แชร์

บทที่ 77

“ถูกต้อง ถึงเวลานั้นหากเสิ่นหรูโจวรักษาผู้สำเร็จราชการแทนไม่ได้ ข้าว่านางจะมีหัวไม่พอให้ตัดออกด้วยซ้ำ!” มู่หว่านหรงยิ้มมุมปาก แทบรอไม่ไหวที่จะเห็นวันนั้นมาถึง

ถงอวิ๋นมองมู่หว่านหรง เอ่ยชมเชยอย่างประจบประแจง

“พระชายารองหลักแหลมยิ่งนัก ครั้งนี้เสิ่นหรูโจวจะต้องจบเห่เป็นแน่! ท่านวางใจได้ ข้าจะจัดการเรื่องนี้อย่างแน่นอน!”

มู่หว่านหรงส่งเสียง “อืม” ด้วยความพอใจ จากนั้นจึงกวาดตามองไปรอบห้องโดยไม่ตั้งใจ ก่อนจะถามขึ้น “หลิงเฟิงเล่า? ตั้งแต่เมื่อวานก็ไม่เห็นนางเลย”

มีความวาววับในดวงตาของถงอวิ๋น “หากพระชายารองมีเรื่องอะไร ก็ให้เป็นหน้าที่ของข้าเถิด ข้าจะจัดการอย่างสุดความสามารถ"

“เมื่อวานนี้พี่หลิงเฟิงบอกว่าป่วย บอกว่าถูกโบยจนปวดเมื่อยไปทั้งตัว ทั้งวันก็เอาแต่พักผ่อนอยู่ในห้อง ขี้เกียจเกินกว่าจะขยับตัว บางทีอาจจะอยากพักอีกสองสามวัน”

มู่หว่านหรงได้ยินก็ไม่พอใจเล็กน้อย เจ้าเด็กหลิงเฟิงจอมขี้เกียจคนนี้ คงจะเอาประโยชน์จากอาการบาดเจ็บมาใช้ในความขี้เกียจ!

ตอนนี้อารมณ์ดีขึ้นมาแล้ว จะไม่ต่อปากต่อคำกับนางในตอนนี้แล้วกัน

“ในห้องคลังมียาบำรุงมากมาย วันหลังเจ้าค่อยส่งไปให้นาง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status