บทที่ 780

ฝนตกหนักนอกหน้าต่างยังคงเทลงมาอย่างหนัก ฝนตกหนักเช่นนี้เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก แต่ก็สามารถเข้าใจได้เมื่อถึงช่วงเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล

หูของฉู่เฉินกระตุกเล็กน้อยเมื่อเขาได้ยินเสียงเด็กๆ หัวเราะและเล่นกันข้างนอกลานบ้าน

ครู่ต่อมา หลังจากที่เขาจิบเหล้าแล้ว แล้วก็ได้ยินเสียงอันแผ่วเบาและโศกเศร้าของหญิงสาวคนหนึ่ง

ฉู่เฉินไม่สนใจ และเสียงกระแอมไอจากชายชราที่ค่อยๆจางหายไป

ฉู่เฉินรู้ว่าลานบ้านของเขาอยู่ที่ริมด้านตะวันออกสุด และบริเวณด้านข้างก็เป็นทางตัน

เขาวางถ้วยลง เทอีกถ้วยแล้วก้าวออกไปข้างนอก ขณะที่เขาเปิดประตู ดูเหมือนว่าฝนทั้งหมดในโลกจะกลายเป็นเลือดชั่วครู่หนึ่ง

ในชั่วพริบตา ทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ มีเพียงสายฝนที่โปรยลงมารอบๆ ลานบ้าน และไม่มีความผิดปกติใดๆ

ฉู่เฉินนำเก้าอี้ไปที่ประตู นั่งลง และควบคุมรัศมีของเขาให้เพียงพอสำหรับการกันน้ำฝน

มีเสียงเคาะประตูมาจากด้านนอกประตูลานเล็กๆ

ฉู่เฉินกำลังจะลุกขึ้นไปเปิดประตู

แต่เสียงเคาะประตูก็หยุดลงอย่างกระทันหัน

พอฉู่เฉินนั่งลง

เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีกครั้ง

หลังจากพยายามอยู่หลายครั้ง ฉู่เฉินก็เลือกที่จะเมินเฉยและนั่งจิบเหล้าบนเก้าอี้

หลังจาก