เดินหน้าอ่อย

หลังจากที่กลับออกมาจากห้องนั่นคริมาก็ไม่เป็นอันทำงานมทำงานอีกเลย หัวก็มัวแต่จะคอยวกกลับไปคิดว่าเขาจะคิดยังไงรู้สึกยังไงกับสิ่งที่เขาได้ยินเธอทำไปเมื่อคืนคริมาอยากจะร้องไห้ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เธอจะไม่มีทางพลาดแบบนี้เด็ดขาด

ในระหว่างวันวันนี้บุรินทร์มีประชุมกับผู้ถือหุ้นใหญ่ในโรงพยาบาล เกือบทั้งวันเธอไม่ได้เจอหน้าเขาเลย ค่อยยังชั่วหน่อยที่ไม่ต้องคอยมานั่งหลบตาเขาด้วยความละอายใจ

'เค้ก พักแล้วไปหาอะไรกินเป็นเพื่อนหน่อยสิ ฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษา'

ข้อความของบุรารีจากแอพพลิเคชั่นแอพหนึ่งเด้งขึ้นมาปรากฎที่หน้าจอ คริมาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูและพิมพ์ตอบตกลงกลับไป จากนั้นก็จัดการปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ เก็บแฟ้มเอกสารและรีบลงไปเจอเพื่อนสาวทันที ดีเหมือนกัน เธอกำลังมีเรื่องไม่ค่อยสบายใจอยู่แบบนี้ ถ้าได้คุยกับบุรารีเสียหน่อย ไม่แน่มันอาจจะรู้สึกดีขึ้น

พอลงไปถึงร้านคาเฟ่เบเกอรี่ตามที่ได้นัดไว้ ก็เห็นบุรารีนั่งทำหน้าบูดเป็นตูดลิงรออยู่ สงสัยคงจะไม่ใช่แค่เธอที่มีเรื่องไม่สบายใจคนเดียว

"เป็นอะไรมา หน้ายุ่งเชียว"

"เบื่อ เซ็ง ที่มีพี่ชายหล่อขนาดนี้"

"ทำไมหรอ"

"ก็ตอนที่เข้าประชุมผู้ถือหุ้นและผู้บริหารเมื่อเช้า