บทที่ 802

หลังจากออกจากจวนเจ้าเมืองแล้ว ฉู่เฉินและซวี่ฮวงก็โบกมือให้กันและบินจากไปทันที

ช่วงนี้อารมณ์ของหวู่หยิงนั้นไม่สู้ดีมากนัก โดยคิดว่าได้มองเห็นโอกาสอันดีที่สามารถได้รับ แต่กลับหายไปในอากาศ เพราะความลังเลชั่วขณะนั้น ทำให้เขาจึงไม่ได้ลงมือด้วยตนเอง

เขาเล่นด้วยหินผลึกในมือ ซึ่งได้มาจากการซุ่มโจมตีใครบางคนที่เกือบจะก้าวข้ามไปสู่ระดับจอมยุทธ

เดิมที เขาวางแผนที่จะกลับไปที่ฐานของหอคอยในเมืองอินทรีทะยานเวหาและปรับแต่งผลึกนี้ ซึ่งนี่ไม่ถือว่าเป็นผลึกประกายศักดิ์สิทธิ์ด้วยซ้ำ แต่สามารถสัมผัสได้ถึงผลึกประกายศักดิ์สิทธิ์อีกอันหนึ่งได้จากด้านใน ซึ่งทำให้มีเรื่องที่ต้องจัดการต่อ

เมื่อสัมผัสได้ว่าผลึกประกายศักดิ์สิทธิ์อยู่กับชายหนุ่มที่มีวรยุทธในช่วงต้นของระดับมหากาฬ หวู่หยิงไม่ต้องการทำเจ้าเมืองซวี่ฮวงตื่นตกใจ จึงตัดสินใจส่งให้สมาชิกที่ประจำการอยู่ของหอคอยเงาทมิฬเป็นผู้ลงมือ กับชายหนุ่มในช่วงต้นระดับมหากาฬ

จึงได้ส่งคนในระดับเดียวกันถึงสี่คนไปลงมือ แถมไม่ต้องลงมือเองอีก เมื่อถึงตอนนั้นแค่นั่งและดื่มด่ำกับความสําเร็จ หวู่หยิงคิดถึงฉากที่ยอดเยี่ยมและเลื่อนขั้นไปสู่ระดับราชาวรยุทธหลังจากได้รับผลึกประก