แรงกระตุ้นจากฝ่ามือที่ลูบไล้ส่งผลกับทุกส่วนในร่างกายอย่างน่าเหลือเชื่อ ลิ้นอุ่นไล้เลียไปตามยอดปลายถันสีหวาน ตวัดเลียไปมาสลับกับออกแรงดูดดึงเบาๆ พอให้ร่างกายของไกอาได้สั่นสะท้านหากจะบอกว่าองค์รัชทายาทคาเบเรียนนั้นเก่งกาจเรื่องการเร้าอารมณ์ เช่นนั้นท่านดยุคเซนเดอร์ก็คงจะเก่งกาจในการรู้จุดสัมผัสที่จะทำให้ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเธอปรายตามองหน้า ในขณะที่ริมฝีปากของเขากำลังครอบครองปลายยอดอก“อา..”เมื่อริมฝีปากของไกอาเป็นอิสระ เธอก็เปล่งเสียงร้องครางแสนหวานล้ำออกมาอย่างน่าละอาย เคียนปลดเปลื้องอาภรณ์ที่ทำจากผ้าไหมราคาแพงระยับของเขาออกไปในทันที ดูเหมือนว่าการแข่งขันของเขาและดยุคแห่งเซนเดอร์จะยังไม่จบ..อันที่จริงต้องเรียกว่ามันไม่มีทางจบสิ้นเลยน่าจะดีกว่า เขาไม่รู้เหมือนกันว่าชายผู้นั้นเป็นอะไรถึงได้ชื่นชอบการแข่งขันกับเขานักหนา ในทุกครั้งที่ฤดูกาลล่าสัตว์เดินทางมาถึงท่านดยุคจะต้องแข่งขันล่าสัตว์อย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อเอาชนะเขา ตั้งแต่จำความได้เขาและท่านดยุคเป็นคู่แข่งกันมาโดยตลอด เคียนเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่าแม้กระทั่งเรื่องสตรี เราทั้งสองคนก็ยังจะต้องแข่งขันกัน..และเขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวเ
ส่วนนั้นชุ่มไปด้วยน้ำลายหยาดเยิ้มยั่วยวนให้แทรกกายเข้าหา ปลายนิ้วสัมผัสบริเวณที่ถูกปิดสนิท ซึ่งชุ่มชื่นจากการปรนเปรอด้วยปาก“อา..คาเรน”ไกอาเรียกชื่อของเขาออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอหันหน้ากลับมามองหน้าเขา ซึ่งสีหน้าของเธอมัน..งดงามมากทีเดียวเหอะ..นี่มันคืออะไรกัน ความสวยงามที่ราวกับว่านางไม่ใช่มนุษย์นี้ สตรีสามารถงดงามเช่นนี้ได้ด้วยอย่างนั้นหรือ เขานอนกับสตรีมานับไม่ถ้วนแต่กลับไม่เคยมีสตรีใดที่สามารถตรึงใจได้ถึงเพียงนี้เลยสักนาง นี่คือเหตุผลที่รัชทายาทไม่สามารถปล่อยเธอไปได้อย่างนั้นสินะ มันคือเหตุผลที่พระองค์ยินยอมละทิ้งศักดิ์ของราชวงศ์เพื่อมาใช้ภรรยาคนเดียวกันกับเขาไกอาขบเม้มริมฝีปากเบาๆ ส่วนลึกในกายสั่นไหวจนเผลอขยับสะโพกตามจังหวะสอดรับกับการเคลื่อนไหวของนิ้วมือที่กำลังสำรวจข้างใน เสียงเปียกชื้นดังขึ้นอย่างน่าละอายนี่เป็นครั้งแรกที่เธอทำเรื่องเช่นนี้กับบุรุษทั้งสองคนพร้อมๆ กับ สาบานได้เลยว่าในครั้งแรกไกอาไม่ได้คาดคิดว่าเรื่องมันจะออกมาเป็นแบบนี้ เพราะว่าเธอแค่อยากจะพูดคุยกับพวกเขาทั้งสองคนให้รู้เรื่องไปเท่านั้นเอง แต่ทว่าการที่เรื่องราวมันดำเนินมาถึงการกระทำเช่นนี้ ก็ดีไม่น้อย
พระราชวังแสนหรูหราที่ขนาดน้ำพุกลางสวนยังทำมาจากทองคำ ที่นี่เป็นสถานที่ ที่ความรู้สึกในการมาครั้งแรกและครั้งนี้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงโนแอลหยุดฝีเท้าของเธออยู่ที่สวนด้านหน้าพระราชวัง เธอมองแผ่นหลังขององค์ราชาด้วยสายตาที่ว่างเปล่าและแฝงไปด้วยความเย็นชา“หากว่าฝ่าบาทจะทรงพูดคุยหรือว่าหารือเรื่องงานล่าสัตว์ที่กำลังจะถึง หม่อมฉันว่าเราสามารถพูดคุยกันที่นี่ได้นะเพคะ”คีนแนนหยุดฝีเท้าที่กำลังก้าวเดินในทันที เขาหันกลับมามองใบหน้าของดรุณีน้อยที่กำลังมองเขาด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความไม่พอใจ“เจ้าไม่ชอบที่ข้าเรียกเจ้ามาอย่างนั้นหรือ ทั้งที่ในคืนนั้น..รางวัลที่ข้ามองให้เจ้าก็นับว่าส่งมอบให้ด้วยความสุขสมมิใช่หรือ? แล้วเหตุใดถึงทำท่าทางราวกับไม่อยากได้รางวัลนั้นเป็นครั้งที่สองล่ะ”โนแอลขบเม้มริมฝีปากเบาๆ“เพราะหม่อมฉันไม่ชอบอยู่กับความเพ้อฝันเพคะ อะไรที่เป็นไปไม่ได้ หม่อมฉันก็จะไม่เอาตัวเองไปยุ่งเกี่ยวอีกแล้ว แค่ครั้งเดียวก็..มากเกินพอ”คีนแนนขยับฝีเท้าก้าวเดินเข้ามาหาโนแอล เขาจับที่ปลายคางของเธอก่อนจะเชยคางมนนั้นขึ้นมาเพื่อให้เธอมองสบตาเขา“หากจะนับกันจริงๆในเรื่องนี้ เจ้าเป็นฝ่ายที่เริ่มมันขึ้นมาด
บนโลกใบนี้มีเรื่องราวมากมายที่มันน่าเหลือเชื่อ แต่ทว่าในตอนนี้ ตอนที่ฉันคนนี้กำลังมองเห็นคฤหาสน์แสนหรูหราที่ไม่ว่าจะมองทางไหนก็ล้วนแล้วแต่ไม่น่าเชื่อทั้งนั้นว่าฉันจะมาอยู่ที่นี่ในเวลานี้ฉันตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนขนาดใหญ่ ข้างๆ เตียงมีสาวใช้กำลังนั่งร้องไห้ด้วยท่าทางหมดแรง และเมื่อเธอคนนั้นมองเห็นฉันที่กำลังนั่งอยู่บนเตียงบนแววตาที่เจือปนด้วยหยาดน้ำตาก็เบิกกว้างขึ้นมา“คุณหนู..”โรสรีบลุกขึ้นในทันทีพร้อมกับส่งแก้วน้ำให้กับคุณหนูของเธอ เมื่อวานมันมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นจนเธอและคุณหนูไม่ทันได้ตั้งตัวหรือว่า..ควรจะถามอะไรออกไปก่อนดีนะ ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร เข้ามาอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้“ขอโทษนะคะ คือว่าที่นี่ที่ไหนอย่างงั้นเหรอคะ?”คำถามนั้นแทบจะทำให้โรสรู้สึกอยากร้องไห้ออกมาอีกรอบ“โถ่ คุณหนูคะ..”โรสเล่าเรื่องต่างๆ ให้คุณหนูของเธอได้รับฟัง เมื่อวานทางพระราชวังประกาศราชโองการออกมาถึงพันธสัญญาสงบศึกกับชนเผ่านอลข่าน เพราะเมื่อครั้งอดีตทางจักรวรรดิได้ส่งทหาร ยารักษาโรคและอาหารมากมายให้ชนเผ่าเล็กๆ ในทะเลทราย ชนเผ่านอลข่านจึงทราบซึ้งในพระมหากรุณาขององค์จักรพรรดิ และสิบปีต่อมาจากชนเผ่าเล็กๆ ใน
สิ้นเสียงของไกอาทั่วทั้งบริเวณก็เงียบกริบ เธอไม่แปลกใจว่าทำไมความเงียบมันถึงได้ปกคลุมในทันทีที่เธอกล่าวเช่นนั้น เพราะไกอาเองก็คาดเดาเรื่องราวต่างๆ เอาไว้ล่วงหน้าแล้วอาณาจักรนอลข่านถึงแม้ว่าจะยิ่งใหญ่มากขึ้นหลายเท่า แต่ทว่าราชาของที่นี่นั้นยังคงนับถือองค์จักรพรรดิอยู่ เพราะอย่างนั้นการเดินทางมาของเธอ เธอควรจะได้รับเกียรติอันสูงสุดสิ ไม่ใช่ว่าจะมาทนเสียงกร่นด่ามากมายอะไรพวกนี่“ฮะ..ฮ่า ข้าชอบเจ้ามากเลยนะเลดี้ คำข้อนั้นข้าได้รับปากไปแล้ว เพราะอย่างนั้นเจ้าจะสามารถเลือกคู่ครองได้ด้วยตัวเอง..”“หม่อมฉัน..ยังพูดไม่จบเพคะ นอกจากจะขอเลือกคู่ครองด้วยตัวเองแล้วหม่อมฉันยังขอฝ่าบาทเมตตาให้หม่อมฉันได้มีสามี..สองคนด้วยเถิด ธรรมเนียมของนอลข่านเรื่องสามีมีสี่ภรรยาไม่นับว่าเป็นอะไร เช่นนั้นหม่อมฉันจะขอมีสามีสักสองคนดู อย่างน้อยก็เพื่อให้หม่อมฉันนั้นสามารถเข้าใจในพิธีในแสนศักดิ์สิทธิ์ของนอลข่าน..ขอฝ่าบาทเมตตาหม่อมฉันด้วยเพคะ”เด็กคนนี้ ไม่ได้โง่งมเลยแม่แต่นิดเดียว นางฉลาดพูดอีกทั้งยังต้อนเขาที่เป็นพระราชาให้จนมุมของนางได้ง่ายๆ ดูท่าข่าวลือที่ว่านางคือสตรีชั่วช้าจอมโง่งม จะไม่เป็นความจริงซะแล้ว“ด้วยคว
มือเล็กๆ ของไกอาเปิดหนังสือไปเรื่อยๆ จนเธอสะดุดที่ลำดับขั้นยศต่างๆ ของขุนนางภาพวาดนั้นทำให้หัวใจของไกอาเต้นไม่เป็นจังหวะไม่รู้ทำไมเหมือนกันแต่เธอรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะเป็นลมล้มลงที่ตรงนั้นปลายนิ้วที่สั่นเทาของไกอาสัมผัสลงไปบนภาพวาดนั้นอย่างเชื่องช้า ดยุคเซนเดอร์ คาเรนเขามีใบหน้าที่ละม้ายคล้ายคนรักของเธออย่างไม่น่าเชื่อ“อะ..อึ่ก”ไกอายกมือขึ้นมาจับที่หัวใจของตัวเอง เธอรู้สึกว่ามันเจ็บปวดราวกับว่ามีเข็มนับพันที่กำลังทิ่มแทงเข้าไปในหัวใจ ความเจ็บปวดนั้นส่งผลให้มือของเธอถือหนังสือเอาไว้ไม่อยู่ เธอปล่อยมือออกจากหนังสือเล่มนั้นแล้วยกมือขึ้นมากุมหัวใจของตัวเอง“ตุบ!!”ประตูเปิดออกมาเมื่อผู้ที่อยู่ด้านนอกได้ยินเสียงหนังสือตก โรสกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามาด้านในก่อนจะประคองคุณหนูของเธอให้นอนลงไปบนม้านั่งตัวยาว“ตะ..ตามหมอมาให้หน่อยค่ะ!!”มาธ่ารีบส่งทหารไปตามหมอมา สติของไกอานั้นเลือนรางมากทีเดียว สิ่งสุดท้ายที่เธอรับรู้คือเสียงเรียกที่เต็มไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือของโรส..............บัตรเชิญมากมายถูกส่งเข้ามาด้านในคฤหาสน์ที่เปลี่ยนชื่อใหม่ว่าเป็นคฤหาสน์ของเลดี้อามิตี้ มาธ่าส่งบัตรเชิ
อ่า..ใบหน้านั้น เขาดูคล้ายกับคนรักเก่าของเธอจริงๆด้วยสินะ เป็นความเหมือนที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาเหมือนกันว่าจะมีคนที่มีใบหน้าเหมือนกันได้มากขนาดนี้แต่สิ่งที่แตกต่างมากๆ คงจะเป็นแววตาและเมื่อได้มองเขาแบบชัดๆ ทำให้เธอรู้ได้ว่า เขาไม่ใช่คนรักของเธอหรอก มันเป็นความเหมือนที่ให้ความรู้สึกแตกต่างโดยสิ้นเชิงและในยามนี้ดูเหมือนว่าเธอจะจ้องมองใบหน้าของท่านดยุคนานมากเกินไปหน่อย สิ่งที่ดึงสติของไกอากลับมาคือรอยยิ้มที่มุมปากของเขาที่มันกำลังแสยะยิ้มออกมาราวกับนักล่าที่พบเจอกับ..เหยื่อของตัวเอง“อื้อ..ให้ตายสิ เลดี้จ้องมองกันเช่นนั้นทำให้ข้ารู้สึกหวั่นไหวอยู่บ้าง หากว่าอยากจะมาร่วมวงด้วยกันละก็..ที่ข้างๆ ข้ายังมีที่ว่างนะครับ แน่นอนหากว่าท่านไม่รังเกียจ”“....”เธอขมวดคิ้วพร้อมกับมองหน้าเขาอีกครั้ง นี่เขาเอ่ยปากชวนเธอทำเรื่องแบบนั้นออกมาง่ายๆ แบบนี้เลยงั้นเรอะ! ง่ายๆ เหมือนชวนดื่มเหล้าสักแก้วเลยหรือว่าธรรมเนียมของที่นี่เป็นเช่นนั้น แต่ดูจากพระสนมสามร้อยคนขององค์ราชามันก็ไม่แปลกใจหรอกหากว่าชนชั้นสูงที่นี่จะ..มองการร่วมหลับนอนเป็นเรื่องธรรมดาแบบที่โบ๊ะบ๊ะกันแล้วก็แยกย้ายน่ะ“ขออภัยที่จ้องมองท่านด้วย
ละ..เหลวไหลชะมัด!แล้วถ้าบุรุษพวกนั้นไม่ต้องการแต่งงานล่ะ พวกเขาแค่มาหาความสนุกไปวันๆ ต่อให้เธอแซ่บมากแค่ไหนก็ไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของพวกเขาได้หรอกบ้าบอที่สุด“เจ้าเมามากแล้วโนแอล ข้าจะพาเจ้าไปพักนะ”โนแอลส่งยิ้มให้กับไกอา พร้อมกับพยักหน้า“พาข้าไปที่ห้องตรงนั้นหน่อยสิ ข้าเองก็ง่วงมากทีเดียว”ไกอามองกวาดสายตาไปรอบๆ เธอถอนหายใจเบาๆ เพราะตระหนักได้ว่าในงานเลี้ยงนี้ไม่อนุญาตให้พาสาวใช้เข้ามา เพราะอย่างนั้นเธอถึงได้ประคองโนแอลเข้าไปส่งด้านในห้องพัก มันคือกระโจมที่แยกมาจากกระโจมใหญ่อีกทีและเพราะว่าวัสดุที่ทำกระโจมมันคือผ้าแข็งๆ นั่นทำให้ไกอาได้ยินทั้งเสียงเนื้อกระทบกันและเสียงร้องครางที่มันเหมือนฉากในหนังฆ่ากรรมมากกว่าจะเป็นหนังเรื่องอย่างว่า..“ไกอา ถึงแม้ว่าคนที่นี่จะชื่นชอบการทำเรื่องแบบนั้นแต่..บุรุษทุกคนเคารพความเห็นของสตรี หากว่าเจ้าไม่ยินยอมก็ไม่มีใครสามารถบังคับเจ้าได้ เพราะกฎหมายการขืนใจคือประหารและยึดทรัพย์ทั้งครอบครัว เชื่อเถอะว่าเสียงครางแบบนั้นสตรีที่อยู่ห้องข้างๆนี้กำลังมีความสุขอย่างแน่นอน”เอาล่ะ เธอส่งโนแอลเข้ามานอนในห้องนี้ได้แล้วเช่นนั้นเธอจะกลับบ้าน“เจ้านอนพักเถอะ..
พระราชวังแสนหรูหราที่ขนาดน้ำพุกลางสวนยังทำมาจากทองคำ ที่นี่เป็นสถานที่ ที่ความรู้สึกในการมาครั้งแรกและครั้งนี้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงโนแอลหยุดฝีเท้าของเธออยู่ที่สวนด้านหน้าพระราชวัง เธอมองแผ่นหลังขององค์ราชาด้วยสายตาที่ว่างเปล่าและแฝงไปด้วยความเย็นชา“หากว่าฝ่าบาทจะทรงพูดคุยหรือว่าหารือเรื่องงานล่าสัตว์ที่กำลังจะถึง หม่อมฉันว่าเราสามารถพูดคุยกันที่นี่ได้นะเพคะ”คีนแนนหยุดฝีเท้าที่กำลังก้าวเดินในทันที เขาหันกลับมามองใบหน้าของดรุณีน้อยที่กำลังมองเขาด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความไม่พอใจ“เจ้าไม่ชอบที่ข้าเรียกเจ้ามาอย่างนั้นหรือ ทั้งที่ในคืนนั้น..รางวัลที่ข้ามองให้เจ้าก็นับว่าส่งมอบให้ด้วยความสุขสมมิใช่หรือ? แล้วเหตุใดถึงทำท่าทางราวกับไม่อยากได้รางวัลนั้นเป็นครั้งที่สองล่ะ”โนแอลขบเม้มริมฝีปากเบาๆ“เพราะหม่อมฉันไม่ชอบอยู่กับความเพ้อฝันเพคะ อะไรที่เป็นไปไม่ได้ หม่อมฉันก็จะไม่เอาตัวเองไปยุ่งเกี่ยวอีกแล้ว แค่ครั้งเดียวก็..มากเกินพอ”คีนแนนขยับฝีเท้าก้าวเดินเข้ามาหาโนแอล เขาจับที่ปลายคางของเธอก่อนจะเชยคางมนนั้นขึ้นมาเพื่อให้เธอมองสบตาเขา“หากจะนับกันจริงๆในเรื่องนี้ เจ้าเป็นฝ่ายที่เริ่มมันขึ้นมาด
ส่วนนั้นชุ่มไปด้วยน้ำลายหยาดเยิ้มยั่วยวนให้แทรกกายเข้าหา ปลายนิ้วสัมผัสบริเวณที่ถูกปิดสนิท ซึ่งชุ่มชื่นจากการปรนเปรอด้วยปาก“อา..คาเรน”ไกอาเรียกชื่อของเขาออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอหันหน้ากลับมามองหน้าเขา ซึ่งสีหน้าของเธอมัน..งดงามมากทีเดียวเหอะ..นี่มันคืออะไรกัน ความสวยงามที่ราวกับว่านางไม่ใช่มนุษย์นี้ สตรีสามารถงดงามเช่นนี้ได้ด้วยอย่างนั้นหรือ เขานอนกับสตรีมานับไม่ถ้วนแต่กลับไม่เคยมีสตรีใดที่สามารถตรึงใจได้ถึงเพียงนี้เลยสักนาง นี่คือเหตุผลที่รัชทายาทไม่สามารถปล่อยเธอไปได้อย่างนั้นสินะ มันคือเหตุผลที่พระองค์ยินยอมละทิ้งศักดิ์ของราชวงศ์เพื่อมาใช้ภรรยาคนเดียวกันกับเขาไกอาขบเม้มริมฝีปากเบาๆ ส่วนลึกในกายสั่นไหวจนเผลอขยับสะโพกตามจังหวะสอดรับกับการเคลื่อนไหวของนิ้วมือที่กำลังสำรวจข้างใน เสียงเปียกชื้นดังขึ้นอย่างน่าละอายนี่เป็นครั้งแรกที่เธอทำเรื่องเช่นนี้กับบุรุษทั้งสองคนพร้อมๆ กับ สาบานได้เลยว่าในครั้งแรกไกอาไม่ได้คาดคิดว่าเรื่องมันจะออกมาเป็นแบบนี้ เพราะว่าเธอแค่อยากจะพูดคุยกับพวกเขาทั้งสองคนให้รู้เรื่องไปเท่านั้นเอง แต่ทว่าการที่เรื่องราวมันดำเนินมาถึงการกระทำเช่นนี้ ก็ดีไม่น้อย
แรงกระตุ้นจากฝ่ามือที่ลูบไล้ส่งผลกับทุกส่วนในร่างกายอย่างน่าเหลือเชื่อ ลิ้นอุ่นไล้เลียไปตามยอดปลายถันสีหวาน ตวัดเลียไปมาสลับกับออกแรงดูดดึงเบาๆ พอให้ร่างกายของไกอาได้สั่นสะท้านหากจะบอกว่าองค์รัชทายาทคาเบเรียนนั้นเก่งกาจเรื่องการเร้าอารมณ์ เช่นนั้นท่านดยุคเซนเดอร์ก็คงจะเก่งกาจในการรู้จุดสัมผัสที่จะทำให้ร่างกายของเธอสั่นสะท้านเธอปรายตามองหน้า ในขณะที่ริมฝีปากของเขากำลังครอบครองปลายยอดอก“อา..”เมื่อริมฝีปากของไกอาเป็นอิสระ เธอก็เปล่งเสียงร้องครางแสนหวานล้ำออกมาอย่างน่าละอาย เคียนปลดเปลื้องอาภรณ์ที่ทำจากผ้าไหมราคาแพงระยับของเขาออกไปในทันที ดูเหมือนว่าการแข่งขันของเขาและดยุคแห่งเซนเดอร์จะยังไม่จบ..อันที่จริงต้องเรียกว่ามันไม่มีทางจบสิ้นเลยน่าจะดีกว่า เขาไม่รู้เหมือนกันว่าชายผู้นั้นเป็นอะไรถึงได้ชื่นชอบการแข่งขันกับเขานักหนา ในทุกครั้งที่ฤดูกาลล่าสัตว์เดินทางมาถึงท่านดยุคจะต้องแข่งขันล่าสัตว์อย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อเอาชนะเขา ตั้งแต่จำความได้เขาและท่านดยุคเป็นคู่แข่งกันมาโดยตลอด เคียนเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่าแม้กระทั่งเรื่องสตรี เราทั้งสองคนก็ยังจะต้องแข่งขันกัน..และเขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวเ
สิ่งที่เกิดขึ้นมาโดยที่ตัวของไกอาเองก็ไม่ทันได้ตั้งตัวเช่นกัน สิ่งนั้นมันคงเป็นความลุ่มหลงและความอ่อนไหวที่ไขว้กันอย่างสลับซับซ้อนมาทีเดียวในตอนนี้ทั้งที่เมื่อไม่กี่วันก่อนเธอยังกังวลในเรื่องของการหาสามี แต่ทว่าในวันนี้เธอกลับได้บุรุษทั้งสองคนเป็นสามีพร้อมๆ กันงานแต่งงานของเราจะต้องสนุกมากแน่ๆ ..ดวงตาสีอำพันของเคียนวูบไหวไปมาราวกับเปลวเทียนที่ต้องสายลม ใบหน้าของเขาขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อ ในขณะที่ไกอานั้นอยู่ในอ้อมแขนของเขาส่วนคาเรน เขากำลังคิดว่าตัวเองนั้นเสียเปรียบเล็กน้อย ฝ่ามือหนาใหญ่ของคาเรนจับเข้าที่เอวของไกอา เขายกเธอลอยขึ้นมาจากตักขององค์รัชทายาท ก่อนจะวางเธอเอาไว้ในอ้อมกอดของตัวเอง เขาวางคางเกยลงไปบนไหล่เล็กๆ ของเธอด้วยความออดอ้อน“จำครั้งที่เราพบเจอกันครั้งแรกได้หรือไม่ เจ้าบอกว่าเจ้าจะนอนกับบุรุษที่จะมาเป็นสามีของเจ้าเท่านั้นและในยามนี้ข้ายินยอมเป็นสามีของเจ้าแล้ว ในเมื่อหัวใจและความคิดของเรานั้นมันตรงกัน เช่นนั้นในเรื่องถัดไป เราก็ควรจะทำให้ร่างกายของเรามันตรงกันสิถึงจะถูกต้อง..”เขาไม่ได้กล่าวคำลอยๆ ขึ้นมาเรื่องที่เขาจะเป็นสามีของเธอ คาเรนจัดเตรียมใบทะเบียนสมรสมาด้วย เขาย
เรือนรับรองของขุนนางแต่ละคนจะเป็นกระโจมน้อยใหญ่แตกต่างกันไป แต่ทว่าเรือนรับรองของไกอา มันคือคฤหาสน์หลังย่อมๆ เลยทีเดียว เป็นที่พักที่ดูพิเศษแตกต่างจากขุนนางคนอื่นๆ เธอเดินนำองค์รัชทายาทและท่านดยุคเข้าไปด้านใน เหล่าสาวใช้ต่างยกถาดสุราและผลไม้มากมายขึ้นมาวางเอาไว้บนโต๊ะกลางตัวเตี้ยๆ ที่ทำจากไม้ หลังจากนั้นพวกนางก็เดินออกไปพร้อมประโยคที่ทิ้งท้ายเอาไว้ว่าพวกนางเติมน้ำอุ่นในอ่างเต็มแล้วไกอานั่งลงบนม้านั่งตัวยาว ส่วนคาเรนเลือกที่จะนั่งข้างๆ เธอ และนั่นทำให้ที่นั่งบนม้านั่งเต็มแล้ว เคียนจึงจำเป็นที่จะต้องเดินไปนั่งอีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะ“ว่ามาสิคะ พวกท่านทั้งสองต่างก็บอกว่าว่ามีเรื่องจะพูดคุยกับข้า”คาเรนแสร้งหัวเราะเพื่อกลบเกลื่อนสถานการณ์ เขายื่นมือมาโอบเอวของไกอาเอาไว้ บอกได้เลยว่าที่เขาเข้าใกล้เธอมันเป็นเพราะเขาแค่ต้องการเอาชนะองค์รัชทายาท แต่ทว่ายิ่งเขารู้จักไกอามากเท่าไหร่ นางยิ่งมีมุมที่ทำให้เขาหลงใหลนางได้ตลอดเวลา เพราะดวงหน้าที่งดงามยากจะละสายตา และเพราะท่าทีเย่อหยิ่งที่แสนมั่นอกมั่นใจของนาง..“เท่าที่ข้าจำได้ เลดี้กล่าวว่าเจ้าจะให้คำตอบกับคำถามของข้าในวันนี้นี่ครับ”ไกอาเงยหน้าขึ้นมา
คำถามที่องค์ราชาเอ่ยถามออกมานั้นไม่ใช่แค่โนแอลที่ได้ยิน แต่ทว่าทั้งไกอาและผู้คนบริเวณนั้นต่างได้ยินทั้งหมดถึงแม้ว่าไกอาจะสนิทกับโนแอลได้ไม่นานมากนัก แต่เธอก็ชื่นชอบโนแอลมากพอสมควร และหากว่าเธอสามารถเลือกได้ ไกอาไม่อยากให้โนแอลวางมือของนางลงบนมือขององค์ราชา เธออยากให้เพื่อนหลุดพ้นจากความรักที่ไร้ซึ่งหนทางที่จะสมหวัง ความเจ็บปวดที่ไร้ที่สิ้นสุดกำลังรอคอยโนแอลอยู่บนเส้นทางความรักนั้น และในสายตาของไกอามันไม่คุ้มเลยสักนิด แต่ถึงแม้ว่าเธอจะคิดเช่นนั้น แต่นี่คือชีวิตของโนแอล..สิ่งที่ไกอาทำได้คือคอยมองดูโนแอลอยู่ห่างๆ นี่คือชีวิตของโนแอล..เพราะอย่างนั้นเธอเองก็ควรจะเคารพการเลือกของสหาย..โนแอลจ้องมองมือขององค์ราชาอยู่ครู่หนึ่ง มันน่าหัวเราะมากทีเดียว เพราะการที่พระองค์เอ่ยถามออกมาและยื่นมือออกมาเช่นนี้ พระองค์ไม่ได้ให้โอกาสในการปฏิเสธกับเธอตั้งแต่แรกเลยด้วยซ้ำ ไม่มีหนทางให้ถอยหนีเลยแม้แต่นิดเดียว มีเพียงหนทางที่จะต้องเดินไปข้างหน้าเท่านั้น..เธอวางมือลงบนมือขององค์ราชาด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม โนแอลเบนสายตาไปมองหน้าของไกอา“ดูเหมือนว่าข้าจะมีงานเร่งด่วนที่จะต้องไปทำ เพราะอย่างนั้นในวั
คราแรกที่องค์รัชทายาททรงมานั่งตรงข้ามเธอไกอาก็คิดว่าเธอทำตัวไม่ถูกมากพอแล้ว ทว่าเมื่อดยุคเซนเดอร์นั่งลงข้างๆ เธอ ไกอาก็ไม่รู้ว่าจะรับมือกับสถานการณ์ที่น่าอึดอัดเช่นนี้อย่างไรดีโนแอลหลับตาลงช้าๆ เธอคิดว่าสถานการณ์ของตัวเองมันน่าอึดอัดมากพอสมควร ทว่าเมื่อเธอเหลือบไปเห็นสถานการณ์ของสหายรัก มันกลับกลายเป็นว่าเรื่องของเธอเบาไปเลยเมื่อทุกคนนนั่งประจำตำแหน่งของตัวเองเรียบร้อยแล้ว องค์ราชาก็ให้สัญญากับข้าหลวงเพื่อให้ประกาศรายนามของตระกูลขุนนางผู้เสียสละและมีความดีความชอบ“ไม่ได้พบเจอกันนานเลยนะครับ ข้ารอคอยจดหมายตอบกลับของเลดี้ทุกวันเลยนะ”ไกอาส่งยิ้มแห้งๆ ให้กับท่านเดยุคเซนเดอร์ เรื่องของเธอกับเขาจะบอกกล่าวว่าอย่างไรดีล่ะ เขาคือตัวเลือกในการเป็นสามีที่ไม่เลวเลยทีเดียว หน้าตา ชาติตระกูลและฐานะ ไม่ใช่แค่ตัวเลือกที่ดีแต่สำหรับเธอแล้ว นี่คือบุรุษที่เหล่าสตรีต่างหมายปองเลยต่างหาก“เย็นนี้..ข้าจะให้คำตอบกับท่านดยุคค่ะ”คาเรนเอื้อมมือไปจับมือของไกอาอย่างถือวิสาสะ เขาส่งยิ้มให้เธอด้วยรอยยิ้มที่แพรวพราวมากพอสมควรดวงตาสีอำพันขององค์รัชทายาทจับจ้องมองใบหน้าของทั้งไกอาและคาเรน คนทั้งคู่มีความสนิทสนมก
นี่คงเป็นงานวันชาติของชาวนอลข่านครั้งแรกของไกอา เธอสวมชุดพื้นเมืองพร้อมกับผ้าคลุมไหล่สีเข้าคู่กันกับชุด ผมสีทองปล่อยสยายลงมาโดยดัดเป็นลอนขนาดใหญ่เอาไว้พร้อมกับผ้าเช็ดหน้าที่มัดเป็นที่คาดผม เธอค่อนข้างชื่นชอบชุดพื้นเมืองของชาวนอลข่านมากทีเดียว อาจจะเพราะว่านี่คือชุดที่สวมใส่ง่าย ถึงแม้ว่าจะโชว์เนื้อหนังมากไปหน่อยแต่เหล่าสตรีที่เข้าร่วมงานต่างแต่งกายกันมาอย่างไม่มีใครยอมใคร คงจะจริงอย่างที่โนแอลว่า ที่ว่างานนี้แทบจะไม่ใช่งานวันชาติแล้ว แต่เป็นงานจับคู่ต่างหากตามถนนหนทางเป็นขบวนแห่ของเหล่าอัศวินและขุนนางตระกูลต่างๆ ที่มีความชอบในการช่วยสถาปนาราชอาณาจักรนี้ขึ้นมา ท่านดยุคเซนเดอร์นั่งอยู่บนหลังม้าและกำลังเชิดรั้นใบหน้าขึ้น เขาดูโดดเด่นมากทีเดียว อาจจะเป็นเพราะว่าเขานั่งอยู่ที่ด้านหน้าของขบวนก็เป็นได้ และหลังจากขบวนของขุนนางก็เป็นขบวนรถม้าทองคำของราชวงศ์เหล่าสตรีต่างมารอสองข้างทางเพื่อจ้องมองบุรุษที่ตัวเองนั้นพึงใจ และปีนี้เป็นปีแรกที่องค์รัชทายาทเข้าร่วมนั่งบนรถม้าของพิธีสถาปนา“หลังจากขบวนนี้เสร็จสิ้น ตามถนนหนทางก็จะเต็มไปด้วยชาวเมืองที่ออกมากินดื่ม โห่ร้องสรรเสริญให้แก่องค์ราชา ส่วนชนช
“กับเลดี้ไกอา เป็นอย่างไรบ้างล่ะเคียน”คีนแนนเอ่ยถามลูกชายในระหว่างที่กำลังเดินเพื่อเข้าร่วมการประชุม เคียนลอบมองสีหน้าที่ดูอารมณ์ดีผิดปกติของเสด็จพ่อ บอกตามตรงว่าเขาเองก็ไม่รู้ว่าเสด็จพ่อทรงแย้มยิ้มเช่นนั้นเพราะเรื่องอะไรกัน เพราะเรื่องของเขากับไกอา หรือเพราะว่าเมื่อวานทรงพาเลดี้โนแอลเข้าไปในพระราชวังเป็นการส่วนตัวก็ไม่รู้ความเจ้าชู้ของเสด็จพ่อเป็นสิ่งที่เคียนเอือมระอามากทีเดียว แต่ถึงอย่างนั้นสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นจากแววตาของเสด็จพ่อเลย นั่นก็คือความรัก ทรงไม่เคยมองสตรีใดด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ไม่ว่าสตรีผู้นั้นจะเป็นเสด็จแม่หรือพระสนมคนไหนก็ไม่เคยทอดพระเนตรสตรีเหล่านั้นด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักเลย จนเคียนคิดว่าพ่อของเขาอาจจะไม่เคยรักสตรีใดเลยก็เป็นได้“ไกอาคือเลดี้ที่ดีพ่ะย่ะค่ะ”“คำตอบเช่นนั้นฟังดูกว้างไปหน่อย พ่อแค่อยากรู้ว่าเจ้าจะแต่งงานกับนางหรือไม่ก็เท่านั้น”เมื่อได้ยินคำถามเช่นนั้นเคียนก็นิ่งไปพักหนึ่ง เขาชอบไกอานะ นางน่ารัก..และทุกอย่างที่เป็นนางก็ล้วนแล้วแต่น่ารักไปหมด หากไม่มีเรื่องการขอมีสามีสองคนของนางมาคั่นกลางระหว่างเราเอาไว้ เขาคิดว่าเขาอาจจะตกลง