โจรปล้น

ในค่ำคืนที่ดึกสงัด ขบวนของคุณหนูแสนดี ทำที่พักชั่วคราวอยู่ริมแม่น้ำเพื่อพักผ่อน ที่พักของคุณแสนดีถูกแยกออกจากบ่าวไพร่ โดยให้พักอยู่กับกะหล่ำสาวใช้ประจำตัว  ในระหว่างที่คุณหนูแสนดีและกะหล่ำหลับสนิทอยู่นั้น เสือเข้มและพรรคพวกประมาณสิบคนบุกเข้ามาภายในที่พักอย่างเงียบเชียบ เขาเดินดูที่พักของคุณหนูแสนดีว่าอยู่ตรงไหน จนเจอที่พักที่ใหญ่ที่สุดซึ่งน่าจะเป็นของคุณหนูแสนดีแน่นอน

"ต้องเป็นหลังนี้แน่นอนเลยลูกพี่ หลังนี้ใหญ่ที่สุดแล้ว"

เสือเข้มมองยังที่พักของคุณหนูแสนดีพร้อมกับรอยยิ้มเหี้ยม อย่างไรเสียวันนี้เขาจะต้องได้ลูกชายของท่านราชครูเป็นเมียให้ได้ เสือเข้มเดินเข้าไปภายใน ในขณะที่แสนดีได้ยินเสียงผู้บุกรุก เขาลุกขึ้นทันทีเจอกับผู้บุกรุกที่ยืนเด่นเป็นสง่าอยู่ตรงทางเข้า

"พวกเจ้าเป็นใครกัน กล้าดีอย่างไรถึงได้บุกที่พักรับรองของเรา"

"กระผมจะเป็นใครไม่สำคัญดอกขอรับคุณหนูแสนดี แต่ภายภาคหน้ากระผมจะเป็นผัวของคุณหนูแน่นอน"

กะหล่ำที่งัวเงียตื่นขึ้นมาตกใจที่อยู่ๆมีชายฉกรรจ์บุกเข้าที่รับรองของคุณหนูแสนดีเธอรีบเอาตัวบังคุณหนูของเธอไว้ทันที

"พวกมึงเป็นใครกันไอ้พวกชั่ว รู้หรือไม่ว่านี่คือผู้ใด นี่คือคุณหนูแสนดีบุตรชายของท่านราชครู ผู้เป็นครูของเจ้าเหนือหัว พวกมึงกล้าอย่างนั้นรึ!!"

เสือเข้มมองกะหล่ำที่ร่ายยาว ก่อนที่จะหัวเราะเสียงดัง

"กูต้องรู้อยู่แล้วสิอีบ่าว ถ้าไม่รู้กูจะบุกเข้ามาได้เยี่ยงไร กูรู้ว่านี่คือคุณหนูแสนดีบุตรชายของท่านราชครู เพราะกูรู้กูถึงได้มา กูอยากจะลิ้มลองว่าผู้ชายที่ท้องได้ แถมยังมีกลิ่นดอกลีลาวดี มันจะรัญจวนใจเช่นใด"

แสนดีถึงกับตกใจที่โจรชั่วมันรู้ว่าเขาเป็นลูกชายของราชครูแถมยังรู้ด้วยว่าเขาเป็นผู้ชายท้องได้ แสนดีมองทางหนีทีไล่ทันที ปกติแล้วชายฉกรรจ์เพียงไม่กี่คนแค่นี้ไม่สามารถสู้กับคุณหนูแสนดีได้ แต่ตอนนี้ด้วยชุดที่ใส่มันไม่หมดต่อการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย แล้วยิ่งสู้กับคาถาอาคมด้วยแล้วเขามองแล้วว่าน่าจะมิรอด

"มึงไม่กลัวตายรึ ถ้าท่านราชครูรู้ว่าลูกชายคนเดียวของท่านประสบเหตุแบบนี้พวกมึงจักไม่มีที่อยู่ในแผ่นดินสยาม!!"

ในระหว่างที่กะหล่ำกำลังตวาดเสียงดังใส่เสือเข้ม แสนดีมองเห็นว่าที่พักมันไม่ได้แข็งแรงอะไรมากมายแค่ผ้าใบคลุมไม่ให้น้ำค้างโดนเขาเท่านั้น ในระหว่างที่เสือเข้มกำลังหัวเราะชอบใจกับคำพูดของกะหล่ำ แสนดีคว้าแขนของกะหล่ำออกวิ่งชนกับผ้าใบ ที่ทหารกลางไว้เป็นที่พักของเขาทันที

"เฮ้ยๆๆๆ"

ผ้าใบลงมาคุมคนทั้งหมด ก่อนที่แสนดีจะใช้มีดพก กรีดผ้าใบแล้วพากะหล่ำออกวิ่งทันที

"ไปกะหล่ำ!!"

"แล้วทหารกับบริวารของเราเล่าเจ้าคะคุณหนู!!"

แสนดีรู้ว่าเป้าหมายของเสือเข้มมีเพียงเขาเท่านั้นเพราะฉะนั้นเสือเข้มจะไม่ทำร้ายคนอื่นแน่นอน

"เป้าหมายของมันคือเรา มันไม่ทำร้ายคนอื่นดอก แต่ถ้าเรายังอยู่ที่นี่มันจะใช้คนที่นี่บังคับเราแน่นอน ไปกะหล่ำ!! ไปตายเอาดาบหน้า!!"

แสนดีออกวิ่งทันที โดยมีสาวรับใช้วิ่งตามไปติดๆ เสือเข้มที่พยายามออกจากผ้าใบถึงกับหัวเสียทันที เขาประมาทความสามารถของคุณหนูแสนดีมากไปหน่อย แต่อย่างไงเสียก็เป็นเพียงคนตัวเล็กๆที่ไม่ได้มีเรี่ยวแรงอะไร ยังไงซะก็วิ่งหนีเขาไม่พ้น

"ตามพวกมันไป ห้ามใครแต่ต้องคุณหนูแสนดีของกูเด็ดขาด!!"

แสนดีวิ่งเข้าไปในป่าโดยมีกะหล่ำวิ่งตาม เขาวิ่งโดยไม่รู้ทิศทางเพราะอยู่ในเวลากลางคืน รู้แต่เพียงว่าต้องวิ่งหนีให้ไกลจากโจรป่าเท่านั้น

"เสียงมันเอ็ดตะโลตามหลังมาเจ้าค่ะคุณหนู พวกมันตามเรามาเจ้าค่ะ"

กะหล่ำพูดในขณะที่วิ่งตามผู้เป็นนาย เธอก็เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าคุณหนูของเธอ วิ่งเก่งมาก แถมยังวิ่งไวมากด้วย

"ตรงนั้นมีถ้ำกะหล่ำ เราเข้าไปหลบในถ้ำดีไหม"

"ดีเจ้าค่ะคุณหนู"

ทั้งสองคนวิ่งเข้าไปในถ้ำเพื่อหาที่หลบซ่อนจากเสือเข้ม ภายในถ้ำอับชื้นและมีลำธารเล็กๆไหลผ่าน แสนดีวิ่งเข้าไปข้างใน ลึกเข้าไปเรื่อยๆ เขารู้สึกว่าถ้ำนี้มันลึกมาก 

"ตามติดเราไว้นะกะหล่ำ!"

"เจ้าค่ะคุณหนู!"

แสนดีวิ่งนำกะหล่ำเข้าไปในความมืด ยิ่งไปไกลเท่าไหร่ก็รู้สึกว่าถ้ำมันยาวผิดปกติ แสนดีวิ่งจนรู้สึกเหนื่อยล้า เขาหยุดอยู่ตรงมุมถ้ำเพื่อหายใจ

"ทำไมถ้ำมันกว้างแบบนี้ล่ะกะหล่ำ!!"

"นั่นสิเจ้าคะ เราวิ่งกันมาเป็นชั่วยามแล้วก็ยังไม่ถึงด้านในเสียที ถ้ำนี่มันยาวถึงไหนกัน"

แสนดีวิ่งมาจนไม่ได้สังเกตว่าไม่มีเสียงของเสือเข้มตามมาอีกแล้ว พอได้หยุดหายใจเขาจึงได้สังเกตว่าไม่มีใครตามหลังมา

"พวกมันไม่ตามเรามาแล้วกะหล่ำ"

"ใช่เจ้าค่ะคุณหนู บ่าวขอพักสักประเดี๋ยวได้ไหมเจ้าคะ ตอนนี้บ่าวรู้สึกเหนื่อยมากเลยเจ้าค่ะ"

แสนดีพยักหน้าให้บ่าวคนสนิท ก่อนจะนั่งลงที่พื้นถ้ำ เพราะตัวเขาเองก็เหนื่อยเหลือเกิน เมื่อกี้วิ่งมาแบบไม่คิดชีวิต นี่ยังไม่รู้เลยว่าจะออกไปยังไง ถ้ำนี่ก็ใหญ่และกว้างเหลือเกิน ในระหว่างที่พักแสนดีรู้สึกง่วงนอนเขาจึงเอนกายลงที่ผนังถ้ำและพักผ่อนสักครู่ โดยที่ไม่ได้สังเกตว่าบ่าวคนสนิทก็หลับไปแล้วเช่นกัน กลับกลายเป็นว่าสองนายบ่าวหลับลงไปทั้งสภาพแบบนั้น เกิดเป็นแสงสีทองล้อมรอ

บคนทั้งสอง ก่อนที่ร่างที่นอนอยู่ที่พื้นถ้ำจะหายวับไปทั้งสองร่าง