บทที่ 794

เห็นได้ชัดว่าเหยาหลิงเฉินกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้นกว่าเดิม อาจเนื่องมาจากผลึกประกายศักดิ์สิทธิ์

เมื่อได้ยินคำพูดของเหยาหลิงเฉิน ฉู่เฉินก็ไม่ลังเลอีกต่อไป หลังจากทำจิตให้สงบ ก็สัมผัสได้ถึงจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ที่ปรากฏขึ้นในใจอย่างแปลกประหลาด

ฉู่เฉินสัมผัสได้ และเหมือนกับที่เหยาหลิงเฉินพูดเอาไว้ก่อนหน้านั้น เขาสามารถขจัดจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์นี้ได้ตลอดเวลา โดยบังคับให้เหยาหลิงเฉินกลับเข้าสู่เมืองลับแลมังกร

ขณะที่เหยาหลิงเฉินเข้าควบคุมร่างของฉู่เฉิน ฉู่เฉินก็ถอยกลับเข้าไปในส่วนลึกจิตใจ และสัมผัสได้ความรู้สึกแปลกๆ ซึ่งเขาสามารถสัมผัสและเห็นการกระทำของตัวเองได้ แต่การกระทำเหล่านั้นไม่ใช่ของเขาเอง และนั้นก็ทำให้รู้สึกแปลกๆ อยู่บ้าง

แม้ว่าเหยาหลิงเฉินจะควบคุมร่างกายของฉู่เฉินได้ไม่คล่องแคล่วเท่าตัวฉู่เฉิน แต่ก็ยังสามารถจัดการได้ค่อนข้างดี

“เจ้าเป็นใคร? เจ้ากำลังทำอะไรอยู่?” นักโทษรู้สึกไม่สบายใจ เมื่อเห็นพ่อบ้านซวี่พาคนแปลกหน้าเข้ามา

เหยาหลิงเฉินควบคุมร่างกายของฉู่เฉิน และเข้าไปในห้องขัง จากนั้นใช้ฝ่ามือฟาดนักโทษออกไปโดยไม่ถามคำถามหรือตอบใดๆ

ฉู่เฉินมองเห็นฉากมหัศจรรย์ซึ่งมีแสงสีขาว