แชร์

บทที่ 37

ถ้ารู้ว่าเพื่อนร่วมโต๊ะตัวน้อยสอบที่ไหน หลินโจวก็จะมีทิศทางในความพากเพียร

สักวันหนึ่ง จะต้องเอาเธอมาโอบกอดไว้ในอ้อมแขนตลอดไปให้ได้

ร่างเล็กๆของสวี่เนี่ยนชูชะงักครู่หนึ่ง

“มหาวิทยาลัยเหรอ? ฉัน... ฉันยังไม่ได้คิดเลย”

เธอดันแว่นตาของตนเองขึ้น สีหน้าหม่นหมองลง

ไม่รู้ว่าตนเองจะสามารถเรียนมหาวิทยาลัยได้ไหม

ได้ยินมาว่าค่าเล่าเรียนในมหาวิทยาลัยแพงมาก ค่าครองชีพก็แพงมากเช่นกัน

ครอบครัวไม่มีเงินแล้ว...

“งั้นก็เริ่มคิดตั้งแต่ตอนนี้เลย?”

พอดูสีหน้าของเธอ หลินโจวก็แทบจะเดาความคิดของเธอออก

"ตอนนี้เหรอ?"

"ใช่ เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลย ยังมีเวลาอีกตั้งร้อยวัน ทันแน่นอน "

"แต่ว่า……"

“เธอจะต้องได้ไปเรียนมหาวิทยาลัยแน่ เชื่อฉันสิ”

หลินโจวพูดอย่างมั่นใจ จนหัวใจของสวี่เนี่ยนชูเต้นรัว

จู่ๆเธอก็เริ่มโหยหาชีวิตในมหาวิทยาลัย

“มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเป็นแบบไหนกันนะ?”

สวี่เนี่ยนชูอาศัยอยู่ที่เมืองเจียงมาตั้งแต่เด็ก เมืองเจียงเป็นอำเภอเล็กๆ เธอจึงไม่เคยเห็นมหาวิทยาลัยมาก่อนเลย

ญาติของครอบครัวก็ยังไม่มีใครเคยเรียนมหาวิทยาลัยเลย

"มหาวิทยาลัยน่ะเหรอ มหาวิทยาลัยสวยงามมากๆ จะได้พบปะกับผู้คนมากมายหลากหลา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status