แชร์

บทที่ 780

ผู้เขียน: สาวน้อยจับปลา
ฝนตกหนักนอกหน้าต่างยังคงเทลงมาอย่างหนัก ฝนตกหนักเช่นนี้เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก แต่ก็สามารถเข้าใจได้เมื่อถึงช่วงเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล

หูของฉู่เฉินกระตุกเล็กน้อยเมื่อเขาได้ยินเสียงเด็กๆ หัวเราะและเล่นกันข้างนอกลานบ้าน

ครู่ต่อมา หลังจากที่เขาจิบเหล้าแล้ว แล้วก็ได้ยินเสียงอันแผ่วเบาและโศกเศร้าของหญิงสาวคนหนึ่ง

ฉู่เฉินไม่สนใจ และเสียงกระแอมไอจากชายชราที่ค่อยๆจางหายไป

ฉู่เฉินรู้ว่าลานบ้านของเขาอยู่ที่ริมด้านตะวันออกสุด และบริเวณด้านข้างก็เป็นทางตัน

เขาวางถ้วยลง เทอีกถ้วยแล้วก้าวออกไปข้างนอก ขณะที่เขาเปิดประตู ดูเหมือนว่าฝนทั้งหมดในโลกจะกลายเป็นเลือดชั่วครู่หนึ่ง

ในชั่วพริบตา ทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ มีเพียงสายฝนที่โปรยลงมารอบๆ ลานบ้าน และไม่มีความผิดปกติใดๆ

ฉู่เฉินนำเก้าอี้ไปที่ประตู นั่งลง และควบคุมรัศมีของเขาให้เพียงพอสำหรับการกันน้ำฝน

มีเสียงเคาะประตูมาจากด้านนอกประตูลานเล็กๆ

ฉู่เฉินกำลังจะลุกขึ้นไปเปิดประตู

แต่เสียงเคาะประตูก็หยุดลงอย่างกระทันหัน

พอฉู่เฉินนั่งลง

เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีกครั้ง

หลังจากพยายามอยู่หลายครั้ง ฉู่เฉินก็เลือกที่จะเมินเฉยและนั่งจิบเหล้าบนเก้าอี้

หลังจาก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Zai Ritar
ช่วงนี้อับน้อยจังครับ เพี่มตอนไห้เยอๆทีนะครับ ขอบคุณครับ ติดตามผลงานอยู่นะครับ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 781

    คำพูดของไป๋หรันเริ่มรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ฉู่เฉินหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วชี้ไปที่ประตู เพื่อส่งสัญญาว่าให้ไป๋หรันออกไปได้และไปหาคนอื่นไป๋หรันก็หยุดพล่ามเรื่องไร้สาระของเธอลงในที่สุด ฉู่เฉินก็กลับเข้าไปในห้องและปิดประตูลง เพื่อนอนหลับ ส่วนไป๋หรันใครจะไปสนใจว่าเธออยากนอนหรือไม่นอนหลับจนถึงรุ่งเช้าในตอนเช้า ได้ถูกเสียงพ่อบ้านซวี่เรียกหาจากด้านนอกลานบ้าน โดยบอกว่าท่านเจ้าเมืองเชิญฉู่เฉินไปร่วมรับประทานอาหารเช้า ซึ่งเป็นงานเลี้ยงของครอบครัวของท่านเจ้าเมือง และฉู่เฉินบังเอิญอยู่ที่นี่ จึงได้รับเชิญไปด้วยเข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตามฉู่เฉินเก็บห้องให้เรียบร้อยก่อน จากนั้นจึงเดินตามพ่อบ้านซวี่ไปที่จวนเจ้าเมืองระหว่างทาง ฉู่เฉินถามออกมาว่า “เมื่อคืนนี้ไม่มีอะไรแปลกๆ เกิดขึ้นใช่ไหม?”เมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อบ้านซวี่ก็ลังเลที่จะพูด แต่ท้ายที่สุดก็ไม่ได้พูดอะไรเลยฉู่เฉินก็เข้าใจทันทีเดินตามพ่อบ้านซวี่ไปที่ห้องจัดเลี้ยงเมื่อวานไม่ได้สนใจอะไรนัก แค่ให้ความสนใจกับเจ้าเมืองซวี่ฮวงเท่านั้นเช้านี้ดูเหมือนว่าจวนของเจ้าเมืองค่อนข้างโอ่อ่า มีสิงโตหินสีขาวตั้งอยู่ทั้งสองด้านและได้แกะส

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 782

    เจ้าเมืองซวี่ฮวงยังคงถ่อมตัวและสุภาพ เกือบจะปฏิบัติต่อฉู่เฉินราวกับพี่น้องแต่ฉู่เฉินคิดผิดแม้ว่างานเลี้ยงกำลังจะจบลง ท่านเจ้าเมืองซวี่ฮวงก็ไม่ได้พูดถึงสิ่งใดที่เขาต้องการให้ช่วยเพียงแต่ขออภัยสำหรับความไม่พร้อมในการต้อนรับของเมืองอินทรีทะยานเวหา และขอความเข้าใจจากฉู่เฉินหลังอาหารเช้า ซวี่ฮวงก็เป็นฝ่ายกล่าวคำอำลา และไปจัดการเรื่องต่างๆ โดยปล่อยให้พ่อบ้านซวี่พาฉู่เฉิน ไปเดินชมเมืองแทนแขกและเจ้าภาพจึงแยกย้ายกันไปเช่นนี้ระหว่างทาง พ่อบ้านซวี่ได้พาฉู่เฉินไปยังบริเวณที่พลุกพล่านของเมือง แม้ว่าฉู่เฉินจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อโน้มน้าวว่าเขาสามารถทำอะไรได้ด้วยตัวเอง แต่เขาก็สามารถทำมันได้เพียงลำพัง แต่พ่อบ้านซวี่พูดอย่างดื้อรั้นว่าหากเจ้าเมืองสั่งให้เขานำทาง เขาก็จะต้องนำทางให้ฉู่เฉินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปฏิบัติตาม โดยใคร่ครวญหาข้อแก้ตัวที่จะปลีกตัวออกไปโชคดีที่พ่อบ้านซวี่ตระหนักดีว่าการติดตามฉู่เฉินตลอดเวลานั้นไม่ใช่เรื่องที่เหมาะสม จึงทิ้งเขาไว้ตามลำพังหลังจากที่พวกเขาไปถึงย่านที่พลุกพล่านของเมืองฉู่เฉินจึงได้มีเวลาตรวจสอบญาณของเขาอย่างเต็มที่ โดยมุ่งเน้นไปที่จิตสัมผัสศัก

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 783

    เห็นได้ชัดว่าฉู่เฉินไม่มีวิธีแก้ปัญหาในเรื่องนี้ ถ้าออกหน้าลงมือเอง ก็สามารถฆ่าผีได้ แต่ซูหรานก็จะถูกฝังไปพร้อมกับผีตนนั้นด้วย“มันยากนิดหน่อย แต่หากข้าติดต่อกับคนคนนั้นได้ ก็ยังมีทางอยู่ แม้ว่ามันอาจจะต้องแลกมาด้วยอะไรบางอย่างก็ตาม” ไป๋หรันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูด“งั้นช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม ฉันค่อนข้างสนใจเรื่องที่เกี่ยวข้องกับผี” ฉู่เฉินถามอย่างสนใจ“พูดง่ายๆ ก็คือ เหตุที่ผียังคงครอบครองร่างคนเป็นอยู่เพราะยังไม่ได้กลืนกินแก่นแท้จนหมด หรือจะพูดอีกอย่างคือ แก่นแท้ของคนเป็นยังอยู่ในตัวผี ตราบเท่าที่ฉันยังขึ้นเข้าไปสิงร่างของนาง กลืนกินผีร้ายและคืนแก่นแท้ให้กับผู้หญิงไป ผู้หญิงคนนั้นก็จะรอด!” ไป๋หรันพูดออกมาตรงๆ“ถ้าสามารถคืนแก่นแท้แก่หญิงสาวได้ด้วยการกลืนผี แล้วทำไมต้องมีของแลกเปลี่ยนด้วย?” ฉู่เฉินถามอีกครั้ง และยังคงระแวดระวังไป๋หรันอยู่บ้าง“ท่านคิดว่าแก่นแท้มันเป็นเรื่องง่ายๆ ทั่วไปเหรอ? ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่สูญเสียเวลาไปเลย แก่นแท้หลังจากถูกผีกลืนกินไปแล้ว จะคนธรรมดาจะทนไหวได้อย่างไร ข้าต้องถ่ายแก่นแท้กลับเข้าไปให้ใหม่ เข้าใจไหม”เมื่อได้ยินความสงสัยของฉู่เฉิน ไป๋หรัน

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 784

    ฉู่เฉินหันศีรษะไปมอง จากในระยะการมองเห็นที่ปลายตรอก มีคนตัวเล็กและใหญ่คู่หนึ่งที่แต่งกายด้วยชุดสีขาวล้วนปรากฏตัวอีกครั้ง เด็กน้อยยังคงจ้องมองที่ฉู่เฉิน ดวงตาสีแดงสดคู่หนึ่งมีเลือดไหลออกมาอย่างต่อเนื่องบนใบหน้าซีดขาวราวกับหิมะผู้ใหญ่ที่จับมือเด็กไว้ ซึ่งใบหน้านั้นได้สร้างความน่าประหลาดใจอย่างมาก ซึ่งเหมือนมีผ้าขาวผืนใหญ่คลุมหัวเอาไว้ ปิดหู จมูก คิ้ว และปากผีสองตัว ใหญ่หนึ่งและเล็กหนึ่ง เดินเข้ามาหาฉู่เฉินทีละก้าวแม้ว่าพวกเขาจะเดินโยกเยกมาที่ประตูหน้าลานบ้าน แต่ฉู่เฉินก็ยังคงไม่สะทกสะท้าน เขาก้าวเข้าไปข้างหน้า และยืนอยู่ที่ขอบบันได เหมือนกำลังรอให้พวกเขาเข้ามาเด็กที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดซึ่งจ้องมองไปที่ฉู่เฉินที่ไม่สะทกสะท้าน และเปิดปาดพูด: "เนื้อของเจ้ามีกลิ่นหอมมาก ข้าขอชิมสักหน่อยได้ไหม? ข้าขอกินไม่กี่คำจริงๆ ได้ไหม?"คำพูดของเด็กนั้นช้ามาก และก้าวเท้าเดินมาอย่างไม่หยุด จากนั้นเดินผ่านฉู่เฉินไป แต่หัวของเขายังคงจ้องมองไปที่ฉู่เฉินตลอด แม้ว่าร่างกายของเขาเคลื่อนไหวไป แต่หัวของเขาบิดเพื่อที่จะหันไปทางฉู่เฉินเสมอผู้ใหญ่ที่จับมือเด็กเป็นคนแรกที่โจมตี และกระโดดไปทางฉู่เฉินฉ

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 785

    เมื่อเห็นการมาถึงของฉู่เฉินซวี่ฮวงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอธิบายสถานการณ์อย่างคร่าวๆ แล้วถามด้วยความหวังอันริบหรี่ว่า "น้องฉู่เฉิน มีวิธีอะไรช่วยได้บ้างไหม?"“ยังพอวิธีช่วยได้อยู่ แต่หลังจากที่จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว ข้ามีเรื่องอยากจะขอร้อง” ฉู่เฉินรู้อยู่แล้วว่าสถานการณ์เป็นอย่างไ รเพราะเขาเคยปรึกษาเรื่องนี้กับไป๋หรันมาก่อน“อะไรจะสำคัญไปกว่าเรื่องนี้อีกล่ะ น้องฉู่เฉินรีบมาช่วยข้าช่วยลูกสาวก่อน แล้วข้าจะสัญญากับเจ้าทุกอย่างไม่ว่าจะยังไงก็ตาม” แน่นอนว่าซวี่หรันนั้นสำคัญมากที่สุดในหัวใจของซวี่ฮวง“เอาล่ะ แต่ในขณะที่ข้าลงมือ ข้าต้องการให้ทุกคนรวมทั้งท่านและภรรยาของท่านออกไปก่อน และห้ามแอบดูเด็ดขาด เพราะสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความลับของข้า” ฉู่เฉินร้องร้องขอก่อนที่จะลงมือ ใครจะไปรู้ว่าซวี่ฮวงจะมีท่าทีอย่างไร เมื่อเห็นไป๋หรัน เพราะยังไงลูกสาวเขาก็ถูกผีพวกนี้สิง“ท่านเจ้าเมือง เขาเป็นใคร? อย่าปล่อยให้ความวิตกกังวลมาบดบังการตัดสินใจของท่าน พวกเราทุกคนล้วนแต่ล้มเหลวในการรักษา แล้วไอ้หนุ่มหน้าอ่อนนี่จะทำอะไรได้!ชายสูงอายุคนหนึ่งพูดขึ้นมาแทรกขึ้นมา หลังจากที่ซวี่ฮวงขอความช่วยเหลือจาก

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 786

    เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซวี่หรันหยุดหอบหายใจและลุกขึ้นนั่งทันที จ้องมองไปที่ไป๋หรันอย่างไม่ละสายตาในทางกลับกัน ฉู่เฉินเหมือนไม่สนใจการกระทำของไป๋หรัน จึงหลับตาลงอย่างเงียบๆ และบำเพ็ญเพียรอยู่ที่ประตู เหตุผลที่เขาเฝ้าประตูก็เพราะกลัวว่าผีที่อยู่ในร่างของซวี่หรันจะหาโอกาสหนี และยังสามารถเตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันได้อีก“หยุดทำเรื่องน่ากลัวนี้ได้แล้ว ออกมาคุยกันเถอะ” ไป๋หรันพูดอีกครั้ง“ใครจะคิดล่ะว่าในสถานที่เล็กๆ อย่างเมืองอินทรีทะยานเวหา ข้าจะได้พบเจอกับเจ้า” ในที่สุดซวี่หรันก็พูด แต่นั่นไม่ใช่เสียงของเธอ แต่เป็นน้ำเสียงของคนชราที่เหนื่อยล้า“นั่นเป็นเพราะการับรู้ของเจ้ามีข้อจำกัด” ไป๋หรันตอบอย่างตรงไปตรงมา“ข้าอยากรู้ว่านัก พวกเราตัวตนที่อยู่บนวิถีนอกรีต ใช้ชีวิตอย่างไม่เป็นไปตามกฏของโลก ไฉนเจ้ามาอยู่กับมนุษย์ได้อย่างไร” ซวี่หรันถามโดยเหลือบมองที่ฉู่เฉินซึ่งเฝ้าประตูอยู่“นั่นไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเจ้า พวกเรามาทำข้อตกลงกันดีกว่า คืนผู้หญิงที่เจ้าสิงร่างเสียมาซะ คืนแก่นแท้ของนางมาด้วย แล้วพวกเราจะปล่อยเจ้าไป เจ้าจะว่าอย่างไร?” น้ำเสียงของไป๋หรันดูเหมือนจะเป็นการเจรจา

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 787

    ท้ายที่สุดแล้ว เป็นฉู่เฉินที่เป็นคนยืนกรานที่จะมาที่นี่ขั้นตอนต่อไปนั้นง่ายกว่ามากฉู่เฉินแกล้งทำเป็นเรียกหาเจ้าเมือง ซวี่ฮวงและคนอื่นๆ โดยบอกว่าตัวเองได้แก้ไขต้นตอของเรื่องแล้วแม้ว่าซวี่ฮวงจะเดินเข้ามาและถามคำถามมากมาย แต่ฉู่เฉินก็ตอบทีละคำถามอย่างไม่มีข้อบกพร่องใดๆ ราวกับว่าเป็นฉู่เฉินจริงๆ ที่เป็นคนปราบผีเองซวี่ฮวงรู้สึกขอบคุณอย่างมากและยืนกรานที่จะให้ฉู่เฉินอยู่ที่จวนเจ้าเมือง เพื่อพูดคุยกันในที่สุด ฉู่เฉินก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป และใช้ข้ออ้างว่าต้องการรักษาอาการบาดเจ็บภายซวี่หรันต่อ และขอตัวออกไปและกลับไปที่ลานเล็กๆขั้นตอนต่อไปคือเรื่องรางวัลของเขาก่อนหน้านั้น ได้มีการตกลงกันว่าหากซวี่หรันจะได้รับการรักษาแล้ว ซวี่ฮวงก็สัญญาที่จะช่วยเขาในเรื่องบางอย่างเดิมทีฉู่เฉินกำลังวางแผนที่จะขอให้ซวี่ฮวงช่วยเขาสืบสวนเรื่องของผลึกประกายศักดิ์สิทธิ์ แต่ตอนนี้ฉู่เฉินเปลี่ยนใจแล้วหากพูดถึงผลึกประกายศักดิ์สิทธิ์ ซวี่ฮวงก็จะสนใจกับเรื่องนี้ด้วย และบางทีอาจจะไม่สามารถปกปิดเรื่องของผลึกประกายศักดิ์สิทธิ์ได้ ซึ่งเป็นการดีกว่าที่จะสืบสวนอย่างลับๆ ด้วยตัวเองเขาตัดสินใจขอให้ซวี่ฮวงช่วยตามหาช

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 788

    ฉู่เฉินบอกว่าจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง หลังจากที่ทั้งสองพูดคุยกันอยู่พักหนึ่ง ซวี่ฮวงก็แสดงความเต็มใจที่จะสนับสนุนเขา แต่ฉู่เฉินปฏิเสธอย่างสุภาพท้ายที่สุดแล้ว นี่เป็นเรื่องของความลับเกี่ยวกับผลึกประกายศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะไม่ให้ซวี่ฮวงเข้าร่วมหลังจากออกจากจวนเจ้าเมืองแล้ว ฉู่เฉินก็ได้ปลอมตัว เมื่อเขาแน่ใจว่าจะไม่มีใครจำเขาได้ จึงได้ตัดสินใจไปสอบสวนตามลำพังเขามาถึงสถานที่ซึ่งดูเหมือนเป็นร้านที่สกปรกและมีเสียงดัง อย่างน้อยก็จากภายนอกชายวัยกลางคนเข้ามาในร้าน นั่นคือฉู่เฉินที่ปลอมตัวมา เดิมทีฉู่เฉินตั้งใจจะแต่งตัวเป็นชายชรา แต่เมื่อตระหนักว่าเขาขาดกลิ่นของคนแก่ เขาจึงตัดสินใจว่ารูปลักษณ์วัยกลางคนน่าจะดูน่าเชื่อถือมากกว่า ดังนั้นชายวัยกลางคนที่มีเคราดกจึงเดินเข้าไปในร้านชายวัยกลางคนที่มีหน้านิ่วคิ้วขมวดจึงปรากฏตัวขึ้นในร้านเมื่อเข้าไปข้างใน ก็เห็นภาพด้านหน้านั้น เต็มไปด้วยซากศพของสัตว์ประหลาดบางชนิด รวมถึงกระดูก แขนขา ขน และแม้แต่สัตว์ตัวเล็กๆ อีกทันทีที่ฉู่เฉินเข้ามา คนที่ดูเหมือนพนักงานก็เดินเข้ามาหาเขา“ท่านครับ ต้องการซื้ออะไรครับ?” พนักงานถามฉู่เ

บทล่าสุด

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1155

    “ไสหัวไปซะ!” ฉู่เฉินขมวดคิ้วและตะโกน สายตาของเขาเย็นชา และเผยจิตสังหารออกมา“อะไร? แกกำลังไล่พวกเรางั้นเรอะ?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็ดูประหลาดใจและสงสัยว่าพวกเขาได้ยินผิด“ไอ้ขี้เหร่ แกกล้าอวดดีขนาดนั้นเลยเหรอ แกเชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแก”ทันใดนั้น ทุกคนก็โกรธฉู่เฉินอย่างมากแม้ว่านี่จะเป็นเมืองหลวง แต่พวกเขาก็เป็นสมาชิกของตระกูลหวัง พวกเขาข่มเหงผู้ที่อ่อนแอและข่มเหงคนหนุ่มสาวเป็นประจำทุกวัน จึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะหยิ่งผยองลำพองใจ พวกเขาคุ้นเคยกับแววตาหวาดกลัวและยอมจำนนของคนอื่น ๆ มาเป็นเวลานานคำพูดของฉู่เฉินทำให้พวกเขาโกรธมาก จนอยากจะถลกหนังเขาและหั่นเขาเป็นชิ้น ๆ!“ฉันจะพูดอีกครั้ง ไปให้พ้น! ไม่เช่นนั้นจะฆ่าอย่างไม่ปราณี!“ สายตาเย็นชาของฉู่เฉินกวาดไปทั่ว เต็มไปด้วยจิตสังหาร“ฆ่าอย่างไม่ปราณี?”“ฮ่า ๆ แกทำให้ฉันขำเป็นบ้า แกคิดว่าแกตัวเองคู่ต่อสู้ของพวกเราได้จริงเหรอ?”ชายหนุ่มหลายคนในชุดสูทมองขึ้นมาและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาของพวกเขาเยาะเย้ย ไม่สนใจเขาเลยฉู่เฉินส่ายหัวและถอนหายใจ คนพวกนี้มีสมองเอาไว้กั้นหูเท่านั้น เขาเพิ่งให้โอกาสพวกเขาไปเมื่อ

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1154

    ……ภายในเมืองหลวงที่คึกคัก บนถนนที่กว้างและราบเรียบกลุ่มบุคคลที่โดดเด่นเดินไปมาในเมือง โดดเด่นเหมือนฝูงนกยูงรำแพนหาง และดึงดูดสายตาที่อยากรู้อยากเห็นมากมายอย่างไรก็ตาม เครื่องแต่งกายของพวกเขาแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง โดยที่เย่ชิงชานสวมชุดสีขาวล้วน ดูบอบบางและงดงามเฉียวหานอวี้สวมชุดยาวสีม่วงแดง แสดงออกถึงท่าทางที่กล้าหาญและมั่นใจหนิงชิงเสว่ที่ยังเยาว์วัยและสวยงามในชุดสีน้ำเงิน ฉู่เหมิงเหยาผู้บริสุทธิ์และสวยงาม อ่อนโยนและเงียบขรึมมีเพียงฉู่เฉินที่สูงใหญ่และสง่างามในชุดสีดำเท่านั้นที่โดดเด่นออกมา ใบหน้าที่คมคายและเฉียบคมของเขาส่งออร่าของความเฉยเมยที่ทำให้เขาดูไม่เข้ากับคนอื่น ๆ“หนุ่มหล่อคนนั้นเป็นใคร? ทำไมเขามากับผู้หญิงมากมายขนาดนั้น?” พฤติกรรมของทั้งกลุ่มดึงดูดความสนใจของบางคนได้อย่างชัดเจนคนเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นชายหนุ่มและหญิงสาว แต่งกายด้วยเสื้อผ้าหรูหราและเครื่องประดับสีสันสดใส บ่งบอกถึงภูมิหลังครอบครัวมีฐานะ“ผู้ชายคนนั้นดูอ่อนแอมาก แต่ผู้หญิงที่อยู่รอบ ๆ เขาแจ่มเป็นบ้า” คนที่รู้จักฉู่เฉินกระซิบเตือน ไม่เต็มใจที่จะก่อเรื่องฉู่เฉินเดินไปข้างหน้าคนเดียว โดยไม่สนใจคนร

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1153

    “อืม พวกเราจะไม่ทอดทิ้งนายแน่นอน!”เสียงเจี๊ยวจ๊าวของกลุ่มสาว ๆ ทำให้ฉู่เฉินหมดหนทาง แต่ที่สำคัญกว่านั้น มันทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นมา“เสี่ยวซือโถว เมื่อเป็นอย่างนั้น พวกเรามาเตรียมพร้อมกันเถอะ ฉันอยู่เฉย ๆ มาหลายวันแล้ว”เฉียวหานอวี้ถูกำปั้น และกระตือรือร้นที่จะพยายามทำอะไรสักอย่างพี่สาวคนอื่น ๆ ก็ตื่นเต้นเช่นกัน ราวกับว่าพวกเธอเห็นภาพของคนหลายคนที่เข้ามาในเมืองหลวงเป็นกลุ่มสถานการณ์นี้ทำให้ฉู่เฉินตกตะลึง“พี่ ๆ ได้โปรดรอก่อน เรื่องนี้ต้องดำเนินการทีละขั้นตอน และฉันกำลังจะทำสำเร็จในไม่ช้า ยังไม่สายเกินไปที่จะดำเนินการเมื่อฉันทำสำเร็จ และอีกอย่าง... ฉันไม่ใช่พี่น้องร่วมสายเลือดของคุณจริง ๆ” ฉู่เฉินขมวดคิ้วและพูดความเกลียดชังของคน ๆ หนึ่งต้องได้รับการจัดการด้วยตัวเองในที่สุด และไม่ให้พี่ ๆ มาเกี่ยวข้องได้ เพราะพวกเธอไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยในเรื่องนี้“จะเป็นอะไรถ้านายไม่ใช่น้องของฉัน? นายเติบโตมาในสถานรับเลี้ยงเด็กกับพวกเราตั้งแต่ยังเด็ก และแม้ว่านายไม่ใช่น้องร่วมสายเลือดของฉัน แต่พวกเราก็ปฏิบัติกับนายเหมือนเป็นน้องชายของพวกเรา”เฉียวหานอวี้เอื้อมมือไปจับแขนเสื้อข

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1152

    “ประสบการณ์ของฉันก็เรียบง่ายมาก ในกองไฟของสถานรับเลี้ยงเด็ก ฉันได้รับการช่วยเหลือจากชายชราคนหนึ่ง หลังจากนั้น ฉันก็ติดตามชายชราไปฝึกวรยุทธ หลังจากประสบความสำเร็จในการฝึกฝน ฉันก็ออกมาเพื่อล้างแค้นให้กับคุณปู่ผู้อำนวยการและทุก ๆ คน ฉันได้ติดตามเบาะแสทีละขั้นตอนไปจนถึงเมืองหลวง และนั่นคือทั้งหมด”ฉู่เฉินกางมือออกกว้าง แสดงให้เห็นว่าพูดจบแล้ว“แค่นั้นหรือ ไม่มีอะไรเลยเหรอ? เสี่ยวซือโถว นายปฏิบัติกับเราเหมือนคนนอกและปฏิเสธที่จะบอกความจริงกับเรา”เฉียวหานอวี้พูดขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนหน้านี้ เหล่าพี่สาวได้ใช้สายตากดดัน โดยหวังจะเกลี้ยกล่อมให้ฉู่เฉินเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติม แต่คิดไม่ถึงว่า ฉู่เฉินจะพูดเพียงไม่กี่คำพวกเธอรู้สึกเหมือนว่าแผนของพวกเธอล้มเหลว“เสี่ยวซือโถว ถ้านายไม่พูด พวกเราก็รู้กันดี แล้วก็รู้ว่าตระกูลฉู่ เป็นหนึ่งในแปดตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงในอดีต เป็นตระกูลเดิมของนาย นายตั้งใจไม่บอกความจริงกับพวกเรา เพราะไม่อยากทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนใช่ไหม? ”หลินอีนัวจ้องมองฉู่เฉินและพูด“ถ้าไม่เคยรู้มาก่อน ก็คงจะดีกว่า เพราะถ้ารู้แล้ว แต่ไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย และจะกลายเป็นภาระสำ

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1151

    ในคฤหาสน์หนานหวาง มีเสียงหัวเราะดังครึกครื้น พี่สาวทั้งห้าคนมารวมตัวกันและสนุกสนานกัน ฉู่เฉินก็สนุกเช่นกัน ในขณะนี้ คนทั้งหกคนอยู่ในลานบ้าน ชิมอาหารที่ฉู่เหมิงเหยานำมา และพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาเริ่มจากพี่สาม เฉียวหานอวี้ เธอได้พบกับหมอเทวดาหลี่ซ่างได้อย่างไร ทำไมถึงได้รับเป็นลูกศิษย์ได้ ทักษะทางการแพทย์ของเธอพัฒนาขึ้นอย่างไรหลังจากนั้น เธอช่วยเหลือผู้ป่วยได้อย่างไรบ้าง เธอได้พบกับฉู่เฉินตอนไหน แล้วอะไรทำให้จดจำกันได้ และพูดถึงทุกอย่างอย่างละเอียด“ดังนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะน้องเจ็ดความจำเสื่อม พี่สามคงจะไม่ได้เจอเรา”หลังจากฟัง หลินอีนัวก็ถอนหายใจ“ใช่แล้ว พูดได้แค่ว่าโชคชะตาเล่นตลกกับผู้คน โอเค ฉันพูดจบแล้ว ถึงตาเธอแล้วนะ น้องห้า”เฉียวหานอวี้ส่งต่อบทสนทนาไปยังหลินอีนัวหลินอีนัว ก็ไม่ได้ปิดบังอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ถูกตระกูลหลินพาตัวไป เข้าสู่วงการบันเทิงได้อย่างไร พบกับฉู่เฉินตอนไหน ทำไมถึงมาแสดงหนังร่วมกันอีก และสุดท้ายทำอีท่าไหนถึงเข้าร่วมนิกายเมียวหยินได้หลังจากที่หลินอีนัว พูดจบ พี่สาวหลายคนก็ถอนหายใจว่าประสบการณ์ของหลินอีนัวนั้นค่อนข้างทรหด จากนั้นพวกเธอก็

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1150

    “เอาล่ะ ไปกันเถอะ” เย่ชิงชาน หลินอีนัว และเฉียวหานอวี้ขึ้นรถคันที่สองไปแล้วด้วยความมึนงงชั่วขณะเมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงชิงเสว่จึงรีบเข้าไปดึงฉู่เฉินอย่างสบาย ๆ“เสี่ยวซือโถว มานั่งด้วยกันเถอะ”“อืม”ฉู่เฉินตอบกลับ แล้วขึ้นรถที่อยู่ข้างหน้าเขา“ไปกันได้แล้ว” เมื่อมองไปที่เยว่ฟู่หลงที่ยังคงจ้องมองเขาอย่างซื่อบื้อ ฉู่เฉินก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูด“โอเค อาจารย์”เยว่ฟู่หลงเหยียบคันเร่งและรถออฟโรดสีดำ ก็พุ่งออกไปเหมือนสัตว์ร้ายที่คำรามภายในสนามบินเมืองหลวงฉู่เหมิงเหยาลงจากเครื่องบิน หยิบสัมภาระของเธอ และเห็นฉู่เฉินรออยู่ที่นั่น ยืนอยู่ข้าง ๆ ฉู่เฉินคือผู้หญิงที่สวยงามสี่คน“พี่หก ทางนี้”ก่อนที่ฉู่เฉินจะพูด หนิงชิงเสว่ก็ตะโกนออกไปอันที่จริง แม้ว่าหนิงชิงเสว่จะไม่ตะโกน แต่ฉู่เหมิงเหยาก็คงจะเห็นแล้วเธอก้าวเท้าและเดินไปข้างหน้าเมื่อรู้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับพี่สาวคนอื่น ๆ ฉู่เฉินกังวลว่าอาจจะเกิดความอึดอัด ฉู่เฉินจึงรีบแนะนำทุกคนทันที“พี่หก นี่คือพี่สาม เฉียวหานอวี้ ศิษย์โดยตรงของหมอเทวดา หลี่ซ่าง นี่คือพี่สี่ หลินอี้นัว ศิษย์สายตรงของหัวหน้านิกายเมียวห

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1149

    “แกเป็นใคร?” จ้าวฟางเซียงถามโดยไม่รู้ตัว“ฉันชื่อฉู่เฉิน”เดิมทีฉู่เฉินคิดว่าในฐานะสมาชิกตระกูลจ้าวในเมืองหลวง จ้าวฟางเซียงต้องเคยได้ยินชื่อเขามาบ้าง และเมื่อรู้ว่าเป็นเขา อีกฝ่ายก็จะยับยั้งชั่งใจตัวเองได้บ้างโดยไม่คาดคิด หลังจากพูดชื่อของเขา จ้าวฟางเซียงก็หัวเราะออกมา“ฉันไม่สนใจว่าแกเป็นใคร ก็แค่ไอ้หน้าอ่อน แกยังกล้าประกาศชื่อของแกต่อหน้าฉัน มั่นหน้ามั่นโหนกจริง ๆ แต่น่าเสียดาย เมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน จ้าวฟางเซียง แกไม่ได้มีโอกาสที่จะหยิ่งยโส แก….”จ้าวฟางเซียงยังคงพูดไม่หยุดเขาไม่ได้สังเกตเลยว่าชายชราที่ยืนอยู่ข้างหลังจ้าวฟางเซียงในตอนแรก มีสีหน้าหวาดกลัวเมื่อได้ยินชื่อของฉู่เฉินจริง ๆ แล้วเขาคือฉู่เฉิน ฉู่เฉินผู้ทำลายล้างตระกูลฉินเพียงลำพัง!ในบรรดาตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง ฉู่เฉินกลายเป็นสิ่งต้องห้าม โดยเฉพาะในหมู่ผู้ที่มีความสัมพันธ์ไม่ดีกับตระกูลฉู่ชายชราเดินไปหาจ้าวฟางเซียงด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ขัดจังหวะการพูดของเขา และกระซิบที่หูของเขา“นายน้อย เขาคือฉู่ซวนหวู่ ฉู่ซวนหวู่ที่ฆ่าล้างบางตระกูลฉิน!”เมื่อได้ยินแล้วจ้าวฟางเซียงก็รู้ว่าฉู่เฉินเป็นใครไม่น่าแปลกใจ ที่จะฟังดู

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1148

    เมื่อได้ยินเยว่ฟู่หลงกับเว่ยอิงลั่ว เรียกตัวเองเช่นนี้สำหรับหนิงชิงเสว่นั้นไม่เป็นไร เพราะยังไงฉันก็เคยได้ยินคำพูดที่สนิทสนมกว่านี้มาก่อนคนที่เหลืออีกสามคน ไม่ว่าจะเป็นเย่ชิงชาน หลินอีนัว หรือเฉียวหานอวี้ต่างก็หน้าแดงแจ๋ฉู่เฉินพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว“พี่สาว อย่าไปสนใจพวกเขา พวกเขาเคยพูดจาไร้สาระ ไปคุยกันต่อบนรถดีกว่า”“อืม”ทั้งสามคนไม่คัดค้าน แต่ทุกคนรีบวิ่งไปที่รถที่อยู่ข้างหลังพวกเขา“หยุด!”เสียงเย็นชาดังขึ้น ทำให้ฉู่เฉินหยุดชะงัก ร่างหนึ่งก้าวมาข้างหน้าเฉียวหานหยู่ ขวางทางของเธอฉู่เฉินเดินเข้าไปและมองไปที่ชายคนนั้น“พี่สาม คุณรู้จักเขาไหม?”“ไม่รู้จักเลย” เฉียวหานอวี้ตอบพร้อมเอียงหัวอย่างไม่ใส่ใจ“งั้นก็อย่าไปยุ่งกับเขาเลย ขึ้นรถกันเถอะ”ฉู่เฉินจับมือเธอเบา ๆ ช่วยประคองเธอขึ้นรถ ขณะที่เขาเปิดประตูค้างไว้การเห็นตัวเองถูกเมินอย่างซึ่ง ๆ หน้า ถือเป็นฟางเส้นสุดท้ายสำหรับจ้าวฟางเซียง เขาไม่เพียงแต่เคยคิดจะใช้เงินห้าสิบล้านหยวนเพื่อเอาชนะใจเธอเท่านั้น แต่ตอนนี้เขากลับถูกเมินอย่างสิ้นเชิง และที่แย่ไปกว่านั้น ชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าและหล่อกว่าคนนี้ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาอี

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1147

    “คุณหนูเฉียว คุณจะไปไหน ฉันจะพาคุณไปส่งเอง”จ้าวฟางเซียงไม่รู้ว่า มั่นหน้ามั่นโหนกมาจากไหน จึงเอื้อมมือไปหามือหยกอันบอบบางของเฉียวหานอวี้ เพื่อจับมือเธอเฉียวหานอวี้เบี่ยงตัวและหลบไป“นายจะทำอะไร?”“เฮ้ ๆ ทำอะไรอยู่ เป็นเรื่องปกติที่ฉันจะไปส่งคุณกลับบ้าน ไม่ใช่แค่คุณเท่านั้น แต่รวมถึงพวกคุณทุกคนด้วย”เมื่อเห็นว่าเฉียวหานอวี้สามารถหลบมือของตัวเอง ได้อย่างง่ายดายจ้าวฟางเซียงไม่ได้สนใจ และยื่นมือเของเขาออกไปอีกครั้ง“นายบ้าไปแล้วหรือไง ตอนกลางวันแสก ๆ ฉันสามารถแจ้งความอนาจารนายได้!”เฉียวหานอวี้หลบอีกครั้งและพูดจาเย็นชา“บอกฉันสิ? ดูเหมือนว่าคุณยังไม่เข้าใจน้ำหนักของคำว่าตระกูลจ้าวแห่งเมืองหลวง ใครในเมืองนี้ที่กล้าเข้ามายุ่งกับฉัน จ้าวฟางเซียง!”จ้าวฟางเซียงพูดจาเย่อหยิ่งเมื่อเห็นว่าเฉียวหานอวี้หลบได้อีกครั้ง จ้าวฟางเซียงก็รู้ว่า แม้เขาจะโง่แต่ผู้หญิงคนนี้คือวรยุทธ ถึงจะไม่สามารถรับรู้ระดับวรยุทธของผู้หญิงคนนี้ได้ แต่ระดับวรยุทธของเธอก็อาจจะเท่ากับเขา คาดว่าผู้หญิงคนนี้ได้ฝึกฝนวิชามาเหมือนกัน ดังนั้นเธอจึงหลบเลี่ยงเขาได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลังจากเข้าใจแล้ว จ้าวฟางเซียงก็พูดอย่

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status