บทที่ 14

ในช่วงเวลานี้ สายตาทุกคู่ได้จับจ้องมายังเสิ่นจือเนี่ยน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่าสมาชิกรุ่นใหม่ที่เพิ่งเข้าวัง การแสดงออกของพวกนางไม่สามารถปกปิดความอิจฉาได้

ทุกคนเป็นผู้ที่เข้ามาทีเดียว ทำไมถึงต้องให้ฝ่าบาทใส่ใจในตัวโหรวตาอิ้งเป็นพิเศษเช่นนี้?

บรรดาสมาชิกรุ่นใหม่ต่างก็มีต้นทุนที่ไม่ธรรมดา ทำไมถึงไม่สามารถเทียบเท่ากับบุตรสาวเอกของขั้นหกในกรมอาญาได้? สร้างความไม่พอใจเกิดขึ้นแน่นอน

ไม่แปลกใจเลยที่พระสนมยู่ไม่ชอบใจเสิ่นจือเนี่ยน พวกนางล้วนจับตัวเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ กลับกัน ในช่วงก่อนเข้าสู่วัง ความมีเสน่ห์ของเสิ่นจือเนี่ยนไม่มีใครในวังสามารถเปรียบเทียบได้

แต่เมื่อเห็นเสิ่นจือเนี่ยนเป็นครั้งแรก พระสนมยู่กลับรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ

เพราะเมื่อเปรียบเทียบกับเสน่ห์โดยกำเนิดของอีกฝ่าย ความน่ารักที่มีเสน่ห์สอดแทรกความบริสุทธิ์ทำให้เสน่ห์ของนางดูเพียงแค่ความสดใสแบบทั่วไป เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ก็ทำให้พระสนมยู่อดประหม่าไม่ได้

เมื่อรับรู้ความริษยาในสายตาของคนรอบข้าง พระสนมยู่จึงยิ้มเล็กน้อย แล้วกล่าวว่า: “โหรวตาอิ้งช่างเป็นความงามอย่างแท้จริง แค่ข้าผู้หญิงคนเดียวเมื่อเห็นก็ยังรู้สึกครั่นเนื้อครั่