LOGINShare
บทที่ 20 รดน้ำดำหัว
Last Updated:
2024-12-25 15:23:06
Related chapters
เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 21 สงกรานต์แล้วหนา เป็นแฟนป๋าสักที
ชายหญิงโบกมือร่ำลาทุกคนในร้านก่อนจะพากันเดินขึ้นรถมุ่งหน้ากลับบ้านสีลูกกวาด แต่เจ้าของรถเลือกที่จะขับไปอีกทางซึ่งเป็นเส้นทางมุ่งสู่ทวินเพริกส์ จุดชมวิวที่สวยที่สุดอีกแห่งหนึ่งของซานฟรานซิสโก และเป็นยอดเขาสูงใจกลางเมืองที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณสองร้อยกว่าเมตรบรรยากาศยามค่ำที่นี่จะสวยงามตระการตา ทำให้สามารถมองเห็นหมู่ดาวระยิบระยับทอแสงเหนือน่านฟ้าอ่าวซานฟรานซิสโกได้อย่างชัดเจน"ทำไมถึงพาฉันมาที่นี่ล่ะคะ""เพราะผมมีเรื่องจะพูดกับคุณ ผมอยากให้มันพิเศษก็เลยพาคุณมาที่นี่""คุณหวานกับเขาก็เป็นเหรอเนี่ย แล้วจะพูดอะไรกับฉันเหรอ""แม่คุณคงเล่าให้ฟังแล้วล่ะสิ งั้นผมไม่ยืดเยื้อแล้วนะ คือ...พรุ่งนี้ผมจะไปแอฟริกาใต้แล้ว และก็ยังไม่มีกำหนดกลับที่แน่นอน""ที่ว่าไม่มีกำหนดกลับ มันนานขนาดไหนเหรอคะ สองเดือน หรือหนึ่งปี""สำหรับผมสามวันที่ต้องจากคุณ ผมก็กินไม่ได้นอนไม่หลับแล้ว""ไม่เชื่อหรอก เมื่อก่อนคุณเกลียดฉันจะตาย""คุณโกรธเหรอ""ไม่ได้โกรธค่ะ แค่หมั่นไส้นิดหน่อย""ผมยอมโดนคุณหมั่นไส้ไปทั้งชีวิตเลย ผมสัญญาว่าจะรีบกลับมาหาคุณนะเดมี่""นานแค่ไหนฉันก็จะรอคุณกลับมา สรุปมีแค่นี้เหรอคะที่จะพูดกับฉัน" ถ
Last Updated : 2024-12-25เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 22 ได้แค่คิดถึง
นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มจดจ่ออยู่กับจอมอนิเตอร์ผ่านซอฟต์แวร์ที่เขาเขียนขึ้น 'ออร่าแสกนนิ่ง' ที่ใช้กับ 'ออร่าชิฟ' เป็นเทคโนโลยีที่เขาพัฒนาขึ้นเพื่อฝังลงบนร่างกายของมนุษย์โดยใช้แนวคิดของปรสิตที่อาศัยอยู่ในตัวของสิ่งมีชีวิตนั้น ๆนานวันเข้าออร่าชิฟนี้จะกลมกลืนไปกับสรีระและกายภาพ แม้จะตรวจจับได้ก็จะเห็นเป็นเพียงก้อนขนาดเล็กใต้ผิวหนังที่มีขนาดเท่ากับเม็ดข้าวหรือถูกเข้าใจว่าเป็นปรสิตจำพวกหนึ่งความสามารถและจุดเด่นของออร่าชิฟคือการบ่งชี้อารมณ์ ความรู้สึก กรุ๊ปเลือด สารสื่อสมอง ที่ผลิตอยู่ ณ เวลานั้น แนวโน้มของพฤติกรรมในอนาคต ช่วงเวลาที่จะเกิดขึ้น นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องจีพีเอสระบุตำแหน่งที่แม่นยำสูงโปรแกรมออร่าแสกนนิ่งจะทำการวิเคราะห์ออกมาในรูปแบบของพลังงานจากแสงรังสีของร่างกาย ซึ่งพลังงานนี้ของบุคคลนั้นๆ จะส่งคลื่นความถี่ของสมองและอัตราการเต้นของหัวใจไปยังโปรแกรมประมวลผลอีกครั้งถ้าในคนที่มีฌาณอาจเรียกว่า 'ทิพย์จักษุ" แต่สำหรับแม็กนัส อาเวนชี่ มันคือวิวัฒนาการที่ผสานปรจิตวิทยาเข้ากับเทคโนโลยีขั้นสูงที่เป็นไปได้"ออร่า ชิฟของอาชญากรที่คนของสมาคมไปฝังไว้ เป็นของวัคกาโซ่ อดีตเจ้าหน้าที่SAPSของแอฟร
Last Updated : 2024-12-25เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 23 ขอยุติการร่วมงาน
ล่วงเข้าอาทิตย์ที่สามของเดือน ช่างแสนยาวนานปานจะขาดใจไม่น่าเชื่อเลยว่าการอยู่ห่างไกลกับเขาจะทำให้หัวใจเหมือนคนตายด้านยังไงยังงั้น กินอะไรก็คล้ายกับว่าจะจืดชืดไร้รสชาติ วาดภาพก็ตวัดปลายพู่กันไปไม่สุดสักครั้งบวกกับเจ้าปาตาโกไททันมาโยรัมขี้งอน แมวอะไรทำนิสัยไม่ต่างกับเจ้าของแม้แต่น้อยดุอะไรนิดหน่อยก็น้อยใจเดินสะบัดก้นหายไปเป็นวันวัน พอเรียกเสียงหวาน ๆ และยื่นอาหารจานโปรดไปให้ ก็วิ่งหน้าตาตื่นทำตากลมบ้องแบ๊วมาถึงถาดอาหารภายในเสี้ยววิ"สเต็กปลาแสนอร่อยฝีมือผมเองครับคุณเดมี่" ฮัลค์ บอดี้การ์ดที่แปรสภาพเป็นพ่อบ้านชั่วคราววานจานสเต็กปลากลิ่นหอมร้อน ๆ บนโต๊ะอาหาร"ขอบคุณมากค่ะ แต่คุณฮัลค์ไม่ต้องดูแลฉันตลอดเวลาก็ได้นะคะ" "ไม่ได้หรอกครับ คุณแม็กสั่งไว้ว่าให้ดูแลคุณให้ดีที่สุด""เขาคงไม่ได้ห่วงลายแทงฉบับนี้มากกว่าฉันหรอกนะคะ" พูดยิ้ม ๆ แล้วใช้มือตบลงบนแผนที่ลายแทงกรุสมบัติโบราณที่เธอกำลังร่างรอยต่อที่ขาดหายไปตามกาลเวลา "ไม่มีทางครับ คุณแม็กน่ะห่วงคุณยิ่งกว่าชีวิตตัวเองซะอีก ขนาดครั้งก่อนที่คุณฟีโอน่าขาวีนมาออดอ้อนขอความรักจากคุณแม็ก แต่พอไม่สำเร็จก็ใช้พ่อคุณแม็กเป็นเครื่องมือ แถมยังถูกคนของ
Last Updated : 2024-12-25เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 24 กอดให้หายหนาว
กลางดึกคืนหนึ่งในบ้านสีลูกกวาดที่เธอกำลังเร่งสเก็ตภาพส่วนสุดท้ายและแก้ไข้บางส่วนของเนื้อกระดาษที่เสียหายไป โดยมีฮัลค์ชายร่างใหญ่คอยอยู่อำนวยความสะดวกและความปลอดภัยให้กับคนพิเศษของเจ้านายหญิงสาวที่นั่งอยู่ใต้โคมไฟชะโงกหน้ามองออกไปที่หน้าต่างและเห็นว่าฮัลค์เดินออกไปดูลาดเลารอบบ้านพร้อมกับพูดคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่ สักพักเขาก็ผลุบหายเข้ามาในบ้านกระนั้นเสียงเคาะประตูห้องของเธอก็ดังขึ้นจนชวนให้รู้สึกใจคอไม่ดี"มีอะไรหรือเปล่าคะ" "มีครับ เดี๋ยวผมจะเล่าให้คุณเดมี่ฟังอีกทีนะครับ แต่ตอนนี้คุณต้องเก็บของแล้วเตรียมไปกับผมที่สนามบินเดี๋ยวนี้""ไปเดี๋ยวนี้" "ครับ เพราะตอนนี้คนของพ่อเจ้านายกำลังมาที่นี่เพื่อมาจับตัวคุณไปเป็นตัวประกัน"หญิงสาวไม่ต่อความยาวสาวความยืดให้เสียเวลาและชีวิต เร่งเก็บแผนที่ฉบับเก่าและใหม่ลงในหลอดเก็บม้วนกระดาษแล้วหยิบของสำคัญเสื้อผ้าสองสามตัวลงในกระเป๋าเป้ขนาดกระทัดรัดด้วยความรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นานเธอก็มาอยู่บนเครื่องบินส่วนตัวของ Magnus Co. ขณะที่ปาตาโกไททันมาโยรัมเอาแต่นั่งจ้องหน้าเธออย่างมีคำถามว่ามันทำไมถึงมาอยู่ที่นี่แต่พอฮัลค์ยื่นลูกบอลสมุนไพรมาให้เจ้าแมวต
Last Updated : 2024-12-25เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 25 ลำบากกว่านี้ก็สู้ไหว
หลังจากที่ฮัลค์ไปนอนเฝ้ายามที่กระท่อมบนไหล่เขาสูงความเงียบก็ประเดประดังเข้ามา ทำให้ชายหนุ่มเห็นท่าทีเย็นชาดุจหิมะขาวโพลนข้างนอกของเธอ เขาจึงไม่ค่อยสบายใจนักขณะที่กำลังคิดหาวิธีการพูดให้เธอเพื่อไม่ให้ดูตกอกตกใจกับงานเบื้องลึกเบื้องหลังของเขามากนักพลันใดดวงตาสีเข้มก็สะดุดเข้ากับเจ้าปาตาโกไททันมาโยรัมที่กำลังปีนต้นเรดวูดเล่นอยู่ด้านนอกหน้าต่างแล้วทำท่าจะปีนขึ้นไปสูงเรื่อยเรื่อยเขาเห็นท่าไม่ดีเพราะพายุหิมะกำลังจะตก จึงรีบวิ่งออกไปห้ามเจ้าแมวแสนซนอย่างร้อนลนกับพฤติกรรมไม่อยู่สุขของมัน"เฮ้! ปาตาโกไททัน แกลงมาเดี๋ยวนี้เลยนะ" ม๊าว! ม๊าว! เจ้าเหมียวตัวเขื่องร้องตอบ มันหันหลังมองลงมาอย่างกล้า ๆกลัว ๆ เพราะรู้ตัวอีกทีก็ปีนขึ้นมาซะสูงยากต่อการตะเกียกตะกายลงไปหาเจ้าของปากจัดด้านล่างเสียแล้วซึ่งระดับความสูงของพื้นกับกิ่งไม้ใหญ่ที่มันเกาะอยู่ก็ห่างกันจนแมวอย่างมันทำได้เพียงร้องเสียงเงี้ยวง๊าวขอความช่วยเหลืออย่างเดียว"ทีนี้จะทำยังไงล่ะ เดือดร้อนฉันอีกแล้ว"เสียงเอะอะโวยวายระหว่างคนกับแมวทำให้ใบหน้าที่หันคุยกับกำผนังบ้านด้วยความหงุดหงิดอยู่นั้นต้องชะเง้อมองดู และเห็นว่านายหงอกของเธอกำลังแบกบั
Last Updated : 2025-01-01เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 26 เรื่องเล่าวัยเด็ก
ฮัลค์เล่าต่ออีกว่าพ่อของแม็กนัสมาส่งแม่กับเขาที่บ้านเกิดในเดนมาร์ก เพราะแม่อยากย้ายกลับมาอยู่ที่นี่ถาวรส่วนพ่อก็กลับไปเจรจาธุรกิจ และรับปากว่าถ้าว่างเมื่อไหร่จะมาเยี่ยม แต่พ่อก็ไม่เคยมา กระทั่งหนังสือพิมพ์ลงข่าวอึกทึกครึมโครมว่า พ่อกำลังคบหากับนักเต้นบัลเล่ต์ดาวรุ่งคนหนึ่ง ซึ่งก็คือ ดมิสา ธนินกุล น้าแท้ ๆ ของเธอหลังจากนั้นไม่กี่เดือนแม่ของเขาที่ป่วยด้วยโรคมะเร็งตับก็เสียชีวิตอย่างสงบ ดังนั้นเด็กหนุ่มอายุเพียง 6 ขวบอย่างเขาก็ถูกเลี้ยงดูจากเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่แม่ไว้ใจ แม็กนัส ณ เวลานั้น แม้จะยังเป็นเพียงแค่เด็กที่ยังไม่ตาสีตาสาแต่ก็พยายามเสาะหาสาเหตุที่พ่อทิ้งแม่ไป กระทั่งรู้ว่าพ่อนอกใจแม่ ไปมีผู้หญิงคนอื่นนานแล้ว และยังมีอีกหลาย ๆ คนตามมาไม่นานพวกผู้หญิงเหล่านั้นก็ล้วนแต่มีชะตากรรมอันแสนอัปยศไม่ต่างจากแม่ใครก็ตามที่ให้ประโยชน์แก่พ่อของเขา พ่อจะเข้าไปผูกสัมพันธ์อย่างไม่ลังเล เพื่อแลกกับอำนาจในมือ ต่อให้ต้องสูญเสียสิ่งใดเขาก็ไม่เคยแยแสจวบจนปู่แท้ ๆ ของเขา มารับเขาไปดูแลต่อที่เมืองจีน ที่นั่นเขาได้พบกับพ่ออีกครั้ง ทว่าความเกลียดชังที่เขามีต่อพ่อของตัวเองก็ยากที่จะสลายให้มลายไปเสียแล
Last Updated : 2025-01-02เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 27 วิธีขอบคุณ
ไม่นึกเลยว่าในยามที่เขาเจ็บป่วยนอนซมจะมีโอกาสเห็นอีกมุมของเธอ บุคคลที่เขาเลือกจะมีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้านด้วยและผู้หญิงคนนี้เหมาะสมที่สุดที่เขาจะฝากชีวิตที่เหลือไว้ ซึ่งเขาเองก็พร้อมที่จะปกป้องดูแลเธอเช่นเดียวกันหน้าเตาผิงไฟส่องสว่าง แสงสีส้มของมันตกกระทบพอที่จะทำให้งานสำคัญในมือของดารินธิราเสร็จสิ้นลง นิ้วมือสวยตวัดปลายดินสอรอบสุดท้ายลงบนกระดาษแผ่นใหญ่ ในที่สุดเธอก็สามารถปิดจ๊อบงานร่างแผนที่ฉบับใหม่ให้นายจ้างหัวสีเงินได้สำเร็จสาวผมยาวสีดำขลับลุกขึ้นจากเก้าอี้บิดขี้เกียจไปมา เดินตรงไปหาผู้ป่วยไข้หวัดที่นอนหลับเงียบเชียบอยู่บนเตียงนอนหลังมือของพยาบาลพิเศษยื่นลงไปทาบหน้าผากตรวจดูว่าไข้ทุเลาเบาบางลงบ้างหรือยัง โชคดีที่ตัวของเขาเริ่มเย็นขึ้นมาหน่อย ดังนั้นการอดหลับอดนอนของเธอก็ถือว่าคุ้มค่า"ตัวเหนียวจัง อาบน้ำหน่อยดีกว่า"ศิลปินสาวขอใช้เวลาส่วนตัวแช่น้ำอุ่น ๆ ในถังไม้อาบน้ำใบใหญ่เพื่อผ่อนคลายระหว่างที่คนป่วยนอนหลับหญิงสาวฮัมเพลงแช่น้ำในถังไม้สบายใจ ผ่านไปราวครึ่งชั่วโมงจึงตัดสินใจขึ้นจากน้ำ "อ้าวตายแล้ว ลืมผ้าเช็ดตัวเฉยเลย ทำไงดีล่ะเนี่ย"คนตัวชื้นมองหาบางสิ่งที่จะห่อหุ้มร่างกายอ
Last Updated : 2025-01-03เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 28 สัญญา
แม็กนัสยืนตัวแข็งค้างเพราะใบหน้าด้านหลังถูไถเสียดสีไม่หยุด ต้องใช่แน่ ๆ ไอ้ปาตาโกไททันมันต้องถ่ายทอดดีเอ็นเอแมวให้เดมี่ไปเรียบร้อย"หอมจัง อุ่นด้วย""ปล่อยได้หรือยัง""ปล่อยก็ได้ค่ะ"พอสองมือของดารินธิราปล่อยออกเท่านั้น ทาสหนุ่มผู้เจ้าเล่ห์ก็หันหลังดึงแมวน้อยเข้ามาสู่อ้อมอกอย่างว่องไวจนใบหน้าจมมิดหายลงไปในอ้อมกอด"ฉันปล่อยแล้วนะคะ คุณมากอดทำไมอีกอ่ะ ขี้โกงเห็น ๆ""คุณอ่อยผู้ชายไม่ได้เรื่องเลย ทำตัวเหมือนแมวกำลังขอปลาทู" เขาแซวจนอีกฝ่ายร้อนผะผ่าวไปทั้งหน้า"อ่อยเหมือนแมวขอปลาทูเหรอคะ....คุณดูถูกฉันมาก" จะว่าไปเธอก็เพิ่งอ่อยผู้ชายเป็นครั้งแรก แล้วใครมันจะไปรู้เล่าว่าต้องทำท่าทางยังไงหนุ่มผมเงินก้มหน้าลงมองแก้มก้อนที่แสนน่ารัก ที่ตอนนี้กำลังบู้บี้เกยอยู่กับแผงอกของเขาช่างน่าเอ็นดูและน่าจับฟัดในเวลาเดียวกัน"คุณกำลังจะทำให้ผมคลั่งตาย รู้ตัวไหม"หญิงสาวส่ายหน้าและกระพริบตาเป็นเชิงขอคำตอบจากอัจฉริยะหนุ่ม เขาทำท่านึกสักพักและฝังจมูกโด่งลงมาบนหน้าสูดดมความหอมจากพวงแก้มขาวอมชมพูฟอด!!!!"อื้อ..หอมแรงไปแล้ว เดี๋ยวแก้มมี่พังหมด" หญิงสาวเผลอแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นสั้น ๆ ที่ฟังแล้วโคตรน่ารัก"มี่เห
Last Updated : 2025-01-04
Latest chapter
เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 53 ความคิดถึงอันแสนเร่าร้อน
เดมี่ได้ยินพวกคิสท์ โอซัลลิแวนคุยกันเรื่องแผนที่ และแผนฆ่าสามีของเธอ ซึ่งความจริงเรื่องแผนที่นั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกต่อไปพราะทุกๆ เส้นทางแทบจะปรากฏเด่นชัดอยู่ในรอยหยักสมองเรียบร้อยแล้ว เรื่องสำคัญกว่าที่เธอต้องกังวลคือจะปกป้องสามียังไงดีในสถานการณ์ที่คับขันเช่นนี้ผู้หญิงอย่างเธออาจจะไม่ได้ดีพร้อมและเก่งไปหมดทุกเรื่อง แต่บางเรื่องก็จำเป็นแม้จะไม่เก่งและพร้อมก็ตาม ก่อนที่จะตัดสินใจว่าจะขอเป็นเบี้ยตัวหนึ่งที่จะดึงความสนใจของศัตรูสามีมาเป็นเธอแทน เธอไม่ลังเลเลย แต่เลือกด้วยความเด็ดขาด ในชีวิตนี้เธอเคยสูญเสียพ่อไป และก็เคยเสียศูนย์จากการไร้พ่อมานานหลายปี รวมทั้งเสียเวลากับการไม่เข้าใจความเจ็บปวดของคนที่เธอรัก และกว่าจะเข้าใจความรู้สึกของกันและกัน ก็ต้องผ่านร้อนผ่านหนาวมานับไม่ถ้วน วินาทีที่เธอก้าวมายังจุดที่อันตรายสุดขีดแล้ว จะถอยหลังกลับไปยังจุดเริ่มต้นก็คงจะป่วยการเสียแล้ว ถ้าแม็กนัสจะโกรธเธอเพราะความบุ่มบ่ามใจร้อนและเข้ามายุ่งกับงานของเขา เธอก็จะยอมรับ เพียงแต่ว่าขอให้เธอมีโอกาสช่วยเขาบ้างก็พอ ในห้องพักหรูวีไอพีชั้นสุดของโรงแรมซึ่งห้องของเดมี่อยู่ห่างกับห้องที่แม็กนัสอยู่เพียงสองห้อ
เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 52 ตามล่าสามีกลับบ้าน
ฮัลค์ผู้ที่กุมความลับทุกอย่างไว้รีบวิ่งตามภรรยาของเจ้านายไปด้วยความเป็นกังวล เพราะเขากลัวว่ามันจะกลายเป็นเรื่องราวบานปลายใหญ่โต ทางที่ดีเปิดเผยความจริงกับเธอก่อนดีกว่า แล้วอย่างอื่นค่อยว่ากันอีกที“พาฉันไปร้านอาหารของแม่หน่อยได้ไหมคะ?”“คือว่า....ก่อนที่คุณเดมี่จะไป ผมขอให้คุณเดมี่ไปที่ๆ หนึ่งด้วยกันก่อนได้ไหมครับ”หญิงสาวรีบเช็ดน้ำหูน้ำตาที่เลอะเปื้อนเต็มดวงหน้า แล้วพยักหน้ารับเกือบสี่สิบนาทีบอดี้การ์ดหนุ่มจึงได้พาดารินธิรามาส่งที่บ้านทรงเอเฟรมของเธอ ดารินธิราหันไปมองหน้าเขาอย่างสับสนงุนงง“รีบเข้าบ้านก่อนเถอะครับ เพราะผมไม่รู้ว่ามีหูตาสัปปะรดที่ไหนคอยมองดูพวกเราอยู่หรือเปล่า”“ทำไมล่ะคะ?”เอ่ยถามพลางรีบร้อนลงจากรถก่อนจะยืนมองบ้านของตัวเองที่ไม่ได้กลับมาพักใหญ่ หญิงสาวหากุญแจบ้านที่ซ่อนไว้ใต้กระถางต้นไม้แล้วไขกุญแจ ทว่าไขเท่าไหร่ก็ไขไม่เข้า“เอ้…..หรือมันจะเสียแล้ว”“มันไม่ได้เสียหรอกครับ”ชายหนุ่มตัวโตยิ้มแล้วหยิบเอากุญแจอีกดอกที่อยู่ใต้กระถางต้นดอกคาเมเลียหน้าบ้านของดารินธิราออกมา แล้วหันซ้ายหันขวาดูท่าทีก่อนจะรีบไขเข้าไปในตัวบ้าน เขาก็ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างออกมาหลังจากที่สับคัทเอ
เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 51 แผนที่แสนทรมาน
มือที่จับปากกาสไตลัสอยู่นั้นค้างนิ่งกลางอากาศ ใบหน้าเงยขึ้นมองมายังต้นเสียงที่ขัดจังหวะศิลป์ของเธอ ดวงตากลมโตเหล่มองใบหน้าของฮัลค์อย่างคนมีคำถาม"คุณ?""พ่อสิ คุณอะไรเล่า?""อ่อ..ค่ะคุณพ่อ แล้วลมอะไรหอบคุณพ่อมาถึงที่นี่""ก็เธอเป็นลูกสะใภ้ตระกูลอาเวนชี่แล้วไม่ใช่รึไง""ค่ะ....แล้วมีธุระอะไรกับฉัน หรือว่ามาหาคุณแม็กคะ""ไอ้ลูกบ้านั่นฉันไปหามันเรียบร้อยแล้วล่ะ เพราะแบบนี้ไงถึงได้มาหาเธอ""เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ?"เบลค อาเวนชี่ ย่อตัวนั่งลงบนโซฟาตัวยาวอย่างเหนื่อยหน่ายใจต่างกับคนเดิมที่เคยเกรี้ยวกราดใส่เธอ"แม็กนัสได้รู้ความจริงเรื่องแม่ของเขา ความจริงที่ฉันปิดบังมาตลอดหลายสิบกว่าปีมานี้ ที่ว่า.....แม่ของเขาเป็นอาชญากรที่ถูกทางการจีนหมายหัว และฉันเองเป็นคนที่ถูกส่งมาให้จัดการเธอ แต่แล้วฉันก็ไม่อาจทำเรื่องแบบนั้นได้ เพราะ.....""คุณรักเธอ" ดารินธิราต่อประโยคที่ขาดช่วงไปอย่างนุ่มนวล "ใช่....ฉันรักแม่ของเขามาก จนยอมเป็นคนเลว แต่ฉันไม่อยากให้เจ้าแม็กคิดว่าฉันกับแม่ของเขาให้กำเนิดเขาเพราะเหตุผลอื่น ที่ฉันแต่งงานกับแม่ของเขาเพราะความรักจากใจจริง ไม่ใช่เพราะภารกิจลับจากองค์กรไหนทั้งนั้น ฉันแ
เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 50/2 ห่างไกล
เสียงของเธอถูกคงส่งไปไม่ถึงเขา เพราะโทรศัพท์ถูกตัดสายทิ้งซะก่อน และเขาก็ยังคงไม่รู้ว่าเธอโทรมา แล้วผู้หญิงที่อยู่ปลายสายนี้ล่ะ เธอเป็นใครกันแน่ ทำไมสามีของเธอถึงยอมให้หล่อนมาอยู่ด้วยจนมืดค่ำขนาดนี้ ใช่ว่าเธอจะเป็นคนขี้หึงหรอกนะ แต่นี่มันมากเกินไป อยู่ดีๆ นึกจะไปก็ไปไม่บอกไม่กล่าวเมียอย่างเธอเลยสักนิด ต้องให้คนอื่นมาบอก แถมโทรมาหาสักหน่อยก็ไม่มี เอาสิ! นังจิ้งจอกคนนั้นเป็นใครเธอไม่สนหรอก แต่หากคิดจะใช้โอกาสนี้รวบหัวรวบหางสามีของเธอ คงไม่ง่ายนักหรอก ดารินธิราเดินทางมาถึงสถาบันบีเดอะไลท์ตั้งแต่ยามเพิ่งจะเดินทามาถึง แม้สถาบันของเธอจะกลับมาอยู่ในสภาพใหม่ที่ดีและสวยงามกว่าเดิมหลายเท่าเพราะฝีมือของแม็กนัส แต่นั่นกลับไม่ไช่เหตุผลที่ทำให้เธอรีบร้อนมาทำงานเพื่อมาชื่นชมตึกใหม่ แต่เป็นเพราะบทสนทนาเมื่อคืนต่างหากที่ทำให้เธอใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว"อโลฮ่า! พี่เดมี่ วันนี้เราได้งานนออกาไนซ์จัดศิลปะการแสดงประจำปี, จัดนิทรรศการ ได้เป็นเจ้าภาพจัดงาน อ้อแถมมีงานเทียบเชิญขอให้พี่เดมี่ไปโชว์เต้นเปิดตัวให้กับองค์กรการกุศลด้วยนะคะ กุ๊กไก่ดีใจมากค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยว่าคุณโมนาจะมีอิทธิพลขนาดนี้""ที่ไหน เมื
เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 50/1 ห่างไกล
Count your age by friends, not years. Count your life by smiles, not tears.นับอายุของคุณด้วยจำนวนเพื่อน และนับชีวิตของคุณด้วยรอยยิ้มไม่ใช่หยดน้ำตา-John Lennon-ดวงตากลมโตฉายแววซุกซนไล่มองใบหน้าขาวเนียนดุจผิวทารกเพศชาย แม้ตอนนี้นาฬิกาบนผนังห้องจะบอกเวลาแค่ตีสามครึ่งเท่านั้น แต่แสงกระทบของพระจันทร์ที่ส่องสว่างเข้ามาในห้องนี้ กลับทำให้รู้สึกว่าเช้าวันใหม่ได้เดินทางมาถึงแล้วและเป็นวันแห่งการเริ่มต้นใหม่ของเธอกับเขา หลินเย่ซี สามีดีกรีมหาเศรษฐีที่จับผลัดจับพลูไปเป็นสายลับ ทำให้เธอต้องมาพัวพันกับเรื่องล่าอารยธรรมสุดขอบโลกกับเขาไปด้วยโดยไม่คาดคิด "เดมี่..........."เขาปรือตาขึ้นแล้วพลิกตัวตะแคงข้างสบตามาที่เจ้าของรอยยิ้มละมุนที่นั่งพับเพียบเรียบร้อยมองดูเขาอยู่อย่างเงียบๆ "ฉันปลุกคุณตื่นหรือเปล่าคะ?""เปล่าครับ แต่ตอนนี้.....ก็คล้ายว่าจะตาสว่างมากกกกก" เขาพูดจบก็เอาสองมือปิดตาตัวเอง หญิงสาวหลุบต่ำมองดูสภาพตัวเองที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวตัวบางของเขาในสภาพไร้บรา คงไม่ต้องเดาแล้วล่ะว่า เขาปิดตาทำไม โมนายัยเบ๊อะเอ้ย! เดี๋ยวเขาก็หาว่าเธอจงใจอ่อยตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางความอายแทบพลิกแผ่นดินทำให
เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 49 แมวตัวนี้โคตรดุ
เขาคิดว่าจะดึงแม่แมวน้อยเดมี่จอมยั่วเข้ามาบดจูบ แต่ทว่ากลับโดนอุ้งมือน้อยๆ ตะปปโน้มลำคอลงไปซะดื้อๆยามที่ริมฝีปากอวบอิ่มเคลือบลิปกลอสกลิ่นพีชอ่อนๆจรดกลีบปากของเขาเรียวปากหยักก็ตอบสนองอย่างรุนแรง บดคลึงเรียวปากนุ่มประดุจสูบพลังงานชีวิตทั้งหมดจากเรือนร่างงามนี้ มือหนาป่ายแปะลงบนสะโพกออกแรงยกขึ้นวางร่างบางลงบนโต๊ะที่วางตะกร้าผลไม้ปลอมที่ใช้ประดับตกแต่งห้อง จนแอปเปิ้ลผลปลอมกลิ้งตกลงพื้นระเกะระกะไปทั่วปลุกเรียกสติของดารินธิราที่อยู่ในวังวนแห่งความหวาบหวามนี้ให้ตื่นขึ้น ผลักเขาออกไปแรงๆ หายใจเข้าออกอย่างคนที่ขาดอากาศบริสุทธิ์"แอปเปิ้ล.....""ช่างแอปเปิ้ลเถอะครับ...."เขาบอกแล้วปล้นแกะกระดุมเสื้อตัวเองจนหมดเกลี้ยง แต่ได้นิ้วมือนุ่มของหญิงสาวช่วยแหวกสาบเสื้อสีขาวออกไม่นานชุดนอนซาตินสีดำตัวกะจ้อยร่อยก็ค่อย ๆ ถูกนิ้วเรียวยาวที่สักคำว่า 'เสี่ยว' เป็นภาษาจีนและมีความหมายชื่อเดียวกับเธอ นิ้วเรียวบรรจงเกี่ยวออกไปช้าๆ จนไม่เหลือสิ่งใดห้อหุ้มร่างแมวน้อยเดมี่ของเขาไว้อีกต่อไปฝ่ามือของหญิงสาวรีบตะปปกอดก่ายตนเองไว้เพร
เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 48 แต่งงานสายฟ้าแลบ
โรงพยาบาล"ฮัดชิ้ว!"เสียงจามของหญิงสาวทำให้ใบหน้าคมขาวตวัดมองด้วยความตกใจและดีใจในเวลาเดียวกัน"เดมี่.....นี่คุณฟื้นแล้ว"ชายหนุ่มพรวดพราดเข้ามาประคองดวงหน้าสดใสด้วยความดีใจ แล้วประทับริมฝีปากสีแดงฉ่ำลงบนหน้าผากมนด้วยความคิดถึงขนาดหนัก"สบายดีหรือเปล่าคะ"เสียงแหบแห้งเอ่ยถามขึ้น แล้วฉีกยิ้มสดใสให้เขาเหมือนอย่างทุกครั้ง"ผมจะสบายดีได้ยังไง หืม ก็คุณเอาแต่หลับ ผมเหงานะรู้ไหม""ฉันเป็นของเล่นของคุณหรือไงคะ""คุณเป็นทุกอย่างของผมเดมี่"เขาบอกแล้วดึงเธอขึ้นมากอดบรรจงหอมแก้มซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่รู้จักเบื่อณ รีสอร์ทหรูอันเงียบสงบในบิ๊กเซอร์ แคลิฟอร์เนีย บ้านพักที่ชายหนุ่มเลือกให้เธอมาพักฟื้นนั้นสวยราวกับภาพวาด เพราะตัวบ้านสไตล์โมเดริน์ที่ยื่นออกไปเห็นทิวทัศน์ของมหาสมุทรของแปซิฟิกแต่ตอนที่เธอเดินยืนอยู่บนลานชมวิวของรีสอร์ทสวยแห่งนี้ ก็สังเกตุเห็นผู้หญิงใส่หมวกสีเหลืองใบใหญ่กับคุณป้าคนหนึ่งที่ดูคล้ายกับยัยกุ๊กไก่และแม่ของเธอผลุบหายเข้าไปในบ้านพักอีกหลัง
เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 47 แสงสว่างที่มอดไหม้
"อยู่เฉยๆในนี้ จะได้ไม่ต้องตายอย่างทรมาน"หัวหน้าแม่บ้านตวาดเสียงดัง แล้วผลักตัวของเจ้าของสถาบันเข้าข้างในห้องอัดเสียง โดโรธีเดินไปเอาวัตถุไวไฟทั้งหลายในห้องทำความสะอาดออกมา รีบร้อนเปิดแกลลอนแล้วราดเทจนทั่วพื้น"กลิ่นน้ำมัน......ไม่นะคะ คุณอย่าทำแบบนี้เลยขอร้อง สถาบันแห่งนี้ฉันสร้างมากับมือ คุณอย่าทำลายมันทิ้งเลยนะคะ ฉันขอร้องล่ะ ได้โปรด"ดารินธิราตะโกนด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน และมองลอดออกมาจากช่องกระจกของห้องสตูดิโอด้วยใบขอความเมตตาป้าง! ป้าง!กระสุนสองนัดถูกยิงลงที่พื้นหน้าห้องสตูดิโอด้วยความรำคาญ หญิงสาวแน่นิ่งและเงียบไปอัตโนมัติกระทั่งไม้ขีดไฟถูกโยนลงบนคราบน้ำมันไหลเยิ้ม ไฟสีส้มก็ลุกโชนขึ้นในพริบตาเดียว หยาดน้ำตาของเธอมันก็พรั่งพรูออกมาราวกับเขื่อนแตกเรื่องแรกที่ทำให้เธอเสียใจคือเรื่องของแม็กนัส อาเวนชี่ ส่วนเรื่องที่สองก็คงเป็นสถาบันแห่งนี้ สถาบันที่ของเธอกำลังพังพินาศลงในค่ำคืนเดียวและวันนี้เธอคงจะตายอยู่ในกองเพลิงอย่างเดียวดาย แต่อย่างน้อยก็จะได้ตายไปพร้อมกับสิ่งที่เธอสร้างมากับมือคิดดูแล้วทำไมเธอต้องยอมแล
เกลียดที่สุด หยุดที่รัก บทที่ 46 ผู้ต้องสงสัย
ดารินธิราอยู่เป็นเพื่อนคนรักที่คฤหาสน์อาเวนชี่จนฟ้าเริ่มมืด ชายหนุ่มยังคงนั่งจิ้มโน้ตบุ็ตอยู่หลายชั่วโมงราวกับว่ากำลังแฮคหาข้อมูลลับบางอย่างครู่หนึ่งเธอเห็นเขาทำหน้าช็อคราวกับได้ข้อมูลที่ว่า แล้วลุกพรวดเดินไปเปิดขวดวิสกี้รินใส่แก้ว กระดกใส่คอพรวด ๆ อย่างเอาเป็นเอาตายแต่พอเห็นเขาเตรียมรินวิสกี้แก้วที่สามก็รู้สึกว่าคงต้องลุกไปห้าม ก่อนจะน็อคไม่ได้สติไปอีก"พอแล้วค่ะ"ดวงตาขุ่นเขียวแย่งแก้วมาจากมือของอีกฝ่าย"ผมจะกินอีก""ถ้าคุณจะกิน กินฉันแทนได้ไหมล่ะ"เขาตวัดสายตามองอย่างไม่อยากเชื่อที่แม่แมวน้อยจะเสนอด้วยประโยคซาบซ่านใจทว่าตอนนี้เขามึนจนแทบจะยืนไม่อยู่ จะให้ทำอะไร ๆ ที่ร้อนรุ่มเวลานี้กับเธอก็เกรงว่าจะไม่ถึงพริกถึงขิงนัก"ผมปวดหัวไปหมด""มา...ฉันจะพยุงคุณไปนอน"เรียวแขนบางพยุงร่างสูงโปร่งที่เดินตุปั๊ดตุเป๊ พอขายาวแตะขอบตียงได้ไม่ทันไร ใบหน้าแดงจัดก็ปักคว่ำกับหมอนใบโตทันที แล้วก็หลับไม่รู้เรื่อง"โถป๋าของมี่....คออ่อนซะจริงเชียว"รุ่งเช้าเจ้าของ
