Share
บทที่ 1193
Related chapters
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1194
เสียงดัง "ปึง"ฟู่จาวหนิงไม่ใช่ว่าไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวด้านนอกแต่เมื่อครู่นางกำลังเย็บแผลให้หลินต๋า จะหยุดกลางคันไม่ได้ตอนนี้ในที่สุดก็ทำขั้นตอนสุดท้ายเสร็จ นางจึงส่งหลินต๋าออกมาจากในมิติ วางไว้บนเตียงบนหลังคามีกระเบื้องหล่นลงมา แตกบนพื้น กระจัดกระจาย"สืออีสือซาน!"ฟู่จาวหนิงกำมีดผ่าตัดไว้ในมือ ยืนอยู่ข้างเตียงคอยคุ้มกันนางใช้เวลาไปหลายชั่วโมงกว่าจะช่วยชีวิตหลินต๋ากลับมาได้ ตอนนี้ไม่มีทางให้คนอื่นเข้ามากวนเด็ดขาด"คุณหนู ไม่เป็นไร ท่านไม่ต้องออกมา"สืออีกับสือซานกุมกระบี่คุ้มครองอยู่ที่ประตู คอยจับตาการเคลื่อนไหวด้านบนไว้เสียงเคร้งคร้างปะทะกัน รวดเร็วราวห่าฝนแต่ว่าเสียงปึงเมื่อครู่ดังอยู่ด้านนอกเรือนคนคุ้มครองเรือนจวนหลิววิ่งเข้ามาแล้ว แต่พอเห็นการต่อสู้บนหลังคา แสงกระบี่เงาตกค้าง รวดเร็วจนพวกเขามองไม่ชัด"นี่ นี่มันยอดฝีมือจากที่ไหนกัน?""ไม่ใช่คนที่พวกเราจะรับมือไหวเลย!"คนคุ้มครองเรือนหน้าเปลี่ยนสีกันแล้วพวกเขาเป็นกังฟูอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช่ยอดฝีมือบู๊ลิ้ม วิทยายุทธ์เช่นนี้สูงส่งกว่าพวกเขาอย่างชัดเจน ไม่รู้ว่ามีมือสังหารอยู่มากเท่าไร พวกเขาเข้าไปคงได้ตายเปล่า
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1195
เสียงกรีดร้องดังขึ้น หมอกเลือดสาดกระเซ็นประตูใหญ่เปิดออก ฮูหยินหลินด้านนอกมองเห็นฉากนี้พอดี"ต๋าเอ๋อร์!"นางร้องเสียงแหลม ตกใจเลือดแทบไหลย้อนกลับ นี่มีคนลอบเข้ามาเลยหรือแต่ว่า ตอนที่นางกรีดร้องก็เห็นมีดผ่าตัดของฟู่จาวหนิงปาดเข้าไปที่คอหอยของคนคุ้มครองเรือนคนนั้นพอดีพอเห็นเลือดสาดอยู่บนเตียง แดงฉานจนแทบจะแผดเผาดวงตาอย่างไรอย่างนั้น"หมอ หมอเทวดาฟู่..."นายท่านหลิวเองก็เห็นฉากนี้เขาคิดไม่ถึงว่าฟู่จาวหนิงจะสังหารคน!คนคุ้มครองเรือนคนนั้นถลึงตาโต สองมือกุมคอหอยของตนเอง แต่ว่าก็หยุดเลือดที่สาดกระเซ็นนั่นออกมาไม่ได้เขาล้มลงไปโดยตายังไม่หลับแฝงตัวอยุ่ในจวนหลิวครึ่งปี ก่าจะมีภารกิจที่ได้ใช้ตัวเขา พอลงมือครั้งแรกก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิตเสียแล้ว!ยิ่งไปกว่านั้นยังตายด้วยน้ำมือของหญิงสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่งเช่นนี้อีก!"พระชายา!" สืออีกพุ่งเข้ามา เท้าข้างหนึ่งก็ถีบคนปลิวออกไปแม้ว่าเขาจะตายไปแล้ว แต่ก็จะให้มาโดนตัวพระชายาไม่ได้แม้แต่น้อย"ไม่เป็นไร คุ้มกันต่อไป"ฟู่จาวหนิงกำมีดผ่าตัดไว้ สีหน้าไม่เปลี่ยนตอนนี้เอง เซียวหลันยวนบนหลังคาก็ฟาดฝ่ามือไปที่หัวใจคนชุดดำนั่น เสียงดังตูม สะเ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1196
คุณชายที่ประกบติดตัวคุ้มครององค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นฟู่จาวหนิงมองเซียวหลันยวน สายตาเหยียดๆเซียวหลันยวนถ้าไม่ใช่เพราะใส่หน้ากากอยู่ จะต้องเคืองใส่ผิงเหอกงแน่"ก็แค่เข้าช่วยเหลือเพราะไม่ยุติธรรมแค่นั้น มาพูดอะไรประกบติดตัวคุ้มครอง? ผิงเหอกงแก่แล้วตาอาจจะฝ้าฟาง ต้องระวังคำพูดหน่อยนะ"เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้นอย่างไม่ไว้หน้า ทำให้ผิงเหอกงหน้าดำไปแล้ว"ท่านนี่ ไร้มารยาทเสียจริง!"เขาสะบัดชายเสื้อ เดิมทียังคิดจะขอบคุณอีกฝ่ายดีดีอยู่ แต่ตอนนี้ไม่พูดแล้ว เฮอะ น่าโมโหเซียวหลันยวนเองก็ไม่ได้ใส่ใจคำขอโทษเขาเขามองฟู่จาวหนิง เอ่ยขึ้นอย่างตั้งใจ "ตอนนั้นเจ้าเองก็อยู่ด้วย ข้าไม่ได้เข้าใกล้คนอื่นเสียหน่อย""ตอนนั้นข้าก็สนแต่ช่วยคนเลยไม่ได้มอง" ฟู่จาวหนิงจงใจเอ่ยขึ้นเซียวหลันยวนนิ่งงันไปครู่หนึ่ง "ถึงอย่างไรข้าก็ไม่ได้ทำผิด""พรวด"ฟู่จาวหนิงหัวเราะร่าออกมาอย่างทนไม่ไหวทางนั้น นายท่านหลิวเข้าห้องไปดูลูกชายตนเอง พอพบว่าในห้องยังไม่เป็นไร คนรับใช้ยังคองคุ้มกันอยู่ เขาก็ผ่อนลมโล่งจากนั้นรีบวิ่งออกมาหาฟู่จาวหนิง พอมาถึงก็เห็นฟู่จาวหนิงหัวเราะจนไหล่สั่น เขาเองก็งงงันไปหน่อยๆ"หมอเทวดาฟู่ มีอะไรทำไ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1
ณ เมืองหลวง แคว้นเจาบนถนนที่คึกคักหญิงสาวที่สวมชุดงดงามนางหนึ่งกำลังนำทหารหลายคนของนางไปดักขบวนแห่เจ้าสาวขบวนหนึ่งอย่างดุดัน“หลีกไป นี่คือคุณหนูใหญ่จากตระกูลของหมอเทวดาหลี่ หากว่าพวกเจ้าทำให้คุณหนูไม่พอใจระวังจะเดือดร้อน!” ผู้คนที่กำลังเดินอยู่บนถนนต่างพากันรีบหลีกทางให้ในทันที ด้วยกลัวว่าจะถูกลูกหลง เหล่าชาวเมืองมองไปที่ขบวนแห่เจ้าสาวที่ถูกตกแต่งด้วยความรู้สึกเห็นใจ “นี่เจ้าสาวจากตระกูลไหนกันเนี่ย? ไปทำอะไรให้คุณหนูใหญ่ตระกูลหลี่ขัดใจกัน?”“เจ้าไม่รู้หรือ? วันนี้เป็นวันแต่งงานของรัชทายาทเซียวกับคุณหนูตระกูลฟู่ คนที่นั่งอยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวนั่นก็ต้องเป็นคุณหนูฟู่นั่นแหละ”โครม เกี้ยวเจ้าสาวถูกทหารของตระกูลหลี่ใช้กำลังบังคับให้หยุดลง หลังจากที่เกี้ยวเจ้าสาวเกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรง ก็ได้ยินเสียงตุ๊บดังออกมา คล้ายจะเป็นเสียงของศีรษะที่กระแทกอะไรสักอย่าง“ไปเอาตัวฟู่จาวหนิงมา! แล้วก็ไปถอดชุดเจ้าสาวของนางทิ้งซะ!”คุณหนูใหญ่ตระกูลหลี่ชี้นิ้วไปยังเกี้ยวเจ้าสาวก่อนจะสั่งออกมาอย่างวางอำนาจ ทันใดนั้นทหารรับใช้ก็วิ่งไปแล้วยื่นมือไปเปิดม่านบังเกี้ยวเจ้าสาวทันทียายเฒ่าผู้ดูแลพิธีที่ยืนอยู่ด้านข้
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2
สมองจาวหนิงผุดภาพร่างกายที่อ่อนแอของผู้เฒ่าฟู่ขึ้นมาฟู่จาวหนิงกับรัชทายาทเซียวเดิมทีมีการหมั้นหมายอยู่ สุขภาพผู้เฒ่าฟู่เองก็ย่ำแย่ลงทุกวัน ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือสามารถเห็นหลานสาวแต่งเข้าจวนตระกูลเซียวได้อย่างราบรื่น ได้มีที่พึ่งพิงในภายภาคหน้า แต่ตระกูลเซียวก็ไม่ยอมเอ่ยเรื่องงานมงคลเสียทีช่วงนี้อาการป่วยของผุ้เฒ่าฟู่ก็ทรุดลงอย่างรวดเร็ว เขาเป็นลมหมดสติอยู่บ่อยครั้ง พอตื่นขึ้นมาก็จะคว้ามือของนางและกังวลเรื่องงานแต่ง ฟู่จาวหนิงก็ร้อนรน ดังนั้นแต่ละวันจึงเอาแต่เซ้าซี้รัชทายาทเซียว หลังถูกปฏิเสธมาหลายครั้ง นางจึงหยิบยกเอาคุณงามความดีที่บิดามารดาของนางเคยช่วยชีวิตองค์รัชทายาทไว้ออกมาให้องค์จักรพรรดิประทานจัดงานแต่งงานให้รัชทายาทเซียวก็ถูกบีบจนต้องจำใจยอมรับการแต่งงานกับฟู่จาวหนิงเซียวเหยียนจิ่งเองก็เป็นบุรุษรูปงามอันดับต้นๆ ในเมืองหลวงจริงๆ คิ้วกระบี่ดวงตาดอกท้อ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากเชิด รูปหน้ายอดเยี่ยม ร่างสูงโปร่ง เสื้อคลุมสักหลาดพอดีตัวดูสูงส่ง ขับเน้นร่างของเขาออกมาจนตัวดูเป็นคนแต่นิสัยเป็นสุนัขเสียอย่างนั้นไม่แปลกที่หลี่จื่อเหยาหลงใหลเขามาตลอดพอคิดถึงสถาน
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 3
เสียงโครมดังขึ้น เซียวเหยียนจิ่งรู้สึกว่าเลือดถูกต้มจนเดือดปุดขึ้นมาถึงกระหม่อม"ฟู่!จาว!หนิง!"เขากัดฟันเอ่ยชื่อฟู่จาวหนิงออกมาทีละคำๆนางกล้าดีอย่างไร จึงกล้ามาหยามหมิ่นเขาเช่นนี้?ชาวบ้านรอบๆ ก็ล้วนตาโตพูดไม่ออกกันหมด จากนั้นจึงมองพวกเขาทั้งสองและพยักหน้าเห็นด้วยแบบไม่รู้ตัว พวกเขารู้สึกว่าสิ่งที่คุณหนูฟู่พูดออกมานั้นถูกต้องเซียวเหยียนจิ่งจ้องนางอย่างเกลียดชัง "ฟู่จาวหนิง เจ้าอย่ามาเสียใจภายหลังแล้วกัน! ข้าตอนนี้จะคอยดู ว่าเจ้าจะไสหัวกลับไปอย่างไร! เจ้าอย่าลืมว่าปู่ของเจ้า ตอนนี้เขาก็เหมือนจะเหลือแค่ลมหายใจเฮือกสุดท้ายแล้วสินะ เจ้าเชื่อไหมว่าพอเจ้าเหยียบเข้าประตูจวนไปและเขารู้ว่าเจ้าถูกถอนหมั้น เขาคงขาดใจตายทันทีแน่?"ฟู่จาวหนิงจ้องเขาตาลุกโชนเซียวเหยียนจิ่งเจ้าผู้ชายขยะ ป่านนี้แล้วยังจะมาคุกคามนางอีก!แต่ฟู่จาวหนิงก็รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นไม่ผิดเลย ผู้เฒ่าฟู่เวลานี้คงทนรับเรื่องแรงๆ ไม่ไหวเซียวเหยียนจิ่งพอเห็นนางไม่โต้กลับ ก็หัวเราะเสียงเย็นขึ้นมา "แล้วก็ที่เจ้าหยามหมิ่นรัชทายาทอย่างข้าวันนี้ ข้าจดจำไว้หมดแล้ว เจ้าอย่าได้หวังว่าจะหาสามีได้อีก"เขาจะคอยดูว่าตระกูลไหนจะก
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 4
"จวนอ๋องเซียว?"ชายหนุ่มในรถม้าพอลิ้มรสสามคำนี้ น้ำเสียงก็เปลี่ยนทันควัน "ไสหัวไปไกลๆ"เซียวเหยียนจิ่งตะลึงงันด้วยโทสะ รู้ถึงตัวตนฐานะเขาแล้ว แต่กลับยังไล่ให้เขาไสหัวไป?"ไม่ได้ยินที่ท่านอ๋องพูดหรือ?" ทหารตบลงที่หัวม้า ม้างามก็ยกเท้าหน้าขึ้นทันที ถีบพัดเซียวเหยียนจิ่งออกไปอย่างแรง"อ๊า!"เซียวเหยียนจิ่งถูกม้าถีบจนปลิว ตกกระแทกลงไปที่หน้าหลี่จื่อเหยาพอดี นางรีบร้อนเข้าไปประคองตัวเขา "พี่เซียว!"นางกระโจนตัวขึ้น ถลึงตาไปทางรถม้าด้วยความโกรธ "อ๋องเจวี้ยนอะไรกัน! คุณหนูอย่างข้าไม่เห็นจะเคยได้ยิน ขนาดพี่ชายองค์รัชทายาทก็ยังรักข้ายอมให้ข้ามาตลอด แล้วเจ้าสูงส่งกว่าท่านพี่องค์รัชทายาทหรือ? ข้าจะบอกเจ้านะ บิดาข้าคือหมอเทวดาหลี่!"ทหารที่เดิมทีชักกระบี่ออกมาแล้วพอได้ยินคำว่าหมอเทวดาหลี่ ท่าทางก็หยุดลงทันที เขาหันหน้าไปมองฟู่จาวหนิง ลังเลขึ้นมา"อ๋องเจวี้ยนจะเสียเวลาอีกไม่ได้ โทษของเจ้าคนโง่ที่ไม่เคารพต่อท่านอ๋อง ข้าจะสั่งสอนนางแทนท่านอ๋องเอง"ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้นเสียงขรึม กระชากกระบี่ของทหารออกมา สาวเท้าขึ้นหน้าไปทางหลี่จื่อเหยา ชูกระบี่ แสงเย็นวาบ เสียงแควกดังขึ้น หลี่จื่อเหยารู้สึกหน้าอ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 5
แม่เฒ่าประคองมือของนาง ตื่นเต้นจนเสียงสั่นพร่าไปหมด"พระชายา ท่านเดินดีดีหน่อยสิ ไอ๊หยาท่านดูสิ พรมแดงก็ปูมาอยู่หน้าเกี้ยวเจ้าสาวแล้ว ที่ประตูยังมีขบวนสาวรับใช้อยู่อีก แต่งกันด้วยเสื้อผ้าใหม่เอี่ยม นั่นสิเรียกว่าความสุข!""แต่คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าเวลาเพียงแค่นี้ จวนอ๋องเจวี้ยนก็จัดการไว้หมดแล้ว"ฟู่จาวหนิงถูกประคองเข้าประตู และได้ยินเสียงตื่นเต้นของแม่เฒ่าพูดกับนางมาตลอดทาง ในใจก็ประหลาดใจอย่างมากเช่นกันหลังจากที่อ๋องเจวี้ยนรับปากจะแต่งงานบนถนน ระหว่างทางพวกเขาคงจะสั่งคนให้รีบกลับไปถ่ายทอดคำสั่งที่จวนอ๋องอย่างแน่นอน จากนั้นจึงจัดการตระเตรียมขึ้นมาให้ตายเถอะ นางประเมินอ๋องเจวี้ยนคนนี้ต่ำไปใช่ไหมนะกอดความสงสัยนี้ ฟู่จาวหนิงถูกประคองมาถึงโถงรับแขกกลางสวนดอกไม้แห่งหนึ่ง จากนั้นมีสาวใช้สองคนเดินเข้ามารับช่วงต่อจากยายเฒ่าผู้ดูแลพิธีการ"ข้าน้อยเฝิ่นซิงคารวะพระชายา""ข้าน้อยหงจั๋วคารวะพระชายา"เสียงหญิงสาวทั้งสองใสกังวาน หลังจากคารวะต่อฟู่จาวหนิงแล้วจึงอธิบายสถานการณ์กับนาง"พระชายา เวลานี้โถงพิธีการกับห้องหอกำลังจัดเตรียม ท่านอ๋องต้องไปเปลี่ยนชุดมงคล ข่าวการแต่งงานต้องเข้าวังเพื
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1196
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1195
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1194
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1193
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1192
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1191
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1190
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1189
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 1188
