บทที่ 784

ฉู่เฉินหันศีรษะไปมอง จากในระยะการมองเห็นที่ปลายตรอก มีคนตัวเล็กและใหญ่คู่หนึ่งที่แต่งกายด้วยชุดสีขาวล้วนปรากฏตัวอีกครั้ง เด็กน้อยยังคงจ้องมองที่ฉู่เฉิน ดวงตาสีแดงสดคู่หนึ่งมีเลือดไหลออกมาอย่างต่อเนื่องบนใบหน้าซีดขาวราวกับหิมะ

ผู้ใหญ่ที่จับมือเด็กไว้ ซึ่งใบหน้านั้นได้สร้างความน่าประหลาดใจอย่างมาก ซึ่งเหมือนมีผ้าขาวผืนใหญ่คลุมหัวเอาไว้ ปิดหู จมูก คิ้ว และปาก

ผีสองตัว ใหญ่หนึ่งและเล็กหนึ่ง เดินเข้ามาหาฉู่เฉินทีละก้าว

แม้ว่าพวกเขาจะเดินโยกเยกมาที่ประตูหน้าลานบ้าน แต่ฉู่เฉินก็ยังคงไม่สะทกสะท้าน เขาก้าวเข้าไปข้างหน้า และยืนอยู่ที่ขอบบันได เหมือนกำลังรอให้พวกเขาเข้ามา

เด็กที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดซึ่งจ้องมองไปที่ฉู่เฉินที่ไม่สะทกสะท้าน และเปิดปาดพูด: "เนื้อของเจ้ามีกลิ่นหอมมาก ข้าขอชิมสักหน่อยได้ไหม? ข้าขอกินไม่กี่คำจริงๆ ได้ไหม?"

คำพูดของเด็กนั้นช้ามาก และก้าวเท้าเดินมาอย่างไม่หยุด จากนั้นเดินผ่านฉู่เฉินไป แต่หัวของเขายังคงจ้องมองไปที่ฉู่เฉินตลอด แม้ว่าร่างกายของเขาเคลื่อนไหวไป แต่หัวของเขาบิดเพื่อที่จะหันไปทางฉู่เฉินเสมอ

ผู้ใหญ่ที่จับมือเด็กเป็นคนแรกที่โจมตี และกระโดดไปทางฉู่เฉิน

ฉ