Share

บทที่ 796

“แน่นอน สบายใจได้”

โจวหงเห็นว่าฉู่เฉินเห็นด้วยกับข้อเสนอ และตกลงตามคำสัญญาปากเปล่า

ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต นอกจากนี้ หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจแล้วและเข้าร่วมหอคอยเงาทมิฬ ทุกอย่างจะอยู่ในมือตัวเองไม่ใช่หรือ

“แล้วมัวรีรออะไรอยู่เล่า รีบไปเถอะ” เมื่อโจวหงคิดถึงเรื่องนี้ ความทุกข์ใจก็ลอยหายใจกับอากาศ

“เอาล่ะ พี่โจว ข้าจะนำทางเอง”

ฉู่เฉินนำโจวหงเดินทางมาถึงโรงเตี๊ยม

จากนั้นโจวหงก็เห็นฉู่เฉินตัวปลอม นั่งดื่มอยู่บนชั้นสอง

เพื่อให้มีความสมจริงมากขึ้น ก็ควรมีผู้เห็นเหตุการณ์มากขึ้น ฉู่เฉินทำท่าราวกับว่าเขากำลังจะลงมือ แต่โจวหงหยุดเขาเอาไว้ก่อน

“น้องเหยียนเฉิน ที่นี่มีคนมากเกินไป และไม่ฉลาดเลยที่จะเริ่มการลอบโจมตีเช่นนี้ นอกจากนี้ ยังบุคคลที่ดูเหมือนจะอยู่ในช่วงต้นของระดับมหากาฬ พวกเราควรรอโอกาสที่ดีกว่านี้”

“พี่โจวพูดถูก ข้าบุ่มบ่ามเกินไป” แม้ปากฉู่เฉินจะพูดแบบนี้ แต่ว่าภายในจะรู้สึกหงุดหงิดก็ตาม

นี่มันสถาการณ์อะไร? เมื่อกี้แสร้งทำเป็นว่ารีบร้อน แต่ตอนนี้ก็เปลี่ยนท่าทีเสียแล้ว แค่สัมผัสได้ถึงรัศมีของมหากาฬช่วงต้นก็ลังเลแล้วงั้นเหรอ?

ต้องรู้ว่ารัศมีของมหากาฬช่วงต้นนั้นเป็นของปลอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status