แชร์
บทที่ 38
บทที่เกี่ยวข้อง
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 39
เช้าตรู่ของฤดูใบไม้ผลิ ฟ้าสางช้าเล็กน้อยตอนเลิกเรียนตอนเจ็ดโมงเช้า ข้างนอกยังมืดสลัวอยู่หลิวซื่อหมิงเร่งเร้าให้หลินโจวรีบไปทานข้าวหลินโจวมุ่งความสนใจไปที่เพื่อนร่วมโต๊ะน้อยเมื่อวานหลอกล่อเพื่อนร่วมโจ๊ะน้อยกินข้าวสองมื้อและลูกอมหนึ่งกำ วันนี้เธอฉลาดขึ้นอย่างเห็นได้ชัดข้าวของวันนี้ จะหลอกล่อยังไงดี?“หลิน หลินโจว”จู่ๆเสียงของสวี่เนี่ยนชูก็ดังขึ้น หลินโจวก็มองไปที่เธอ"มีอะไรเหรอ?"“วัน วันนี้ฉันมีเงินแล้ว เช้านี้ครูหลิ่วให้เงินฉันมาห้าร้อยบาท นายไม่ต้องให้ฉันกินอะไรแล้ว”“ครูหลิ่ว?”"ใช่ ใช่ เธอยังบอกด้วยว่าต่อไปจะให้เงินช่วยเหลือฉันห้าร้อยบาทต่อเดือน รอให้ฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัยเสร็จแล้วค่อยหาเงินมาคืนเธอ"หลังจากได้กินอาหารสองมื้อและลูกอมกระต่ายขาวกองหนึ่งของหลินโจว รวมทั้งปฏิกิริยาของหลินโจวในวันนี้ สวี่เนี่ยนชูแทบจะสามารถคอนเฟิร์มได้แล้วหลินโจวตั้งใจให้เธอกินแม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไม แต่สวี่เนี่ยนชูรู้ว่า จะเป็นเช่นนี้ตลอดไปไม่ได้ดังนั้นวันนี้ ตอนที่หลิ่วชิงเหยียนบอกว่าจะให้เงินเธอ สวี่เนี่ยนชูครุ่นคิดสักพัก แล้วก็รับเงินมาในนามของการยืมและสัญญาว่าจะทำงานหาเงินมาค
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 40
สีหน้าของหลินโจวเคร่งขรึมลงหมวกใบนี้ ตอนอยู่มัธยมศึกษาปีที่ห้า ในวันเกิดของอวิ๋นรั่วซี เขามอบให้เธอเป็นของขวัญอวิ๋นรั่วซีไม่เคยใส่มันมาก่อนเลยแต่วันนี้ ทำไมเธอถึงได้ใส่มัน?"มีอะไรเหรอ?"“นาย...เมื่อกี้นายเพิ่งจะกินข้าวกับผู้หญิงเหรอ?”ทันทีที่เข้าไปในโรงอาหาร อวิ๋นรั่วซีก็เห็นหลินโจวเดิมทีเธออยากจะเรียกหลินโจวให้มากินข้าวด้วยกัน แต่พอนึกได้ว่ากำลังมีปัญหากับหลินโจว จึงสาบานว่าจะเพิกเฉยต่อเขาสักสองสามวันอวิ๋นรั่วซีจึงไม่ได้สนใจแต่ว่า เธอไม่เคยละหางตาไปจากหลินโจวเลยแม้แต่น้อยพอเห็นหลินโจวเดินถือกล่องอาหารมาทางเธอ อวิ๋นรั่วซีครุ่นคิดถ้าหลินโจวมาหาเธอเพื่อขอโทษ บางทีเธออาจจะให้อภัยเขาสักนิดนึงก็ได้?อืม!เอาแบบนี้แหละ!ยังไงซะหลินโจวก็ไปแสดงละครกับผู้หญิงคนอื่นเพื่อทำให้เธอโกรธแล้วไว้หน้าเขาหน่อยก็แล้วกันแต่ที่ไหนได้เมื่อหลินโจวเดินมาถึงข้างเธอ กลับไม่หยุดเขาเดินตรงไปที่ข้างหลังเธออวิ๋นรั่วซีชะงักไป พอหันหน้ากลับไป ก็เห็นสวี่เนี่ยนชูที่อยู่ตรงมุมเป็นอย่างนี้ได้ยังไง?เมื่อกี้หลินโจวไม่เห็นเธอเหรอ?ไม่ไม่ไม่!หลินโจวจะต้องเห็นเธอแล้วแน่ๆเขาทำแบบนี้ ยั
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 41
คาบที่สองในตอนเช้าเป็นวิชาภาษาจีนวันนี้หลิ่วชิงเหยียนสวมถุงเท้าหนาสีเนื้อท่อนล่างเป็นรองเท้าบูทยาวแมทช์กับกระโปรงสั้น ส่วนท่อนบนแมทช์กับเสื้อขนเป็ดที่สะดุดตายิ่งกว่าเมื่อวานเธอปล่อยผมสลายลงมา เป็นลอนยาว ริมฝีปากสีแดงที่พอเหมาะ ดูมีสไตล์ และมีเสน่ห์มากสวยกว่าดาราดังในโปสเตอร์บนหัวเตียงของผู้ชายเสียอีกพอเธอเข้าไปในห้องเรียน เพื่อนร่วมชั้นก็เริ่มส่งเสียงเชียร์ดังลั่น“ให้ตายเถอะ ครูหลิ่ว？”“ครูสวยสวยเกินไปแล้ว?”“พูดตามความจริงเลยนะ ถ้าครูแต่งตัวแบบนี้ตั้งแต่เนิ่นๆ ผมคงจะสอบภาษาจีนได้ร้อยสามสิบคะแนน”หลิ่วชิงเหยียนเอาหนังสือเรียนวางไว้บนแท่นเวที มองลงไปที่ด้านล่างของแท่นเวทีด้วยรอยยิ้ม“ดีเลย งั้นพวกเธอทั้งหมดก็สอบให้ได้ร้อยสามสิบคะแนนให้ฉันเห็น ต่อไปครูจะใส่อย่างนี้ทุกวัน!”จะเห็นได้ว่า วันนี้เธอมีความสุขมากกว่าเมื่อวาน“จริงเหรอครับจริงเหรอครับ? งั้นผมจะต้องเริ่มขยันแล้ว!”"จริงแท้แน่นอน!"“เยี่ยมมาก ครูหลิ่วครับ เพื่อไม่ให้เสียเวลา เริ่มเรียนตอนนี้เลย ผมไม่อยากพลาดโอกาสในการเรียนรู้แม้แต่วินาทีเดียว”“ฮ่าฮ่า ได้เลย ทุกคนเปิดสมุดแบบฝึกหัด! วันนี้พวกเราจะมาพูดถึงแบบฝึ
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 42
คนที่เรียนแย่มากๆมาโดยตลอด จู่ๆจะเก่งขึ้นมาได้ยังไง!ปัญหาจะต้องอยู่ที่สวี่เนี่ยนชูอย่างแน่นอนเป็นอย่างที่คาดคิดไว้ พอได้ตรวจสอบถึงรู้ว่า สวี่เนี่ยนชูเรียนเก่งมากคำตอบของคำถามเหล่านั้นจะต้องเป็นสวี่เนี่ยนชูที่บอกเขาแน่ๆทันทีที่พูดคำเหล่านี้ออกมา ทั้งชั้นเรียนต่างก็พากันมีชีวิตชีวา"จริงเหรอ? มิน่าล่ะครั้งที่แล้วถึงได้เขียนภาษาอังกฤษเก่งมาก!"“ดังนั้นการที่หลินโจวทำโจทย์ได้เป็นเพราะว่าเธอสอนเหรอ?”“น่าจะเป็นอย่างนั้น? ไม่อย่างนั้นหลินโจวจะสามารถทำโจทย์คณิตศาสตร์ที่ยากแบบนั้นได้อย่างไร?”หลินโจว:.......นายคนนี้เริ่มทำตัวงี่เง่าเหมือนเด็กอีกแล้วเขาคิดว่าทำแบบนี้ก็จะสามารถแยกเขากับสวี่เนี่ยนชูออกจากกันได้เหรอ?ไร้สาระจริงๆเขาช่างไม่เข้าใจสวี่เนี่ยนชูเลยจริงๆชาติที่แล้วสาวน้อยคนนี้ชอบเขาเพียงเพราะลูกอมไม่กี่ก้อนในชาตินี้ก็ไม่มีข้อยกเว้นเช่นกันอีกอย่าง เธอเป็นคนกลัวการเข้าสังคมมาก มาที่ชั้นเรียนวันแรก นอกจากเขาแล้ว ยังไม่เคยคุยกับใครเลยแล้วจะไปอยู่กลุ่มกับคนอื่นได้ยังไง?“เอาล่ะเอาล่ะ เรื่องนี้ทุกคนค่อยหารือกันหลังเลิกเรียน”หลิ่วชิงเหยียน หยุดความวุ่นวายนี้เอาไว้
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 43
นอกห้องเรียนหลินโจวที่กำลังจะอายุครบสิบแปดปี มีความสูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรแล้วหลิ่วชิงเหยียนสวมรองเท้าส้นสูง ยังคงสูงน้อยกว่าไปหนึ่งศีรษะเธอยืนอยู่ตรงข้ามเขา เงยหน้าขึ้นมองเขา“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่อยากจะบอกว่าขอบคุณ”คำพูดของหลินโจวเมื่อวานนี้ ทำให้หลิ่วชิงเหยียนครุ่นคิดเยอะมากหลังจากเรียนจบวิทยาลัย ก็ทำงานเป็นครูมาแปดปีแล้วหลิ่วชิงเหยียนเกือบจะถือว่าตนเองเป็นเครื่องมือหนึ่งไปแล้วเครื่องมือหนึ่งที่ประสิทธิ์ประสาทความรู้ให้แก่ผู้คนเธอตั้งกฎเกณฑ์ให้ตนเองมากเกินไปอาทิเช่น คุณต้องแต่งกายให้เรียบร้อย และไม่แต่งหน้าไม่สามารถพูดคำหยาบ ไม่สามารถดื่มแอลกอฮอล์ และไม่สามารถสูบบุหรี่ได้ไม่สามารถไปสถานที่อโคจร ไม่ว่าจะเป็นผับหรือKTVเพราะสิ่งเหล่านี้จะทำลายภาพลักษณ์อาจารย์ของเธอ และถูกคนวิจารณ์ในทางลบได้นี่คือสิ่งที่พ่อแม่และหัวหน้าของเธอคาดหวังจากเธอเช่นกันเธอจะต้องเป็นครูที่มีคุณสมบัติตามมาตรฐานเพราะเธอสละเยอะจนเกินไป แฟนสมัยเรียนจึงเลิกกับเธอ เพราะช่วงหลังเธอเชยเกินไป ไม่เข้าใจแฟชั่น ไม่อยากไปพัฒนาที่เมืองใหญ่ และรู้สึกว่าเธอพอใจกับสิ่งที่มีมากเกินไปเพื่อนร่วมชั
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 44
ฟ่านอวิ๋นเจ๋อถือสมุดบันทึกยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยสีหน้าที่ไม่เต็มใจ:“หลินโจว สวี่เนี่ยนชูอยากจะอยู่กลุ่มกับนาย นายมีความคิดเห็นอะไรไหม?”"ไม่มี……"ฟ่านอวิ๋นเจ๋อเขียนชื่อของเขาด้วยความโกรธ จนสมุดบันทึกแทบจะทะลุหลินโจวแทบจะเดาได้เลยว่าเขาอยากจะพูดอะไรไม่มีอะไรมากไปกว่า"นายคอยดูเถอะ อวิ๋นรั่วซีเป็นของฉัน ไม่ว่านายจะเรียนกับสวี่เนี่ยนชูดีแค่ไหนมันก็ไร้ประโยชน์"หลินโจวจนใจเล็กน้อยเขาลุกยืนขึ้น และตบไปที่ไหล่ฟ่านอวิ๋นเจ๋อ“เพื่อนร่วมชั้น อยากจะแนะนำนายสักอย่างว่า อย่าไปเป็นหมาเลียแข้งเลียขาเอาใจผู้หญิงเลย! ผู้หญิงสองขามีอยู่ทุกที่...”ฟ่านอวิ๋นเจ๋อทำเสียงอึดอัดอย่างเย็นชา และสะบัดมือเขาออก:"ไร้ยางอาย!"พอพูดจบ เขาก็หันหลังกลับแล้วจากไปด้วยความโกรธหลินโจวส่ายหัว นั่งลงและสนใจแต่เรื่องของตัวเองเพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยยังไม่กลับมา เขาจึงเริ่มคิดถึงการเปลี่ยนแปลงหลังจากเกิดใหม่ด้วยความเบื่อหน่ายสวี่เนี่ยนชูนั่งโต๊ะเดียวกันกับเขา ดูเหมือนว่า จะรู้สึกดีกับเขาไม่น้อยเรื่องของความรู้สึกจะใจร้อนไม่ได้ หลินโจววางแผนว่าจะค่อยเป็นค่อยไปผลการเรียนของเขาดีขึ้นทีละนิดทีละน้อย การสอบเข
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 45
เฉียนกั๋วกั่วชะงักเล็กน้อย ไม่อยากจะเชื่อนิดหน่อยเมื่อกี้ตอนที่พบว่ารายชื่อของตนเองตกหล่น เธอก็เห็นชื่อของหลินโจวกับสวี่เนี่ยนชูแต่หลินโจวเป็นคนอันธพาลในโรงเรียน ไม่ชอบแยแสผู้หญิง และชอบกลั่นแกล้งคนอื่นไปทั่วเธอรู้สึกกลัวเล็กน้อย จึงไม่กล้าไปหาหลินโจว และทำได้แค่เลือกสิ่งที่ดีรองลงมาก็คือการไปหาสวี่เนี่ยนชูแต่คิดไม่ถึงว่า สวี่เนี่ยนชูจะเย็นชายิ่งกว่าสลัดเธอออกเลยเฉียนกั๋วกั่วรู้สึกน้อยใจมากไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดีชั่วขณะเธอคิดไม่ถึงว่า หลินโจวจะเอ่ยปากพูดจริงๆเดิมทีอยากจะปฏิเสธ แต่พอคำพูดมาจ่อที่ปากก็กลืนมันลงไปถ้าหากลุ่มเรียนรู้ไม่ได้ มันจะน่าสงสารเกินไปไหม?"ฉัน ฉันร่วมได้เหรอ?"“ได้แน่นอน! กลุ่มของพวกเราขาดคนพอดีเลย เพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อย เธอคิดว่าอย่างไร?”คราวนี้สวี่เนี่ยนชูก็ตอบสนองเช่นกันเธอเก็บมือด้วยความเขินอายเล็กน้อย"ได้สิ"แม้ว่าเธอจะไม่ชอบติดต่อกับผู้คนมากนัก แต่ในเมื่อหลินโจวเห็นด้วย เธอก็เห็นด้วยเช่นกันหลินโจวมองไปที่หลิวซื่อหมิงอีกครั้งหลิวซื่อหมิงก็พยักหน้าตาม: "พี่โจวพูดแล้ว ผมไม่มีอะไรที่จะคัดค้าน""อืม งั้นก็เอาแบบนี้ก็แล้วกัน! ยินดี
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 46
ตอนนี้ไปซื้อข้าว คงจะโดนจับได้กันเข้าไปใหญ่ตอนที่เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรอยู่นั้น เขาก็เห็นหลิวซื่อหมิงถือกล่องอาหารโบกไม้โบกมือสุดฤทธิ์:“พี่โจว ไหนว่าจะไม่มากินข้าวที่โรงอาหารไง?”หลินโจวดีใจมาก รีบเอากล่องอาหารที่อยู่ในมือมอบให้หลิวซื่อหมิงจากนั้นก็แย่งอาหารที่เพิ่งจะไปตักมาจากในมือของเขา:“ได้ทีเลยนะ! กินเนื้อซะ แต่ไม่ต้องกินข้าวนะ”ท้ายที่สุดแล้ว อาหารหลักคือสิ่งที่ทำให้อ้วน"ห๊า?"หลิวซื่อหมิงไม่เข้าใจจุดประสงค์ของหลินโจวเลย ในสายตาเขามีเพียงซี่โครงหมู่ที่จู่ๆก็มาอยู่ที่ในมือ“โธ่? พี่โจว พี่เป็นพี่น้องแท้ๆของผมจริงๆ!”และหลินโจว ก็ได้นั่งตรงข้ามกับสวี่เนี่ยนชูอย่างสมใจ และเอาน่องไก่บนจานของตนเองแบ่งปันให้กับเธอได้สำเร็จสวี่เนี่ยนชูรู้สึกลังเลเล็กน้อย“ซี่โครงหมูของนายล่ะ？”“ถูกหลิวซื่อหมิงแย่งไปแล้ว”หลินโจวตอบอย่างมั่นใจ: "ผู้ชายคนนี้น่ากลัวจริงๆ จะกินซี่โครงหมูของฉันให้ได้ ฉันแย่งไม่ชนะเขา ถึงทำได้แค่มากินข้าวที่โรงอาหาร"สวี่เนี่ยนชูคีบขาไก่ที่อยู่บนจานขึ้นมาอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง:“แต่ว่า ฉันสามารถกินอิ่มได้ โดยที่ไม่ต้องกินน่องไก่”“ฉันรู้ แต่พวกเรา
บทล่าสุด
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 140
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 139
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 138
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 137
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 136
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 135
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 134
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 133
เกิดใหม่มาพิชิตใจยัยโต๊ะข้างๆ บทที่ 132
