หมาป่าหลอกกินกวางน้อย

ดวงตากลมโตที่กำลังปิดปรือด้วยความเสียวซ่านถึงกับต้องลืมตาขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่บุรินทร์พูด นี่มันเรื่องจริงใช่มั้ยที่เขาบอกว่าให้เธอลองทำมันกับเขาได้ สายตาเว้าวอนเชิญชวนจ้องกลับไปที่เขาอย่างพินิจพิเคราะห์ ราวกับอยากจะหาคำตอบ

"พี่บาสพูดจริงๆหรอคะว่าให้เค้กลองทำกับพี่ได้"

"หรือว่าเค้กไม่อยาก"

'อยากสิคะพี่บาส เค้กอยากโดนพี่เอาจะแย่'

"พี่บาสไม่รังเกียจเค้กหรอคะ"

"ทั้งดูดทั้งเลียมาขนาดนั้น เค้กคิดว่าพี่รังเกียจเค้กหรือเปล่าล่ะ" หัวใจดวงน้อยๆค่อยๆชุ่มฉ่ำขึ้นมายามได้ฟังสิ่งที่เขาพูด

"อยากลองค่ะ เค้กอยากลองทำกับพี่"

ว่าเเล้วบุรินทร์ก็ยืนขึ้นเต็มความสูงก่อนจะไล่ปลดกระดุมเชิ้ตออกทีละเม็ด จากนั้นกางเกงสแล็คสีครีมก็ถูกถอดออกตามมา จังหวะที่เขาดึงกางเกงลง คริมาก็ถึงกับอายหน้าแดงเมื่อเจ้าความแข็งแกร่งนั้นผงาดเด้งตั้งขึ้นจนชี้หน้าเธอ

เมื่อเห็นคริมาจ้องมองแก่นกายของเขาด้วยความตื่นเต้น บุรินทร์จึงทาบทับตัวตนของเขาลงมาหาร่างเย้ายวน ริมฝีปากฉกวูบลงไปบดขยี้กับเธอจนคริมาร้องครางอยู่ในลำคอ

ในขณะที่ปากยังคงจูบไซ้ไปเรื่อยๆตั้งแต่ริมฝีปากหวาน จนไล่ลงมาจนถึงสองเต้าอวบเด้ง บุรินทร์ทั้งบีบเค้นและดูดมันด้วย