Share

บทที่ 30

“เจ้าต้องจำไว้ แม้แต่หยดเดียวก็ห้ามเหลือ ไม่อย่างนั้นจะไม่ได้ผล”

อะไรนะ!

“ดื่มปัสสาวะม้าหรือ” ดวงตาของมู่หว่านหรงเบิกกว้าง อย่างไรก็ไม่เชื่อ “สิ่งนี้จะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร เสิ่นหรูโจว ท่านล้อข้าเล่นหรือ”

เสิ่นหรูโจวพิงผนัง หลับตาพักผ่อน: “เจ้าจะเชื่อหรือไม่ก็ตามแต่เจ้า”

“ท่าน!” มู่หว่านหรงชี้นิ้วไปที่นาง พูดอะไรไม่ออกอยู่นาน แต่กลับทำอะไรนางไม่ได้ ในที่สุดก็จ้องเสิ่นหรูโจวเขม็ง “ข้าฝากไว้ก่อนเถอะ!”

เอ่ยจบ นางก็กระทืบเท้าออกไปด้วยความโกรธ

มันแปลกจริง ๆ ระยะนี้เกิดอะไรขึ้นกับเสิ่นหรูโจวกันแน่ เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้นางเป็นคนที่บีบให้เสิ่นหรูโจวยอมรับความพ่ายแพ้ได้ เหตุใดในตอนนี้สถานการณ์ได้ถึงพลิกกลับเล่า

โดยเฉพาะยามที่นางจับเสิ่นหรูโจวเข้าคุก ทำไมคนที่โกรธถึงได้เป็นตัวนางเอง!

เสิ่นหรูโจวฟังเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบจากไป สีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง ทว่ามุมริมฝีปากก็ยกขึ้นอย่างเยียบเย็นเล็กน้อย

ทันทีที่มู่หว่านหรงออกจากประตูคุกใต้ดิน หลิงเฟิงซึ่งรออยู่ข้างนอกก็รีบร้อนวิ่งเข้ามาพลางพูดอย่างกังวล: “พระชายารอง! ข้าเพิ่งไปลองสอบถามที่เรือนหลัง ศิษย์รักของผู้สำเร็จราชการแทนฟื้นแล้ว!”

“อะไรนะ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Sirat Duangmanee
รออ่านต่อนะคะ อัพไวๆ
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status