Share

บทที่ 12 จูบแรก

last update Last Updated: 2025-04-20 22:10:12

"อย่าหนีสิ..." เขากระซิบใกล้ริมฝีปากเธอ กลิ่นไวน์เจือจางในลมหายใจของเขา ร้อนผ่าวจนทำให้สติของอันนาสั่นคลอน

เธอควรผลักเขาออกไป แต่ทำไมร่างกายถึงไม่ยอมขยับเลย...

พีท สบตากับ อันนา อยู่ชั่วอึดใจ ก่อนที่เขาจะโน้มตัวลงมาใกล้กว่าเดิม ริมฝีปากของเขาอยู่ห่างจากเธอเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น

หญิงสาว หัวใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกจากอก และก่อนที่เธอจะทันตั้งสติ

และก่อนที่เธอจะรู้ตัว…….

ริมฝีปากร้อนของ พีท ก็แนบลงมา...ค่อยๆ บดขยี้ริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอ อย่างหนักหน่วง ร้อนแรง และเต็มไปด้วยแรงปรารถนา

กลิ่นไวน์จางๆ ที่เจืออยู่ในริมฝีปากและลมหายใจของเขายิ่งกระตุ้นเร่งเร้าอารมณ์ของชายหนุ่ม

สัมผัสแรกอ่อนโยนแต่หนักแน่น ราวกับให้เวลาหัวใจของเธอได้ปรับตัวกับแรงปรารถนาที่เขากำลังมอบให้ เขากดจูบลึกขึ้น ดูดดึงริมฝีปากบางแสนยั่วยวนอารมณ์ของเธออย่างโหยหา

อันนา สั่นสะท้านไปทั้งตัว ความร้อนแล่นวูบไปทั่วร่าง ราวกับถูกกระแสไฟฟ้าช็อต เธอพยายามจะถอยหนี แต่แผ่นหลังของร่างบางๆของเธอก็ชนเข้ากับผนังอีกครั้ง

พีท ใช้ร่างกายอันใหญ่โตของเขาครอบครองพื้นที่ตรงหน้าเธอทั้งหมด ไม่มีที่ว่างให้เธอหลบหนีอีกแล้ว

มือใหญ่ของเขาลูบไล้ไปตามแขนเปลือยเปล่าของเธอ สัมผัสที่ลากผ่านทำให้เธอขนลุกซู่

เขาไม่ได้ให้โอกาสเธอได้ตั้งตัวหรือถอยหนี แต่กลับค่อย ๆ ไล่ต้อนเธอด้วยจังหวะที่แนบแน่นขึ้นเรื่อย ๆ

อันนา สำลักลมหายใจ เธอไม่เคยจูบกับใครเลย...และเธอก็จูบไม่เป็นด้วยซ้ำ เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ทำแบบนี้กับเธอ

ชายหนุ่มไม่ได้ปล่อยให้เธอมีเวลาตั้งตัว ปลายลิ้นร้อนของเขาเกลี่ยไล้ไปตามเรียวปากของเธอ ละเมียดละไม และควานหาลิ้นอันอ่อนนุ่มของหญิงสาวเพื่อเล่นกับความหอมหวานนั้น

จูบของเขาไม่ได้รีบเร่งแต่กลับแฝงไปด้วยความเร้าร้อน ราวกับกำลังเชื้อเชิญให้เธอเปิดรับเขา

หญิงสาว พยายามต่อต้าน มือน้อยๆ ของเธอวางลงบนอกกว้างของเขา ตั้งใจจะผลักเขาออก แต่แรงสัมผัสที่ร้อนผ่าวขอ งพีท กลับทำให้เธออ่อนแรงลงทุกที

เขากดจูบแน่นขึ้น ดูดดื่มริมฝีปากของเธออย่างโหยหา ความอ่อนโยนในตอนแรกเริ่มถูกแทนที่ด้วยความเร่าร้อนที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับเปลวไฟที่ไม่มีวันดับ

อันนา รู้สึกได้ถึงความร้อนที่แล่นวูบผ่านร่างกาย ปลายนิ้วของเธอที่จิกลงบนเสื้อของเขาเริ่มกำแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว

เธอพยายามเบี่ยงหน้าหนีจูบร้อนนี้

ชายหนุ่ม ไม่ปล่อยให้เธอได้หลบหนี มือใหญ่ของเขาประคองใบหน้าของเธอไว้ ไม่ให้เธอหันหนีไปไหน ลมหายใจของเขาร้อนผ่าวแนบชิดอยู่กับเธอ

จูบของเขาเป็นเหมือนพายุโหมกระหน่ำ ซัดเธอให้หลงเข้าไปในวังวนของแรงปรารถนา เธอรู้ดีว่าเธอควรหยุดมัน… แต่เธอกลับไม่อาจต้านทานสัมผัสนี้ได้อีกต่อไป

เสียงลมหายใจของพวกเขาสลับกันหนักหน่วงขึ้น หญิงสาวไม่รู้เลยว่าเธอเริ่มตอบสนองกลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่

พีท ขยับริมฝีปากออกจากอันหอมหวานของหญิงสาว เขาจูบไปตามแนวแก้มของเธอ ก่อนจะไล่ลงมาจูบและดูดดื่มความหอมที่ซอกคอของเธออยู่เนิ่นนาน

สัมผัสนั้นยิ่งทำให้เธอขนลุกชูชัน ความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วร่างกาย

"อืม..." เสียงครางแผ่วหลุดออกจากลำคอของเธอ เมื่อพีท ประทับจูบลงบนผิวเนียน ไล่ไปตามไหล่เปลือยที่โผล่พ้นชุดนอนบางเบาของเธอ

"อันนา..." เสียงของเขาพร่าเครือ

อันนา หลับตาแน่น พยายามควบคุมหัวใจตัวเองที่กำลังเต้นรัว

แต่สัมผัสของ พีท กลับไม่ปล่อยให้เธอทำแบบนั้นได้ง่าย ๆ

"..พีท…เดี๋ยว…อื้อ.." เสียงของเธอแผ่วเบาและหายไปในลำคอ ไม่แน่ใจว่าต้องการเรียกเพื่อหยุดเขา หรือเพื่อให้เขาไม่หยุดกันแน่

พีท เงยหน้าขึ้น ดวงตาคมเข้มสบกับเธอเต็มตา ความร้อนระอุในแววตานั้นทำให้อันนาหายใจสะดุด

"เธอรู้ตัวไหม..." เขาเอ่ยเสียงพร่า "ว่าฉันพยายามอดทนมากแค่ไหน"

อันนา กลืนน้ำลายลงคอ แรงปรารถนาในดวงตาของเขามันชัดเจนเกินไป และมันส่งผ่านมาถึงเธอ ทำให้ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไปทั้งตัว

"พีท..." เธอพยายามเอ่ยชื่อเขาอีกครั้ง แต่เสียงกลับขาดห้วง

"บอกฉันสิ ว่าเธอต้องการให้ฉันหยุด" พีท กระซิบข้างใบหูของเธอ เขากดริมฝีปากลงมาที่ข้างใบหูของเธออีกครั้ง คราวนี้หนักแน่นขึ้น ราวกับต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ เสียงของเขาเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ที่เก็บซ่อนไว้

อันนา ไม่มีแรงที่จะตอบเขา หัวใจของเธอสั่นไหวจนแทบควบคุมไม่อยู่ เธอรู้ดีว่า ถ้าปล่อยให้มันดำเนินไปต่อ คงไม่มีทางย้อนกลับได้อีกแล้ว

หญิงสาว หอบหายใจแรง ริมฝีปากยังคงชาหนึบจากจูบที่เร่าร้อนของ พีท หัวใจของเธอเต้นกระหน่ำราวกับจะหลุดออกจากอก

เธอไม่เคยถูกผู้ชายคนไหนสัมผัสแบบนี้มาก่อน...

ไม่เคยมีใครทำให้ร่างกายของเธอร้อนวูบวาบไปทั้งตัวได้เพียงแค่ปลายนิ้วลากไล้ไปตามผิวเนียน

มือหนาของ พีท เลื่อนลงมาประคองเอวบางของเธอ ดึงเธอเข้าไปแนบชิดกับร่างกายของเขามากขึ้น ความร้อนจากตัวเขาแผ่ซ่านเข้าสู่ร่างของเธอผ่านเนื้อผ้าบางเบาของชุดนอน

"อันนา..." เขากระซิบเสียงแหบพร่า ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดต้นคอของเธอ

"เธอกำลังทำให้ฉันคลั่ง..."

มือใหญ่ของเขาไล้ไปตามแผ่นหลังเปลือยเปล่าใต้ชุดนอน ปลายนิ้วลากผ่านผิวเนียนช้า ๆ ราวกับกำลังสำรวจเธออย่างจงใจ

อันนา สั่นสะท้าน ความรู้สึกที่แล่นพล่านไปทั่วร่างกายทำให้เธอแทบจะยืนไม่ติด เธอควรจะหยุดเขาไหม? แต่ร่างกายของเธอกลับตอบสนองไปตามสัมผัสของเขาอย่างไม่อาจควบคุม

พีท เงยหน้าขึ้น ดวงตาคมกริบของเขามืดครึ้มไปด้วยแรงปรารถนา

อันนา หลับตาแน่น พยายามเรียกสติกลับคืนมา ท่ามกลางสัมผัสร้อนแรงของพีทที่กำลังโอบล้อมเธอ

ชายหนุ่ม ถอนจูบออกอย่างเชื่องช้า ดวงตาคู่คมทอดมองหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังหอบหายใจแผ่วเบา

เธอ ตัวแข็งค้าง ราวกับยังไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง

แต่ พีท กลับรู้ดี... ว่าเธอกำลังสั่นไหว

เขาใช้นิ้วโป้งเกลี่ยเบา ๆ บนริมฝีปากเธอที่ยังแดงระเรื่อจากแรงจูบ มุมปากยกยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ อุ้มช้อนร่างเธอขึ้นจากพื้นและวางเธอลงบนเตียงนอน

"เดี๋ยว…." อันนาร้องเสียงหลง มือเล็กพยายามดันอกเขาออก ไม่ทันที่เธอจะพูดอะไรต่อ ร่างใหญ่ของเขาก็ถาโถมลงมาบนตัวหญิงสาวอย่างรวดเร็ว เขากดร่างของเขาทับแนบสนิทกับร่างเธอไว้

และเขาไม่ปล่อยให้เธอพูดต่อ ได้อีก ปิดปากเธอด้วยริมฝีปากที่เร่าร้อนของเขา

สัมผัสของเขาเร่าร้อนและแน่วแน่ ทว่าแฝงไปด้วยความละมุนละไม

อันนา รู้สึกได้ถึงไออุ่นและแรงกดจากร่างกายกำยำของชายหนุ่มที่แนบชิดอยู่เหนือร่างเธอ ความรู้สึกซ่านสยิวแล่นวูบไปทั่วกาย ราวกับกระแสไฟฟ้าที่แผ่ซ่านจากจุดศูนย์กลางสู่ปลายประสาท เธอหอบสะท้าน ใจเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้

หญิงสาวรู้สึกถึงไออุ่นของร่างแกร่งที่แนบชิด มือของ

เขาค่อยๆ ลูบไล้ลงมาตามแนวเรือนร่าง ก่อนหยุดอยู่ที่เนินอกอิ่มอ่อนนุ่มของเธอ สัมผัสนั้นทั้งหนักแน่นและอ่อนโยนในคราวเดียวกัน ราวกับต้องการจารึกทุกเสี้ยววินาทีลงบนผิวกาย เธอสะท้านไหว หัวใจเต้นระรัว

ทั้งๆ ที่ห้องของเธอเปิดแอร์ไว้อย่างเย็นฉ่ำแต่เม็ดเหงื่อกลับผุดพรายบนผิวเนียน เมื่อความรู้สึกซ่านสยิวเริ่มคืบคลานเข้าครอบครองทุกอณูของร่างกาย

มือหนาของเขาค่อยๆ เคลื่อนสัมผัสลงบนเนินเนื้อ

นุ่มนวลของสองเต้ากลม ก่อนจะบีบเคล้าคลึงอย่างแผ่วเบา ทว่ากลับซ่อนเร้นไปด้วยความเร่าร้อนที่แผ่ซ่านออกมาจากปลายนิ้ว ทุกการลูบไล้เต็มไปด้วยความหลงใหลและโหยหา

อันนา เม้มริมฝีปากแน่น ข่มเสียงครางที่กำลังจะหลุดออกมา หัวใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกจากอก ขณะที่ไออุ่นจากมือของเขาเผาไหม้ทุกอณูของร่างกายหญิงสาวรู้สึกเสียวซ่านและร้อนผ่าวไปทั่วร่างกาย         

เธอพยายามบังคับร่างกายให้ต่อต้านเขา แต่เธอกลับไม่มีแรงแม้แต่น้อย อารมณ์เริ่มคล้อยตามสัมผัสของเขา

เสื้อนอนของเธอถูกเขาถอดออกทิ้งไปตอนไหนก็ไม่รู้

เขาเริ่มไล่จูบหนักหน่วงลงมายัง สองเต้าเต่งและขนาดใหญ่เกินมือเขาจะกอบกุมไว้ได้หมด

ใบหน้าหล่อเข้มซุกไซ้ลงมาหาความหอมหวานของปลายจุดดึงดูดสีชมพู ริมฝีปากร้อนขบดูดตรงนั้นด้วยความลุ่มหลง พร้อมกับการเค้นคลึงเต้ากลมด้วย มือหนาใหญ่ที่ไม่ยอมให้เธอได้พักหายใจหอบ

“ดะ…ดะ…เดี๋ยว….อ่า…”

เธอบิดตัวสั่นด้วยความเสียวซ่าน อย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน

เขาไล่หน้าขึ้นมาปิดริมฝีปากเธอไม่ให้พูดอะไรได้อีก ด้วยริมฝีปากอุ่นของเขา ลิ้นอุ่นร้อนไล่หาลิ้นอ่อนหวานของเธอ

“อื้อ….อืม…”

พีท ส่งเสียงครางเบาๆ ขณะพยายามสอนให้เธอรู้จักการใช้ลิ้นเพื่อสนองจูบของเขา

แม้เธอจะพยายามเบี่ยงหนีปลายลิ้นร้อน แต่ลิ้นของเขาก็ควานหาลิ้นอุ่นของเธอจนเจออยู่ดี และมันยิ่งดูดลึกเข้าไปจนเธอแทบจะสำลัก

และเขา จงใจใช้มือสำรวจทั่วร่างบาง มือซนเริ่มรุกเร้าไปยังด้านล่างของกางเกงนอน

และเริ่มลูบคลำไปเจอเข้ากับกางเกงในตัวน้อย เสียงหายใจหอบพร่าของชายหนุ่มแสดงออกถึงความต้องการที่ร้อนแรงที่ไม่แน่ใจว่าจะหยุดลงได้หรือไม่

ด้วยการกระตุ้นของฤทธิ์ไวน์ ที่ทำให้อารมณ์ของชายหนุ่มพุ่งสุดตัว จนอยากจะระบายมันออกมาให้หมด

"พะ...พีท….พอ…พอ….เถอะ ฉันขอร้อง!!" เธอพึมพำเสียงแผ่ว ฝ่ามือเล็กดันแผ่นอกกว้างของเขาเบา ๆ แต่แรงของเธอแทบไม่มีผลอะไรกับร่างสูงที่กำลังจมอยู่ในแรงอารมณ์ของตัวเอง

"ฉัน...ฉัน ยังไม่พร้อม" เธอละล่ำละลักออกมาเบาๆ แม้จะพูดได้ไม่เต็มที่เพราะริมฝีปากที่โดนประกบจูบอยู่ก็ตาม

พีท ได้ยินเสียงหญิงสาวเอ่ยขึ้น

เขา หยุดชะงักการจูบและการรุกร้ำ ลมหายใจหนักหน่วงของเขาเป่ารดผิวแก้มของเธอ ดวงตาคมกริบที่เคยเต็มไปด้วยความปรารถนา แปรเปลี่ยนเป็นความลังเลและสับสนในพริบตา

อารมณ์ที่พวยพุ่งจนแทบจะหยุดไม่ไหว เริ่มอ่อนลง

"อันนา..." เสียงของเขาแหบพร่า ปลายนิ้วที่ไล้ไปตามเนินเนื้อนุ่มของเธอหยุดลงทันที

อันนา สูดลมหายใจลึก รวบรวมความกล้าที่จะเงยหน้าสบตาเขา

ความเงียบเข้าปกคลุมระหว่างพวกเขาไปชั่วขณะ

พีท มองเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบา ๆ

เขาแตะปลายนิ้วลงบนแก้มของเธอ แววตาอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

"ฉันขอโทษ..."

มือใหญ่ที่เคยกอบกุมร่างกายของเธอด้วยแรงปรารถนา ค่อย ๆ ผ่อนสัมผัสลง กลายเป็นเพียงอ้อมกอดที่อบอุ่นและปลอบโยน

อันนา เม้มริมฝีปากแน่น ความรู้สึกหลากหลายถาโถมเข้ามา

เธอไม่ได้ปฏิเสธ พีท เพราะไม่ต้องการเขา แต่เธอเพียงต้องการเวลา...

พีท สูดลมหายใจลึกเหมือนชายหนุ่มกำลังเรียกสติของตัวเองให้กลับคืนมา ก่อนจะค่อย ๆ ผละร่างสูงโปร่งออกจาก อันนา  

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 13 ขอนอนพักแค่นั้น

    เขาหยุดทุกสัมผัส ปล่อยให้เธอได้มีพื้นที่หายใจชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งที่ปลายเตียง สูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อดับไฟร้อนที่ยังลุกโชนอยู่ในอก ความรู้สึกพลุ่งพล่านจากสัมผัสเมื่อครู่ยังคงอบอวล ปลายนิ้วของเขายังจำได้ถึงความเนียนนุ่มของผิวกาย ริมฝีปากยังคงติดตรึงกับรสสัมผัสอันหอมหวานที่เพิ่งลิ้มลองใบหน้าหล่อคมเข้มเริ่มคลายจากแรงปรารถนาอันเกินจะต้านทานที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้และเมื่อเขาปล่อยเธอให้หลุดพ้นจากการถูกทับไว้โดยร่างกายกำยำของเขาหญิงสาว ก็รีบลุกขึ้นจากเตียงไปที่หยิบเสื้อนอนที่โดนเขาขว้างทิ้งไปมาสวมปิดบังเนินเนื้อเต่ง จากนั้นก็เปิดตู้เสื้อผ้าแล้วรีบคว้าเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอนอย่างรวดเร็ว ดึงสาบเสื้อเข้าหากันแน่นเพื่อปิดบังเรือนร่างใต้ชุดนอนบางเบา ไม่อยากให้เขาสำรวจเธอด้วยสายตาแบบนั้นอีกเขานิ่งไปพักใหญ่ และเมื่อชายหนุ่มหันไปมองนาฬิกาบนผนัง เวลาก็ล่วงเลยไปจนเกือบเที่ยงคืนแล้ว"ขอฉันอยู่ที่นี่สักพักได้ไหม...แค่อยากพักอยู่ตรงนี้อีกสักหน่อย" ลมหายใจที่ยังหอบพร่า และเสียงทุ้มอ่อนนุ่มของเขาเอ่ยขึ้นอันนา ยังคงมองเขาด้วยแววตาลังเล หวาดกลัว โดยที่ความหวาดกลัวนั้นเธอไม่ได้กลัวเขา แต่เธอกลัวหัวใจเธอเอง

    Last Updated : 2025-04-22
  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 14 สายลมยามใกล้รุ่ง

    เขาเดินไปที่มอเตอร์ไซด์คันใหญ่คู่ใจเมื่อสตาร์ทรถ เขาจงใจไม่เร่งเครื่องมากนักเพื่อลดเสียงรบกวน ไม่ให้ใครในหอพักต้องตื่นขึ้นมาท่ามกลางความเงียบสงัดของค่ำแล้วไม่นาน ไฟท้ายของรถก็เคลื่อนตัวออกไปอย่างเงียบเชียบ ละลายหายไปในความมืด ขณะที่เขาขับออกจากเขตหอพักของอันนา…บรรยากาศรอบตัวเขายังเงียบสงัด ถนนโล่งมีเพียงลมเย็นที่ปะทะใบหน้า ทำให้ความมึนง่วงจากคืนอันยาวนานค่อย ๆ จางลงเล็กน้อยแต่มีสิ่งที่กำลังครุกรุ่นอยู่ในใจของเขา มันไม่ใช่เพียงแค่ความหลงใหล มันลึกซึ้งกว่านั้น อันตรายกว่านั้นมันคือความปรารถนาในตัวอันนา...ความปรารถนาที่ตัวเขาเองยังรู้สึกหวาดหวั่นเขากลัวเหลือเกินว่า สักวันหนึ่ง…เขาอาจจะหยุดความรู้สึกนี้ไว้ไม่ได้ อาจจะเผลอปล่อยให้ความปรารถนาที่ซ่อนเร้นอยู่ในใจ กลืนกินสติสัมปชัญญะของเขาไปทั้งหมด และบางที...บางทีคืนนี้อาจเป็นคืนที่เขาเข้าใกล้ขีดจำกัดของตัวเองมากที่สุดแล้วพีท เร่งเครื่อง มุ่งหน้าสู่คฤหาสน์ของเขาทุกครั้งที่เขากลับบ้าน มักจะเป็นหัวค่ำ แต่ไม่ใช่ครั้งนี้ ครั้งนี้เขากลับมาตอนฟ้าใกล้สาง… สิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเมื่อรถเคลื่อนตัวเข้ามาถึงหน้าประตูคฤหาสน์ลุงมิ่ง รปภ.ที่

    Last Updated : 2025-04-22
  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 15 ถึงวันที่นัดหมาย (1)

    แสงแดดอ่อน ๆ ในตอนสายส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้อง อันนา พลิกตัวช้า ๆ ก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เธอกระพริบตาถี่ ๆ ไล่ความง่วงออกไป ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงดวงตาคู่งามกวาดมองไปทั่วห้อง และแล้วเธอก็พบว่า…พีท…ไม่อยู่แล้วอันนา ชะงัก หัวใจเต้นแผ่วเบาเมื่อพบว่า ไม่มีร่างของชายหนุ่มที่เธอจำได้ดีว่าเขาอยู่ที่นี่เมื่อคืนเธอขยับนิ้วแตะริมฝีปากตัวเองแผ่วเบา ภาพความทรงจำจากเมื่อคืนไหลย้อนกลับมาสัมผัสร้อนแรง... ลมหายใจของเขาที่ใกล้จนได้ยินชัด... ริมฝีปากของเขาที่แนบลงมาหาเธอช้า ๆ แล้วจูบอย่างอ่อนโยนแต่แฝงไปด้วยความเร่าร้อนสัมผัสของมือหนาที่กอบกุมเต้าอกอวบอิ่มพร้อมทั้งแรงเคล้าคลึงด้วยความเบามือแต่แฝงด้วความผ่าวร้อนได้แผ่ซ่านผ่านชุดนอนบางจิ๋วเข้าไปยังเนินเนื้อยังคงติด ผิวกายของหญิงสาวสั่นสะท้านด้วยแรงปรารถนาที่ไม่เคยได้สัมผัสจากชายคนไหนมาก่อนอันนา ใบหน้าร้อนผ่าวโดยไม่รู้ตัว เธอหลุบตามองต่ำ ใช้ปลายนิ้วแตะริมฝีปากตัวเองอีกครั้งราวกับต้องการยืนยันว่าค่ำคืนที่ผ่านมามันไม่ใช่แค่ความฝันพีท... ทำให้หัวใจของเธอสั่นไหวและสัมผัสของเขาเธอเองก็ไม่เคยได้เจอะเจอมาก่อนเลย มันทำให้เธอวาบหวามและอบอุ่นไปใ

    Last Updated : 2025-04-22
  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 16 ถึงวันที่นัดหมาย (2)

    ตอนบ่ายถึงเวลานัดหมายทำโครงการวิจัยร่วมกันของ ทั้ง 2 คนอันนาเดินเข้ามาในห้องทดลองพร้อมแฟ้มเอกสารแนบอก พยายามรักษาท่าทีให้เป็นปกติที่สุด แม้หัวใจจะเต้นแรงจนแทบหลุดออกมาจากอก เธอก้าวเท้าอย่างระมัดระวัง ขยับแว่นตาเล็กน้อยเพื่อปรับโฟกัส ดวงตากลมโตสอดส่ายไปทั่วห้อง แต่เธอยังไม่พบกับใครบางคนที่เธอพยายามหลบหน้าและหัวใจของเธอตอนนี้ก็เต้นโครมคราม จนแทบจะระเบิดออกมาข้างนอก เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า… เธอจะต้องเผชิญหน้ากับพีท—เจ้าของรอยจูบและสัมผัสที่ยังทำให้หัวใจเธอสั่นไหวไม่เสื่อมคลายเธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ พยายามสะกดอารมณ์ แล้วเดินไปนั่งลงที่โต๊ะ ก่อนจะเปิดเอกสารเพื่อเตรียมเริ่มงานแต่ทันทีที่เธอเงยหน้าขึ้น ก็เห็นร่างกำยำของชายหนุ่ม ยืนพิงกรอบประตู เขายกยิ้มมุมปากพลางกอดอก สายตาคมมองเธอราวกับอ่านใจออก“ไง…” พีท ทักและลากเสียงเนิบนาบที่ฟังดูสบายๆ ก่อนจะเดินเข้ามาแล้วทรุดตัวลงนั่งตรงข้ามเธออย่างไม่รีบร้อน ท่าทีของเขาดูผ่อนคลาย ราวกับว่าการพบกันครั้งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ธรรมดา“ทำไมทำหน้าเครียดขนาดนั้นล่ะ? หรือว่า… คิดถึงเรื่องเมื่อคืนอยู่?”อันนาสะดุ้ง รีบหลบตาพีททันที หน้า

    Last Updated : 2025-04-22
  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 17 จูบที่เร่าร้อนอีกสักครั้ง (1)

    พีท ยืดแขนเพื่อบิดความเมื่อยล้า สายตาคมเข้มมองมาพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ “สรุปว่าเย็นนี้ไปกินชาบูที่ไหนกันแน่นะ?”อันนา ที่กำลังเก็บของชะงักไปนิดหน่อยก่อนตอบ “โชติบอกว่าร้านชาบู หน้ามอ ร้านเดิมที่เคยไปกินประจำ”พีท เงยหน้ามองหญิงสาวอย่างช้า ๆ ก่อนลากเสียงถาม“ที่เคยไปกินประจำ….ไปกินด้วยกันบ่อยรึไง?” เสียงเขาดูไม่สบอารมณ์มากนักเมื่อได้ยินคำตอบอันนา เงยหน้าขึ้นมองพีทที่จู่ ๆ ก็เปลี่ยนท่าที สีหน้าเขาดูนิ่งขึ้น แต่แววตากลับมีอะไรบางอย่างแฝงอยู่“ก็… เคยไปกินด้วยกันบ้างเป็นครั้งคราว” เธอขมวดคิ้ว “ทำไมหรอ?”พีท เท้าแขนลงกับโต๊ะ จ้องเธอนิ่ง “ไปกันบ่อยแค่ไหน?”หญิงสาว เริ่มรู้สึกแปลก ๆ กับน้ำเสียงและท่าทางของเขา “ก็… หลายครั้งอยู่ ทำไม นายมีปัญหาหรือไง?”พีท พ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนยืดตัวขึ้นเต็มความสูง “เปล๊า~ แค่สงสัยว่าไปกันแค่สองคน หรือไปกันหลายคน”อันนา เลิกคิ้ว “บางทีก็หลายคน บางทีก็แค่ฉันกับโชติ”คำตอบนั้นทำให้ พีท ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะหรี่ตาลงเล็กน้อย “แค่เธอกับโชติ?”อันนา เริ่มจับสังเกตได้ว่าเขาดูไม่พอใจ“อืม บางครั้งก็แค่ฉันกับโชติสองคน ทำไมหรอ?”พีท จ้องเธออยู่ครู่หนึ่งก่อนจ

    Last Updated : 2025-04-22
  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 18 จูบที่เร่าร้อนอีกสักครั้ง (2)

    ริมฝีปากได้รูปของเขากดจูบลงมาที่ริมฝีปากบางของเธออย่างแนบแน่น ความรู้สึกที่อัดอั้นมานานพรั่งพรูออกมาในสัมผัสที่อ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาอันนา ตัวแข็งทื่อ สมองว่างเปล่าไปชั่วขณะ เธอรู้ดีว่าเธอควรผลักเขาออกไป ควรบอกให้เขาหยุด แต่ร่างกายกลับไม่เชื่อฟังอีกแล้วหัวใจเต้นแรงเสียจนเธอมั่นใจว่าพีทต้องได้ยิน มือเย็นเฉียบของเธอกำเข้าหากันแน่น รู้สึกถึงเหงื่อที่เริ่มซึมออกมาตามฝ่ามือเขารังแกเธออีกครั้งแล้วหรือนี่? ทำไมเขาถึงชอบทำแบบนี้กับเธอ? หรือว่าเธอเป็นเพียงของเล่นสำหรับเขา... คำถามนั้นติดค้างอยู่ในใจแต่ริมฝีปากกลับหนักอึ้งเกินกว่าจะเปล่งเสียงออกมา และมันถูกปิดอยู่ด้วยปากของชายหนุ่มลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาปะทะกับริมฝีปากของเธอ ลิ้นที่อุ่นๆ ของเขาไต่ไล่หาลิ้นนุ่มของหญิงสาว ดูดดื่มริมฝีปากบางอิ่มเหมือนกลัวว่ามันจะหลุดลอยไปจูบที่แสนเสียวซ่านนี้ทำให้ อันนา ลืมตัวไปชั่วขณะ เธอเริ่มตอบสนองการจูบของเขา เริ่มเรียนรู้การตอบสนองต่อการรุกราน จากการบังคับของเขาที่ค่อยๆ สอดใส่ปลายลิ้นเข้ามาภายในเพื่อความหาลิ้นอันอ่อนนุ่มของเธอและดูดดื่มมันให้เนิ่นนานที่สุดเท่าที่อารมณ์ของเขาจะพอใจเธอเกลียดตัวเองที

    Last Updated : 2025-04-22
  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 19 ความจริงที่เพิ่งรู้จากโชติ

    เมื่อทั้งสองมาถึงร้านชาบูหน้ามหาวิทยาลัย สถานที่นัดหมายกับ โชติพีท ก้าวเข้ามาในร้านชาบูพร้อมด้วยร่างบางของอันนาท่วงท่าอันสง่างาม และร่างสูงโปร่งของเขา ดึงดูดทุกสายตาราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่างที่ไม่อาจต้านทานได้ใบหน้าคมคายรับกับหน้าคมเข้มสมส่วน ดวงตาคมลึกเปล่งประกายความมั่นใจ เพียงแค่เขาก้าวเท้าเข้ามา บรรยากาศในร้านก็ดูจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย เสียงพูดคุยที่เคยจอแจพลันแผ่วลงแทบจะพร้อมกันอย่างน่าประหลาดสาว ๆ หลายคนเหลือบมองเขาด้วยแววตาตื่นเต้น บางคนกระซิบกระซาบกับเพื่อนราวกับไม่อยากเชื่อว่าได้เจอเดือนมหาวิทยาลัยคนหล่อ ในสถานที่แห่งนี้จริง ๆ พนักงานต้อนรับถึงกับชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะรีบส่งยิ้มต้อนรับพร้อมนำทางไปยังโต๊ะชายหนุ่มไม่ได้สนใจสายตาที่จับจ้องมาที่ตน เขาเดินไปอย่างมั่นคง ทุกจังหวะก้าวเต็มไปด้วยความมั่นใจ ราวกับไม่เคยหวั่นไหวต่อสิ่งรอบข้าง ถ้าใครเห็นคงต้องบอกว่า นายคนนี้….ขี้เก๊กเป็นที่สุดเขารู้สึกถึงบรรยากาศที่แตกต่างออกไปจากสิ่งที่เขาคุ้นเคยโดยสิ้นเชิง กลิ่นน้ำซุปร้อน ๆ ลอยคลุ้ง เสียงพูดคุยจอแจของกลุ่มนักศึกษาดังปะปนกับเสียงน้ำเดือดปุด ๆ และเสียงตะเกียบกระทบหม้อ ทุกอย่างดูเป็นกันเ

    Last Updated : 2025-04-22
  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 20 กวินจอมเจ้าเล่ห์

    ใกล้สามทุ่ม…..อันนามองนาฬิกาข้อมือก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ "คงต้องกลับหอพักแล้ว..." เธอพึมพำเบา ๆ ก่อนจะหันไปมองโชติและพี่หมอธีร์ด้วยสายตาคาดหวัง "พี่หมอกับโชติ ไปส่งอันนาหน่อยได้ไหม?"โชติ ยิ้มแหย ๆ ก่อนจะส่ายหน้า "เสียดายจังอันนา วันนี้เรากับพี่หมอมีนัดแล้วด้วยสิ"พี่หมอธีร์ เสริมขึ้นพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ"ใช่ พี่จองโต๊ะที่คาเฟ่อีกแห่งไว้แล้ว กะว่าจะไปฉลองวันเกิดกันสองคนต่อนะ วันนี้ให้หนุ่มหล่อ คุณพีท ไปส่งนะ พี่ว่าเขาไม่น่าจะติดอะไรนะ" หมอธีร์พูดให้เธอรู้สึกคลายกังวลอันนา ชะงักเล็กน้อย หัวใจหล่นวูบอย่างช่วยไม่ได้ นั่นหมายความว่าเธอไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องให้ พีท ไปส่งอีกแล้วงั้นเหรอ?เธอหันไปมอง พีท ที่นั่งติดกันเขาได้ยินที่ทุกคนพูด รอยยิ้มมุมปากของเขาทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาอีกครั้ง"ยินดีครับ" พีท เอ่ยรับคำของพี่หมอธีร์อย่างสั้นๆ เขาทำหน้าอมยิ้ม ใบหน้าอันหล่อเหลามีความเจ้าเล่ห์บางอย่างความทรงจำครั้งก่อนยังคงติดอยู่ในหัว...การสัมผัสที่ร้อนระอุจนผิวเนื้อเธอขนลุกชูชัน ความใกล้ชิดที่ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวยังไม่จางหายไปเธอกำมือแน่น พยายามกลั้นความรู้สึกกลัวที่ก่อตัวขึ้นมาในใจ"

    Last Updated : 2025-04-22

Latest chapter

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 25 เมื่อป้านวลป้าข้างหอแซว

    "จะหนีไปไหน…แค่คิดว่า…ฉันอยากจะสำรวจมากขึ้น…?" เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นข้างหู พร้อมกับแรงกอดที่แน่นขึ้นเล็กน้อยเธอ กลืนน้ำลายลงคอ พยายามผลักอกเขาออก แต่กลับสัมผัสได้ถึงผิวอุ่นและแนวกล้ามเนื้อแข็งแกร่งที่น่าหวั่นใจ"นาย!!!!...ปล่อยนะ" เธอพูดเสียงสั่น หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกจากอกแต่แทนที่เขาจะปล่อย กลับกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นจนเธอรู้สึกถึงจังหวะลมหายใจมั่นคงของเขาที่แนบชิดกับแผ่นหลังของเธอ"ทำไมต้องหนีละ?" เขากระซิบเบาๆ ใกล้ใบหู ทำให้เธอขนลุกไปทั้งตัวอันนา เม้มริมฝีปากแน่น พยายามควบคุมตัวเอง แต่สัมผัสแนบชิดจากร่างกายของเขาทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก ร่างกายเธอเหมือนจะร้อนขึ้นกว่าเดิมจนแทบทนไม่ไหว..."อยากสัมผัสอีกจัง…เธอตัวหอมมากรู้ไหม" พีท กระซิบเสียงแหบพร่าข้างหู ราวกับจงใจให้เสียงนั้นก้องอยู่ในความคิดของอันนา กลิ่นกายตอนอาบน้ำใหม่ๆ ของเธอหอมจนชายหนุ่มไม่อยากปล่อยตัวเธอให้เป็นอิสระเธอ แทบหยุดหายใจเมื่อจมูกโด่งของเขาแนบเข้ากับใบหูของเธอ สัมผัสอ่อนโยนแต่แฝงไปด้วยความร้อนแรงทำให้ร่างกายเธอสั่นไหว ลมหายใจอุ่นของเขารดราดอยู่บริเวณข้างแก้ม ปลุกความร้อนวูบวาบให้แล่นไปทั่วร่าง"อย่า..." เสียงของเธอแผ่

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 24 นี่ฉันนอนกับนายแล้วหรอ!!!!

    แสงแรกของรุ่งเช้าสาดส่องผ่านม่านบางเบา ทอประกายอ่อนโยนลงบนเรือนร่างของหญิงสาวที่นอนแนบชิดอยู่ข้างๆ ร่างกายอันกำยำ แขนเรียวบางพาดอยู่บนอกกว้าง ผิวกายเบียดเสียดกันอยู่อันนา ขยับตัวเล็กน้อย ดวงตาคู่สวยค่อยๆ ลืมขึ้นอย่างช้าๆ อาการมึนหัวอย่างหนักปรากฏต่อเธอ เธอรู้สึกถึงไออุ่นของคนข้างกายความจริงที่แล่นเข้ามาในหัวทำให้เธอรีบขยับตัวออกห่าง ร่างกายยังคงอ่อนล้า แต่หัวใจเต้นรัวแทบระเบิดและเริ่มทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้น ขณะที่ยังมีร่างของใครบางคนนอนเปลือยอกอยู่ใกล้ๆ เธอดวงหน้าคมเข้มของเขาหลับไหลอยู่แต่ชวนให้น่ามองทุกส่วนของใบหน้านั้นอันนา ทบทวน เธอสะดุ้งตื่นและสำรวจตัวเอง ตัวเธอเหลือเพียงกางเกงในตัวจิ๋วตัวเดียวห่อหุ้มตัวอยู่ เธอหน้าแดงก่ำ และนึกทบทวนว่าเธอจำอะไรได้บ้างพีท รับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนของเตียงนอน เขา ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองร่างของหญิงสาวที่กำลังสั่นเทาและกำลังสำรวจร่างกายตัวเอง เขาอมยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ อันนา หันมาเจอสายตาคมเข้มที่จ้องมองมาที่เธออยู่พอดี เธอรีบดึงผ้าห่มมาห่อหุ้มร่างกายให้มิดชิดทันทีชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ ตลกในท่าทางของเธอ นี่เธอจำอะไรไม่ได้เลยหรือไง"นี่…นี่…นาย…นายทำอะไรฉัน

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 23 เพราะฤทธิ์ยาปลุกอารมณ์ของกวิน

    ค่ำคืนเดียวกันนี้….เสียงเครื่องยนต์ของมอเตอร์ไซค์ดังก้องไปตามเส้นทางที่มืดสลัว ลมกลางคืนพัดปะทะใบหน้า อันนา แต่กลับไม่ได้ช่วยให้เธอใจเย็นลงเลยสักนิด และเธอไม่รู้ตัวเลยว่าน้ำส้มที่เธอรับมาดื่มจากกวิน นั้นแฝงไว้ด้วยอันตรายบางอย่างความคิดของเธอยังคงวนเวียนอยู่กับเหตุการณ์ก่อนหน้า กับคำพูดและการกระทำของกวิน... และที่สำคัญ—สัมผัสของพีทอันนา กระชับอ้อมแขนรอบเอวของ พีท โดยไม่รู้ตัว ไออุ่นจากแผ่นหลังของเขาทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยอย่างประหลาด ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ เธอไม่เคยไว้ใจเขาเลยพีท เองก็รู้สึกได้ถึงสัมผัสของความวางใจที่เธอเริ่มมีให้เขามากขึ้น"ใกล้ถึงหอเธอแล้วนะ" พีท เอ่ยขึ้นลอยๆ น้ำเสียงราบเรียบ แต่ก็ยังมีความอบอุ่นบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกมั่นใจอันนา ไม่ตอบ แต่เธอรู้ว่าใจของตัวเองกำลังสั่นไหว ภาพของ กวิน ในค่ำคืนนี้ยังตามหลอกหลอนเธอ ทว่า อ้อมกอดที่เธอพึ่งพิงอยู่ตอนนี้กลับมั่นคงจนเธอไม่อยากปล่อย เวลาผ่านไปสักพัก…. อันนา เริ่มรู้สึกว่าร่างกายร้อนวูบวาบขึ้นทุกขณะ ราวกับมีเปลวไฟลุกไหม้อยู่ภายในเธอรู้สึกเหมือนโดนบางอย่างควบคุม ความต้องการบางอย่างที่ไม่อาจอธิบายได้พลุ่งพล่านอยู่

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 22 คืนนี้จบด้วยเรื่องบนเตียง (NC)

    "ขึ้นไปกันเถอะ" เขาเอ่ยเสียงแหบต่ำ ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถยี่หวา ก้าวลงมาเช่นกัน ส้นสูงของเธอกระทบพื้นเป็นจังหวะ เธอเดินไปข้างกวินอย่างมั่นใจ ก่อนจะคว้าแขนเขาและพาเข้าไปด้านในล็อบบี้ของโรงแรมเงียบสงบในยามดึก พนักงานต้อนรับทำหน้าที่รับข้อมูลจากแขกผู้มาเยือ ก่อนจะส่งกุญแจห้องให้ตามที่ ยี่หวา ต้องการเธอรับมันมา ก่อนจะจับมือ กวิน แล้วเดินตรงไปยังลิฟต์เมื่อประตูลิฟต์ปิดลง บรรยากาศก็เริ่มเปลี่ยนไปกวิน ใช้สายตาจับจ้องเธอเหมือนจะกลืนกิน ปลายนิ้วเรียวยาวของเขาแตะที่ข้อมือของเธอเบาๆ ก่อนจะไล้ขึ้นมาจนถึงต้นแขนยี่หวา หันมามองเขา ดวงตาของเธอเป็นประกายเจ้าเล่ห์ "มองยี่หวาแบบนี้ทำไม?"กวิน โน้มตัวลงมากระซิบข้างหูเธอ "เพราะเธอร้อนแรงเกินกว่าจะละสายตานะสิ"เธอหัวเราะเบาๆ ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขามากขึ้น ปลายนิ้วแตะลงบนอกของกวิน ไล้ไปตามสาบเสื้อของเขาเบาๆ"แล้วกวินแน่ใจเหรอ ว่ารับมือยี่หวาไหว?"ติ๊ง!เสียงลิฟต์ดังขึ้น ประตูเปิดออกสู่ชั้นบนสุดของโรงแรมยี่หวา ดึงมือ เขาให้ก้าวออกไป ก่อนจะใช้คีย์การ์ดแตะประตูห้อง แล้วเปิดออกพร้อมกับผลักเขาเข้าไปเบาๆภายในห้องกว้างขวาง มีแสงไฟสลัวจากโคมไฟหัวเตียง ห

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 21 ความเร่าร้อนของกวินกับยี่หวา

    กวินและกลุ่มเพื่อนมาถึงผับแล้ว ค่ำคืนย่างกรายเข้ามาอย่างสมบูรณ์ แสงไฟนีออนกระพริบระยิบระยับจากผับชื่อดังกลางเมือง เสียงเพลงจังหวะหนักดังกระหึ่มตั้งแต่หน้าประตู กลิ่นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ปะปนกับน้ำหอมราคาแพงลอยคลุ้งไปทั่วบริเวณที่นี่เป็นจุดนัดหมายของพวกเขาในคืนนี้ พวกเขามีแผนจะมาสนุก ดื่ม และแน่นอน—ใช้เวลากับสาวๆเมื่อ กวิน ก้าวเท้าเข้าไปในโซนวีไอพี ดวงตาของเขากวาดมองไปรอบๆ ก่อนจะหยุดลงที่กลุ่มสาวๆ โต๊ะประจำของพวกเขาและคนที่เขาต้องเจอคือ ยี่หวาเธอสวมเดรสสีแดงรัดรูปที่เปิดไหล่ข้างหนึ่ง เผยผิวเนียนละเอียดจนเป็นประกายภายใต้แสงไฟ กระโปรงของเธอสั้นจนแทบปิดต้นขาไม่มิด พร้อมกับส้นสูงคู่สวยที่ช่วยเสริมให้ขาเรียวยาวของเธอดูโดดเด่นขึ้นเธอนั่งไขว่ห้างบนโซฟา ท่าทางเป็นธรรมชาติ แต่แฝงไปด้วยเสน่ห์เย้ายวนข้างๆ เธอมีแก้วเครื่องดื่มอยู่ในมือ นิ้วเรียวยาวจับมันไว้เบาๆ ราวกับกำลังเล่นสนุกกับมันมากกว่าจะแค่ถือไว้เฉยๆเมื่อเธอเห็นกวินเดินเข้ามา รอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความท้าทายก็ปรากฏขึ้นที่มุมปาก"มาแล้วเหรอคะกวิน?" เสียงของเธอดังขึ้นท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังระรัวยี่หวา คบกับ กวิน ส่วนหนึ่งมันคือความสะดวกส

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 20 กวินจอมเจ้าเล่ห์

    ใกล้สามทุ่ม…..อันนามองนาฬิกาข้อมือก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ "คงต้องกลับหอพักแล้ว..." เธอพึมพำเบา ๆ ก่อนจะหันไปมองโชติและพี่หมอธีร์ด้วยสายตาคาดหวัง "พี่หมอกับโชติ ไปส่งอันนาหน่อยได้ไหม?"โชติ ยิ้มแหย ๆ ก่อนจะส่ายหน้า "เสียดายจังอันนา วันนี้เรากับพี่หมอมีนัดแล้วด้วยสิ"พี่หมอธีร์ เสริมขึ้นพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ"ใช่ พี่จองโต๊ะที่คาเฟ่อีกแห่งไว้แล้ว กะว่าจะไปฉลองวันเกิดกันสองคนต่อนะ วันนี้ให้หนุ่มหล่อ คุณพีท ไปส่งนะ พี่ว่าเขาไม่น่าจะติดอะไรนะ" หมอธีร์พูดให้เธอรู้สึกคลายกังวลอันนา ชะงักเล็กน้อย หัวใจหล่นวูบอย่างช่วยไม่ได้ นั่นหมายความว่าเธอไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องให้ พีท ไปส่งอีกแล้วงั้นเหรอ?เธอหันไปมอง พีท ที่นั่งติดกันเขาได้ยินที่ทุกคนพูด รอยยิ้มมุมปากของเขาทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาอีกครั้ง"ยินดีครับ" พีท เอ่ยรับคำของพี่หมอธีร์อย่างสั้นๆ เขาทำหน้าอมยิ้ม ใบหน้าอันหล่อเหลามีความเจ้าเล่ห์บางอย่างความทรงจำครั้งก่อนยังคงติดอยู่ในหัว...การสัมผัสที่ร้อนระอุจนผิวเนื้อเธอขนลุกชูชัน ความใกล้ชิดที่ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหวยังไม่จางหายไปเธอกำมือแน่น พยายามกลั้นความรู้สึกกลัวที่ก่อตัวขึ้นมาในใจ"

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 19 ความจริงที่เพิ่งรู้จากโชติ

    เมื่อทั้งสองมาถึงร้านชาบูหน้ามหาวิทยาลัย สถานที่นัดหมายกับ โชติพีท ก้าวเข้ามาในร้านชาบูพร้อมด้วยร่างบางของอันนาท่วงท่าอันสง่างาม และร่างสูงโปร่งของเขา ดึงดูดทุกสายตาราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่างที่ไม่อาจต้านทานได้ใบหน้าคมคายรับกับหน้าคมเข้มสมส่วน ดวงตาคมลึกเปล่งประกายความมั่นใจ เพียงแค่เขาก้าวเท้าเข้ามา บรรยากาศในร้านก็ดูจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย เสียงพูดคุยที่เคยจอแจพลันแผ่วลงแทบจะพร้อมกันอย่างน่าประหลาดสาว ๆ หลายคนเหลือบมองเขาด้วยแววตาตื่นเต้น บางคนกระซิบกระซาบกับเพื่อนราวกับไม่อยากเชื่อว่าได้เจอเดือนมหาวิทยาลัยคนหล่อ ในสถานที่แห่งนี้จริง ๆ พนักงานต้อนรับถึงกับชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะรีบส่งยิ้มต้อนรับพร้อมนำทางไปยังโต๊ะชายหนุ่มไม่ได้สนใจสายตาที่จับจ้องมาที่ตน เขาเดินไปอย่างมั่นคง ทุกจังหวะก้าวเต็มไปด้วยความมั่นใจ ราวกับไม่เคยหวั่นไหวต่อสิ่งรอบข้าง ถ้าใครเห็นคงต้องบอกว่า นายคนนี้….ขี้เก๊กเป็นที่สุดเขารู้สึกถึงบรรยากาศที่แตกต่างออกไปจากสิ่งที่เขาคุ้นเคยโดยสิ้นเชิง กลิ่นน้ำซุปร้อน ๆ ลอยคลุ้ง เสียงพูดคุยจอแจของกลุ่มนักศึกษาดังปะปนกับเสียงน้ำเดือดปุด ๆ และเสียงตะเกียบกระทบหม้อ ทุกอย่างดูเป็นกันเ

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 18 จูบที่เร่าร้อนอีกสักครั้ง (2)

    ริมฝีปากได้รูปของเขากดจูบลงมาที่ริมฝีปากบางของเธออย่างแนบแน่น ความรู้สึกที่อัดอั้นมานานพรั่งพรูออกมาในสัมผัสที่อ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาอันนา ตัวแข็งทื่อ สมองว่างเปล่าไปชั่วขณะ เธอรู้ดีว่าเธอควรผลักเขาออกไป ควรบอกให้เขาหยุด แต่ร่างกายกลับไม่เชื่อฟังอีกแล้วหัวใจเต้นแรงเสียจนเธอมั่นใจว่าพีทต้องได้ยิน มือเย็นเฉียบของเธอกำเข้าหากันแน่น รู้สึกถึงเหงื่อที่เริ่มซึมออกมาตามฝ่ามือเขารังแกเธออีกครั้งแล้วหรือนี่? ทำไมเขาถึงชอบทำแบบนี้กับเธอ? หรือว่าเธอเป็นเพียงของเล่นสำหรับเขา... คำถามนั้นติดค้างอยู่ในใจแต่ริมฝีปากกลับหนักอึ้งเกินกว่าจะเปล่งเสียงออกมา และมันถูกปิดอยู่ด้วยปากของชายหนุ่มลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาปะทะกับริมฝีปากของเธอ ลิ้นที่อุ่นๆ ของเขาไต่ไล่หาลิ้นนุ่มของหญิงสาว ดูดดื่มริมฝีปากบางอิ่มเหมือนกลัวว่ามันจะหลุดลอยไปจูบที่แสนเสียวซ่านนี้ทำให้ อันนา ลืมตัวไปชั่วขณะ เธอเริ่มตอบสนองการจูบของเขา เริ่มเรียนรู้การตอบสนองต่อการรุกราน จากการบังคับของเขาที่ค่อยๆ สอดใส่ปลายลิ้นเข้ามาภายในเพื่อความหาลิ้นอันอ่อนนุ่มของเธอและดูดดื่มมันให้เนิ่นนานที่สุดเท่าที่อารมณ์ของเขาจะพอใจเธอเกลียดตัวเองที

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 17 จูบที่เร่าร้อนอีกสักครั้ง (1)

    พีท ยืดแขนเพื่อบิดความเมื่อยล้า สายตาคมเข้มมองมาพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ “สรุปว่าเย็นนี้ไปกินชาบูที่ไหนกันแน่นะ?”อันนา ที่กำลังเก็บของชะงักไปนิดหน่อยก่อนตอบ “โชติบอกว่าร้านชาบู หน้ามอ ร้านเดิมที่เคยไปกินประจำ”พีท เงยหน้ามองหญิงสาวอย่างช้า ๆ ก่อนลากเสียงถาม“ที่เคยไปกินประจำ….ไปกินด้วยกันบ่อยรึไง?” เสียงเขาดูไม่สบอารมณ์มากนักเมื่อได้ยินคำตอบอันนา เงยหน้าขึ้นมองพีทที่จู่ ๆ ก็เปลี่ยนท่าที สีหน้าเขาดูนิ่งขึ้น แต่แววตากลับมีอะไรบางอย่างแฝงอยู่“ก็… เคยไปกินด้วยกันบ้างเป็นครั้งคราว” เธอขมวดคิ้ว “ทำไมหรอ?”พีท เท้าแขนลงกับโต๊ะ จ้องเธอนิ่ง “ไปกันบ่อยแค่ไหน?”หญิงสาว เริ่มรู้สึกแปลก ๆ กับน้ำเสียงและท่าทางของเขา “ก็… หลายครั้งอยู่ ทำไม นายมีปัญหาหรือไง?”พีท พ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนยืดตัวขึ้นเต็มความสูง “เปล๊า~ แค่สงสัยว่าไปกันแค่สองคน หรือไปกันหลายคน”อันนา เลิกคิ้ว “บางทีก็หลายคน บางทีก็แค่ฉันกับโชติ”คำตอบนั้นทำให้ พีท ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะหรี่ตาลงเล็กน้อย “แค่เธอกับโชติ?”อันนา เริ่มจับสังเกตได้ว่าเขาดูไม่พอใจ“อืม บางครั้งก็แค่ฉันกับโชติสองคน ทำไมหรอ?”พีท จ้องเธออยู่ครู่หนึ่งก่อนจ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status