19.เดี๋ยวแม่จัดให้

เป็นอีกครั้งที่ไกอาอาจจะต้องถามตัวเองว่านี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน เพราะท่านดยุคคาเรนที่เราไม่ได้สนิทกันเลยกำลังยืนโอบเอวของเธอราวกับเราสนิทสนมกันมาก

เธอเงยหน้ามองหน้าของท่านดยุคด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย

“ก็ครั้งที่แล้ว ก่อนที่เราแยกจากกันเจ้าเป็นคนเอ่ยปากนัดข้าเองว่างานในครั้งหน้า เราค่อยมาสานต่อจากครั้งที่แล้ว..ลืมแล้วงั้นหรือเจ้ากวางน้อย”

กวางน้อยกวางใหญ่อะไรกันวะ! เธอพูดตอนไหนก่อนว่าจะมาสานต่ออะไรนั่น ในวันนั้นเท่าที่จำได้เป็นเขาด้วยซ้ำที่หนีออกไปก่อนที่เธอจะตื่น!!

“ท่านดยุคคะ..”

“หมับ!!”

ไวกว่าคำพูดของเธอคือมือขององค์รัชทายาทที่ยื่นมากำข้อมือของเธอเอาไว้แน่นมากพอสมควร พระองค์ทรงจ้องมองเธอด้วยความโกรธในแบบที่คูณสองจากตอนแรกที่เราพบเจอกัน

เคียนกัดกรามแน่น เขานอนไม่หลับ ทุกครั้งที่หลับตาภาพของเธอก็จะฉายชัดขึ้นมาในทันที และที่เขาเป็นเช่นนั้นเขาคิดว่าความทรมานทั้งหมดของเขามันเกิดจากเธอ เกิดจากความน่ารักที่แสนไร้เดียงสานั่นของเธอ แต่ทว่ามันกลับกลายเป็นเหมือนเขาเป็นคนโง่ เธอเก่งกาจเรื่องการปั่นหัวคนอื่นและหลอกลวงอย่างนั้นหรือ เธอมองเขาเป็นอะไรกัน ของเล่น? หรือคนหน้าโง่ที่มาหลงเสน่ห์เธอ

และกับดยุคเซนเดอร์..เขาเองก็ไม่ยินยอมที่จะส่งมอบสตรีที่กวนใจเขามาหลายคืนให้ดยุคหรอกนะ

โนแอลขบกัดที่ปลายนิ้วของตัวเองเบาๆ ความกดดันมหาศาลพวกนี้มันคืออะไรกัน แล้วท่าทียื้อแย่งไกอานี่.. วันนั้นไม่ใช่ว่าท่านอาของเธอเป็นฝ่ายเดินหน้าดำคล้ำออกมาจากห้องก่อนงั้นรึ? เหตุใดถึงมากล่าวอ้างว่าไกอานัดแนะตัวเอง..หรือเพราะว่าองค์รัชทายาททรงสนใจไกอา

ความบาดหมางในอดีตเรื่องนั้นโนแอลเองก็เกิดไม่ทัน แต่เธอพอจะรู้เรื่องมาบ้างว่าท่านอาของเธอนั้นคือองค์ชายองค์แรกที่เกิดจากองค์ราชา พ่อของเธอคือเด็กที่ท่านยายเก็บมาเลี้ยง และท่านยายมีลูกสาวอยู่แล้ว ชื่อว่าท่านเนซี่ผู้งดงามและอ่อนโยน ท่านพ่อเล่าให้ฟังว่าเมื่อครั้งอดีตก่อนที่นอลข่านจะสถาปนาเป็นราชอาณาจักร องค์ราชานั้นเป็นเพียงทหารคนหนึ่งเท่านั้น ทว่าท่านเนซี่คือลูกสาวของหัวหน้าเผ่า ในยามนั้นท่านเนซี่อายุยี่สิบสองและท่านคีนแนนอายุเพียงสิบหกปีเท่านั้น ทั้งสองให้กำเนิดเด็กชายที่แสนน่ารักออกมา และตั้งชื่อให้ว่าคาเรน ทว่าหากจะสถาปนานอลข่านให้เป็นราชอาณาจักร ลำพังแค่ชนเผ่าเล็กๆ เพียงอย่างเดียวนั้นไม่พอ จะต้องใช้อำนาจจากหลายด้านและท่านคีนแนนตัดสินใจแต่งงานใหม่กับลูกสาวของเจ้าเมืองเล็กๆ ซึ่งในยามนี้นางคือองค์ราชินีเคดีน พระมารดาขององค์รัชทายาท ทั้งท่านเนซี่และท่านคีนแนนตกลงกันว่าจะยุติความสัมพันธ์ของทั้งสองคนโดยปกปิดเรื่องที่ท่านอาคาเรนของเธอคือลูกชายคนแรกของท่านคีนแนนเอาไว้ เพราะท่านเนซี่ล่วงรู้ว่าในอนาคต ภรรยาของท่านคีนแนนจะไม่หยุดอยู่ที่หนึ่งหรือสองคนเท่านั้น เพราะการแต่งงานนำพาอำนาจจากหัวเมืองต่างๆ เข้ามาให้ ปฏิเสธไม่ได้เลย ว่าที่ราชอาณาจักรนอลข่านใหญ่โตขนาดนี้ อำนาจส่วนหนึ่งมาจากพระสนมมากมายที่แต่งงานเข้ามา บอกตามตรงว่าเธอเข้าใจในมุมมองขององค์ราชานะ และเข้าใจมุมมองของทุกคนด้วย องค์รัชทายาเองก็ไม่รู้ว่าท่านอาเป็นพี่ชาย และท่านอาเองก็เคียดแค้นองค์รัชทายาทมาโดยตลอด...จะปวดหัวนะ แล้วทำไมทั้งสองคนจะต้องมายื้อแย่งไกอาด้วยล่ะเนี่ย..

เอ๊ะ..แต่เดี๋ยวก่อน! ไกอาเองก็กำลังต้องการสามีไม่ใช่รึไงกัน ริมฝีปากของโนแอลพลันแย้มยิ้มออกมาในทันที

สามีสองคนในแบบที่นางต้องการ รับรองได้เลยว่าหากไปทั้งสองคนนี่จริงๆ บังเทิงแน่

“อ่า..ข้ามีงานที่จะต้องไปดูหน่อย ตั้งนานแล้วทำไมกันนะทางข้ารับใช้ถึงไม่ยกอาหารเข้ามา.”

ไกอามองไปที่โนแอลด้วยสายตาที่ลุกวาว..อย่านะโนแอล อย่าทอดทิ้งข้าเอาไว้เช่นนี้!!

“ข้าไปก่อนนะเพคะองค์รัชทายาท ไปก่อนนะคะท่านอาฝากทั้งสองท่านดูแลสหายรักผู้ไร้เดียงสาของข้าด้วย”

ตู้มมมม

คำว่าไร้เดียงสาที่โนแอลกล่าวมานั้นมันเหมือนระเบิดลูกใหญ่ที่ปักเอาไว้ในใจของเคียน เขายิ่งออกแรงกำข้อมือของเธอแนบแน่นมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม

“ถึงแม้ว่านางจะนัดกับท่านดยุคเอาไว้ แต่ทว่าตามความเหมาะสมแล้วเรามาก่อน เพราะอย่างนั้นกรุณาเอามือออกจากเอวของนางด้วย..”

หัวคิ้วของคาเรนกระตุกเบาๆ

“ทั้งๆ ที่นางนัดหมายข้าเอาไว้..”

ไกอายกมืออีกข้างของเธอปิดปากของท่านดยุคเซนเดอร์เอาไว้ เธอไม่อยากให้เขาพูดอะไรที่มันชวนให้เข้าใจผิดมากไปกว่านี้อีก เธอไม่รู้ว่าพวกเขาทั้งสองคนไปเป็นศัตรูกันมาตั้งแต่ชาติไหน แต่อย่าเอาเธอไปอยู่ตรงกลาง

“ข้าไม่ได้นัดหมายกับท่านดยุคนะคะ วันนี้หากข้าจำไม่ผิดท่านนัดหมายกับเลดี้นาญาเอาไว้ และป่านนี้นางคงกำลังรอคอยท่านอยู่..”

คำกล่าวของไกอามันบาดลึกลงไปในหัวใจของคาเรน เขาจ้องมองเธอด้วยแววตาที่ไม่พอใจเท่าไหร่นัก

“เจ้ารู้เรื่องของข้ามากกว่าที่ข้าคิดเอาไว้อีกนะไกอา นี่เจ้าตามสืบเรื่องของข้ามากขนาดนี้เลยงั้นหรือ ข้ารู้ว่าเจ้าสนใจในตัวข้าแต่เจ้ากระทำเช่นนี้ข้าจะทำอย่างไรได้ เลดี้ผู้อื่นคือของเล่นเท่านั้น แต่เจ้าคือตัวจริงของข้านะ..”

คาเรนตั้งมั่นเอาไว้ในใจว่าเขาจะไม่ยอมให้ไกอาไปมีความสุขกับองค์รัชทายาทอย่างเด็ดขาด! ถึงแม้การกระทำของเขามันจะดูเหมือนเด็กแต่แล้วอย่างไรเล่า ขอแค่สามารถเอาชนะองค์รัชทายาทได้เขายินยอมทั้งนั้น

เอาล่ะ ในตอนนี้เหมือนไกอาจะรู้แล้วว่าท่านดยุคนั้นอยากจะเอาชนะองค์รัชทายาทจริงๆ โดยการเอาชนะของเขามันคือการแย่งชิงเธอไม่ให้ไปกับองค์รัชทายาท

มันเป็นการกระทำที่เด็กชะมัด และเธอไม่ชอบใจเอามากๆ เลยทีเดียว

ไกอาหรี่ตาลงเล็กน้อย เธอเลื่อนฝ่ามือไปโอบล้อมรอบคอของท่านดยุคส่วนมืออีกข้างที่ถูกองค์รัชทายาทพันธนาการเอาไว้ เธอก็วางมันลงไปบนกล้ามท้องขององค์รัชทายาทอย่างช้าๆ

มาสิ..จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม เดี๋ยวแม่จัดให้!

“ในเมื่อทั้งสองท่านต่างก็มีเรื่องที่จะพูดคุยกับข้า เช่นนั้นทำไมเราไม่ไปพูดคุยกันทั้งสามคนเลยล่ะคะ”

เธอปรายตามองหน้าของท่านดยุค เพราะไกอาค่อนข้างจะโมโหท่านดยุคผู้นี้มากกว่า

“แล้วคำกล่าวที่ท่านดยุคเซนเดอร์กล่าวออกมาต่อหน้าพระพักตร์ขององค์รัชทายาทนั้นกรุณาจดจำทุกถ้อยคำเอาไว้ด้วยนะคะ ท่านคงจะไม่กล้าพูดโป้ปดต่อหน้าองค์รัชทายาทหรอกจริงไหม?”