Share
บทที่ 1203
Related chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1204
ตัวฟู่จาวหนิงไหลลงไปในน้ำเซียวหลันยวนตกตะลึง รีบเข้าไปอุ้มนางขึ้นมาพออุ้มขึ้นมา ก็เหมือนจะมีปฏิกิริยาอยู่บ้าง เหมือนเปลือกตาจะเผยอเล็กน้อย น่าจะเพราะพอเห็นเขาจึงปิดลงไปอีกนางยังขดตัวเข้ามาในอ้อมกอดเขา เสียงก็งึมงำเหมือนละเมอ"อายวน ข้าง่วง"ไม่เคยได้ยินฟู่จาวหนิงใช้น้ำเสียงเช่นนี้พูดกับเขามาก่อน ดูออดอ้อนเสียเหลือเกิน แค่สี่คำนี้ก็ทำเอากระดูกของเซียวหลันยวนอ่อนยวบไปแล้วเดิมทีเขาที่เลือดกำลังพล่านไปทั้งตัว ตอนนี้ใจก็อ่อนลงมาเสียอย่างนั้นนางคงเหนื่อยแล้วจริงๆแล้วเขายังคิดอย่างป่าเถื่อนอีกว่าตอนที่อาบน้ำด้วยกันจะมีเรื่องอะไรที่ทำให้ต้องตื่นเต้นเร้าใจอีก"เจ้านอนเถอะ" เสียงทุ้มต่ำของเขาปลอบมาคำหนึ่ง หลังจากนั้นก็ปลดเสื้อผ้าที่เปียกของนางออก หยิบชุดคลุมนอกสะอาดที่อยู่ข้างๆ มา จากนั้นก็อุ้มนางไปบนเตียงเขาไปหยิบชุดมาชุดหนึ่งจากตู้ที่กำแพง เปลี่ยนให้กับนางอย่างเบามือที่สุดฟู่จาวหนิงก็เหมือนรู้ว่าเป็นเขา จึงไม่ได้ขัดขืน แล้วยังให้ความร่วมมือด้วย เพียงแต่ง่วงหนักมาก กระทั่งหนังตายังหนักจนลืมไม่ขึ้นเซียวหลันยวนตั้งแต่เล็กจนโตเคยทำเรื่องอย่างการปรนนิบัติคนเช่นนี้เสียที่ไหน?แ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1205
เมื่อคืนนี้นางเหมือนจะหลับไปในบ่อน้ำพุร้อน!นางเดิมทีรู้สึกว่าสองวันนี้เหนื่อยจริงๆ คิดไม่ถึงว่าร่างกายจะเหนื่อยกว่าที่นางจินตนาการไว้เสียอีก ถึงกับแช่น้ำพุร้อนแล้วหลับไปเลยแบบนี้แล้วใครอุ้มนางมาบนเตียงล่ะ ใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นางล่ะ?"เซียวหลันยวน!"ฟู่จาวหนิงร้องขึ้นมาด้วยสัญชาติญาณเซียวหลันยวนผลักประตูเข้ามา"ตื่นแล้วหรือ?" เขายืนอยู่ครู่หนึ่ง ไม่ได้เข้ามาทันที เพราะอุณหภูมิด้านนอกลดต่ำลงมาแล้ว บนตัวเขามีความเย็นอยู่ "ตอนดีดีก็เรียกว่าอายวน ตอนนี้กลับมาเรียกชื่อสกุลแล้วหรือ?""เมื่อคืน..."เขาเห็นนางใช้สองมือจับเสื้อผ้า ดวงตาขรึมลงเล็กน้อยนี่หน้าแดงหน่อยๆ ด้วยหรือ? คิดอะไรอยู่ในหัวกัน?จู่ๆ เขาก็เกิดความอยากจะหยอกล้อนางขึ้นมา ถามว่า "เรื่องเมื่อคืนนี้เจ้าลืมหมดเลยหรือ?"พูดอะไรน่ะ!ฟู่จาวหนิงมองตาเขา เลิกผ้าห่มลงมาจากเตียง"หมายถึงเรื่องที่ท่านอุ้มข้ามาบนเตียงแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ข้าหรือ?""ยังมีค่ำคืนที่ยาวนานตอนหลังอีก ครั้งแรกของเจ้ากับข้า...""เฮอะ ข้าเป็นหมอนะ ท่านคิดว่าข้าโง่หรือ?"ฟู่จาวหนิงคิดไม่ถึงว่าเขาจะแหย่นางเช่นนี้ ยื่นนิ้วออกมาแทงหน้าอกเขา "หลังจาก
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1206
ฟู่จาวหนิงเปลี่ยนยาให้เซียวหลันยวนครั้งนี้พอเห็นแผลเป็นบนหน้าเขาอีกครั้ง ฟู่จาวหนิงก็หัวเราะมีเสียงขึ้นมาแล้ว"เซียวหลันยวน ประสิทธิภาพยานั่นดีเอามากๆ เลย! แผลเป็นเล็กลงมามากแล้ว!"พอได้ยินความตื่นเต้นในน้ำเสียงนาง อารมณ์ของเซียวหลันยวนก็เบิกบานขึ้นมาเขามองออกถึงประกายที่เจิดจ้าในดวงตานาง"ใบหน้าข้าจะดีขึ้นได้หรือ?""ข้าคิดว่าได้!""เจ้าดีใจขนาดนี้เชียว?""แน่นอนสิ" ฟู่จาวหนิงพยักหน้า ทายาให้เขาอย่างละเอียดพลางพูดขึ้นว่า "ถึงแม้ไม่ว่าหน้ของนานจะฟื้นฟูได้หรือไม่ก็ไม่ส่งผลกระทบอะไรกับข้า แต่มันส่งผลกับท่านี่ ท่านเองก็ไม่ลองคิดถึงท่าทีก่อนหน้านี้ของท่านดูล่ะ"เซียวหลันยวนในตอนนั้นก็สุนัขเสียเหลือเกิน นางแค่คิดก็โมโหแล้วโชคดีที่เขาคิดออก ไม่เช่นนั้นถ้าเขายังทำตัวน่ารำคาญต่อไป พวกเขาคงได้แยกทางกันแน่นอนนางไม่รังเกียจใบหน้าเขา แต่ว่ารังเกียจท่าทีพังทลายของเขา ที่เอาแต่คิดจะผลักไสนางจะผลักไสก็ไม่ให้มันเด็ดขาด มาอิดๆ ออดๆ ทำเอาคนอึดอัดสายตาเซียวหลันยวนตกอยู่บนหน้านางตลอด "หลังจากนี้จะไม่มีอีกแล้ว"ไม่ว่าเขาจะเปลี่ยนเป็นเช่นไร เขาก็จะไม่ให้นางห่างกายอีก นางเป็นของเขา เขาไม่อ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1207
เหอเซ๊่ยนอันตอนนี้จึงค่อยๆ ปล่อยมือเขายืนนิ่ง ไม่ล้มลงแล้วเหอเซี่ยนอันเงยหน้ามองฟู่จาวหนิง"ข้า ข้ายืนได้แล้ว?"ฟู่จาวหนิงพยักหน้า "ใช่แล้ว""ท่านพ่อ! ท่านแม่! พี่หญิงรอง!" เหอเซี่ยนอันตื่นเต้นดีใจร้องเรียกขึ้นมา "พวกท่านเห็นไหม? ข้ายืนได้แล้ว!""โฮ!"องค์หญิงใหญ่ร้องไห้ออกมาทันทีผิงเหอกงเองก็ตาชื้น ออกแรงพยักหน้า"่น้องชาย ขาของเจ้าดีแล้วจริงๆ!" คุณหนูรองเหอเองก็ตื่นเต้นยินดี กระโดดเหยงขึ้นมา"ลองเดินดูสักสองสามก้าว"ฟู่จาวหนิงบอกกับเหอเซี่ยนอันเหอเซี่ยนอันก็ค่อยๆ ขยับเดินอย่างระมัดระวังนอกจากจะมีอาการชาหน่อยๆ ก็ไม่มีปัญหาอะไรอีก เขาเดินได้อีกครั้งแล้ว!"เจ้าไม่ได้เดินมานานมาก ต้องปรับตัวอีกหลายวัน ช่วงนี้ทุกวันก็ลุกออกมาเดินช้าๆด้วยล่ะ ค่อยๆ เพิ่มจำนวนก้าว พอปรับตัวได้ค่อยเพิ่มความเร็ว ไปทีละขั้นๆ""ขอรับ ข้าจะฟังท่าน!"เหอเซี่ยนอันทั้งร้องไห้ทั้งร้องตะโกน ขาของเขาไม่พิการแล้ว มันกลับมาดีแล้ว!รองผู้บัญชาการหลินกับนายท่านหลิวพอได้ยินข่าว ก็มาดูเหอเซี่ยนอันที่จวนผิงเหอกงด้วยเช่นกันพอเห็นว่าเขาเดินได้แล้วจริง พวกเขาก็ส่งของขวัญชิ้นใหญ่มาให้"พวกเขาต้องของคุณผิง
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1208
"ผิงเหอกงรู้ว่าไหมว่าหมอเทวดาฟู่อยู่กับใคร?""คุณชายสวมหน้ากากนั่นน่ะหรือ?"หลายวันนี้ เซียวหลันยวนจะมารับฟู่จาวหนิงอยู่ทุกวัน แต่ทุกวันก็สวมหน้ากาก เขาจึงไม่เคยเห็นใบหน้าจริงๆ ของอีกฝ่ายมาก่อนเลย แต่ก็รู้ว่าวรยุทธของเขาลึกล้ำมาก ยิ่งไปกว่านั้นยังคอยปกป้องฟู่จาวหนิงด้วยพวกกเขาล้วนจูงมือกันตลอด นั่นแสดงว่าเป็นสามีของฟู่จาวหนิง"ไม่ได้หมายถึงเขา""แล้วหมายถึงใครล่ะ? พ่อครัวเลื่องชื่อตู้หรือ? นางเป็นหลานของผู้อาวุโสตู้ เรื่องนี้ข้ารู้""ไม่ใช่ผู้อาวุโสตู้ด้วย""แล้วท่านพูดถึงใครกันล่ะนั่น? พูดมาตรงๆ เลย! อย่าวกไปวนมา" ผิงเหอกงเหลืออดหน่อยๆ"เสิ่นเสวียน!"รองผู้บัญชาการหลินพูดออกมาตรงๆ"เสิ่นเสวียน นางเรียกว่าท่านลุง! แม้จะไม่รู้ว่าเป็นลุงหลานแท้ๆ หรือเปล่า แต่ถึงอย่างไรก็มีความสัมพันธ์ระดับนี้อยู่ แล้วข้าก็ได้ยินข่าวเมืองหมานทางนั้นด้วย เมืองหมานทางนั้นมีเหมืองแร่หิน ช่วงนี้ได้ยินว่าส่งหินชุดหนึ่งออกไป เป็นภารกิจที่หนักหนามาก"ผิงเหอกงขมวดคิ้วรองผู้บัญชาการหลินพูดต่อ "ดังนั้น ทางนั้นก็จะส่งนักโทษไปยังเหมืองแร่หิน ให้พวกเขาขนย้ายก้อนหินแร่ ท่านก็รู้อยู่ ว่างานหนักขนาดนั้น ถ้า
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1209
"ไม่มี ไม่มีแล้วจริงๆ"นายท่านหลิวรีบโบกไม้โบกมือ "ข้าเองก็กลัวไหม? ดังนั้นทุกคนในบ้านจึงตรวจสอบกันอย่างละเอียด มีแค่คนนั้นล่ะที่มีปัญหา""เขาเป็นใครท่านตรวจสอบดีแล้วหรือยัง? เป้าหมายที่แฝงมาอยู่ในบ้านของท่านตรวจสอบแล้วหรือยัง?" ผิงเหอกงถามขึ้นอีก"ยังตรวจสอบไม่ได้ กำลังตรวจสอบต่ออยู่...""ท่านต้องระวังหน่อยนะ"ผิงเหอกงแม้จะพูดเช่นนี้ แต่หลังจากวันนั้น เขาก็ตรวจสอบเข้มในบ้าน ตรวจกันจนแทบจะคว่ำบ้านเลยทีเดียวรองผู้บัญชาการหลินเองก็ด้วย ทุกคนกลัวกันหมดใครเองก็ไม่รู้ว่าสายลับทำไมจึงแฝงเข้ามาในบ้านตระกูลหลิว คิดจะทำอะไร ใครจะรู้ว่ายังมีคนจะแฝงเข้ามาในบ้านพวกเขาอีกไหม เฝ้ารอพริบตาที่จะพุ่งออกมาแล้วเอามีดแทงหลัง"ตอนนี้กลับมาเรื่องของบ้านตระกูลเสิ่นก่อน ท่าทีของฝ่าบาทคือคิดจะทรมารเสิ่นฉยง เรื่องนี้จะต้องไปอยู่กับลูกเขยคนโตของท่านแน่" รองผู้บัญชาการหลินมองผิงเหอกง "แต่ว่าตอนนี้หมอเทวดาฟู่กับมีความสัมพันธ์กับบ้านตระกูลเสิ่น ผิงเหอกง ท่านลองดูแล้วกันว่าจะทำอย่างไร"เรื่องนี้ พวกเขาเองก็อยากจะช่วยหมอเทวดาฟู่อยู่นายท่านหลินพยักหน้า "ถูกต้อง พวกเรายังไม่รู้เลยว่าจะตอบแทนบุญคุณหมอเทวดาฟ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1210
เสิ่นเสวียนกับเซียวหลันยวนกำลังลงหมากกันฟู่จาวหนิงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เวลานี้แล้ว พวกเขาสองคนยังมีเวลาว่างมานั่งเล่นหมากรุกอีกหรือ?"ท่านลุง ข้าคิดว่าพวกท่านจะยุ่งกันแทบจะไม่มีเวลากินข้าวเสียอีก" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น"ไม่ขนาดนั้น" เสิ่นเสวียนยิ้มๆ"สองวันก่อนงานอวยพรใหญ่ขององค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น ท่านปฏิเสธจักรพรรดิต้าชื่อไปเช่นนั้น ท่านไม่มีแผนรับมือภายหลังเลยหรือ?"ฟู่จาวหนิงเองก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเดิมทีงานอวยพรใหญ่เองนางก็อยากจะไปดู แต่มีคนไข้หนักอย่างหลินต๋ากับหลิวเกาไหลสองคนติดตัวอยู่ แล้วยังมีเหอเซี่ยนอันอีก นางไปไหนไม่ได้จริงๆ"กำลังรอแผนรับมือภายหลังของเขาอยู่น่ะ ก่อนหน้านั้นก็เหมือนจะพอมีเวลาให้หย่อนใจได้บ้าง" เสิ่นเสวียนตอนนี้ยังมีอารมณ์มาล้อเล่นอยู่ "ถึงอย่างไรฝ่าบาทเองก็ต้องคิดให้ดี ว่าควรจะใช้วิธีการไหนกับตระกูลเสิ่นของพวกเรา"เซียวหลันยวนลุกขึ้นไปหยิบผ้าเปียกจากถังน้ำข้างๆ มาบิด แล้วเช็ดมือให้ฟู่จาวหนิงอย่างละเอียดละออหลายวันนี้หลังจากนางกลับมา เขาก็จะทำงานละเอียดเช่นนี้ให้เช็ดมือให้นาง เทน้ำให้นางฟู่จาวหนิงตอนแรกก็ไม่ค่อยชิน แต่ไม่กี่วันนางก็ชินเสียแล้ว ควา
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1211
ฟู่จาวหนิงคิดๆ "เข้านั้นข้าก็ต้องทำยาล้างปอดกับบรรเทาอาการเจ็บคอให้เขาหน่อย วัตถุดิบยาที่อาจารย์ให้มาก็ได้ใช้พอดีเลย""เจ้าไปสกัดยาเถอะ ข้าจะไปหยิบของว่างมาให้เจ้า""ดีเลย"เซียวหลันยวนเดินออกไป หลานหรงก็แวบตัวออกไปเช่นกัน"ท่านอ๋อ ท่านหูมาขอพบ""เขายังไม่ออกจากเมืองหลวงอีกหรือ?""ยังขอรับ""เขาอยู่ที่ไหน?""อยู่ที่หออันดับหนึ่ง" หลานหรงคิดๆ แล้วพูดว่า "ท่านหูเหมือนจะไปพบกับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นมาแล้ว นอกจากนั้นยังหาตัวคนหนึ่งพบ และคนคนนั้นเป็นไปได้มากว่าอาจจะเป็นรุ่นหลังของนางกำนัลแคว้นตงฉิง"รุ่นหลังของนางกำนัลแคว้นตงฉิง?เซียวหลันยวนตกตะลึงไป"ให้เขาเปลี่ยนสถานที่"เปลี่ยนสถานที่?"ไม่ไปที่หออันดับหนึ่ง"เจ้าของหออันดับหนึ่งในเมื่อไม่จริงใจแล้ว เขาเองก็จะไม่ไปอีก"ขอรับ"เซียวหลันยวนหยิบของว่างเข้ามา ฟู่จาวหนิงยังกำลังสกัดยาอยู่เขาหยิบชิ้นหนึ่งส่งไปมุมปากนาง "อ้าปากสิ"ฟู่จาวหนิงพอได้ยินคำสั่งก็ทำตาม อ้าปากขึ้นมากัดคำหนึ่ง "ขนมถั่วแดงหรือ? หวานจัง""ใส่น้ำตาลดอกกุ้ยลงไปด้วย พ่อครัวของสวนคะนึงนี้ไม่เลวเลย"ฟู่จาวหนิงพยักหน้า การเคลื่อนไหวที่มือยังไม่หยุด นางกำลังฝา
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1228
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1227
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1226
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1225
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1224
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1223
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1222
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1221
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1220
