Share

บทที่ 23

Author: มู่มู่
last update Last Updated: 2024-02-21 16:37:31
จากนั้น นางล็อกกลอนประตูทันที

ฉินอวี่เพิ่งจะทรงตัวได้ แต่พบว่าประตูถูกล็อกเรียบร้อยก็รู้สึกร้อนใจเป็นอย่างมาก

“ท่านจะทำอะไรนายน้อย!! เปิดประตูนะ!” ฉินอวี่ถีบประตูอย่างแรงสองที อยากจะถีบจนเปิดออกแต่ประตูของจวนอ๋องแน่นหนาเป็นอย่างมาก เขาใช้แรงมากถึงขนาดนั้นกลับไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ

เขาจับตัวบ่าวรับใช้เฝ้าประตูไว้คนหนึ่งและตะโกนสั่ง: “ไปเรียกท่านอ๋องของพวกเจ้าเร็วเข้า พระชายาของพวกเจ้ากำลังจะก่อเรื่อง นางจะทำร้ายนายน้อยของข้า!”

บ่าวรับใช้ตกใจไม่น้อยจึงวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ส่วนฉินอวี่ยังคงเตะประตูและกล่าวเตือนเสิ่นหรูโจวอยู่ข้างนอก

เสิ่นหรูโจวทำเหมือนไม่ได้ยิน นางรู้ว่ามีเวลาไม่มากนางจึงต้องให้ความสำคัญกับการรักษาลู่หวายหนิง

นางตรวจดูร่างกายของลู่หวายหนิงด้วยหน้านิ่วคิ้วขมวด ร่างกายของเขาแย่กว่าที่นางคิดไว้มาก!

ดูเหมือนว่าร่างกายของลู่หวายหนิงมีปฏิกิริยาต่อยาที่นางป้อน ถึงได้มีอาการรุนแรงเช่นนี้ ไม่เพียงแต่มีผดผื่นเป็นแผ่นขึ้นบนใบหน้า บวมเป่งจนเกือบกลายเป็นหัวหมู

เสิ่นหรูโจวหยิบยาถอนพิษเม็ดหนึ่งออกจากกล่องยาป้อนให้เขากินและเปิดชั้นล่างสุดของกล่องยา ข้างในนั้นมีอุปกรณ์ฝังเข็มครบ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (4)
goodnovel comment avatar
Mattika Khamchoo
หงุดหงิด เขียนอ้อมโลกมาก
goodnovel comment avatar
Mattika Khamchoo
หงุดหงิด น้พเยอะๆไม่มีเนื้อเลย อย่าหวังจะเสียเงินซื้อสักแดง น่ารำคานมาก เนื้อเรื่องดวิ้นเว้อเกิน
goodnovel comment avatar
Ma Kham Pom
คนจะตายอยู่แล้ว ขัดขวางอยู่ได้
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 24

    เขาเพียงออกแรง ร่างกายของเสิ่นหรูโจวก็ยืนตรงไม่ได้คุกเข่าลงกับพื้นทันทีนางกำลังจะลุกขึ้น แต่กลับถูกเซียวเฉินเหยี่ยนจับคางและถูกบังคับให้คุกเข่าใบหน้ารูปงามของเซียวเฉินเหยี่ยนกลายเป็นหน้าดำที่ดูแย่มาก ม่านตาดำสนิทคู่นั้นสะท้อนใบหน้าสวยสดงดงามและดื้อดึงหัวแข็งของเสิ่นหรูโจวเอาไว้ชุดแดงบนตัวเสิ่นหรูโจว เหมือนเป็นเปลวไฟที่ลุกไหม้อยู่ในดวงตาของเขา“เสิ่นหรูโจว ทำไมเจ้าถึงกล้าหาเรื่องทุกคนเช่นนี้ เจ้ารู้ว่าคนนั้นคือผู้ใดหรือไม่! เขาคือลู่หวายหนิง ลูกศิษย์ที่ท่านอุปราชเอ็นดูมากที่สุด! เจ้ากลับกล้าทำร้ายเขาอย่างนั้นรึ!”“ข้าสั่งให้เจ้าอยู่นิ่ง ๆ อย่าก่อเรื่อง เจ้าหูตึงไปแล้วรึ!”ก่อนหน้านี้ถือว่าเป็นเรื่องบังเอิญ อุบัติเหตุ มีน้ำใจช่วยเหลือคนแต่เลือกวิธีผิด ตอนนี้ มันคือการลอบทำร้ายอย่างชัดเจน!เสิ่นหรูโจวแหงนหน้ามองเขาด้วยสีหน้าไร้ความหวาดกลัวแต่อย่างใด“ข้ากำลังช่วยเขา”เซียวเฉินเหยี่ยนโมโหกว่าเดิม: “ปลดเสื้อผ้าเขาออก แล้วยังฝังเข็มจนเหมือนตัวเม่น คือการช่วยเขางั้นรึ!!”“เสิ่นหรูโจว เจ้ามีความสามารถอะไร ข้ารู้ดีแจ่มแจ้งทั้งหมด!”“ข้าไม่สนใจว่าเจ้าเกิดอาการบ้าอะไร แต่เหตุใดอุปนิ

    Last Updated : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 25

    “อยากได้หนังสือหย่ารึ!” เวลานี้เซียวเฉินเหยี่ยนเพิ่งตื่นจากภาพที่แตกสลาย เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไฟโมโหไร้สาเหตุก็ปะทุขึ้นข้างในหัวใจ “เจ้าฝันไปเถอะ!”“เจ้าวางแผนใช้ทุกวิถีทางเพื่อแต่งงานกับข้า ข้ายังไม่ทันทรมานเจ้าคืน แต่เจ้ากลับนึกเสียใจจะจากไป”“เจ้าคิดว่าจวนอ๋องอู่เฉิงของข้าเป็นสถานที่ใด อยากจะมาก็มา อยากจะไปก็ไปงั้นรึ!!”ที่สำคัญ เขาต้องรู้ให้ได้ว่าภาพที่อยู่ในหัวเมื่อครู่นี้คืออะไร ใช่คำทายหรือไม่!หากใช่ เสิ่นหรูโจวสวมชุดคลุมลายหงส์ นางก็คือฮองเฮาอย่างแน่นอนนั่นหมายความว่า…ผู้ใดแต่งงานกับเสิ่นหรูโจว ผู้นั้นคือผู้ปกครองแผ่นดิน!เช่นนั้นแล้ว เขายิ่งไม่ควรยอมให้เสิ่นหรูโจวจากไป!อีกอย่าง เขารังเกียจเสิ่นหรูโจวจริง ๆ แต่พวกเขาก็เป็นสามีภรรยากัน เมื่อนึกถึงภาพสุดท้ายที่เขาเห็นนางจบชีวิตลงอย่างน่าเวทนาเช่นนั้น ภายในใจก็เกิดความทนไม่ได้ขึ้นมาอย่างน่าประหลาดใจหากเขาได้ขึ้นครองราชย์เป็นฮ่องเต้ ขอเพียงนางไม่ก่อกรรมทำชั่ว เขาก็ไม่มีวันเอาชีวิตนางไปอย่างแน่นอน……ใบหน้าขาวผ่องงดงามของเสิ่นหรูโจว มีความโกรธเผยออกมาทันใดทำไม นางไม่เข้าใจเลยสักนิด ทำไมถึงตัดขาดความสัมพันธ์กับเซียวเฉินเ

    Last Updated : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 26

    เฮอะ!เขาพยายามระงับความโกรธในใจ มุมริมฝีปากบางได้รูปยกโค้งขึ้นอย่างเย็นชา“เสิ่นหรูโจว เจ้าใจร้ายยิ่งนัก”“ถ้าเจ้าต้องการหย่ากับข้า ได้ เอาหนึ่งล้านตำลึงทองมา ข้าก็จะปล่อยเจ้าไปเสียตอนนี้เลย”“แค่กลัวว่าคนโง่งมเช่นเจ้าจะไม่สามารถหาหนึ่งล้านตำลึงทองมาได้น่ะสิ!”ขอบตาที่มีหยาดน้ำคลอของเสิ่นหรูโจวแดงก่ำ น้ำเสียงกลายเป็นแหบแห้ง "ข้าทำได้ ข้าทำได้แน่นอน!"ครั้นเซียวเฉินเหยี่ยนเห็นท่าทางที่เด็ดเดี่ยวของนาง หัวใจเต้นผิดจังหวะ และไม่อยากพูดคุยกับนางอีกต่อไป จึงเรียกทหารยามสองสามคนด้วยใบหน้านิ่ง“ใครก็ได้ พาพระชายาออกไปและขังนางไว้ หากไม่ได้รับคำสั่งจากข้าไม่ว่าผู้ใดก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้นาง! จับตาดูอย่างเข้มงวด!”ทหารยามตอบน้ำเสียงแข็งขัน: “ขอรับ!”เมื่อได้ยินเช่นนี้ก็มองเซียวเฉินเหยี่ยนแล้วหัวเราะเย้ยหยัน“อย่าแตะต้องข้า ข้าเดินเองได้”เอ่ยจบ นางก็หลีกเลี่ยงทหารยามและเดินจากไปเองเสิ่นหรูโจวถูกพาตัวไปแล้ว อารมณ์ของเซียวเฉินเหยี่ยนถึงได้สงบลง ใบหน้าหล่อเหลาของเขาฉายแววเย็นชา “จวินอู่”จวินอู่ปรากฏตัวขึ้นทันที “ท่านอ๋อง มีอะไรรับสั่งข้าน้อย”เซียวเฉินเหยี่ยนก้าวไปทางห้องหนั

    Last Updated : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 27

    เสิ่นหรูโจวถูกพาไปจนถึงเรือนตนคนที่รับผิดชอบในการพาตัวนางไปคือจ่างหลินคนสนิทของเซียวเฉินเหยี่ยน นอกจากจวินอู่แล้ว เขายังเป็นบุคคลที่สองที่เซียวเฉินเหยี่ยนไว้วางใจชาติก่อนเขาสงสารนางมาก บางครายังช่วยเหลือนางอีกด้วย เป็นคนที่เข้ากันได้ดีกับนางอย่างหาได้ยากในจวนอ๋องแห่งนี้เสิ่นหรูโจวมองสีหน้ามืดมนของเขา ขมวดคิ้วเล็กน้อยพลางถาม: “จ่างหลิน ชายหนุ่มผู้นั้นเป็นอย่างไรบ้าง”จ่างหลินเหลือบมองนาง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหุนหันพลันแล่น“ท่านยังถามได้โดยไม่ละอายใจ ถ้าไม่ใช่ท่านที่เป็นคนทำร้ายเขา เขาจะเป็นแบบนี้หรือ”“แม้ว่าในยามนี้คุณชายลู่จะยังเคลื่อนไหวไม่ได้ แต่ต้องขอบคุณหมอกง นับว่าช่วยชีวิตเขากลับมาได้แล้ว มิเช่นนั้นจะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นหรือไม่ก็ยังไม่รู้เลย!”ช่วยชีวิตกลับมาได้แล้วเสิ่นหรูโจวถอนใจด้วยความโล่งอก ดูแล้วนางมองไม่ผิด อาการของลู่หวายหนิงคลี่คลายลงบ้างแล้วจริง ๆหากมิใช่ว่าเซียวเฉินเหยี่ยนมาขัดขวางการรักษาของนางกะทันหัน นางคงมีเวลามากอีกหน่อย คาดว่าลู่หวายหนิงคงเกือบจะหายดีแล้วจ่างหลินกอดอกมองนาง ครั้นเห็นนางไม่เสียใจเลยแม้แต่น้อยจึงเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา“ดูหมอกง

    Last Updated : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 28

    กงฉางจื้อพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง ร่างกายก็ไม่สามารถขยับได้ รูม่านตาขยายกว้างขึ้นในทันใดหญิงมีพิษผู้นี้ทำอะไรกับเขา!เสิ่นหรูโจวมองเขาพลางหยันเหยียด “เป็นอะไรหรือหมอกง มิใช่ว่าท่านเก่งกาจนักหรือ ไยท่านถึงเอาเข็มของข้าออกไม่ได้”นางไม่มีทางยอมให้กงฉางจื้อผูกสัมพันธ์มั่วซั่วกับคนจากจวนผู้สำเร็จราชการแทนได้ เขาเป็นคนของมู่หว่านหรง ชาติก่อนทำร้ายนางและเมี่ยวตงไม่น้อยครั้นตอนนี้เขาออกหน้าแล้ว นี่เป็นยามดีสำหรับนางที่จะจัดการกับเขา ดังนั้นนางจะไม่มีทางปล่อยให้เขามีชื่อเสียงขึ้นพรวดพราดไปมากกว่านี้อีกแล้วกงฉางจื้อไร้ปฏิกิริยาตอบกลับ ดวงตาแดงก่ำ จ้องเขม็งมองไปยังเสิ่นหรูโจวอย่างดุเดือดชั่วช้า กล้าดีเช่นไรมาทำร้ายเขาแบบนี้ รอพระชายารองมาแล้วจะได้เห็นดีกัน!ฉินอวี่ดูตกตะลึงเมื่อเห็นว่ากงฉางจื้อไม่สามารถขยับตัวได้ “หมอกง ท่าน...”เสิ่นหรูโจวแข็งแกร่งเกินไป หรือว่าหมอกงอ่อนแอเกินไป ทำไมเขาถึงได้ถูกตรึงในทันทีเช่นนี้แต่เขายังพูดไม่จบ เสียงหวีดแหลมได้ทำลายความเงียบลง “พระชายา! หยุด!”มู่หว่านหรงยกกระโปรงขึ้น เดินจ้ำอย่างรวดเร็ว ลมปะทะจนทำให้มวยผมบนศีรษะของนางแกว่งไกวไปมาอย่างแรงฉินอวี

    Last Updated : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 29

    “แม้ว่าข้าจะไม่สามารถลืมตาขึ้นได้ พูดไม่ได้ ขยับตัวไม่ได้ แต่จิตใต้สำนึกของข้านั้นชัดเจนมาก การฝังเข็มสองครั้งของชายอัปลักษณ์นั่นเกือบทำให้ข้าเจ็บตาย!”“ถ้าพี่หญิงคนงามผู้นั้นไม่ให้ยาและฝังเข็มให้ข้า เกรงว่าข้าคงตายไปนานแล้ว! หมอเถื่อนแบบนี้จะช่วยข้าได้อย่างไร”อะไรนะ!ใบหน้าของฉินอวี่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกตกใจ “พระชายาช่วยท่านไว้จริงหรือ!”เช่นนั้นเขาถือว่าหมอกงเป็นหมอมหัศจรรย์และมาดร้ายพระชายา นี่...นี่ไม่ใช่ว่ากำลังช่วยเหลือผู้กระทำความผิดหรอกหรือ!“ตอนนี้พี่หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหน” ครั้นลู่หวายหนิงเห็นว่าเขาไม่ได้พูด จึงถามอีกครั้งอย่างเร่งรีบฉินอวี่รีบพูด: “นายน้อยไม่ต้องกังวล ข้าน้อยจะไปเชิญนางมาเดี๋ยวนี้!”ตอนนี้เขาต้องพบเสิ่นหรูโจวทันที!เพื่อไม่ให้เกิดหายนะ!…เสิ่นหรูโจวเพิ่งถูกขังอยู่ในคุกใต้ดินได้ไม่นาน มู่หว่านหรงก็เข้ามาหาเสียแล้วเสิ่นหรูโจวไม่แปลกใจเลยสักนิด เพราะกงฉางจื้อยังขยับตัวไม่ได้เขาเป็นสุนัขที่เชื่อฟังมู่หว่านหรงมากที่สุด และมู่หว่านหรงจะไม่มีทางยอมแพ้เรื่องของเขามู่หว่านหรงยืนอยู่นอกประตูห้องขัง ใบหน้างามไม่แสดงอาการอ่อนแอใด ๆ อีกต่อไป ใบหน้าของ

    Last Updated : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 30

    “เจ้าต้องจำไว้ แม้แต่หยดเดียวก็ห้ามเหลือ ไม่อย่างนั้นจะไม่ได้ผล”อะไรนะ!“ดื่มปัสสาวะม้าหรือ” ดวงตาของมู่หว่านหรงเบิกกว้าง อย่างไรก็ไม่เชื่อ “สิ่งนี้จะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร เสิ่นหรูโจว ท่านล้อข้าเล่นหรือ”เสิ่นหรูโจวพิงผนัง หลับตาพักผ่อน: “เจ้าจะเชื่อหรือไม่ก็ตามแต่เจ้า”“ท่าน!” มู่หว่านหรงชี้นิ้วไปที่นาง พูดอะไรไม่ออกอยู่นาน แต่กลับทำอะไรนางไม่ได้ ในที่สุดก็จ้องเสิ่นหรูโจวเขม็ง “ข้าฝากไว้ก่อนเถอะ!”เอ่ยจบ นางก็กระทืบเท้าออกไปด้วยความโกรธมันแปลกจริง ๆ ระยะนี้เกิดอะไรขึ้นกับเสิ่นหรูโจวกันแน่ เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้นางเป็นคนที่บีบให้เสิ่นหรูโจวยอมรับความพ่ายแพ้ได้ เหตุใดในตอนนี้สถานการณ์ได้ถึงพลิกกลับเล่าโดยเฉพาะยามที่นางจับเสิ่นหรูโจวเข้าคุก ทำไมคนที่โกรธถึงได้เป็นตัวนางเอง!เสิ่นหรูโจวฟังเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบจากไป สีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง ทว่ามุมริมฝีปากก็ยกขึ้นอย่างเยียบเย็นเล็กน้อยทันทีที่มู่หว่านหรงออกจากประตูคุกใต้ดิน หลิงเฟิงซึ่งรออยู่ข้างนอกก็รีบร้อนวิ่งเข้ามาพลางพูดอย่างกังวล: “พระชายารอง! ข้าเพิ่งไปลองสอบถามที่เรือนหลัง ศิษย์รักของผู้สำเร็จราชการแทนฟื้นแล้ว!”“อะไรนะ

    Last Updated : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 31

    มู่หว่านหรงตาสว่างทันใดก็เป็นเช่นนั้น มีสิ่งใดน่าดึงดูดเท่าตำแหน่งพระชายาเอกอีก ยิ่งกว่านั้นท่านอ๋องเป็นองค์รัชทายาท ศิษย์รักของผู้สำเร็จราชการแทนเสียชีวิตในจวนอ๋อง อย่างมากก็แค่ให้เสิ่นหรูโจวตายอย่างอนาถกว่าเดิม จะมีปัญหาอื่นตามมาอีกรึ!“เช่นนั้นเจ้าไปจัดการตอนนี้ รีบจัดการลู่หวายหนิงนั่นซะ! จัดการให้เรียบร้อย อย่าทิ้งร่องรอยให้ใครจับได้ล่ะ”“ข้าน้อยจะไปจัดการเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ!” หลิงเฟิงพูดเสร็จก็รีบออกจากคุกใต้ดินและเดินไปหลังสวนทันที…มู่หว่านหรงเพิ่งออกจากคุกใต้ดินฉินอวี่ก็มาถึงพอดีข้างในคุกใต้ดินมืดสนิท มีแสงสลัวจากตะเกียงลานไม่กี่ดวง กลิ่นอับชื้นเหม็นฉุนมากเขาลนลานมากขึ้นจึงรีบเดินมาที่หน้าประตูห้องขังเสิ่นหรูโจวเสิ่นหรูโจวนั่งงีบหลับโดยมีเพียงแผ่นฟางบางๆ ปูอยู่ใต้ตัวนาง ในสภาพแวดล้อมที่มืดสนิท ผิวที่ขาวอยู่แล้วของนางทำให้ดูซีดเผือดมากขึ้นเขาเคาะประตูห้องขังและเรียกเสียงเบา “พระยาชาเอก……”เสิ่นหรูโจวลืมตาทันทีและไม่ทำท่าแปลกใจที่เห็นฉินอวี่ นางลุกขึ้นแล้วนวดคอและบ่าที่ปวดเมื่อย“เจ้ามาแล้วรึ นายน้อยเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง รู้สึกตัวขึ้นแล้วหรือไม่”ฉินอวี่อึ้งตะลึง พลัน

    Last Updated : 2024-03-13

Latest chapter

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 270

    เสิ่นหรูโจวกล่าวอย่างเรียบเฉยว่า “เช่นนั้นก็ไม่ผิดแล้ว ในเวลานี้ ความสามารถในการทำงานของตับของพระองค์ได้รับความเสียหายอย่างมากแล้ว” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เซียวจิ่นซีก็คล้ายจะเจ็บยิ่งกว่าเดิมแล้ว เจ็บจนยืดเอวไม่ขึ้นมองเซียวจิ่นซีที่มีสีหน้าเจ็บปวด เซียวเฉินเหยี่ยนก็ขมวดคิ้ว “เช่นนั้นมีวิธีการรักษาหรือไม่?”เสิ่นหรูโจวมิได้รีบกล่าว นางหยิบขวดยาเล็กๆ ขวดหนึ่งออกมาจากถุงผ้า เทยาลงบนในกลางฝ่ามือเม็ดหนึ่งยื่นไปที่เบื้องหน้าเซียวจิ่นซี “ทรงเสวยสิ่งนี้ลงไปก่อน” เซียวจิ่นซีฝืนยืดเอวขึ้น มองเสิ่นหรูโจวด้วยสีหน้าหวาดระแวง “นี่คือสิ่งใด?”“สายพระเนตรขององค์หญิงทรงไม่ดีหรือเพคะ นี่คือยาอย่างไรเล่าเพคะ”เซียวจิ่นซีไม่เชื่อว่าเสิ่นหรูโจวจะปรารถนาดีเช่นนี้ ลังเลอยู่นานไม่ยอมรับไปเสิ่นหรูโจวจึงชักมือกลับมา กล่าวอย่างไม่อนาทรร้อนใจว่า “ไม่เสวยก็ช่างเถอะ ปล่อยให้ทรงปวดตายก็แล้วกัน” เซียวจิ่นซีกัดฟัน คว้าแย่งมาจากนั้นยัดเข้าปากไปเสิ่นหรูโจวโค้งริมฝีปาก หัวเราะอย่างเย้ยหยันทีหนึ่ง จากนั้นจึงพูดวิธีการรักษาออกมา “ตับของพระองค์ยามนี้เสียหายแล้ว หากทรงต้องการมีชีวิตรอด ก็จะต้องตัดตับของพระองค์ออก

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 269

    เซียวจิ่นซีคิดจะบันดาลโทสะอีกครั้ง ทว่าเซียวเฉินเหยี่ยนขมวดคิ้วมองนาง เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เสด็จพี่ แทนที่จะทรงตรัสสิ่งใดด้วยโทสะเพื่อความสะใจเพียงชั่วครู่ มิสู้ทรงให้เสิ่นหรูโจวตรวจอาการให้พระองค์อย่างว่าง่ายดีกว่าพ่ะย่ะค่ะ การรักษาพระวรกายให้หายดีสำคัญที่สุดนะพ่ะย่ะค่ะ"เต๋อเฟยก็เกลี้ยกล่อมเช่นกัน “นั่นสิ จิ่นซี อย่าได้เสียเวลาอีกเลย รีบให้หรูโจวตรวจให้เจ้าเถอะ” สุดท้ายแล้ว เซียวจิ่นซีก็ต้องการรักษาชีวิตตน ไม่ว่าจะเคียดแค้นเสิ่นหรูโจวอย่างไร ยามนี้ก็มิใช่เวลาที่จะมาก่อเรื่อง นางจึงแค่นเสียงเย็นครั้งหนึ่ง แล้วก็ไม่กล่าวสิ่งใดอีกเซียวเฉินเหยี่ยนมองไปยังเสิ่นหรูโจว พูดเสียงเบาว่า “นี่เป็นพระบัญชาของเสด็จพ่อ เจ้าก็อย่าได้เอาแต่ใจ” เดิมเสิ่นหรูโจวก็ไม่คิดจะจากไปจริงๆ เพียงแค่ขู่เซียวจิ่นซีไปอย่างนั้น บัญชาของฮ่องเต้ไม่อาจฝืน นอกจากนี้ นางก็จำเป็นจะต้องสร้างโอกาสให้ตนได้หย่าเช่นกันนางเดินกลับไปอย่างเรื่อยเฉื่อย นั่งลงข้างกายเซียวจิ่นซี “รบกวนองค์หญิงทรงยื่นพระหัตถ์ออกมาด้วยเพคะ” สีหน้าของเซียวจิ่นซีไม่น่ามอง ทว่ายังคงทำตามครั้งก่อนที่เสิ่นหรูโจวตรวจอาการให้เซียวจิ

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 268

    เมื่อเสิ่นหรูโจวได้ยินคำพูดประโยคสุดท้าย สีหน้าก็ผ่อนคลายลงไม่น้อยดูไปแล้ว จนถึงตอนนี้ยังคงถือได้ว่าราบรื่น ด่านเคราะห์ของท่านพ่ออยู่ที่การศึกครั้งสุดท้าย ไม่รู้ว่าเวลานี้ยาของนางส่งไปถึงหรือยัง หากดูตามเวลาก็น่าจะทันการอยู่ขอเพียงท่านพ่อใช้ยาของนาง ก็จะไม่ทิ้งโรคเรื้อรังไว้ในภายหลังแล้วนับแต่ได้ถือกำเนิดใหม่กลับมา นางยังมิได้พบท่านพ่อเลย นางจะต้องทำให้ท่านพ่อกลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้เซียวเฉินเหยี่ยนเห็นว่าเมื่อนางได้ฟังข่าวของบิดาและพี่ชาย อารมณ์ก็คล้ายจะสงบลงไม่น้อย จึงลองกล่าวว่า “ในอนาคต เจ้ายังคงแก้นิสัยของเจ้าหน่อยเถิด” เสิ่นหรูโจวเงยหน้ามองเขา “นิสัยของข้าเป็นอย่างไร?”“ทุกครั้งที่เจ้าพบกับองค์หญิงเจาหยาง ล้วนมีเรื่องกันจนตึงเครียด” เซียวเฉินเหยี่ยนพยายามพูดอย่างละมุนละม่อม หวังว่านางจะรับฟัง “ถึงอย่างไรนางก็เป็นเสด็จพี่หญิงของข้า เมื่ออยู่ต่อหน้านาง เจ้าก็แสดงท่าทีที่ดีสักหน่อย อย่าใช้อารมณ์ไปเสียทุกเรื่อง” เสิ่นหรูโจวหัวเราะอย่างเยาะหยันทีหนึ่ง กล่าวอย่างดูแคลนว่า “ท่านอย่าได้มาบงการข้า” บนใบหน้าของเซียวเฉินเหยี่ยนมีความไม่พอใจวาบผ่าน "หากเจ้ามีสิ่งใดไม่พอใจ อยาก

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 267

    เริ่มจากชายแดนส่งข่าวด่วนมา บิดาและพี่ชายของเสิ่นหรูโจวจึงนำทัพไปช่วยที่ชายแดน ภาพเหตุการณ์เปลี่ยนไป กลายเป็นฉากที่รายงานการรบถูกส่งมา ท่านแม่ทัพเสิ่นถูกธนูของศัตรูยิงทะลุมือ เนื่องจากขาดแคลนยาและสิ่งของทำให้ไม่มียารักษา ทว่าก็ยังคงรบชนะต่อมา หลังจากแม่ทัพใหญ่เสิ่นกลับมาถึงเมืองหลวงพร้อมชัยชนะ ก็ล้มป่วยจนต้องนอนอยู่บนเตียงตลอด ส่วนที่จวนอ๋อง เสิ่นหรูโจวกับมู่หว่านหรงทะเลาะกันครั้ง เขาจึงลงโทษกักบริเวณให้นางสำนึกตน นางบังเอิญเป็นหวัดพอดี จึงนอนซมลุกไม่ขึ้น ทำให้ไม่รู้เรื่องที่ท่านแม่ทัพใหญ่เสิ่นได้รับบาดเจ็บผ่านไปไม่กี่วันเมื่อนางรู้ข่าว ก็มาขอร้องต่อหน้าเขา ต้องการให้เขาไปส่งของบำรุงจำนวนหนึ่งไปให้บิดา เขามองใบหน้าที่อ่อนแรงและซีดขาวของนาง ไม่มีความสงสารแม้แต่น้อย มองดูนางอย่างเย็นชาท้ายที่สุดเขายังคงให้คนไปส่งของ ทว่าเด็กรับใช้ส่งไปในนามของเขา รอจนพวกเขารู้เรื่อง เรื่องราวก็ผ่านไปนานแล้ว ความสัมพันธ์ของเสิ่นหรูโจวและตระกูลเสิ่นก็มาถึงจุดเยือกแข็งแล้วเช่นกัน นั่นเป็นครั้งแรกที่นางปวดใจอย่างที่สุด และก็เป็นครั้งแรกที่นางใส่อารมณ์กับเขา ดั่งเช่นในยามนี้เซียวเฉิยเหยี่ยนยันรถม้าไว้

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 266

    สีหน้าของเซียวเฉินเหยี่ยนไม่น่ามองอยู่บ้าง “หรือเจ้าจะให้ข้ายืนรอเจ้าอยู่ด้านนอก?”“ท่านจะนั่งยองลงก็ได้เช่นกัน” ใบหน้าของเสิ่นหรูโจวไม่มีความรู้สึกแม้แต่น้อย “ข้าขอบอกท่านไว้เลย เวลานี้ไม่ว่าข้าจะมองท่านที่ใดก็ขัดตาไปหมด หากท่านไม่ต้องการสร้างความอับอายให้ตนเอง ก็อย่าได้มายั่วโมโหข้า!”กล่าวจบ นางก็หมุนตัวเดินเข้าประตูไป จากนั้นปิดประตูลงดัง ‘ปัง’เซียวเฉินเหยี่ยนยืนอยู่ที่เดิม เขากำหมัดแน่นมองประตูใหญ่ที่ถูกปิดสนิท เขารู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก ทว่าในใจก็เกิดความรู้สึกถึงความแตกต่างขึ้นมาเช่นกันในอดีต ทั้งดวงตาและหัวใจของเสิ่นหรูโจวล้วนมีแต่เขา ไม่มีทางกีดกันเขาไว้ภายนอกอย่างเด็ดขาด ทว่า ในยามนี้ เขาไม่มีสิทธิ์แม้กระทั่งจะเหยียบเข้าประตูเรือนของนางแล้วอย่างนั้นหรือ?ทว่า ความรู้สึกของคนเปลี่ยนแปลงได้ง่ายถึงเพียงนั้นเชียวหรือ เหตุใดเขาจึงโชคไม่ดีเช่นนี้ แต่งงานได้เพียงช่วงสั้นๆ สิบกว่าวัน นางก็ไม่หลงเหลือความรักให้เขาแล้วหลังเสิ่นหรูโจวปิดประตูลง ก็เข้าสู่ห้องของตนเมี่ยวตงเดินมาหาพร้อมรอยยิ้ม “คุณหนูกลับมาแล้วหรือเจ้าคะ ท่านอยากทานสิ่งใด บ่าวจะไปเตรียมให้เจ้าค่ะ” “ไม่ต้องแล้

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 265

    ชาติก่อนมู่หว่านหรงอาศัยว่าได้รับความโปรดปราน มักแย่งของนางอย่างเปิดเผย ของพระราชทานที่ในวังประทานให้ชายาเอกทุกงานเทศกาลนางก็จะแย่ง ไปช่วยเหลือราษฎรจนสร้างผลงาน นางก็จะแย่งอีก เซียวเฉินเหยี่ยนไม่เคยสนใจแม้แต่น้อย เวลานี้ยิ่งดี แม้แต่ตัวเขาเองก็จะมาแย่งรางวัลของนางด้วย!เซียวเฉินเหยี่ยนถูกคำพูดของเสิ่นหรูโจวซัดไปเป็นชุด ทำให้ภายในใจรู้สึกไม่สบอารมณ์อยู่บ้างเขาจับข้อมือเสิ่นหรูโจวแน่นไม่ยอมปล่อย ความโมโหในก้นบึ้งของดวงตาปรากฏขึ้นแล้วหายไปอย่างรวดเร็ว แปรเปลี่ยนเป็นความมืดมิด จับจ้องไปที่เสิ่นหรูโจวแล้วกล่าวว่า “หากข้าไม่ชิงลงมือก่อนเจ้าก้าวหนึ่ง เจ้าก็คงจะไปขอให้เสด็จพ่อประทานการหย่าให้แล้ว” “ไม่ผิด!” เสิ่นหรูโจวตอบอย่างไม่ลังเลนี่เป็นเรื่องที่นางเฝ้าปรารถนา รอคอยมาสองชาติ!“เจ้า…" เซียวเฉินเหยี่ยนพูดไม่ออกไปชั่วขณะ รู้สึกว่าอารมณ์ความรู้สึกอันซับซ้อนนับหมื่นอัดอั้นอยู่ในอก อึดอัดจนหายใจไม่ออก”โดยพื้นฐานแล้ว เขาดูแคลนต่อการแย่งผลงานสตรี ที่ทำเช่นนี้ ประการแรก เป็นเพราะจดหมายฉบับนั้นของมู่หว่านชิง ประการที่สอง…เขาคิดได้ว่า เสิ่นหรูโจวจะใช้คำสัญญานี้มาหย่ากับเขา เขารู้สึกไม่อยากห

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 264

    ฉินหมิงตะลึงไป ถามอย่างไม่แน่ใจว่า “ท่านอ๋องไม่เป็นอะไร? คำพูดนี้ของนายน้อยหมายความว่าอย่างไร?”ลู่หวายหนิงดึงฉินหมิงเข้ามาใกล้ขึ้นอีกนิด พยายามระงับความตื่นเต้น ลดเสียงเบาลงแล้วกล่าวว่า “ความหมายก็คือบนร่างของอาจารย์ไม่มีผื่นขึ้น อาจารย์อาการภูมิแพ้ไม่กำเริบตอนอยู่กับพี่สาวน่ะสิ” ดวงตาทั้งคู่ของฉินหมิงเบิกกว้าง พูดอย่างตกใจว่า “จริงหรือขอรับ?”ลู่หวายหนิงหัวเราะออกมา “จริงแท้แน่นอน ข้าทำการยืนยันแล้ว” ฉินหมิงรู้สึกไม่อยากเชื่อ “หลายปีมานี้ ไม่ว่าสตรีนางใดสัมผัสท่านอ๋อง ก็ล้วนทำให้ท่านอ๋องเกินอาการแพ้ มีเพียงหญิงที่นายท่านพบในปีที่แล้วนางนั้นที่ไม่เป็นไร” “พูดไปแล้ว ตามหาสตรีนางนั้นไม่เจอเสียที ช่างน่าเสียดายนัก คิดไม่ถึงว่าพระชายาของอ๋องอู่เฉิงก็ไม่ทำให้นายท่านเกิดอาการแพ้เช่นกัน ช่างเป็นเรื่องดีจริงๆ ราวสวรรค์ได้สรรค์สร้างมา” “นั่นสิ!” ลู่หวายหนิงเห็นด้วยอย่างมาก “อาจารย์หาผู้หญิงคนนั้นไม่เจอสักที อย่างนั้นพี่สาวก็เป็นคู่ชะตาที่สวรรค์ลิขิตมาให้อาจารย์แล้ว! ถ้าพวกเขามาอยู่ด้วยกันเร็วหน่อยก็ดี ข้าแทบรอวันนั้นไม่ไหวแล้ว!”ฉินหมิงพยักหน้า จากนั้นก็รีบส่ายหน้าอย่างรุนแรงทันที “

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 263

    ในขณะที่พูด เขาก็ยื่นศีรษะเข้าไป มองซ้ายมองขวาเป่ยซิวเยี่ยนยื่นมือออกไปผลักหัวของเขาเบาๆ “ไม่ต้องดูแล้ว ไม่มีหรอก” ลู่หวายหนิงตกใจอย่างมาก ดวงตาเบิกจนกลมโตมองไปที่เป่ยซิวเยี่ยนบนใบหน้าเย็นชาดุจน้ำแข็งของเป่ยซิวเยี่ยน ก็มีความประหลาดใจอยู่อย่างเลือนรางเช่นกันลู่หวายหนิงยังคงรู้สึกไม่ยากที่จะเชื่ออยู่บ้าง จึงทำการยืนยันอีกครั้ง “อาจารย์ขอรับ เมื่อครู่พี่สาวสัมผัสถูกท่านแล้วใช่หรือไม่ขอรับ?” เป่ยซิวเยี่ยนเอนกายไปด้านหลัง พิงลงบนพนักเก้าอี้ ดวงตาล้ำลึกดุจบึงน้ำอันเยือกเย็นหรี่ลงเล็กน้อยเรื่องที่เขาเป็นภูมิแพ้ผู้หญิงมีน้อยคนนักที่จะรู้ เมื่อครู่คิดจะหยุดนางเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัสโดยตรง แต่กลับทำให้เรื่องกลับตาลปัตรไปกุมมือของนางเข้าโดยบังเอิญ จนเกิดเป็นผลลัพธ์ที่ไม่ได้ตั้งใจขึ้นมา ด้วยเหตุนี้ เขามั่นใจว่าอีกครู่อาการของตนต้องกำเริบ จึงปล่อยให้นางเปลี่ยนยาให้ตนเสียเลย คิดไม่ถึงว่า จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่มีอาการผิดปกติอะไรอาการคันชาบริเวณเอวคล้ายจะยังไม่จางหายไป ปลายนิ้วที่เย็นเล็กน้อยตกลงบนหน้าท้องของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าราวกับการยั่วเย้า เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ลู่หวายหนิงร้อ

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 262

    เป่ยซิวเยี่ยนมองดวงหน้าที่งดงามดั่งหยกของนาง ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความคาดหวัง หัวใจของเขาก็อ่อนลงอย่างน่าประหลาด “ในเมื่อข้ารับปากเจ้าแล้ว ก็ไม่มีทางผิดคำสัญญา เพราะถึงอย่างไรพวกเราก็ต่างมีผลประโยชน์ร่วมกัน”เสิ่นหรูโจวพลันหัวเราะออกมาแล้ว มองเป่ยซิวเยี่ยนอย่างซาบซึ้ง “ท่านผู้สำเร็จราชการ ท่านเป็นคนดีจริงๆ ข้าจะต้องพยายามสุดความสามารถเพื่อรักษาท่านให้ได้แน่” ไม่ว่าในชาติก่อนเขาจะก่อกบฏ เพราะเหตุใด เหตุใดจึงถูกคนขนานนามว่าเป็นพญามัจจุราชที่มีชีวิต แต่สำหรับนางแล้ว เขาก็คือคนดีคนหนึ่งเป่ยซิวเยี่ยนตะลึงไปเล็กน้อย เมื่อเห็นรอยยิ้มที่แย้มบานราวบุปผาของนาง ริมฝีปากบางก็อดโค้งขึ้นเล็กน้อยไม่ได้เช่นกัน “คำชมของพระชายาช่างแปลกใหม่เหลือเกิน” นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินคนพูดว่าเขาเป็นคนดีแปลกใหม่? แปลกใหม่ตรงที่ใดกัน?เสิ่นหรูโจวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ว่าบาดแผลของเขาได้รับการจัดการเรียบร้อยแล้ว นางจึงถือกล่องยาขึ้นมา“ท่านผู้สำเร็จราชการ สองสามวันนี้บาดแผลของท่านกำลังสมานตัว จะคันอย่างมาก เพียงระวังอย่าไปเกาก็จะหายดีแล้ว เช่นนั้นข้าก็ขอตัวก่อนแล้ว” เป่ยซิวเยี่ยนพยักหน้าเบาๆ รอจนเสิ่

DMCA.com Protection Status