LOGINShare
Chapter 5/2
Last Updated:
2025-03-02 21:26:10Chapter 5
[5/2] @โรม, อิตาลี่ (หมอชลกันต์ ทอร์ค) 1 ปีกว่าแล้ว ที่ผมแต่งงานและได้ใช้ชีวิตอยู่กับคนที่ผมรัก ตอนนี้ผมและหยกมีเจ้าตัวน้อยที่ชื่อปกป้องเข้ามาเติมเต็มชีวิตครอบครัวของเราให้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น แต่จะเรียกว่าครอบครัวสมบูรณ์แล้วก็คงจะไม่เชิงหรอก เพราะถ้าให้สมบูรณ์แบบโดยวัดจากสิ่งที่คนทั่วไปมองก็คงต้องตอบว่าใช่ แต่ถ้าเอาตามจริงคำนิยามสำหรับผม ‘ครอบครัวสมบูรณ์แบบ’ ก็คงจะเป็นเรื่องของความรู้สึกรักกันของคนในครอบครัวมากกว่า ซึ่งผมรับรู้แล้วก็สัมผัสได้มาโดยตลอดว่า แม่ของปกป้องก็ยังไม่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์สำหรับเรื่องนี้ แม้เวลาจะผ่านมานานมากแล้ว แต่ผมรู้ว่าปิ่นหยกยังคงมีความรู้สึกดีๆ ให้คนรักเก่า และถึงแม้ผมจะทำเป็นไม่สนใจไยดีสักแค่ไหน แต่ก็หนีไม่พ้นความจริงที่เจ็บปวดแบบนี้ได้เลย ผมคงเป็นไอ้ขี้แพ้ที่ไม่กล้ายอมรับความจริง และเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมากคนหนึ่งก็เท่านั้น ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมคิดอยู่เสมอว่าอนาคตอีก 10 ปี หรือ 20 ปี ระหว่างผมกับหยกเราจะอยู่ด้วยกันแบบนี้ได้จริงๆ หรอ ทั้งๆ ที่อีกฝ่ายไม่ได้รักผมเลยด้วยซ้ำ หลายวันก่อนผมเลยตัดสินใจพาปกป้องและปิ่นหยกมาเที่ยวที่อิตาลี่ โดยให้เหตุผลว่ามาเที่ยวฮัลนีมูล เพราะตั้งแต่ตอนแต่งงานเราสองคนยังไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันเลย จริงๆ จุดประสงค์ของผมไม่ได้พาสองแม่ลูกมาเที่ยวหรอก ผมรู้ว่าใครอีกคนอยู่ที่นี่ คนคนเดียวกันกับที่ปิ่นหยกเฝ้ารอคอยเงียบๆ มาโดยตลอด ในเมื่อผมทำให้เธอมีความสุขไม่ได้ ผมควรจะต้องยอมแพ้และปล่อยให้ครอบครัวเขาได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันสักที ‘กันต์คิดดีแล้วใช่ไหม? คือน้าก็พอจะช่วยได้นะ แต่กันต์จะไม่เสียใจใช่ไหมที่ทำแบบนี้น่ะ?’ “ผมคิดมาดีแล้วครับ” ‘เฮ้อออ! น้าไม่รู้จะสงสารทางไหนก่อนดี’ “ถึงมิลานแล้วเดี๋ยวผมโทรหาอีกทีนะครับ” ก่อนหน้านี้ผมได้มีโอกาสคุยกับน้าสาวที่เป็นดีไซเนอร์ดังในอิตาลี่ และผมก็เพิ่งรู้ว่าน้าสาวของผมมีไซน์เนอร์อีกคนที่ทำงานร่วมกัน เธอคนนั้นเป็นแม่เลี้ยงของภัทรกาฬคนรักเก่าของหยก ผมเลยได้ขอร้องน้าสาวให้ช่วยเรื่องนี้ด้วย ทันทีที่ผมและสองแม่ลูกถึงอิตาลี่ สิ่งที่น้าสาวหาข้อมูลมาให้เป็นประโยชน์ต่อผมมากมาย ทั้งตารางงานของภัทรกาฬ หรือแม้กระทั่งกิจกรรมจิปาถะของเขาในแต่ละวัน ซึ่งข้อมูลเหล่านี้น้าสาวของผมได้มาจากแม่เลี้ยงของภัทรกาฬซึ่งทำงานอยู่กับน้าผมตลอด โดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัวว่าแอบเผลอบอกอะไรไปให้น้าสาวผมฟังบ้าง Vanika: ตากันต์อยู่ไหนแล้ว น้าได้ยินมาว่าพรุ่งนี้เขาจะมางานที่มิลานด้วยนะ ข้อความแชทจากน้าสาวที่ส่งมา ทำให้ผมรู้ในทันทีเลยว่าเหลือเวลาไม่มากแล้ว และกำลังจะเข้าแผนอีกขั้นที่จะทำให้สองคนเขาได้เจอกัน วันนี้ก็เช่นกันน้าสาวผมได้ยินมาจากปากแม่เลี้ยงของภัทรกาฬว่าเขาชอบมาดื่มไวน์ที่ร้านคาเฟ่แถวๆ ย่านจัตุรัส Piazza Navona ในกรุงโรม ซึ่งมันก็เป็นจริงอย่างที่ได้รับรายงานมา ระหว่างพาปิ่นหยกและปกป้องมาหาอะไรทานร้านอาหารในย่านเดียวกันกับภัทรกาฬเพื่อหวังว่าจะได้เจอเขา และมันเป็นไปตามที่ผมคิดเอาไว้ทุกอย่าง ภัทรกาฬเจอหยกและลูกแล้ว เพียงแต่เขายังไม่ปรากฏตัวให้สองแม่ลูกนั้นรับรู้ ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันหรือว่าเขาจะไม่อยากเจอหยกกับลูกแล้ว “พรุ่งนี้ไปมิลานกันนะครับ ออกจากที่ซัก 5 โมงเย็น” ระหว่างที่นั่งทานอาหารกันอยู่ผมก็บอกกับหยกเรื่องที่จะไปมิลานพรุ่งนี้ “หื้ม? ไปทำไมกันคะ? แล้วปกป้องล่ะ?” หยกทำหน้างงใส่ผม “พอดีคุณน้าของพี่เค้าทำแบรนด์เสื้อผ้าอยู่ที่นั่นกับเพื่อน และพรุ่งนี้สุดสัปดาห์พอดีกับมีงานแฟชั่นวีค เลยถือโอกาสชวนเราไปร่วมงานด้วย ท่านอยากเจอปกป้องนะครับ หยกว่าไง?” “ลูกจะไม่เหนื่อยหรอคะ หยกเกรงว่าลูกจะงอแง” “ไม่เป็นไรครับ เราจะไปนอนที่นั่นซักคืนค่อยกลับมาที่โรงแรมครับ” แผนต่อไปคือร่วมงานแฟชั่นวีคที่มิลานพรุ่งนี้ เพราะน้าสาวของผมรวมทั้งแม่เลี้ยงของภัทรกาฬจะมีโชว์คอลเลคชั่นเสื้อผ้าของพวกเธอในงาน ซึ่งแบรนด์ของน้าสาวผมได้คิวแสดงประมาณช่วงเย็นของวันพรุ่งนี้ @มิลาน, อิตาลี่ ภายในงานแฟชั่นระดับโลกที่ซึ่งจะถูกจัดขึ้นปีละแค่ 2 ครั้งใน 4 เมือง ซึ่งในมิลานก็เป็นหนึ่งใน 4 เมืองนั้นด้วย หลักๆ ของงานในวันนี้ก็จะแฟชั่นโชว์ของแบรนด์ดังต่างๆ ซึ่งจะได้โชว์คอลเลคชั่นใหม่ล่วงหน้า 1 ซีซั่น ก่อนวางจำหน่ายขาย เหล่าเซเลบฯ คนดังมากมายเดินวุ่นวายถ่ายรูปกันยกใหญ่ ยิ่งถ่ายเยอะก็ยิ่งช่วยโปรโมทแบรนด์นั้นไปด้วย พร้อมทั้งแม่ลูกคู่ใจเดินทางมาถึงภายในงานแล้ว ณ ตอนนี้ทั้งสามกำลังถูกจับตามองจากเหล่าช่างภาพและเซเลบฯ คนดังมากมาย ด้วยอาจจะเพราะว่าไม่รู้ว่าพวกเราเป็นใครอยู่หรือเปล่า เพราะภายในงานก็ไม่ใช่ใครที่ไหนจะเข้ามาสุ่มสี่สุ่มห้าได้ หากไม่มีบัตรรับเชิญโดยตรง “ที่จริงคุณน้าไม่ต้องเดินออกมารับด้วยเองก็ได้นะครับ” ผมบอกน้าสาววัยเลขสี่ปลายๆ ที่เดินออกมารับถึงหน้างาน “ไม่ได้ๆ น้าเชิญตากันต์มาทั้งทีก็ต้องต้อนรับอย่างดีสิ โอ้โห... แล้วนี่ดูสิจ้ำม่ำเชียวหลานย่าคนนี้ มาๆๆ ขออุ้มหน่อยนะครับคนเก่ง” “คุณวาณิการ์ระวังนะคะ ปกป้องอาจจะทำให้คุณปวดแขนได้ค่ะ” หยกบอกน้าสาวผมพลางยกปกป้องให้อีกคนได้อุ้ม “จริงหรอจ้ะ อู้ว.. ไม่เบาเลยนะคะเนี่ย ฮ่าๆๆ พอเจอหนูหยกตัวจริงแล้วสวยกว่าที่ตากันต์ส่งมาให้น้าอีกนะเนี่ย” น้าสาวของผมเป็นคนที่อัธยาศัยดี กระตือรือร้นยิ้มแย้มแจ่มใสได้ตลอดเวลา แล้วยิ่งพอมาเจอหยกกับลูกชาย ผมคิดว่าเธอคงจะรักทั้งสองคนนี้อย่างแน่นอน “อ่ะ อ้าว! อยู่นี่เองฉันตามหาทั่วงานเลย” จู่ๆ ก็มีผู้หญิงอีกคนเดินเข้ามาทางพวกผม ซึ่งถ้าเดาไม่ผิดคนนี้น่าจะเป็นแม่เลี้ยงของภัทรกาฬ “ตามหาฉันอยู่ทำไมหรอ ยุวดี?” ใช่แล้ว... คนที่มาใหม่เป็นแม่ของภัทรกาฬจริงๆ ด้วย ตัวจริงเธอดูเหมือนจะยังสาวอยู่เลยด้วยซ้ำ อาจจะเป็นเพราะดูแลตัวเองดีหรือไม่ เพราะน้าสาวเคยเล่าถึงคุณยุวดีให้ผมฟังบ่อยๆ ถึงได้รู้ว่าเธอมีความสัมพันธ์ทางครอบครัวกับภัทรกาฬคนรักเก่าของหยก “แหม... ก็จะให้ไปเตรียมตัวได้แล้วอีก 20 นาทีงานก็จะเริ่มแล้ว เอ๊ะ! แล้วนี่ใครเอ่ย? เซเลบดาราที่ไหน?” “สวัสดีครับคุณน้า // สวัสดีค่ะ.....” ผมและหยกยกมือไหว้คุณยุวดีตามมารยาท “นี่หลานชายของฉันเองมาเที่ยวที่นี่ ส่วนคนนี้ภรรยาและลูกชาย ดูสิน่ารักไหม?” วาณิการ์ น้าสาวของผมอุ้มปกป้องหันหน้าเข้าหาคุณยุวดี เธอจะรู้ไหมนะ... ว่านี่คือหลานชายแท้ๆ ของเธอเอง “อู้ว แม่เจ้าน่ารักน่าชังจริงๆ” ดูเหมือนว่าเธอจะเอ็นดูปกป้องมากอยู่ “แอ๊ะๆๆ แอ๋ คิกคิกๆๆ ...” “หัวเราะชอบใจใหญ่เลยนะเนี่ย สงสัยหลานฉันจะชอบเธอล่ะ” น้าสาวผมบอกกับคุณยุวดีไป “น่ารักจริงเล๊ย หึๆ” “ป่ะ! เราเข้าไปด้านในกันดีกว่า” ใกล้จะถึงตอนเริ่มงานแล้ว น้าสาวของผมเลยชวนทุกคนเข้าไปในงาน “เธอเข้าไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวฉันขอรอลูกชายก่อน” พอผมได้ยินคุณยุวดีพูดแบบนั้น มันยิ่งชัดเจนเลยว่าคืนนี้ภัทรกาฬจะต้องมาร่วมงานแสดงความยินดีกับแม่เลี้ยงของเขาอย่างแน่นอน “โอเคจ้ะ ไปกันเด็กๆ” เราทั้งสี่คนเดินเข้ามาในงาน จะเหลือเพียงคุณยุวดีที่กำลังยืนรอภัทรกาฬอยู่ ถึงคราวที่ต้องมานั่งรอชมการเปิดตัวแบรนด์ VANIDEE แล้วตอนนี้หยก ปกป้อง และผมกำลังนั่งชมคอลเลคชั่นชุดต่างๆ ในซีซั่นของฤดูใบไม้ร่วงช่วงนี้ ถึงแม้ว่าเราจะนั่งอยู่ตรงแถวกลางๆ ไม่ได้นั่งตรง front row ก็ไม่ได้รู้สึกเรื่องมากอะไรเลย เพราะที่ตรงนั้นทุกคนต่างก็รู้ดีว่าเขาจัดไว้ให้เฉพาะพวกเหล่าเซเลบฯ ตัวท็อป หรือ บก.นิตยสารชื่อดัง เท่านั้น ช่วงแถวกลางๆ ถึงจะเป็นกลุ่ม Buyer พวกค้าลูกกระเป๋าหนัก ผมหัวหันหน้าไปมองหยกที่ดูตื่นเต้นไปกับการแสดงโชว์ ส่วนเจ้าตัวกลมของผมก็เหมือนจะตื่นเต้นตามไปด้วย ดูจากสีหน้าแล้ววันนี้คงจะอยู่ได้นานหน่อย เพราะคงไม่งอแง นั่งดูไปสักพักก่อนจะถึงชุดฟีนาเล่ ผมเห็นสายตาของหยกกำลังจ้องมองแผ่นหลังของผู้ชายอีกคนที่นั่งอยู่ด้านหน้าพวกเรา และจ้องอยู่แบบนั้นนานมาก ถ้าให้เดาผมคิดว่าเธอกำลังสงสัยและรู้สึกคุ้นๆ ด้านหลังของคนนั้น และให้เดาอีกผมว่าคนคนนั้นก็คือภัทรกาฬ จนกระทั่งโชว์ฟีนาเล่จบลง ดีไซเนอร์ขึ้นมากล่าวขอบคุณและอำลาลงเวทีไป แขกทั้งหลายจึงเริ่มทยอยกลับหรือบางคนอาจจะรอนั่งรถดูโชว์จากแบรนด์อื่นต่อ “กลับห้องเลยไหมครับ? คุณน้าคงจะวุ่นอยู่หลังเวที” ผมลุกขึ้นตามคนอื่นที่ทยอยกลับบ้าง และเอื้อมมือไปอุ้มปกป้องออกจากอ้อมแขนของหยก “กลับเลยก็ได้ค่ะ ดูหน้าปกป้องเหมือนเริ่มง่วงแล้วด้วยค่ะ” ด้วยความสถานที่จัดงานอยู่ห่างจากโรงแรมที่พวกเราอยู่ไม่มากนัก โดยคนที่จองให้ก็คือน้าสาวของผมเอง ซึ่งหลังจากนอนคืนนี้เสร็จ พรุ่งนี้ก็จะกลับไปโรงแรมที่กรุงโรมเหมือนเดิม “เอ่อ พี่หมอคะ ขึ้นห้องไปก่อนเลยก็ได้ค่ะ” ทันทีที่เดินมาถึงหน้าโรงแรมที่อยู่ติดกับสถานที่จัดงาน จู่ๆ หยกก็หยุดเดินกะทันหัน “อ้าว ทำไมล่ะหยก? นี่ก็2 ทุ่มแล้วนะ จะไปไหน?” “หยกเพิ่งนึกได้ว่าต่างหูตัวเองหาย น่าจะหลุดตอนที่เราเดินมานี่แหละคะ หยกว่าจะกลับไปหา” “ซื้อใหม่ก็ได้ครับ มืดแล้วจะเดินไปหายังไงเจอ ถึงในงานกับที่พักของเรามันจะอยู่ติดกันก็เถอะ” ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเธอกำลังจะกลับไปในงานอีก เพราะเรื่องอะไร แต่เอาเป็นว่าผมจะตามน้ำไปก่อน “ไม่เป็นไรค่ะพี่หมอ คนในงานยังเยอะอยู่ไม่น่าจะอันตรายอะไร อีกอย่างหยกก็แค่ไปดูตรงทางที่เราเดินมาเมื่อกี้นี้เองค่ะ ถ้าไม่เจอเดี๋ยวก็กลับ” “เอางั้นก็ได้ครับ” “พี่รีบพาปกป้องขึ้นไปนอนเถอะค่ะ ลูกง่วงแล้ว.... หยกปั๊มนมไว้ให้แล้วในตู้เย็นนะคะ หยิบออกมาได้เลย” “ครับ” ผมพาปกป้องขึ้นมาบนห้องพักแล้วก่อนจะจัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เจ้าก้อนกลมของผมได้นอนหลับสบายมากขึ้น หลังป้อนนมลูกเสร็จและพาเข้านอน ผมก็หยิบโทรศัพท์ต่อสายหาน้าสาวของผมทันที ‘คุณน้าครับ ผมรบกวนหน่อยได้ไหมครับ?…'
Related chapters
เงาใจใบสมรส Chapter 6/1
Chapter 6[6/1](หมอชลกันต์ ทอร์ค)“ฮึกก! ฮือออ~ หายไปไหนมา ฮึกก! คนใจร้าย หายไปไหนมา ฮืออ..”“คิดถึงไหม? คิดถึงพี่ เหมือนที่พี่คิดถึงเราไหม หยก....”“ไม่คิดถึง ฮึกก ฮืออ.... ไม่คิดถึงเลย”“หืม? จริงดิ่? ไม่คิดถึงแล้วร้องไห้ทำไม”ปึ่กๆ!!“เป็นห่วง ฮึกก เป็นห่วงจะตายอยู่แล้ว ฮืออ... กลัวไปหมด ฮึก! กลัวว่าพี่จะเป็นอะไรไป”“อย่างนั้นเลย?”“อื้มมม!! 0_0”ผมกำลังยืนดูฉากรักในหนังดราม่าน้ำเน่าอยู่ ขณะที่ทั้งสองคนยืนจูบกันอยู่ตอนนี้โดยที่ยังไม่รู้ตัวเลยว่ามีผมยืนอยู่ตรงนี้ด้วยคนรักเก่าของหยกกำลังกอดเธออยู่ในช่วงค่ำคืนงานนิทรรศการระดับโลก แสงไฟน้อยนิดที่สาดส่องจากด้านในอาคารที่จัดงานมายังสวนที่พวกเรายืนอยู่ เลยอาจจะทำให้พวกเขาไม่ได้สนใจคนมาใหม่อย่างผมถ้าหากหยกยังรู้สึกกับเขาอยู่หรืออยากกลับไปอยู่กับเขา ผมก็จะยอมน้อมรับความจริงและปล่อยเธอไป จะไม่หลอกตัวเองอีกแล้วแม้ว่าข้างในใจของผมมันจะอยากมีเธออยู่ด้วยก็ตาม“หยก”ผมตัดสินใจเรียกหยกท่ามกลางจังหวะที่ทั้งสองยังยืนกอดกันอยู่ ผมยืนอยู่และกำลังมองไปยังทั้งสองคนยอมรับว่าใจยังไม่แข็งพอที่จะพูดอะไรออกไป แต่ถ้าผมไม่ยอมจบตอนนี้ คนที่เสียใจอาจจะมีมากก
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส Chapter 6/2
Chapter 6[6/2]@ภูเก็ต, ประเทศไทยสองแม่ลูกยังคงอยู่ที่ห้องพักของทางโรงพยาบาลจนถึงช่วงดึก คุณหมอเจ้าของไข้ของเด็กหญิงใยไหมมาบอกผู้เป็นแม่แล้วว่า การผ่าตัดสำหรับคืนนี้อาจจะต้องขอเลื่อนออกไปก่อนเนื่องจากทีมแพทย์ยังไม่ได้ข้อสรุปของแผนที่จะทำการผ่าตัดสอดท่อ สำหรับเด็กเล็กขนาดนี้ความเสี่ยงนั้นมีมากมาย ถ้าทุกสิ่งอย่างไม่เอื้ออำนวยหรือติดขัดอย่างใดอย่างหนึ่ง อาจจะส่งผลอันตรายต่อเด็กมาเลยทีเดียวอีกทั้งยังต้องรอศัลยแพทย์จากโรงพยาบาลร่วม ที่เก่งในเรื่องผ่าตัดเข้ามาช่วยอีกแรง ซึ่งคุณหมอวิเชษฎ์ยืนยันว่าหมอผ่าตัดคนนี้จะช่วยให้การรักษาของใยไหมดีขึ้น แต่ก็ต้องรอไปอีกจนถึงพรุ่งนี้ตอนค่ำเหมือนเดิม“แอ่กๆ แอร๋~”เด็กน้อยตัวเล็กยังนอนร้องไห้ในอกแม่ไม่หยุดเป็นระยะหนึ่งแล้ว ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาก็ยิ่งร้องมากเท่าไหร่ น้ำมูกก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น จนมันไปส่งผลกระทบทำให้หายใจลำบากขึ้นไปอีก“โอ๋ๆๆ ... คนดีของแม่ อย่าร้องไห้นะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้คุณหมอคนเก่งก็มาหาหนูแล้วนะคะ ไม่ร้องๆ ลูก”ผู้เป็นแม่ปลอบลูกสาวตัวน้อยให้ไม่ร้องในอ้อมอกอุ่น ทว่ากลับเป็นเธอเสียเองที่ไม่สามารถกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาได้ด้วยความที่นึก
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส Chapter 7/1
Chapter 7[7/1]@ภูเก็ต, ประเทศไทยเวลาล่วงเลยผ่านมาหนึ่งวันเต็มๆ แล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนี้ ใยไหมจะต้องเข้าห้องผ่าตัด ซึ่งคนเป็นแม่อย่างใยบัวมีความกดดันไม่น้อยเลย เธอไม่รู้ว่าผลการรักษาจะออกมาเป็นอย่างไร แต่ก็ได้แต่ภาวนาขอให้นางฟ้าตัวน้อยของเธอปลอดภัย“คุณแม่และญาติรอน้องด้านนอกก่อนนะคะ” เสียงพยาบาลหน้าห้องผ่าตัดบอกทั้งสามคนให้รอด้านนอก“บัวกังวลจังเลยค่ะ”“เจ้าตัวเล็กของพวกเราจะไม่เป็นไรบัว อย่าคิดมากเลยนะครับ”ปรเมทเอื้อมมือมาจับใยบัวเอาไว้แน่น เขาอยากให้เธอไม่กังวลเรื่องการผ่าตัดเกินไป อย่างไรเสียก็ถึงมือหมอแล้ว เจ้าตัวเล็กของพวกเราจะต้องไม่เป็นอะไร“หนูบัว อย่าเครียดเลยนะลูก”“ขอบคุณทุกคนมากนะคะ”ป้ายัชฟินรู้จักกับใยบัวมาปีกว่า ถึงจะไม่มาก ทว่าเธอก็เป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่ให้สองแม่ลูก ถ้าหากเห็นใยบัวไม่สบายใจ เธอเองก็อดสงสารไม่ได้เลยจริงๆ20.00 น.ทั้งสามคนยังนั่งตั้งหน้าตั้งตาอยู่หน้าห้องผ่าตัด เป็นเวลาเกือบจะ 2 ชั่วโมงมากแล้วที่นางฟ้าตัวน้อยของพวกเขายังอยู่ด้านในนั้น และยังไร้วี่แววประตูจะเปิดออกมาเลย“น้องบัว.... หนูใยไหมเป็นยังไงบ้าง?” หญิงสาวผู้มาใหม่กึ่งวิ่งกึ่งเดินรีบมาหา
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส Chapter 7/2
Chapter 7[7/2]ตอนนี้ทุกคนก็กลับบ้านไปพักผ่อนกันหมดแล้ว จะเหลือเพียงแค่ใยบัวที่ยังต้องเฝ้านางฟ้าตัวน้อยของเธออยู่ ตั้งแต่ออกมาจากห้องผ่าตัดจนถึงตอนนี้เจ้าตัวเล็กก็ยังไม่ทันได้รู้สึกตัวเลย คนเป็นแม่อย่างเธอได้แต่ภาวนาขอให้ลูกสาวหายไวๆเธอวาดฝันอนาคตของตัวเองและใยไหมไว้ต่างๆ นานา ถ้าลูกโตขึ้นกว่านี้เธอจะพาลูกไปเที่ยว ไปทานของอร่อยๆ กัน จะพาลูกไปเดินช้อปปิ้งแต่งตัวสวยๆ ให้ลูก เลือกโรงเรียนดีๆ ให้ลูกได้มีโอกาสเหมือนเด็กคนอื่นทุกอย่างที่ลูกอยากได้เธอจะพยายามสนับสนุนเขาเต็มที่ ถึงแม้ครอบครัวของเด็กคนอื่นอาจจะมีพ่อแม่อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน แต่เธอเองก็เชื่อว่าสิ่งที่ตัวเองทำให้ลูกหรือแม้กระทั่งความรักที่มอบให้ใยไหม มันจะช่วยเติมเต็มสิ่งที่เขาขาดหายไปได้แกร่ก!“พี่ปลื้ม!?” เสียงประตูหน้าห้องเปิดออก พร้อมกับปรเมทที่รีบเดินเข้ามาในห้อง คุณแม่ลูกหนึ่งจึงต้องหันไปมองผู้มาใหม่“บัวพี่ลืมมือถือน่ะ จำได้ว่าวางไว้โต๊ะแถวนี้”“อ่อ... นี่ค่ะ บัวเก็บเอาไว้ให้” ร่างบางเดินไปหยิบโทรศัพท์ของอีกคนที่เธอเป็นคนเก็บเอาไว้ให้ เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา“ขอบคุณครับ งั้นพี่กลับก่อนนะ”“ขับรถดีๆ นะคะ”เมื่อได้
Last Updated : 2025-03-02เงาใจใบสมรส chapter 8/1
Chapter 8[8/1]“งั้นคุณคงต้องไปฟ้องกันที่ศาลแล้วล่ะค่ะ ยังไงบัวกับลูกก็ไม่มีวันไปกับหมอแน่นอน”ใยบัวขอยื่นคำขาดเพราะอย่างไรเธอก็จะไม่มีวันให้ลูกไปอยู่กับเขา ใช่.... เขาเป็นหมอ เขามีเงิน มีอำนาจเหลือล้นที่อาจจะช่วยให้ใยไหมอยู่สุขสบายได้ตลอดแต่ไม่คิดบ้างหรอว่าที่ผ่านมาเรื่องระหว่างเรามันเป็นแค่ความผิดพลาด ที่เกิดจากการกระทำที่ขาดสติของคนทั้งสองที่ใยบัวต้องคิดแบบนี้ไม่ใช่ว่าอยากกีดกันพ่อกับลูก ต่อให้หมอบอกว่ากำลังจะหย่ากับปิ่นหยกด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ถ้าเขาอยากจะรับผิดชอบเรื่องนี้จริงๆ ก็แค่ออกไปจากชีวิตของพวกเราสองคนแม่ลูก ก็เท่านั้น....อย่าให้ลูกต้องตกเป็นขี้ปากของชาวบ้านเลยว่า มีแม่ไปแอบตีท้ายครัวคนอื่นจนท้องกับสามีชาวบ้าน แบบนี้ใยบัวคิดว่ามีแต่จะวุ่นวายไปกันใหญ่ แล้วเธอจะมองหน้าเพื่อนสนิท และทุกๆ คนได้อย่างไร“คุณอย่าเอาแต่ใจเลย ถ้าลูกโตขึ้นคุณบอกผมได้ไหมว่าแกจะมีชีวิตที่ดีได้ยังไง? คุณบอกผมได้ไหม... ถ้าลูกกลับมาเป็นแบบนี้อีก คุณจะมีปัญญาหาเงินที่ไหนมารักษาแก? ถ้าคุณมี... คุณคงไม่โทรไปหาหยกหรอกจริงไหม? ตอบผมสิบัว”“ฮึก!! ฮือ.... ที่ผ่านมาไม่ใช่ว่าบัวไม่พยายาม ทุกวันนี้ก็พยายามอ
Last Updated : 2025-03-14เงาใจใบสมรส chapter 8/2
Chapter 8[8/2]1 อาทิตย์เต็มๆ ที่ใยบัวใช้ชีวิตอยู่กับลูกที่โรงพยาบาล จนตอนนี้คุณก็ยังอยากให้เจ้าตัวน้อยของเธออยู่ดูอาการก่อนอีกสักสองสามคืนโชคดีที่มีน้ำตาลและปรเมทผลัดกันไปช่วยดูร้านกาแฟให้เธอ หลักๆ ส่วนมากก็จะเป็นน้ำตาลเพราะปรเมทเองเขาก็มีงานประจำที่ยังทำอยู่ส่วนป้ายัชฟินก็จะมาได้เฉพาะแค่ช่วงเย็นหลังจากปิดร้านอาหารเสร็จเท่านั้น ใยบัวถึงจะได้กลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านวันนี้ใยไหมอาการดีขึ้นมาหายใจได้โล่งขึ้นจากเดิม ถึงแม้ว่าจะยังมีเครื่องออกซิเจนช่วยก็ตาม อีกไม่นานเธอเชื่อว่านางฟ้าตัวน้อยเยาว์วัยอย่างเข้าเดือนที่ 4 มาหมาดๆ จะต้องหายเป็นปกติหมอวิเชษฎ์ได้คุยกับใยบัวแล้วเมื่อวานนี้ ว่าถึงแม้จะรักษาแล้วก็ยังมีโอกาสกลับมาเป็นอีกได้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะหายขาดจากโรคนี้ไม่ได้เหมือนกัน“บัวกับตาลลงไปหาอะไรทานไหม? เดี๋ยวพี่จะดูเจ้าตัวเล็กให้เอง” ปรเมทถามสาวๆ ทั้งสองที่นั่งคุยกันอยู่บนโซฟาภายในห้องวันนี้เขากับน้ำตาลปิดร้านให้ใยบัวเร็วกว่าปกติ เพราะขายดีจนของที่สแปร์เอาไว้ยังหมดเกลี้ยง จึงได้มาเยี่ยมหลานเร็วกว่าทุกวัน“ไปไหมบัว พี่ชักจะเริ่มหิวแล้วเหมือนกัน” น้ำตาลดูเหมือนจะหิวมากกว่าใคร
Last Updated : 2025-03-14เงาใจใบสมรส chapter 9/1
Chapter 9 [9/1] หลังจากที่หมอกันต์บุกมาป่วนถึงโรงพยาบาลในหลายวันก่อน จนถึงตอนนี้ใยบัวก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย และใยไหมก็ได้ออกจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ใยบัวเพิ่งทราบจากคุณหมอวิเชษฎ์ว่าที่แท้จริงแล้วเขากับหมอกันต์เป็นญาติกัน และเขายังบอกอีกว่าเคยเล่าเรื่องเคสของใยไหมให้หมอกันต์ฟัง คุณหมอวิเชษฎ์เห็นว่าใยไหมมีอาการแบบเดียวกับหมอกันต์เมื่อตอนยังเป็นเด็ก พอได้ฟังแบบนั้นแล้วใยบัวจึงเข้าใจที่มาของโรคทางพันธุกรรมของลูกสาวตัวน้อยแล้ว และก็แอบโกรธอีกคนที่ทำให้ใยไหมต้องเป็นแบบนี้ ตอนนี้ใยบัวก็ยังเปิดร้านตามปกติ และมีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบร้านไปเล็กน้อย เพราะดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของปรเมทกับเจ้าแม่สาวขนมหวานจะเป็นไปได้ดี ถึงขั้นเอ่ยปากให้น้ำตาลมาทำหน้าที่หุ้นส่วนร้านแทนเขา เนื่องจากปรเมทยังมีงานประจำที่บริษัททัวร์ของตัวเองอยู่ ส่วนใยบัวก็คงจะทำงานที่ร้านได้ไม่เต็มที่เหมือนอย่างเก่า เพราะต้องวิ่งหัวหมุนทั้งสองหน้าที่ไม่ว่าจะเป็นร้านกาแฟที่ต้องดูแลช่วยกันกับน้ำตาล และอีกบทบาทคือการต้องดูแลเจ้าตัวเล็กของเธอควบคู่กันไปด้วย “บัวขึ้นไปดูใยไหมก่อนนะคะพี่ตาล เดี๋ยวให้น้องพราวลงมาช่วยค่ะ”
Last Updated : 2025-03-14เงาใจใบสมรส chapter 9/2
Chapter 9[9/2]1 เดือนต่อมาแล้ววันที่หมอนัดใยไหมก็มาถึง วันนี้หมอวิเชษฎ์มีนัดตรวจร่างกายและเช็คค่าปอดของเจ้าตัวน้อยว่าอยู่ในเกณฑ์ดีหรือไม่ หลังจากการรักษาไปเมื่อเดือนที่แล้ว“น้ำหนักตัวลดลงกว่าเดิมอีกนะครับคุณบัว”“หรอคะหมอ?”“พยายามให้เขาอยู่ในเกณฑ์ปกติอีกหน่อยนะครับ ส่วนเรื่องปอดของน้องเนี่ย มันยังมีจุดเล็กๆ ที่เกิดฝ้าอยู่ครับ อาจจะมีโอกาสกลับมาเป็นอีกรอบได้”“แล้วแบบนี้บัวต้องทำยังไงคะคุณหมอ?”เพิ่งจะรักษาไปแท้ๆ ทำไมใยไหมยังไม่หายขาดสักที ลูกของเธอตัวเล็กแค่นี้เองจะให้ทรมานไปถึงไหนกัน“ถ้าย้ายไปโรงพยาบาลที่มีเครื่องมีที่ทันสมัยกว่านี้ อาจจะช่วยได้ครับ”“ย้ายโรงพยาบาล?”“อย่างที่รู้ๆ โรงบาลของเรา เครื่องมืออาจจะยังไม่มากพอ หมอก็ได้แต่ช่วยเท่าที่ทำได้ แต่โรงพยาบาลเอกชนสมัยนี้ก็เป็นตัวเลือกที่ดีเลยนะครับ ถ้าผมแนะนำก็พอจะมีโรงบาลที่แก้ไขโรคนี้ได้โดยตรงครับคุณบัว”“แล้วลูกบัวจะหายขาดจริงๆ ใช่ไหมคะ? คุณหมอ”ใยบัวชักจะเริ่มเป็นกังวลขึ้นมาอีกแล้ว ทั้งๆ ที่ก็เพิ่งจะรักษาไปทำไมปอดของเจ้าตัวเล็กถึงยังไม่หายขาด สงสารก็แต่ลูกสาวของเธอนี่แหละที่ต้องมาทรมานแบบนี้แล้วจะมั่นใจได้อย่างไรถ้าเกิดว่
Last Updated : 2025-03-14
Latest chapter
เงาใจใบสมรส special X
Special X[ปกป้อง x ใยไหม]บอสตัน เป็นเมืองที่มีวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยมากกว่าร้อยแห่ง มีนักเรียนต่างชาติมากกว่าหลักแสนคน เมืองนี้ถูกจัดอันดับให้เป็นเมืองที่มีการศึกษาดีที่สุดของโลก และยังเป็นเมืองที่สร้างโอกาสในการทำงานให้แก่เหล่านักเรียนอีกมากมายแน่นอนว่าในบรรดานักธุรกิจในเมืองไทยหลายต่อหลายคน ล้วนอยากส่งเสริมให้ลูกของตนเองนั้นได้รับการศึกษาที่ดีที่สุด และหนึ่งในตัวเลือกหลักของคนกลุ่มนี้ก็มักจะส่งลูกตนเองมาเรียนกันที่นี่" ปก ดูสิ ตอนนี้ชุดของเพชรเปื้อนไปหมดแล้วเนี่ย เพราะยัยบ้านนอกนั่นคนเดียวเลย เจอกันในคลาสก็ทำให้ฉันหงุดหงิดแล้วนะ นี่ยังจะมาเจอกันข้างนอกอีก หึ่ยย!"สาวสวยร่างระหงรีบกอดแขนออเซาะเพื่อนสนิทที่ยืนอยู่ข้างๆ หลังจากที่ตัวเองโดนผู้หญิงอีกคนซุ่มซ่ามทำน้ำกาแฟหกเลอะใส่ตัวน้ำเพชรเป็นหญิงสาวชาวไทยที่เติบโตในต่างแดน หล่อนย้ายมาอยู่กับครอบครัวตั้งแต่สมัยยังเด็กแล้ว ทั้งชีวิตของหล่อนได้รับการศึกษาที่ดีจากเมืองนี้มาโดยตลอดจนกระทั่งหล่อนโต ก็ยังคงใช้ชีวิตอยู่ที่บอสตันอีกเช่นเคย เมื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ หล่อนก็แยกย้ายจากเพื่อนเก่าที่เคยเรียนมาด้วยกันสมัยไฮสคูล จะเหลือก็แต่ ‘ปกป
เงาใจใบสมรส special IX Part 2
Special IXpart 2“เข้ามาก่อนก็ได้ครับ” ชลกันต์บอกคนที่เอาแต่ยืนนิ่งเข้าทรงอยู่หน้าประตู ก่อนที่เธอจะได้ยินเสียงและเริ่มขยับตัวตาม“ขอโทษค่ะ รักไม่รู้ว่าอาจารย์หมอมีแขก”ใยบัวมองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกันกับผ้าเช็ดหน้าที่เธอคนนี้ถืออยู่ ผ้าผืนนั้นมันคือผืนที่เธอเป็นคนซื้อให้สามีเอง แล้วที่เธอบอกว่าหมอกันต์ลืมเอาไว้ในกระเป๋าของเด็กผู้หญิงตรงหน้า มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน นี่สามีเธอกลายเป็นคนขี้ลืมของไว้ในกระเป๋าคนอื่นได้ด้วยงั้นเหรอ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณ...?”“รักค่ะ คุณคงจะเป็นภรรยาของอาจารย์หมอใช่ไหมคะ? ตัวจริงสวยกว่าในรูปในกระเป๋าตังค์ของอาจารย์อีกนะคะเนี่ย”“กระเป๋าตังค์?” ใยบัวยกคิ้วขึ้นสูงเป็นเชิงถาม ขณะที่เด็กผู้หญิงคนนี้ยังยืนพูดอยู่ กลิ่นน้ำหอมของเธอถูกพัดโชยเข้ามาเตะปลายจมูก กลิ่นนี้ที่ใยบัวเคยได้สัมผัสมันมาก่อน มันคือกลิ่นเดียวกันกับที่เคยติดอยู่บนเสื้อเชิ้ตที่เคยซักให้สามี และเมื่อครู่นี้ผู้หญิงคนนี้ยังบอกอีกว่าเคยเห็นรูปของเธอในกระเป๋าเงินของสามีเธออย่างนั้นเหรอเด็กผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่?ใยบัวเปลี่ยนอิริยาบถการนั่ง ก่อนจะเดินเข้าหาสามี เธอแตะไหล่หนาเอาไว้มั่นมือ จากนั
เงาใจใบสมรส special IX Part 1
Special IXpart 1“สวัสดีค่ะคุณบัว …แต่งตัวสวยจังเลยนะคะ ดึกแล้วแท้ๆ” นางพยาบาลสาวสวยที่รับหน้ามี่ประจำหน้าห้อทักทายขึ้น เมื่อเห็นว่ามีแขกคนสำคัญของเจ้าของห้องนี้มา“ขอบคุณค่ะ คุณฝน พอดีบัวคิดว่าคุณหมออยู่เวรดึกน่าจะหิว บัวก็เลยทำกับข้าวมื้อดึกแล้วก็รีบเอามาให้ค่ะ”เธอถือปิ่นโตใบเล็กยกขึ้นเล็กน้อยขณะที่คุยอยู่กับพยาบาลหน้าห้องของสามี อันที่จริงเธอก็รู้อยู่แล้วว่าต่อให้ตนเองไม่ทำมา อย่างไรซะสามีของเธอก็ออกไปหาอาหารทานข้างนอกได้อย่างสบายอยู่แล้ว แต่ที่อุตส่าห์ทำมื้อดึกมาให้เขาตอนนี้ ก็เพราะว่าอยากมาให้เห็นกับตาตัวเองมากกว่า ว่าเรื่องที่เธอสงสัยอยู่มันเป็นมาอย่างไรกันแน่“แหม…. ช่างเป็นภรรยาที่เอาใจใส่มากเลยนะคะ แต่คุณบัวคงมาช้าไปแล้วมั้งคะ”“?” ใยบัวยกคิ้วขึ้นสูงเป็นเครื่องหมายคำถาม ขณะที่พยาบาลสาวพูดให้เธอได้เกิดความสงสัย“ก็คุณหมอน่ะ เพิ่งจะเอาไปกินก๋วยเตี๋ยวโต้รุ่งกับน้องรัก เมื่อตะกี้นี้เองค่ะ”“รัก?” เธอไม่คุ้นหูกับชื่อนี้มาก่อนเลย“อ๋อ ก็น้องต้องรัก ที่เป็นเด็กเอ็กเทิร์นของแผนกเราน่ะค่ะคุณบัว คนนี้เก่งใช้ได้เลยนะคะ…. ถ้าไม่เก่งจริงก็คงไม่ได้คำชื่นชมจากปากคุณหมอกันต์ง่ายๆ หรอกค่ะ ค
เงาใจใบสมรส special VIII
Special VIIIหลังจากที่ผ่านพ้นช่วงกลางวันไปแล้ว ก็ถึงเวลาส่งลูกเข้านอนที่ห้องพักของพี่เลี้ยงที่ได้จัดเตรียมเอาไว้ให้ เด็กๆ ดูตื่นเต้นไม่น้อยที่จะได้นอนกับนภา เพราะที่ผ่านมานภาจะมาทำงานที่บ้านของเจ้านายเฉพาะช่วงตอนกลางวันเท่านั้น เธอทำงานแบบไปเช้าเย็นกลับตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา ดังนั้นโอกาสที่จะได้นอนกับพี่เลี้ยงในค่ำคืนนี้จึงเป็นคืนพิเศษสำหรับเด็กน้อยทั้งสอง“ป้าภาขา~ วันนี้น้องไหมจะนอนฝั่งนี้นะคะ” พอเข้ามาห้องของพี่เลี้ยงแล้ว เด็กหญิงก็รีบอุ้มตุ๊กตากระโดดขึ้นไปนอนบนเตียงทางฝั่งที่ตัวเองได้เลือกเอาไว้เลย“แอร๊~ อี่ๆ” ส่วนเจ้าหนูใยแก้วก็ไม่น้อยหน้าพี่สาวเลย แม้จะยังไม่ประสีประสาอะไร ทว่าก็ยังอยากจะสื่อสารออกมาเหมือนคนอื่นๆ และเมื่อเห็นพี่สาวขึ้นไปนอนบนเตียงบ้าง ใยแก้วก็อยากจะทำเหมือนอย่างพี่สาว โดยที่ชี้นิ้วเล็กๆ ไปทางอีกฟากมุมของเตียง เป็นการสื่อว่าเจ้าหนูตัวน้อยอยากจะได้พื้นที่ตรงนั้นคนมาส่งเด็กทั้งสองอย่างใยบัวถึงกับอดขำเจ้าตัวแสบไม่ได้ ใยแก้วกำลังมีพฤติกรรมเลียนแบบพี่สาวของตัวเอง ไม่ว่าใยไหมจะทำอะไรหรือพูดอะไรน้องสาวของเธอก็มักจะทำตามเสมอ“บัวฝากด้วยนะคะพี่ภา”“ได้เลยค่ะ คุณบัวไม่
เงาใจใบสมรส special VII
Special VIIชลกันต์ทำตามที่ตนเองรับปากกับลูกเมียเอาไว้ได้อย่างที่พูดจริงๆ เพราะวันนี้เป็นวันที่พวกเขาจะได้เดินทางไปเที่ยวจริงๆ แล้ว เด็กหญิงใยไหมดูเหมือนจะดีใจมากเป็นพิเศษเพราะนานๆ ทีจะได้ไปเปิดหูเปิดตาไกลบ้านตัวเองคราวนี้ชลกันต์ถึงขั้นให้โบนัสพี่เลี้ยงเด็กอย่างนภาเป็นตั๋วเครื่องบินไปกลับ รวมทั้งที่พักแบบฟรีๆ ในครั้งนี้ด้วย เนื่องจากกลัวว่าภรรยาของเขาจะเหนื่อยหากทั้งเที่ยวและยังต้องดูแลลูกน้อยทั้งสองอีก ดังนั้นการพาพี่เลี้ยงเด็กไปด้วยอาจจะเป็นผลดีมากกว่าส่วนเด็กหญิงใยแก้วที่ยังไม่ประสีประสาอะไร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้ใหญ่จะพาตนเองไปไหน เพียงแต่เห็นพี่สาวมีท่าทางดีอกดีใจจนออกนอกหน้า เห็นดังนั้นแล้วก็อดตื่นเต้นตามพี่สาวไม่ได้“คิกกๆ คูมแม่ขา~ ทำไมเยาต้องขึ้นเครื่องบินไปคะ? ทำไมเยาไม่ยั่งยดไปอ่า” เด็กหญิงใยไหมหยุดสนใจไอศกรีมในมือของตัวเองก่อนจะตั้งคำถามที่ยังสงสัยมานานแล้ว“เรานั่งรถไปไม่ได้หรอกนะคะ มันไกลมากกก”“ใช่แล้วจ้ะใยไหม” พี่เลี้ยงเด็กพูดเสริมคุณแม่ของเด็กตัวน้อย“ใช่ครับลูก ที่ที่เราไปมีแต่ทะเลภูเขาล้อมรอบ พ่อขับรถไปเองไม่ไหวหรอกนะครับ”“อ๋อออ อย่างงั้นเองหยอ”“ครับ”ชลกันต์นึกขำก
เงาใจใบสมรส special VI
Special VIหลายวันถัดมาหลังจากที่ชลกันต์กลับบ้านดึกวันนั้น ใยบัวก็เริ่มตงิดในใจมากขึ้นแล้ว วันนี้โชคดีที่ใยไหมไปโรงเรียนและเจ้าตัวเล็กก็ไปนอนกับคุณยายที่จันทบุรีแล้ว กว่าจะกลับกรุงเทพฯ ก็น่าจะตอนเย็นเลยคุณแม่ลูกสองจึงถือโอกาสเข้ามาตรวจสอบความเรียบร้อยภายในโรงพยาบาลของสามี อันที่จริงในวันแต่งงานนอกจากสินสอดทองมั่นที่เธอควรจะได้แล้ว คุณหญิงและท่านผู้ว่าฯยังมีเมตตากรุณายกหุ้นส่วนในเครือโรงพยาบาลในเธอได้มีสิทธิ์เป็นเจ้าของร่วมอีก ซึ่งเธอเองก็ซาบซึ้งน้ำใจของพ่อกับแม่สามีเป็นอย่างมากวันนี้ร่างบางแต่งตัวด้วยชุดออกแนวเป็นทางการสักหน่อย เพราะมีคุยธุระกับคุณหญิงวิมลรัตน์และคุณหมอตุลา เรื่องสาขาในเครือที่ต่างจังหวัดอีกด้วย เพราะเห็นว่าจะลงทุนซื้อเครื่องมือการแพทย์แบบใหม่เพิ่มอีกทุกสาขาดังนั้นในฐานะหุ้นส่วนสำคัญที่เจ้าของโรงพยาบาลให้เกียรติคนอย่างเธอก็ต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด อีกทั้งถ้าหากเด็กน้อยที่บ้านโตขึ้นจนดูแลตัวเองกันได้แล้ว เธอก็อยากจะเข้ามาทำงานช่วยกิจการครอบครัวบ้าง“หนูบัวจ้ะ แม่คิดว่าเครื่องมือแพทย์ของบริษัทที่ตาตุลย์เสนอมาให้มันก็ราคาค่อนข้างสูงมากเลยนะ หรือหนูคิดว่าไง?” แม่สามีทั
เงาใจใบสมรส special V
Chapter V“วันนี้จะลงมือซักผ้าเองเลยเหรอคะคุณบัว?” สาวใช้คนเดียวเอ่ยถามภรรยาของเจ้าของบ้าน เมื่อเห็นว่าเธอกำลังถือตะกร้าผ้าลงมาด้านล่างทางห้องซักล้างเดิมทีใยบัวและนภาต่างก็ช่วยเรื่องงานบ้านกันเสมออยู่แล้ว เพราะใยบัวเองก็ไม่ได้ทำขนมส่งลูกค้าอย่างเช่นเคยเนื่องจากต้องมีเวลาให้ลูกๆ ทั้งสองคนมากกว่านี้“ชุดทำงานของคุณหมอน่ะค่ะพี่ภา ไม่เยอะเท่าไหร่”“ขยันจังนะคะ จริง ๆ ให้พี่ซักให้ก็ได้ค่ะ”“ไม่เป็นไรเลยค่ะ บัวอยากซักเอง”“งั้นเดี๋ยวพี่ไปดูคุณหนูๆ ก่อนนะคะ”“ค่ะ”จากนั้นคุณแม่ลูกสองจึงเดินถือตะกร้ามาถึงห้องซักผ้า เพื่อทำการซักมือ เนื่องจากเสื้อผ้าของผู้เป็นสามีส่วนมากจะเน้นโทนสีขาวรวมทั้งชุดกราวนด์อีก 2-3 ตัวนี้ด้วย จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องขยี้ด้วยมือมาถึงขั้นตอนที่ต้องจุ่มผ้าแต่ละผืนลงใส่น้ำ แม่บ้านจำเป็นอย่างใยบัวไม่รอช้า ก่อนที่หยิบชิ้นแรกขึ้นมาเพื่อเตรียมซัก ทว่าก่อนที่จะได้ลงไปในกะละมัง มือบางกลับต้องชะงักค้างกลางอากาศ เมื่อได้กลิ่นของน้ำหอมที่ตนเองรู้สึกไม่คุ้นชินกับมันเลยสักนิด“หืม.... กลิ่นน้ำหอมผู้หญิงนี่?” ใบหน้าสวยขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อดมกลิ่นบนเสื้อเชิ้ตสีขาวของผู้เป็นสามีกล
เงาใจใบสมรส special IV
Special IVก๊อกๆๆๆ“เชิญครับ”เสียงเคาะประตูดังขึ้นไม่นานเจ้าของห้องก็กล่าวอนุญาต จากนั้นก็มีร่างของหญิงสาวสวมใส่ชุดกาวน์สีขาวทรงสั้นเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารในมือ ใช่แล้ว... คนที่เข้ามาเมื่อครู่นี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากหมอด้วยกัน“พอดีว่ารักจะมาปรึกษาเรื่องเคสคนไข้กับอาจารย์หมอนิดหน่อยน่ะค่ะ พอจะมีเวลาว่างไหมคะ?” ต้องรักเป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 6 หรือเรียกกันง่ายภาษาหมอว่า Extern หรือเอาแบบแปลไทยเป็นไทยเลยก็เรียกได้ว่า ‘นิสิตแพทย์เวชปฏิบัติ’ต้องรักมาฝึกงานที่นี่ได้ 2 สัปดาห์กว่าแล้วตามที่หลักสูตรกำหนด ที่เธอเลือกมาโรงพยาบาลแห่งนี้ก็เพราะว่าชลกันต์เคยไปอบรมที่คณะแพทย์อยู่บ่อยครั้งหญิงสาวนักศึกษาแพทย์หน้าตาสะสวยอย่างต้องรัก ปลาบปลื้มผลงานและรูปร่างหน้าตาของหมอชลกันต์เป็นทุนเดิม ยิ่งพอรู้ว่าเขาคือทายาทเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้แล้ว มีหรือที่เธอจะไม่อยากมาทำงานที่นี่“ได้สิครับ ตอนนี้ผมยังพักเบรกอยู่” หมอหนุ่มรุ่นพี่อนุญาตแล้ว พลางกับผายมือออกมาตรงหน้าเป็นเชิงสัญลักษณ์ให้อีกฝ่ายนั่งลงเก้าอี้ตรงหน้า ต้องรักพยักหน้าขอบคุณก่อนจะนั่งลง พร้อมกับเอกสารในมือที่ถือมาด้วย“เป็นเคส OR ออร์โธป
เงาใจใบสมรส special III
Special III“กรี๊ดดดด!!!”ปึกก!!เสียงกรีดร้องด้วยความตกใจตามมาด้วยเสียงของหล่นลงพื้น ภายในสวนหย่อมข้างๆ กับสนามฟุตบอลขนาดเล็กของโรงเรียน ในช่วงพักกลางวันเด็กๆ ต่างวิ่งเล่นซุกซนกันไปมาอย่างสนุกสนาน หนึ่งในนั้นยังมีเจ้าตัวจิ๋วชั้นอนุบาล 2 อย่างใยไหมกับปกป้องอยู่ด้วยและเสียงที่กรีดร้องออกมาเมื่อครู่จะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากขาประจำของเราอีกเช่นเคยใยไหมโดนปกป้องแกล้งอีกครั้งอย่างที่เคยเป็น เพราะเหตุนี้เลยทำให้เด็กทั้งคู่ไม่ชอบอยู่ด้วยกันเท่าไหร่นัก แม้ใยไหมจะแสบและซนเวลาอยู่ที่บ้าน ทว่าพอมาโรงเรียนเธอก็มักจะแพ้ความแสบซนของเด็กที่ชื่อปกป้องแบบขาดรอยวันนี้ก็เช่นกันที่ปกป้องเอาหนอนตัวเขียวตาโตตาหน้าน่าเกลียดมาใส่ไว้ในรองเท้าของใยไหม ขณะที่เธอกำลังวิ่งเล่นนอยู่กับเพื่อนอีกคนและได้ถอดรองเท้าเอาไว้ไม่ไกลมากนัก เพื่อให้ตนเองวิ่งได้อย่างสะดวกมากขึ้น พอกลับมาจะใส่รองเท้าอีกครั้งกลับต้องเจอสิ่งที่ไม่คาดคิด จนต้องโยนรองเท้าทิ้งไป“ฮ่าๆๆๆ สมน้ำหน้า แบร่ๆ” เด็กชายตัวโตดูเหมือนจะพอใจในผลงานของตนเองเป็นอย่างมาก จนกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่“ฮึกก!! เยาจาฟ้องคูมพ่อกับคูมแม่ ฮือออๆๆ ~”“ฟ้องไปเลยเ
