บทที่ 40

“เพราะว่าท่านเป็นเซียวเฉินเหยี่ยน ภรรยารองของท่านใส่ร้ายว่าข้าทำร้ายผู้อื่นและจับข้าขังคุกใต้ดิน ท่านยังทำร้ายข้าเพราะว่าเรื่องนี้ ข้าไม่ได้ทำอะไรผิด พวกท่านเป็นคนสร้างความเดือดร้อนนี้ทั้งหมด แล้วข้าไม่ควรได้รับการชดเชยรึ!”

“หากไม่มีการชดเชย อ๋องอู่เฉิงอย่างท่านจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเจ้าคะ!”

หว่างคิ้วของเซียวเฉินเหยี่ยนย่นติดกัน เขาเม้มปากและใช้ดวงตาเรียวยาวดำสนิทจ้องเสิ่นหรูโจว

ไม่รู้จะกล่าวอย่างไร เขามักรู้สึกว่าเสิ่นหรูโจวรู้จักเขาเป็นอย่างดี

แต่งงานได้สองวัน นางก็รู้จักนิสัยของเขาอย่างกระจ่างแล้วรึ! จะเป็นไปได้อย่างไร เขาแทบจะไม่เปิดเผยนิสัยแท้จริงของตนเองต่อหน้าเสิ่นหรูโจว

แต่เขามั่นใจว่าจะตอบตกลงข้อเดิมพันของนาง ต่อให้เขาเกลียดเสิ่นหรูโจวเพียงใด หากเขาทำให้นางได้รับความไม่ยุติธรรมและเป็นทุกข์มากมายจริง ๆ เขาจะชดเชยในสิ่งที่นางควรได้อย่างแน่นอน

ลู่หวายหนิงเห็นเซียวเฉินเหยี่ยนเงียบไม่พูดอยู่นาน จึงมีใจคิดช่วยเสิ่นหรูโจวและกล่าวขึ้น

“อ๋องอู่เฉิง พี่คนสวยเป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตของข้าจริง ๆ แม้ว่าตอนนั้นข้าลืมตาไม่ขึ้น แต่จิตใต้สำนึกของข้านั้นยังชัดเจนดีและสามารถได้ยินสิ่งที่พวก