลัวอะไรเลย” คนใจแข็งเอ่ย ส่วนเด็กรับใช้ก็รีบไปทำไข่เจียวมาให้เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30เจ้าสาวบำเรอใจ อยากเป็นเมียฉันไม่ใช่เหรอ 1
ในห้องนอนของเขา ห้องนอนส่วนตัวที่เขาเคยอยู่คนเดียวก่อนที่จะแต่งงานเข้าไปอยู่ในบ้านเธอ คืนนี้ต้องนอนค้างที่นี่สองต่อสอง จอมใจมองไปยังประตูห้องน้ำที่ปิดแนบสนิทและมีเขาอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ส่วนเธอยังอยู่ในชุดเดิมยังไม่ได้อาบน้ำ เพราะไม่ได้เตรียมเสื้อผ้ามา และไม่คิดว่าจะได้นอนค้างที่บ้านของสามี ห้องนอนสีอึมครึมไม่ได้สดใสเหมือนห้องนอนผู้หญิง ห้องนอนใหญ่ตกแต่งด้วยโทนสีดำและสีเทา เธอมองไปรอบๆ ห้องแล้วก็นั่งตัวเกร็งเมื่อเสียงน้ำในห้องน้ำหยุดไหลพร้อมกับประตูห้องน้ำที่เปิดกว้างออกพร้อมกับคนที่อยู่ข้างในเดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กคล้องคออยู่ และเขาใส่เพียงกางเกงบ็อกเซอร์ตัวบางตัวเดียวติดตัวออกมา “ทะ...ทำไมพี่แทคไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยคะ” เธอถามเขาเสียงสั่นพร้อมกับมองไปทางอื่น “เวลานอนใครเขาใส่เสื้อผ้ากันหลายตัวกัน เธอก็ไปอาบน้ำได้แล้ว” เขาตอบพร้อมเดินสะบัดผมที่เปียกไปหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อเสียบปลั๊กไดร์เป่าผมที่ตั้งวางบนโต๊ะเครื่องแป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31เจ้าสาวบำเรอใจ อยากเป็นเมียฉันไม่ใช่เหรอ 2
“ค่ะ ตอนนี้จอมก็เป็นเมียพี่แทคที่มีทะเบียนสมรสยืนยันสถานะ” เธอตอบเขาเต็มเสียงพร้อมกับหันหน้าไปทางเดิมเมื่อตอบเขาจบ แต่แล้วก็ตกใจเมื่อพรรธน์ยศจับหัวไหล่บังคับให้พลิกตัวหันมาทางเขาว้าย!“พี่แทคจะทำอะไรคะ?” เธอถามด้วยความตกใจ เมื่อเขาจับพลิกตัวให้หันมาทางเขาไม่พอ เขายังเคลื่อนตัวรวดเร็วมาคร่อมทับ ตอนนี้เธอนอนหงายอยู่ใต้ร่างใหญ่ โดยมีเขาคร่อมทับ มันอันตราย ตอนนี้จอมใจรู้แล้วว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตราย หล่อนดีดดิ้นบิดตัวหนีจากใต้ร่างสามีทันที“ก็เธอเป็นเมียฉันนี่ ทำไมฉันจะคร่อมขี่เธอไม่ได้ล่ะ”เขาตอบกลับเสียงทุ้มพร่าด้วยสายตากรุ้มกริ่มแกมเจ้าชู้ เล่นเอาใจสาวใต้ร่างสั่นไหวไม่เป็นจังหวะ เธอหยุดดิ้นจ้องสบตากรุ้มกริ่มของคนตัวโตที่คร่อมทับตัวเองในตอนนี้ก็รู้สึกเขินอายจนหน้าเห่อแดงขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว และสองแก้มแดงปลั่งนั้นก็ช่างน่าเอ็นดูเหลือเกินในสายตาของพรรธน์ยศจนเขาต้องกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอด้วยความยากลำบาก‘น่ารักเป็นบ้า ทำไมวันนี้เธอทั้งสวย ทั้งเซ็กซี่ แถมน่ารักแบบนี้จอม เราเพิ่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-01เจ้าสาวบำเรอใจ อยากเป็นเมียฉันไม่ใช่เหรอ 3
พรรธน์ยศรับรู้ได้ถึงแรงสะอื้นไห้ของเจ้าหล่อน และเห็นว่าดวงตากลมโตของจอมใจนั้นอาบคลอไปด้วยน้ำตาและทางหางตาก็มีน้ำไหลตลอด เขารู้สึกเจ็บปวดไม่แพ้เธอหรอกตอนนี้ และตัวเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงรู้สึกเจ็บปวดเพียงแค่เห็นน้ำตาของจอมใจ แต่ก็สลัดความรู้สึกนั้นทิ้งไปเมื่อความร้อนรุ่มกลางหว่างขามันเร่งเร้าให้เขารุกหล่อนต่อ“อ่า...อื้อ” เสียงร้องครางกระเส่าหวานดังลอดออกมาแทนเสียงสะอื้นไห้ เมื่อปากหนาดูดเร่าขบเม้มซอกคอระหงมาถึงเนินอกอวบอูมของหล่อน สองมือใหญ่ผละเคลื่อนจากหัวไหล่ที่กดไว้มากอบกุมสองเต้าผ่านเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของตัวเอง“อ่า...เธอเนี่ยติดมือไวเหมือนกันนะจอม” เมื่อได้กอบกุมเต้าบีบเคล้นความอวบอิ่มผ่านเสื้อก็รับรู้ได้ถึงยอดอกที่ตื่นตัวแข็งสู้มือตัวเองจึงเอ่ยเย้ยหยันเจ้าของเต้า“ค่ะ ติดมือไว ทำสิคะ ตอนนี้จอมพร้อมจะเป็นเมียพี่แทคแล้ว จอมอยากเป็นเมียพี่แทค” เธอตอบกลับอย่างประชดแล้วก็ต้องแอ่นเด้งยกอกขึ้นตอบสนองไปอย่างเผลอไผล เมื่อปากหนาของเขาก้มลงกัดเม้มยอดอกผ่านเสื้อ ความรู้สึกเหมือนถูประจุไฟฟ้าช็อตร่างก็เกิดขึ้น ทั้งร้อนทั้งเสียวใน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-02
บทล่าสุด
เจ้าสาวบำเรอใจ บทพิเศษ ทาสรักของเมีย 2
พรรธน์ยศปล่อยร่างอวบอิ่มของภรรยาคนสวยของตัวเองยืนข้างอ่างอาบน้ำเพื่อรอให้ตัวเองเปิดน้ำผสมน้ำในอ่างให้ได้อุณหภูมิพอดี และเพียงเวลาไม่นานก็ได้น้ำที่พอดีและอุณหภูมิพอดี เขาก็อุ้มจอมใจลงไปนอนแช่ในอ่างแล้วตามด้วยตัวเขาลงไปนั่งในอ่างซ้อนหลังภรรยา“อ่ะ...พี่แทค อืม...” เธอครางกระเส่าเมื่อปากหนาของเขาเริ่มจูบคลอเคลียกับต้นคอระหงเลื้อยมายังหัวไหล่เนียนมายังแผ่นหลัง“อ่า...หอม ขนาดมีเหงื่อยังหอมขนาดนี้ ขอบคุณนะทูนหัว ที่วันนี้แต่งงานกับพี่ และพี่ดีใจที่พี่ไม่ล่มงานแต่งงานของเรา ขอบคุณที่ขวัญหนีไปและทำให้พี่ได้เจ้าสาวแสนสวยคนนี้มา” เขาพึมพำกับหัวไหล่เปลือยของเธอพร้อมสอดมือโอบกอดมาด้านหน้าเคล้นคลึงสองเต้าอวบใหญ่ล้นมือไปด้วย“อ่ะ...อื้อ ถ้าย้อนเวลากลับไปวันนั้นอีกครั้ง จอมก็จะยังแต่งงานแทนพี่ขวัญค่ะ เพราะจอมรักพี่แทค จอมอยากเป็นเจ้าของพี่แทคมาตลอด อ่ะ...ชูว์ เบาๆ พี่แทค จอม...อ่า...เสียว” เธอจับมือใหญ่ที่ขยุ้มขยำหน้าอกตนเองให้ผ่อนแรงลงอีกนิดเมื่อเขาบีบแรงเกินไป“อ่า...แล้วก็ได้เป็นเจ้าสาวสมดั่งใจหวัง และที่สำคัญตอนนี้ได้ครองหัวใจพี่ด้วย จอมเป็นเหมือนยาชั้นดีที่หล่อเลี
เจ้าสาวบำเรอใจ บทพิเศษ ทาสรักของเมีย 1
ร่างเล็กที่เคยผอมบางเพรียวระหงตอนนี้อวบอิ่มและกำลังเดินอุ้ยอ้ายถือตะกร้าผักเข้ามาในบ้าน ตั้งแต่ง้อกันสำเร็จ เขาก็ได้รับของขวัญในเย็นนั้นคือจอมใจกำลังตั้งครรภ์ลูกของเขา เขากำลังจะเป็นพ่อคน และทั้งคู่ก็พากันย้ายมาอยู่บ้านสามี เพราะพรรธน์ยศเป็นห่วงแม่ที่เริ่มอายุเยอะแล้วอยู่คนเดียว และจอมใจก็เห็นด้วย เพราะที่บ้านขวัญใจพี่สาวก็กลับมาอยู่บ้านแล้ว ตอนนี้จึงสบายใจที่พี่สาวอยู่ดูแลพ่อกับแม่แทนตัวเอง “ไปเก็บผักสวนครัวหลังบ้านเหรอจ๊ะทูนหัว” เขาที่เพิ่งกลับมาจากทำงานก็รีบถามสาวใช้ทันทีว่าภรรยาตัวเองอยู่ไหน พอรู้ก็รีบมาหาและเห็นร่างอุ้ยอ้ายของหญิงท้องแก่อีกสองเดือนก็จะคลอดเจ้าตัวเล็กเดินถือตะกร้าผักบุ้ง ผักคะน้าเข้ามาในบ้านพอดี “ค่ะ พี่แทค เพิ่งมาถึงเหรอคะ?” “ครับ เหนียวตัวจังเลย เก็บผักมาเหงื่อคงเยอะแน่เลย ไปอาบน้ำกันเถอะ” เขาเดินมาโอบประคองภรรยาที่ถือตะกร้าผักในมือแล้วยื้อแย่งจากมือส่งให้สาวใช้ที่เดินตามหลังภรร
เจ้าสาวบำเรอใจ อยากหย่าก็มาหย่าเอง 4
“ไม่หย่า! กลับมาอยู่ด้วยกันนะ ให้โอกาสพี่นะ ที่ผ่านมาพี่มันไม่ดีจริงๆ ปากไม่ดีและนิสัยก็ไม่ดี ให้พี่ได้แก้ตัวกับสิ่งที่ผ่านมานะ พี่จะเป็นสามีที่ดีของจอม กลับมาอยู่กับพี่นะคนดีของพี่” เขายื่นมือคว้ามือเล็กมากุมไว้แน่นด้วยกลัวเธอจะวิ่งหนี“โอกาสเหรอคะ? จอมถามหน่อยเถอะ พี่แทคจะให้จอมกลับไปทำไม ในเมื่อในใจพี่แทคไม่เคยมีจอม พี่แทคไม่เคยมีผู้หญิงคนนี้ แล้วจะรั้งจอมไว้ทำไมคะ?” หัวใจดวงน้อยเจ็บทุกครั้งเมื่อต้องย้ำกับตัวเองว่าเขาไม่เคยรักตน“ใครบอกว่าพี่ไม่เคยมีจอม ถ้าไม่มีจอม พี่จะทำแบบนี้เหรอ พี่ไม่เคยคุกเข่าให้ใครเลยนะนอกจากจอมคนเดียวที่คู่ควรกับการคุกเข่าของพี่ กลับมาอยู่ด้วยกันนะทูนหัว ดูพี่สิ ตอนนี้สภาพพี่แย่มาก กินไม่ได้ นอนไม่หลับเพราะคิดถึงเมีย กลับบ้านเรานะทูนหัว” พรรธน์ยศอ้อนทันทีพร้อมกับดึงมือเล็กมาลูบไล้แก้มสากที่ซูบตอบลงของตัวเองเมื่อเขาพูดนั่นแหละ จอมใจถึงได้มองหน้าหล่อๆ ของสามี เพิ่งสังเกตว่ามันซูบลงไปเยอะจริงๆ ดวงตาก็คล้ำโบ๋เหมือนคนไม่ได้หลับได้นอน“แล้วทำไมจอมต้องสนใจพี่แทคด้วยคะ ก็ในเมื่ออีกไม่กี่นาทีข้
เจ้าสาวบำเรอใจ อยากหย่าก็มาหย่าเอง 3
“กลับมาอยู่บ้านเรานะลูก” ทิพย์มณีเอ่ยพร้อมกับลูบแผ่นหลังเล็กของลูกสาว ส่วนภูธิปก็ทำเช่นเดียวกันกับภรรยา ตอนนี้พ่อแม่ลูกกอดกันกลม“กลับมาอยู่บ้านเรานะจอม พี่ขอโทษนะที่เห็นแก่ตัว ตอนนี้พี่คิดได้แล้ว” ขวัญใจเดินมาโอบกอดทั้งสามอีก เป็นภาพที่ดูแล้วอิ่มใจมากสำหรับคนที่เดินผ่านไปมา ส่วนรเณศและหนึ่งฤทัยก็ได้แต่หันมาส่งยิ้มให้กันแล้วพากันเดินถอยไปอยู่เงียบๆ ในมุมของตัวเอง เพื่อให้ทุกคนเคลียร์ใจกัน“จอม...พี่ขอโทษนะ ที่ก่อนหน้านี้พี่เห็นแก่ตัว พี่ขอโทษจริงๆ พี่รักจอมนะน้องพี่ ให้อภัยพี่นะจอม” เมื่อทั้งสี่คนผละออกจากกัน ขวัญใจก็จับมือเล็กของน้องสาวมากุมแน่นเพื่อขอให้น้องยกโทษให้กับความผิดของตัวเองที่ผ่านมา“ตอนนี้พี่เขารู้แล้วว่าพี่เขาควรอยู่ตรงไหน” ทิพย์มณีเอ่ยเสริม“ใช่ลูก กลับมาอยู่ด้วยกันนะ กลับมาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวเราเหมือนเดิม ตอนนี้พี่เขาสำนึกผิดแล้วและพ่อก็ให้อภัยพี่เขาแล้ว อย่าแบกความทุกข์ไว้คนเดียวเลยนะลูก และอย่าหนีไปแบบนี้อีกรู้ไหมพ่อกับแม่เป็นห่วงมากแค่ไหน โดยเฉพาะพ่อแทคเขาเป็นห่วงเรามากนะจอม&rdq
เจ้าสาวบำเรอใจ อยากหย่าก็มาหย่าเอง 2
หนึ่งฤทัยพาจอมใจมากรุงเทพฯ มาถึงตั้งแต่เช้ามาแวะที่คอนโดของเพื่อนรักก่อน เพื่อรอเวลานัดกับพรรธน์ยศที่หน้าสำนักงานเขตเพื่อไปจดทะเบียนหย่ากับสามี จริงๆ รู้ว่าเพื่อนไม่ไหว แต่ทำยังไงได้เมื่อเพื่อนอยากมาหย่าให้ขาดจากสามี แม้จะรักแต่ยอมเจ็บปวดดีกว่าปล่อยไว้นาน ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “เราไปเปิดประตูก่อนนะ สงสัยพี่เป๊กมาแล้วน่ะ” หนึ่งฤทัยบอกเพื่อนรักแล้วเดินไปเปิดประตูห้องทันที แล้วก็จริงเป็นรเณศจริงๆ ถึงเดินกลับมาพร้อมกับผู้มาใหม่และปิดประตูไว้เหมือนเดิม “เป็นยังไงมั่งจอม โอเคไหม พร้อมไหม” รเณศถามหญิงสาวพร้อมนั่งลงโซฟาตัวที่ว่างตรงข้ามเธอ ส่วนหนึ่งฤทัยก็เดินไปนั่งลงที่เดิมข้างเพื่อนรัก “แล้วจอมไม่โอเคได้ไหมล่ะพี่เป๊ก ไม่โอเคก็ต้องโอเคแหละ ไปกันเถอะค่ะ จอมไหว ตอนนี้ก็ใกล้ได้เวลานัดแล้ว” เธอบอกชายหนุ่ม&n
เจ้าสาวบำเรอใจ อยากหย่าก็มาหย่าเอง 1
เลขาแจ้งว่ามีคนมาขอพบอยู่ข้างล่าง เขาจึงถามว่าใคร พอรู้ว่าเป็นรเณศก็รีบให้ขึ้นมาหาตัวเองที่ห้องทำงานทันที ทันทีที่รเณศมาถึง พรรธน์ยศก็ถามทันทีว่าอีกฝ่ายมาทำไม และก็เห็นว่าในมือของอีกฝ่ายมีซองเอกสารสีน้ำตาลมาด้วย รเณศไม่ตอบ แต่กลับเดินมาดึงลากเก้าอี้นั่งโดยไม่สนใจว่าเจ้าของห้องทำงานจะเชิญชวนหรือไม่ “อะไร?” พรรธน์ยศถามเสียงห้วนเมื่อเห็นซองเอกสารในมืออีกฝ่ายที่โยนมาทิ้งตรงหน้าตัวเอง “เปิดดูสิ” รเณศตอบสั้นๆ พร้อมเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ยกขาไขว่ห้างด้วยท่าทางสบายๆ พรรธน์ยศรีบหยิบซองเอกสารเปิดออกมาดูทันทีว่ามันคือซองอะไร พอไล่สายตาอ่านก็ถึงกับขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความโกรธ สันกรามปูดโปนขึ้นทันที มือใหญ่ก็กำเอกสารในมือแน่น “ใบหย่างั้นเหรอ?” “เซ็นซะ จะได้เสร็จธุระของฉัน” รเณศเอ่ยสั่งอีกฝ่าย&nb
เจ้าสาวบำเรอใจ เธอไปอยู่ไหน 3
ส่วนภูธิปได้แต่นั่งนิ่งเม้มปากแน่นพร้อมกำมือแน่นกับหน้าตักของตัวเองมองดูลูกสาวคนโตที่กำลังร้องไห้ซบหน้ากับขาของตนที่กอดไว้ อยากจะลูบหัวปลอบ แต่ก็ยั้งมือไว้แล้วเอ่ย “พี่ภูคะ ยังไงเสียตอนนี้ขวัญก็สำนึกผิดแล้วนะคะ อย่าเอามาเป็นอารมณ์เลย ยังไงเสียยัยขวัญก็ลูกเราสองคนนะคะ” ทิพย์มณีลูบแขนสามีให้คลายความโกรธ ความเสียใจพร้อมกับอีกมือกุมมือสามีที่กำแน่นให้คลายออก “ให้อภัยลูกเราเถอะนะคะ ยังไงซะ ตอนนี้ยัยขวัญก็สำนึกและขอโทษเราแล้ว ตอนนี้ยัยขวัญก็กำลังมีหลานให้เราด้วย นึกสงสารหลานที่จะเกิดมาเถอะนะคะพี่ภู” นางบอกสามีพร้อมกับปล่อยมือจากมือของสามีมาลูบอกที่เต้นแรงของภูธิป “พี่...” “นะคะพี่ภู ให้อภัยยัยขวัญนะคะ ตอนนี้ยัยขวัญก็รู้ตัวแล้วว่าตัวเองควรอยู่ตรงไหน” นางเอ่ยแทรกไม่รอสามีเอ่ยจบความ ภูธิปมองลูกสาวที่กอดขาตัวเองซบหน้าร้องไห้ในตอน
เจ้าสาวบำเรอใจ เธอไปอยู่ไหน 2
รเณศไม่แปลกใจที่อยู่ๆ สามีของจอมใจมาหาตัวเอง เขายิ้มต้อนรับชายหนุ่มที่เปิดประตูเข้ามาในร้าน พร้อมกับเอ่ยทักทายตามประสาพ่อค้าร้านทอง “มาซื้อทองให้น้องจอมเหรอครับคุณแทค” เขาถามเชิงประชด “ซื้อกับผีน่ะสิ มึงเอาเมียกูไปไว้ไหน” เขาตอกกลับเสียงกระด้างเดือดดาลทันที “ไม่ต้องครับคุณตำรวจ ผมกับเขารู้จักกัน” รเณศยกมือห้ามตำรวจที่ทำหน้าที่ดูแลร้านทองประจำของตัวเองที่กำลังเดินมาหมายจะล็อกตัวพรรธน์ยศไว้ เขาก็รีบบอกห้ามทันทีแล้วเดินออกมาหาคนพาล “จะมาหาเรื่องก็ดูสถานที่ด้วยครับ และคุณแทคเห็นน้องจอมอยู่ในร้านผมไหม? ก็ไม่นี่ ไม่มีน้องจอม แล้วผมจะรู้เหรอว่าเมียคุณอยู่ไหน นั่นเมียคุณนี่” เขาตอบกลับกวนๆ พลางชี้มือไปรอบๆ ร้านให้เขาดูว่าในนี้ไม่มีคนที่เขาตามหา “อย่ามาปากดี มึงเอาจอมไปไว้ไหน” พรรธน์ยศกระชากคอเสื้อเช
เจ้าสาวบำเรอใจ เธอไปอยู่ไหน 1
ระหว่างการประชุม ใจของพรรธน์ยศแทบอยู่ไม่นิ่ง เขารู้สึกมีลางสังหรณ์บางอย่างจึงรีบปิดประชุมเลื่อนไปเป็นวันจันทร์ของอาทิตย์หน้า เพราะคิดถึงคนที่จากมา พอสั่งเลื่อนการประชุมก็สั่งเลขาของตัวเองส่งรายงานเข้าอีเมล ก่อนจะรีบออกจากห้องประชุมเพื่อขับรถกลับมาที่คอนโด และเพียงเวลาไม่นานในช่วงบ่ายสองโมงก็มาถึงคอนโดแล้วรีบดับเครื่องยนต์วิ่งไปในตึกกดเรียกลิฟต์ พอประตูลิฟต์เปิดก็เข้าไปพร้อมกดเลือกชั้นทันทีแล้วลิฟต์ก็พาไปยังชั้นที่เลือก เมื่อโดยสารมาถึงชั้นที่เลือกก็รีบวิ่งตรงสาวเท้าไปยังห้องตัวเองทันที แต่พอเปิดประตูเข้าไปกลับเงียบว่างเปล่าอย่างที่นึกสังหรณ์ไม่มีผิด ไม่มีร่างเล็กนอนเปลือยห่มผ้าบนเตียง “ไปไหนของเธอยัยเด็กโง่!” เมื่อส่องทุกซอกในห้องของคอนโดแล้ว ในห้องน้ำ ระเบียงก็ไม่เจอจึงรีบล้วงโทรศัพท์ออกมากดต่อสายหาหญิงสาวทันที และก็ไร้สัญญาณตอบรับ โทรกี่ครั้งๆ ก็ติดต่อไม่ได้จึงตัดสินใจโทรกลับไปบ้านถามพ่อตาแม่ยาย ซึ่งทั้งสองก็บอกว่าจอมใจยังไม่กลับบ้าน จึงโทรหาแม่ตัวเองเผื่อคนตัวเล็กจะไปบ้านตัวเอง และคำตอบก็เหมือนกันหมด จึงรีบอ
