แชร์

บทที่ 82

ถงอวิ๋นกลัวสายตาของเขามากจนปากสั่น ทว่านางกลับขยับคอตั้งตรงแล้วพูด “องครักษ์ฉินอวี่เป็นคนของจวนผู้สำเร็จราชการแทน กลับเข้ามาจัดการเรื่องราวในจวนอ๋องอู่เฉิงของพวกเรา เข้ามาก้าวก่ายเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง!"

ใบหน้าของฉินอวี่มืดลง ขณะที่กำลังจะตอบก็ถูกเสิ่นหรูโจวขัดจังหวะ หากล่าช้าไปอีก ฉินอวี่จะออกไปไม่ทันเวลา “เอาล่ะ ฉินอวี่ ข้าสบายดีจริง ๆ เจ้าไปเถอะ รีบกลับจวน...”

ยังไม่ทันได้พูดจบ ลมเย็นวูบหนึ่งพัดพามาพร้อมแววเจตนาฆ่า เงาร่างสีดำหลายสิบร่างก็มาอยู่ตรงหน้าทันที มีแสงเย็นเฉียบ ดาบคมก็ทะลุผ่านสายลมมา

รูม่านตาของเสิ่นหรูโจวหดตัวลง “แย่แล้ว มากันแล้ว!”

ดวงตาของฉินอวี่เป็นประกายแวววับ ดึงดาบออกมาจากเอวอย่างรวดเร็ว ก้าวยาว ๆ รีบรุดไปข้างหน้าเพื่อประมือกับมือสังหาร

“พระชายาระวัง มีคนลอบสังหาร!”

นักฆ่า จะมีนักฆ่าได้อย่างไร?!

ใบหน้าของมู่หว่านหรงซีดขาวลงด้วยความตกใจ

ยังไม่ทันที่จะได้คิดให้ดี ดาบยาวก็วาดมาตรงหน้านางแล้ว นางตกใจมากจนกรีดร้องซ้ำ ๆ ไม่หยุด นางกับถงอวิ๋นยกมือกุมหัวแล้ววิ่งไปทั่ว

มือสังหารสองสามคนชักดาบไปทางฉินอวี่พลางจ้องเสิ่นหรูโจวอย่างโหดเหี้ยม

หัวใจของฉิน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status