Share

บทที่ 795

ฉู่เฉินคิดว่าท่าทางระมัดระวังของนักโทษเป็นที่น่าขบขัน ยังไงก็เคยสังหารปรมาจารย์ระดับมหากาฬหลายครั้งต่อหลายครั้งแล้ว และปรมาจารย์ระดับล่างคนนี้ก็แทบจะไม่ใช่ภัยคุกคามเลย

“แล้วผู้มีพระคุณของข้าต้องการอะไร? ถ้าเป็นสิ่งที่ข้าทำได้ ข้าจะทำมันอย่างแน่นอน” นักโทษเอ่ยขึ้นมาอย่างรวดเร็ว คิดว่าฉู่เฉินช่วยเขาไว้สำหรับภารกิจบางอย่าง

“ข้าไม่จำเป็นต้องให้เจ้าทำอะไร ตอนนี้เจ้าปลอดภัยแล้ว ออกไปได้แล้ว”

ฉู่เฉินขี้เกียจเกินกว่าจะพูดเรื่องไร้สาระกับคนที่กำลังจะตาย

“ข้าไปได้จริงๆ รึ?” นักโทษยังคงไม่เชื่อ ยังไงซะ เขาก็เป็นอาชญากร และก็ไม่ไว้วางใจในความเมตตาจากคนอื่น

ฉู่เฉินไม่ได้พูดอะไร แค่ชี้ไปที่ประตูด้วยนิ้ว นั่นหมายความว่าประตูนั้นอยู่ตรงนั้น อยากทำอะไรก็ทำไป

นักโทษจึงไม่ลังเลและเดินออกไป หายตัวเข้าไปในความืด จะปล่อยเขาจากไปแบบนี้เหรอ? ไม่ใช่แน่นอน ฉู่เฉินได้ทิ้งร่องรอยจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิไว้ ในขณะที่เขาหมดสติ

แม้ว่าตัวปลอมจะหายเข้าไปในความมืด แต่ฉู่เฉินยังคงสัมผัสได้ถึงตัวปลอม

ตอนนี้ฉู่เฉินกำลังใคร่ครวญว่าจะฆ่าตัวเอง ในที่ที่มีผู้คนพลุกพล่านหรือจะพาโจวหงไปด้วยกัน

หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง ฉู่เฉิน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status