เข้าสู่ระบบแชร์
เริ่มงานแม่บ้าน
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-13 16:48:55เช้าวันต่อมา แสนดีตื่นแต่เช้านั่งรอกะหล่ำไปหากิ่งข่อยมาให้สีฟัน เขานั่งรออยู่สักพักกะหล่ำก็เดินกลับมาพร้อมกับของบางอย่างในมือ
"ไม่มีกิ่งข่อยสีฟันเลยเจ้าค่ะคุณหนู บ่าวไปถามแม่ครัว เขาให้สิ่งนี้มาเจ้าค่ะ " กะหล่ำยืนของบางอย่างส่งให้แสนดี เป็นแท่งอะไรแปลกประหลาด "แล้วเราจะใช้งานยังไงล่ะกะหล่ำ" "ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะคุณหนู บ่าวให้พี่ไกรสอนให้แล้วเจ้าค่ะ ทำแบบนี้นะเจ้าคะ แล้วก็นำไปสีฟันนะเจ้าคะ" กะหล่ำจัดการสีฟันให้กับผู้เป็นนาย ซึ่งแสนดีก็ยอมอยู่เฉยๆให้กะหล่ำสีฟันให้ หลังจากที่ทำความสะอาดร่างกายตัวเองเรียบร้อยแล้ว แสนดีจึงออกมาที่ห้องรับรองอีกครั้งเพราะเจ้าเรือนเขาสั่งคนให้มาตาม "ท่านมีอะไรจะคุยกับ..ขะ...ผมงั้นเหรอ" แสนดีจะใช้สรรพนามคำว่าข้ากับเจ้าเรือน แต่เขาจำได้ว่าคนสนิทของคนโตๆคนนี้ใช้เรียกตัวเองว่าผม เขาก็เลยใช้บ้าง" "ฉันชื่อว่าสิงหล ต่อไปนี้เธอเรียกฉันว่าคุณสิงหลก็แล้วกัน ที่ฉันเรียกเธอมาวันนี้ก็เพื่อจะบอกว่า ต่อไปนี้เธอทำหน้าที่ผู้ช่วยแม่บ้าน คอยช่วยแม่บ้านของฉันทำความสะอาดบ้านและทำอาหาร ส่วนคนสนิทของเธอ ก็ให้เป็นผู้ช่วยเหมือนกัน เข้าใจที่ฉันพูดไหม" "เข้าใจขอรับ" สิงหลมองโอเมก้า ตอนนี้เขาแน่ใจแล้วว่าโอเมก้าคนนี้น่าจะไม่ใช่คนในยุคนี้ แต่จะหลงยุคมาได้ยังไงนั้นคงต้องหาคำตอบกันภายหลัง ตอนนี้คงต้องให้อยู่ที่นี่เพื่อประทังชีวิตกันไปก่อน และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ เขาชอบความแก่นแก้วไม่ยอมคนของแสนดี ปากดีขนาดนี้จะยอมอยู่นิ่งๆได้นานแค่ไหนเชียว หลังจากที่ได้รับหน้าที่ แสนดีก็เดินเข้ามาภายในครัว เจอกับคุณป้าใจดีที่ยิ้มให้เขา "สวัสดีนะจ๊ะหนู ป้าชื่อป้าประไพ เป็นแม่บ้านของที่นี่ ต่อไปนี้หนูก็เข้ามาช่วยป้านะ" "ขอรับท่านป้า" แสนดียิ้มให้กับแม่บ้านอย่างอ่อนโยน เขารู้สึกอบอุ่นเวลาอยู่ใกล้ป้าประไพมาก ทั้งสองคนช่วยป้าประไพทำอาหาร ซึ่งการทำอาหารของป้าประไพเป็นสิ่งที่แสนดีไม่เคยเห็น อาหารก็ไม่เคยได้กินหรือเห็นแบบนี้มาก่อน "นี่อะไรหรือขอรับท่านป้า" "นี่นะเหรอ นี่คืออาหารเช้าของคุณผู้ชาย เป็นอาหารฝรั่งคนฝรั่งเขาจะเรียกกันว่า breakfast" แสนดีถึงกับงงกับคำพูดของป้าประไพ เขาพยายามทำปากให้เหมือนกับที่ป้าประไพทำแต่ก็ทำไม่ได้ "เอ็งพูดได้ไหมกะหล่ำ" แสนดีหันไปพูดกับบ่าวคนสนิท แต่กะหล่ำเองก็พยายามทำปากพูดชื่ออาหารที่ป้าประไพพูดเมื่อสักครู่เหมือนกัน "ไม่ได้เลยเจ้าค่ะคุณหนู" "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่ต้องสนใจกับชื่อมันหรอก ยกอันนี้ไปเสิร์ฟให้คุณผู้ชายเถอะเดี๋ยวท่านจะรอนาน" "เสิร์ฟหรือขอรับ" "ใช่ๆ อันนี้ด้วยนะช่วยกันยกออกไป" ทั้งแสนดีและกะหล่ำต่างพากันช่วยป้าประไพยกอาหารออกไปเรียงไว้ที่โต๊ะอาหารของคุณสิงหล "จะกินคนเดียวหมดนี่เลยเหรอขอรับท่านป้า" แสนดีเอ่ยถามป้าประไพทันทีเพราะอาหารที่ถูกยกออกมามีหลายสิบจาน จะกินหมดนี่ได้ยังไง "ท่านพอใจจะกินอันไหน เดี๋ยวท่านก็ตักเอง ที่เหลือจากบนโต๊ะอาหารนี้ก็เอามาแบ่งกันกับคนในบ้านมันไม่เหลือทิ้งหรอก" แสนดีมองอาหารบนโต๊ะอย่างอึ้งๆ ทำอาหารขนาดนี้เพื่อคนคนเดียว สิ้นเปลืองเสียจริง อาหารพวกนี้เลี้ยงคนได้เป็นร้อยคนเลยกระมัง ไอ้คนตัวโตคนนี้มันสิ้นเปลือง น่าส่งมันไปดำนาปลูกข้าวเองเสียจริงๆ เวลาผ่านไปสักพักหนึ่ง สิงหลก็เดินลงมาจากชั้นบน เขานั่งลงที่โต๊ะอาหารตัวประจำของเขาพร้อมกับเริ่มรับประทานอาหาร พลางชายตามองแสนดี ที่ยืนอยู่กับป้าประไพ "ลงมานั่งทานข้าวด้วยกันสิแสนดี" "เชิญท่านรับประทานอาหารไปคนเดียวเถอะขอรับ เดี๋ยวกระผม เอ้ย!! ผมจะรับประทานกับป้าประไพและกะหล่ำ" สิงหลมองโอเมก้าที่พยายามจะพูดให้เขาเข้าใจ ทั้งๆที่ทุกคำพูดเขาก็เข้าใจหมดนั่นแหละ แต่คนตัวเล็กทำเหมือนพูดมาแล้วกลัวเขาไม่เข้าใจอย่างนั้นแหละ "บอกให้นั่งก็นั่งสิ จะขัดใจฉันทำไมกัน" เมื่อมีคำสั่งเป็นรอบที่สองป้าประไพ รีบดันหลังแสนดีให้ลงไปนั่งที่โต๊ะอาหารทันที ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าผู้ช่วยคนใหม่ของเธอคงไม่ธรรมดา เพียงแต่เธอไม่รู้เหตุผลว่าทำไมถึงได้เข้ามาเป็นผู้ช่วยแม่บ้าน "ผมทานแบบคุณไม่เป็น จะมาบังคับผมทำไม" แสนดีพยายามดัดประโยคให้อีกฝ่ายเข้าใจง่าย "ดูฉันเป็นตัวอย่าง ส้อมจับมือนี้ มีดจับมือนี้ ใช้มีดเฉือนแบบนี้ แล้วใช้ส้อมจิ้มแล้วเอาเข้าปากแบบนี้" สิงหลทำให้โอเมก้าดู ซึ่งแสนดีเป็นคนที่เรียนรู้ได้เร็ว ดูเพียงไม่กี่ครั้งเขาก็ทำเป็น และสามารถรวมรับทานอาหารกับสิงหลได้ "งานในครัวเป็นยังไงบ้าง ทำได้ไหม" "ทำได้ขอรับ ผมเก่งงานบ้านงานเรือนอยู่แล้ว งานแค่นี้ผมทำได้อยู่แล้ว" แสนดีพูดไปจิ้มอาหารตรงหน้าเข้าปากไป เขายอมรับว่าอาหารที่นี่แปลกลิ้นมากแต่ก็อร่อยดีเขาไม่เคยได้กินอะไรแบบนี้เลย "ต่อไปนี้ นอกจากหน้าที่ผู้ช่วยแม่บ้านของป้าประไพแล้ว เธอยังมีหน้าที่ขึ้นไปเก็บห้องนอนของฉันทุกวันวันละสองรอบ ทำความสะอาดให้เรียบร้อยเข้าใจไหม" แสนดีชะงักส้อมที่กำลังจะเข้าปากทันที นอกจากจะให้เขาเป็นแม่ครัวแล้ว ยังใช้เขาไปทำความสะอาดให้อีก เจ้ายักษ์วัดแจ้งนี่ มันหน้าเผ่นกบาลเสียจริงบทที่เกี่ยวข้อง
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล โดนฟีโรโมนอัลฟ่า NC
วันนี้สิงหลไม่ได้ออกไปทำงานที่ไหน หลังจากทานอาหารเสร็จเขาก็เดินกลับมาที่ห้องนอน พร้อมกับสั่งให้โอเมก้าเตรียมเครื่องมือทำความสะอาดมาทำความสะอาดห้องเขาใหม่ ทั้งๆที่ป้าประไพเพิ่งจะสั่งให้เด็กรับใช้ทำไปเมื่อวานนี้เอง'ก๊อกๆ'เสียงเคาะประตูทำให้สิงหลหันไปมอง พร้อมกับอนุญาตให้คนที่เคาะประตูเข้ามาได้ ซึ่งจะเป็นใครไม่ได้นอกจากแสนดี ที่เขาสั่งให้มาทำความสะอาดห้อง"ทำความสะอาดเป็นไหม ดูเธอเป็นลูกผู้ดีน่าจะทำอะไรแบบนี้ไม่เป็น""อย่าได้มาดูถูกเรา เอ่อ...ผม ผมทำเป็นทุกอย่างนั่นแหละ ท่านแม่สอนผมมาดี"สิงหลพยักหน้า ก่อนที่จะเลิกสนใจโอเมก้าและนั่งทำงานของตน โดยปล่อยให้แสนดีเก็บกวาดทำความสะอาดห้องของเขา กลิ่นดอกลีลาวดีที่ลอยออกมาจากตัวของโอเมก้าทำให้สิงหลผ่อนคลาย ในขณะที่แสนดีกำลังทำความสะอาดห้องของเขา เขาก็มักจะแอบมองการเคลื่อนไหวของโอเมก้าบ่อยๆ ตอนนี้แสนดีแต่งตัวด้วยชุดของแม่บ้านประจำคฤหาสน์ของเขา ชุดที่สาวใช้คนอื่นใส่แล้วดูธรรมดา แต่ทำไมเวลาแสนดีใส่เขารู้สึกว่ามันดูเซ็กซี่ ตอนนี้อารมณ์ของสิงหลเริ่มพุ่งขึ้นมามากขึ้นเรื่อยๆ สิงหลแอบปล่อยฟีโรโมนไวน์ขาวออกไป เขาอยากจะรู้ว่าโอเมก้าจะมีปฏิกิริยาอะไรกับเป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-13อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล แสนดีสุดเฮี๊ยบ
สิงหลรวบเอามือทั้งสองข้างของโอเมก้าไว้แน่นก่อนที่จะจับให้นั่งลงมาบนตักเขา"พอแล้วแสนดี หัวฉันเจ็บหมดแล้วเนี่ย!""ดี ให้มันแตกไปเลย เอ็งมันคนฉวยโอกาส ข้าจะเอาเลือดหัวเอ็งออก!!!"แสนดีพยายามดิ้นให้หลุดวงแขนของสิงหล แต่ดิ้นเท่าไหร่เขาก็แกะวงแขนของสิงหลไม่ได้ ทำให้เขาเหนื่อยจนต้องหยุดหายใจ"เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันขอโทษก็แล้วกัน ฉันไม่รู้ว่าเธอไม่รู้จักกลิ่นฟีโรโมน เอาเป็นว่าฉันขอโทษโอเคไหม"แสนดีหันกลับไปมองหน้าสิงหล อย่างไม่เข้าใจ"ฉันกำลังบอกเธอว่า ฉันขอโทษ เธอจะช่วยยกโทษให้ฉันหน่อยได้ไหม"แสนดีหน้ามุ่ยลงกว่าเดิม เกิดมา 25 ปีเขาไม่เคยโดนใครกระทำแบบนี้เลย เจ้ายักษ์วัดแจ้งนี่ กลับมาทำแบบนี้กับเขา แบบนี้มันเสียผีกันชัดๆ "แล้วทีนี้ผมจะทำยังไง ท่านทำแบบนี้กับผม ท่านพ่อท่านแม่ของผมคงจะไม่พอใจ""ทำไมล่ะ มันก็แค่จูบเองไม่ใช่เหรอ""คนในยุคของท่านจะคิดกันแบบไหนผมไม่รู้นะขอรับ แต่ในยุคของผม ถ้ามีชายมาทำแบบนี้มันคือการผิดผี ผมจะไม่สามารถแต่งงานออกเรือนกับใครได้อีก!"สิงหลยิ้มกว้าง ที่แท้แสนดีก็กลัวว่าจะไม่มีใครมาขอ ซึ่งเขาชอบแบบนี้ ไม่มีใครมาขอสิดี เอาไว้ให้เขาขอคนเดียวก็พอ"งั้นเดี๋ยวฉันรับผิดชอบเธอเอง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-13อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล เรียกขวัญเลี้ยงผี
เช้าวันรุ่งขึ้น สิงหล อนุญาตให้แสนดี ตั้งแท่นพิธีเพื่อขอขมาบรรพบุรุษและผีบ้านผีเรือนที่แสนดีนับถือ สิงหลมองแสนดีที่จัดทุกอย่าง อย่างปราณีตและสวยงาม พิธีที่แสนดีจัดขึ้นมีเพียงแค่อาหารของคาวหวานดอกไม้ธูปเทียน ไม่ได้มีพิธีอะไรมากมายเพียงแต่แสนดีจุดธูปเทียนขอขมาพร้อมกับนำสายสิญจน์มาผูกที่แขนของเขา และให้ป้าประไพผูกที่แขนของตนเอง เขาจึงเอ่ยถาม"ทำไมไม่ให้ฉันผูกให้เธอ ฉันเป็นคนทำผิดไม่ใช่เหรอ""ก็ผมไม่ได้คิดที่จะใช้ชีวิตอยู่กับท่านสักหน่อย ผมก็แค่อยากขอขมาผีสางนางไม้ผีบ้านผีเรือนที่ทำผิด ถ้าให้ท่านผูกแขนผม ก็เท่ากับผมจะต้องเป็นภรรยาของท่านน่ะสิขอรับ"สิงหลได้ยินดังนั้น เขาเดินไปยังพานที่ใส่สายสิญจน์พร้อมกับจับสายสิญจน์ออกมาทันที สิงหลคว้าแขนของโอเมก้าออกมาและทำการผูกสายสิญจน์ทันที โดยที่แสนดีก็ไม่ทันจะได้ดึงแขนออก"นี่ท่านกำลังทำอะไรขอรับ""ก็เธอบอกเอง ว่าฉันเป็นคนทำผิดผีฉันก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบสิ ทำไม การจะเป็นภรรยาของฉันมันดูลำบากใจเธอมากเลยเหรอ""ก็ผมไม่ได้อยากเป็นนี่ขอรับ"แสนดีจ้องยังไม่วางตา อยู่ๆมาผูกแขนเขาเฉยเลย ตัวเองเป็นแค่ยักษ์วัดแจ้งแท้ๆ"เอาเป็นว่าจบพิธีแล้วใช่ไหมฉันจะได้กลับขึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล แสดงอาการหึงชัดเจน
แสนดีที่ไม่ถูกอนุญาตให้ลุกไปไหนทำได้แค่นั่งฟังสองพี่น้องคุยกัน จากที่เขาพอจะจับใจความได้ก็คือชายแปลกหน้าคนนี้เป็นน้องชายคนละพ่อคนละแม่กับเจ้ายักษ์วัดแจ้ง แต่ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์พี่น้องจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ดูจากสีหน้าท่าทางในการคุยกันแล้ว เขาคิดว่าต้องเคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อนแน่นอน"กูไม่สนใจโปรเจคอะไรของมึงทั้งนั้น ขนเอกสารมึงกลับไปกูไม่ร่วมหุ้นด้วย!!""อย่าใจดำนักสิครับเฮีย ผมก็เป็นน้องเฮียนะจะไม่ช่วยน้องหน่อยเหรอ""กูเป็นลูกคนเดียว ไม่ได้มีน้อง มึงอย่าผยองเพียงแค่มึงเป็นลูกของเมียใหม่พ่อกู ตอนนี้พ่อกูตายไปแล้ว เราก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก ทรัพย์สมบัติที่พ่อกูให้พวกมึงไปก็ไม่ใช่น้อย ตั้งตัวกันไม่ได้หรือไง ถ้ามึงจำไม่ได้กูจะย้ำให้มึงฟัง ว่าแม่มึงทำให้แม่กูตรอมใจตาย ทำให้กูจะต้องไปอยู่เรือนหลังเล็กทั้งๆที่กูเป็นลูกชายคนเดียว"สิงหลรู้สึกไม่พอใจกลับมานะเป็นอย่างมาก ย้อนไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ตอนที่คุณมานีแม่หม้ายผัวตาย เดินเข้ามาในคฤหาสน์หลังนี้พร้อมกับพ่อของเขา มาประกาศว่าเป็นเมียของพ่อเขาอีกคน แม่เขาไม่เคยสู้คนหรือว่าร้ายให้ใคร ตกเป็นเมียตีทะเบียนที่ผัวไม่รักทันที เขาสองคนแม่ลูกถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล กลิ่นฟีโรโมนที่เอาไม่อยู่
หลังจากที่มานะกลับไป แสนดีก็ยังคงนั่งอยู่ที่โซฟาพร้อมกับลอบมองคนข้างๆที่ไม่พูดไม่จาอะไร เขารู้สึกว่าทุกคนที่นี่มีกลิ่นแสดงว่าเป็นผู้ชายท้องได้เหมือนเขาทั้งหมดหรืออย่างไร แสนดีนั่งคิดอะไรเพลินๆจนไม่ได้สังเกตว่าแววตาของสิงหลที่มองเขามันเปลี่ยนไป"ตอนที่มันเดินเข้ามาใกล้เมื่อกี้ กลิ่นของมันติดตัวของเธอ ไปอาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้อยอย่าให้เหลือกลิ่นของมัน""ผมสงสัยมากเลย พวกท่านเป็นเหมือนเราที่เป็นผู้ชายท้องได้อย่างนั้นใช่ไหมขอรับ"สิงหลลอบยิ้ม ก่อนที่จะพยักหน้าให้กับโอเมก้าที่คิดว่าเขาและมานะก็เป็นโอเมก้าเช่นเดียวกัน"ก็คงอย่างนั้นแหละมั้ง ฉันก็มีกลิ่นเหมือนกับเธอ"แสนดีพยักหน้าอย่างเข้าใจ ว่าแต่ใครจะเอาคนโตๆแบบนี้ไปเป็นภรรยาตัวเบ้อเร่อเท่อแถมสูงยังกับเปรต แสนดีมองสิงหนด้วยสายตาเป็นคำถาม สิงหลเป็นคนที่สูงมากตัวใหญ่มาก แบบนี้เป็นภรรยาของคนอื่นได้ด้วยเหรอ"ไปอาบน้ำได้แล้ว แล้วขึ้นไปทำความสะอาดห้องฉันตามหน้าที่ของเธอ""ได้ขอรับ"ทันทีที่สิงหลลุกขึ้นไป แสนดีก็ได้กลิ่นของสิงหลแรงขึ้น ชายคนแปลกหน้าเมื่อกี้ว่ามีกลิ่นที่แปลกแล้วของสิงหลแปลกมากกว่า แสนดีรีบกลับเข้าห้องของตัวเองอาบน้ำเอากลิ่นของคนแปล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล อาการรัทที่กระตุ้นอาการฮีท NC
แสนดีรู้สึกถึงกลิ่นที่มาจากชายที่นอนอยู่บนเตียง เขาแปลกใจมากว่าทำไมเวลาที่ชายตรงหน้ามีกลิ่น กลิ่นของเขาก็จะถูกกระตุ้นออกมาด้วยเช่นกัน ทั้งๆ ที่มีสายพันธุ์เดียวกัน ครั้งแรกที่เขาเข้าใจว่าการเป็นผู้ชายท้องได้จะต้องคู่กับชายที่ไม่สามารถท้องได้ ซึ่งในพระนครเคยมีผู้ชายท้องได้ เขาเห็นว่าคนผู้นั้นแต่งงานอยู่กินกับผู้ชายธรรมดาและมีลูกด้วยกัน แต่สำหรับเขาที่เกิดมาสามารถท้องได้ ท่านพ่อและท่านแม่บอกว่าถ้าไม่อยากแต่งงานก็จงอยู่กับพ่อกับแม่อย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ ซึ่งเขาก็เห็นดีด้วย เพราะเขาไม่มีความรู้สึกกับอิสตรีนางใดในพระนครเลย แม้แต่บุรุษคนใดก็ไม่ได้ทำให้เขาเกิดอารมณ์รักได้“ผมแปลกใจมากเลยขอรับ ทำไมเวลาที่ท่านสิงหลมีกลิ่น กลิ่นของผมก็จะรุนแรงขึ้นด้วยเช่นกัน”สิงหลมองคนที่กำลังถาม เขารู้สึกว่าสิ่งที่แสนดีถามมันเหมือนกับความใสซื่อที่ออกมาจากใจจริงๆ ของแสนดี เด็กคนนี้ไม่มีแววตาดัดจริตอย่างที่เขาเจอกับโอเมก้าทั่วไป“เธอไม่เคยรักใครเลยอย่างนั้นเหรอ”น้ำเสียงที่แตกพร่าทำให้แสนดีมองหน้าท่านสิงหล เขาตอบคำถามพร้อมกับพยักหน้า“ไม่เคยมีเลยขอรับ ผมรู้สึกว่าผมไม่ได้ชอบอิสตรี แล้วก็ไม่มีบุรุษคนไหนที่เข้ามาแล้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล เป็นครูที่เก่งพอไหม NC
หลังจากที่มั่นใจแล้วว่าทางเข้าสีหวานของแสนดีสามารถขยายใหญ่ขึ้นได้แล้ว สิงหลเข้าประจำที่ทันที เขาจับขาของโอเมก้าออกเป็นรูปตัว เอ็ม ก่อนที่จะจัดการชักรูดให้แก่นกายของตัวเองมีขนาดใหญ่ขึ้นเพียงเล็กน้อย พร้อมกับใส่เครื่องป้องกันให้กับตัวเอง เขารู้ว่าแสนดีไม่เคยผ่านมือใครมาก่อนและสะอาดมาก แต่เขาไม่ต้องการให้น้ำเชื้อของเขาเข้าไปทำให้แสนดีรู้สึกไม่สบายตัวเขาจึงเลือกที่จะใส่เครื่องป้องกันเอาไว้อย่างดี หลังจากที่ใส่เครื่องป้องกันให้ตัวเองเรียบร้อยแล้ว สิงหลชักรูดให้แก่นกายของตัวเองมีขนาดใหญ่ขึ้น จนพร้อมรบ เขาเป็นคนตัวใหญ่ เพราะฉะนั้นแก่นกายของเขาจึงใหญ่กว่าทางเข้ามากนัก แต่เขามั่นใจว่าแสนดีจะสามารถรับเขาได้ทั้งหมด"ท่านสิงหลขอรับ!!"สิงหลยังคงวุ่นวายอยู่กับรูรักของโอเมก้า เมื่อเขาเห็นว่าแสนดีเรียกเขาเพราะสติกำลังจะกลับมา เขาจึงโน้มตัวลงมาดูดเอายอดอกของแสนดีอย่างหยอกล้อทำให้เสียงครางหวานๆดังขึ้นอีกครั้ง อีกมือของเขายังคงจับแก่นกายที่ขยายใหญ่เต็มที่ถูไปมากับทางเข้าเพื่อให้ชิน ในขณะที่แสนดีครางยังไม่เป็นภาษา จนเขามั่นใจว่ารูของแสนดีพร้อมแล้วเขาจึงค่อยๆกดหัวบานยักษ์ของตัวเองลงไปช้าๆทำให้คนใต้ล่างถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล สถานะที่เปลี่ยนใหม่
สิงหลรู้สึกตัวขึ้นในเช้าวันต่อมา เขารู้สึกว่าการนอนครั้งนี้เป็นการนอนที่ยาวนานมากถึงขนาดไม่ได้ทานข้าวเย็น เขาขยับตัวลุกขึ้นตอนนี้แก่นกายของเขาหลุดออกจากช่องทางสีหวานเรียบร้อยแล้ว น้ำเชื้อของเขายังคงอยู่ในเครื่องป้องกันทุกหยาดหยด เขาถอดเอาเครื่องป้องกันทิ้งลงถังขยะก่อนที่จะหันมามองโอเมก้าที่นอนอยู่ข้างตัว พอเขาขยับเข้าใกล้ก็ได้รู้สึกถึงความร้อนที่พุ่งออกมาจากแสนดีทันที"เป็นไข้เหรอเนี่ย"สิงหลรีบลุกออกจากเตียงเขาหาเสื้อคลุมมาคุมร่างกายพร้อมกับจัดการหาเสื้อคลุมของเขามาใส่ให้กับโอเมก้า ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป พอเปิดประตูห้องเขาเจอกับกะหล่ำที่นั่งหลับอยู่หน้าประตูของเขา"กะหล่ำ เธอมานอนอะไรหน้าห้องฉัน"กะหล่ำรู้สึกตัวทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกจากนายท่านสิงหล จะรีบนั่งลงหมอบทันที"บ่าวมารอคุณหนูเจ้าค่ะ คุณหนูแสนดีของบ่าวอยู่ไหนเจ้าคะทำไมถึงไม่ได้ออกมาจากห้อง"สิงหลหันกลับไปมองที่เตียงก่อนที่จะหันมามองคนสนิทของแสนดี เขารู้สึกได้ว่ากะหล่ำรักและภักดีต่อแสนดีอย่างมาก ถึงขนาดที่เจ้านายมาอยู่ในห้องของเขา กะหล่ำก็มานอนเฝ้าหน้าประตูห้องเขาเสียอย่างนั้น"คุณหนูของเธอไม่สบาย ไปหากะละมังกับผ้ามาให้ฉั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
บทล่าสุด
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ตอนพิเศษ 3 อย่าซ่ากับแม่แสนดีของพวกเรา
ย้อนไปเมื่อ 10 ปีแรกของการใช้ชีวิตคู่ของสินหลและแสนดี ศัตรูทางธุรกิจของสิงหลมีมามากมายหลายหน้าหลายตา เพราะความที่สิงหลในอดีตไม่ใช่นักธุรกิจที่มือใสสะอาดเท่าไหร่นัก ก่อนจะแต่งงานเขาเองก็ทำทุกอย่างเพื่อปีนป่ายขึ้นสู่จุดสูงสุด ทำให้เขาสร้างศัตรูไว้มากมาย"เฮียไปทำงานก่อนนะ ฝากหอมแก้มลูกๆด้วย"แสนดีสวมกอดสามี ในทุกๆเช้าเขาต้องแสดงความรักซึ่งกันและกันก่อนไปทำงานเสมอ สิงหลจะออกจากบ้านเป็นคนแรก ลูกชายทั้งสองคนสีหราชและสิรินทร์จะต้องไปโรงเรียนโดยที่แสนดีเป็นคนพาไปส่ง กิจวัตรประจําวันของครอบครัวเลิศรัตนวรชัย จะไม่มีอะไรใหม่เป็นพิเศษ แสนดีไปส่งนักเรียนเสร็จแล้วก็จะกลับมาที่บ้านเพื่อทำอาหารและดูแลบ้าน สามีออกไปทำงานเพื่อหาเงินไว้สำหรับอนาคตของลูก ทุกอย่างดูราบรื่น "วันนี้จะทำขนมอะไรเหรอแสนดี"ป้าประไพเอ่ยถามทันทีที่เห็นแสนดีกำลังเตรียมแป้งออกมาจากตู้"กะจะทำลูกชุบเอาไว้ให้เด็กๆทานเล่นตอนช่วงเย็นนะครับป้าประไพ กะหล่ำ ไปดูสีผสมอาหารในตู้ชั้นบนให้เราที""ได้เจ้าค่ะคุณหนู"กะหล่ำสาวใช้ประจำตัวของคุณหนูแสนดี ตอนนี้เธอมีครอบครัวแล้ว แต่งงานอยู่กินกับพี่เกรียงไกรแต่ยังไม่มีลูกด้วยกัน แสนดีมองคนสนิทของ
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ตอนพิเศษ 2 หมอพิพัฒน์&สิรินทร์
หมอพิพัฒน์ มานิชยกุล อายุ 56 ปี เขาเป็นนายแพทย์ที่ประจำอยู่โรงพยาบาล เป็นอัลฟ่าฟีโรโมนกลิ่นพิมเสน ยังคงครองตัวเป็นโสดเรื่อยมา เพราะไม่เคยคิดว่าความรักมันจะสามารถเกิดขึ้นในใจเขาได้"นี่ของฝากมึงไอ้หมอ"หมอพิพัฒน์เงยหน้ามองเพื่อนสนิทอย่างสิงหลที่วางถุงของฝากไว้ที่โต๊ะทำงานของเขา"มึงไปไหนมาถึงมีของฝากให้กู""ก็พาเมียกูไปอยุธยาที่เดิมนั่นแหละ กูล่ะไม่อยากไปเลยกลัวเมียกูหาย แต่ก็ขัดใจเมียไม่ได้ "หมอพิพัฒน์ถึงกับหัวเราะ สิงหลเป็นคนที่กลัวเมียมาก มากในระดับที่ไม่กล้าขัดใจเมียเลยแม้แต่นิดเดียว แค่เมียด่ามันก็ร้องไห้กระซิกกระซิกหมดมาดมาเฟียไปเลยทีเดียว"เออ..ไอ้หมอ ลูกชายกูเข้ามาทำงานที่โรงพยาบาลนี้เป็นยังไงบ้างวะ มีอัลฟ่ามาจีบลูกกูหรือเปล่า อย่าลืมดูแลหลานนะเว้ย"หมอพิพัฒน์คิดถึงลูกชายของสิงหลและแสนดีที่มีสายพันธุ์โอเมก้า สิรินทร์ เลิศรัตนวรชัย ย้ายมาที่โรงพยาบาลของเขาได้หลายเดือนแล้ว "เขาก็ทำหน้าที่ของเขานั่นแหละ มึงเลิกห่วงลูกดิ ลูกมึงน่ะ 22 แล้วนะ ไม่ใช่ 2 ขวบ!!"สิงหลมองเพื่อนสนิท ก่อนที่จะหัวเราะร่า"ขนาดลูกกูยัง 22 แล้ว มึงคิดสภาพมึงดิตอนนี้ยังไม่มีลูกเลย กว่ามึงจะมีลูก กูตายก่อน ไม่
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ตอนพิเศษ 1 สีหราช&กลิ่นหอม
สีหราชเดินลงมาจากชั้นบนในเช้าวันเปิดมหาลัย ปีนี้เขาจะเป็นนักศึกษาปีสุดท้ายแล้ว "ลงมาทานข้าวก่อนลูก""ครับแม่ แล้วนี่ไอ้เสือมันไปไหนครับ"แสนดีวางอาหารที่ทำเป็นประจำทุกเช้าบนโต๊ะอาหาร ครอบครัวของเขาตื่นไม่พร้อมกัน แต่เขาก็พร้อมที่จะให้ทุกคนได้กินอิ่มก่อนออกไปทำภารกิจของแต่ละคน"พี่เสือไปโรงพยาบาล เมื่อเช้าแม่ก็ถามแล้วนะว่าจะไปทำไมแต่ก็ไม่บอก คงจะไปหาหมอพิพัฒน์ละมั้ง เพราะเห็นว่าเสือจะย้ายมาที่โรงพยาบาลของหมอพิพัฒน์น่ะ"เสือหรือสิรินทร์ ได้เป็นหมอของโรงพยาบาลเดียวกับเพื่อนสนิทของพ่อ สิงโตเลยไม่ห่วงอะไรมากมาย เพราะปกติแล้วสิรินทร์จะเป็นโอเมก้าที่ทำตัวน่าห่วงมาก แต่ถ้าได้อยู่ใกล้อาพิพัฒน์แล้วสีหราชก็เบาใจ"ก็ดีนะครับแม่ ให้มันไปอยู่ใกล้อาพิพัฒน์ มันจะได้ไม่ต้องโดนอัลฟ่าคนอื่นจีบ""จ๊ะ ลูกทานอาหารซะนะ ตอนนี้หนูกลิ่นหอมไปรออยู่ที่รถแล้ว เอาน้องไปมหาลัยด้วยนะลูก แล้วก็อย่าลืม ไปส่งน้องที่คณะด้วย ลูกเคยดูแลพี่เสือมาแบบไหน แม่ขอให้สิงโตดูแลกลิ่นหอมแบบนั้นเลยนะลูก"สีหราชถึงกับถอนหายใจ เขาพ้นจากสิรินทร์มา 1 คน ยังต้องมาเจอกับเด็กกลิ่นหอมอีก ตอนที่เข้ามหาลัยใหม่ๆ เขารับหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดของพ
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ถึงแก่แต่แรงดี NC
หลังจากจัดการธุระของเด็กกลิ่นหอมเสร็จเรียบร้อยแล้วแสนดีจึงเดินขึ้นมาชั้นบน เขาเองก็ถูกชะตากับโอเมก้ากลิ่นหอม เขารู้สึกว่ากลิ่นหอมเป็นเด็กที่เรียบร้อยอ่อนหวาน แถมยังเรียนรู้ได้เร็ว เขาเลยให้กลิ่นหอมนอนห้องข้างๆกับกะหล่ำ"จัดการเรื่องเด็กคนนั้นเสร็จแล้วเหรอจ๊ะ""ครับเฮีย เด็กคนนั้นน่ารักดีนะครับ ผมชอบเลย เขาดูเรียบร้อยและเจียมตัวมากเลย"สิงหลยิ้มให้กับภรรยา พร้อมกับดึงภรรยาลงมานั่งที่ตักของตน "เด็กคนนั้นน่าสงสารมากเลยนะ พ่อก็ตาย แม่ก็หนีไปมีผัวใหม่ บ้านก็ถูกยึด ก่อนที่พ่อของเขาจะตายก็อยู่กันลำบากมาก พ่อของเด็กคนนั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กของเฮีย เคยโทรมาขอความช่วยเหลือจากเฮียไปครั้งหนึ่ง ตอนนั้นเฮียก็ช่วยไป แล้วมันก็ไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย มารู้อีกทีก็มันตายไปแล้ว ตอนที่เฮียไปเผาศพมัน เฮียเห็นเด็กคนนี้ยืนร้องไห้อยู่หน้าเมรุเผาศพ พอเฮียได้คุยกับเด็กคนนี้ เฮียก็เลยเกิดความสงสาร แล้วก็รับอุปการะนี่แหละ""ผมยินดีครับเฮีย ผมเองก็รู้สึกเอ็นดูเด็กคนนี้เหมือนกัน"ในระหว่างที่พูดมือของสิงหลก็ไม่ได้อยู่กับที่ มือของเฮียลูบไปตามหลังของแสนดี แม้เวลาจะผ่านกันมา 20 กว่าปีแล้วแต่กลิ่นลีลาวดียังไม่จางหาย เขา
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ครอบครัววุ่นๆของสิงหล
หลังจากที่ถึงบ้านสีหราชเดินนำพี่ชายเข้าไปภายในทันที เขารีบไล่พี่ชายไปอาบน้ำเพราะมีกลิ่นอัลฟ่าติดตัวพี่ชายกลับมา"ก็พี่ยังไม่อยากอาบ สิงโตจะมาบังคับพี่ทำไม สิงโตอยากอาบสิงโตก็ไปอาบสิ กลิ่นแค่นี้แม่ไม่ว่าหรอก""มึงรีบไปก่อนที่กูจะโมโห ไปเข้าใกล้มันทำไม มึงก็รู้ว่ากลิ่นฟีโรโมนของอัลฟ่ามันติดมาง่ายจะตาย แล้วเสือกไม่ระวัง ถ้าป๊ากับแม่รู้เข้ากูก็โดนอีก!!"ในระหว่างที่ทั้งสองพี่น้องยืนเถียงกัน แสนดีเดินออกมาจากครัวก็ได้ยินเสียง"เกิดอะไรขึ้น ทะเลาะกันทำไม!""ไม่ได้ทะเลาะกันครับแม่ น้องก็แค่เสียงดัง เราไม่ได้ทะเลาะกันครับ"สิรินทร์เดินเข้าไปกอดมารดา แม่ของเขาในวัย 45 ปี ยังสวยและมีเสน่ห์มากมาย ขนาดที่ป๊าของเขายังหวงและหึงทั้งๆที่อยู่กันมา 20 กว่าปีแล้ว"แล้วทำไมกลิ่นอัลฟ่าถึงติดตัวลูกมาแรงนักล่ะเสือ""พอดีผมยืนคุยกับเพื่อนของน้องมานะครับ มันก็เลยติดมา มันเหม็นมากขนาดนั้นเลยเหรอครับแม่""ก็ไม่เท่าไหร่หรอก ไปนั่งรอที่โต๊ะไปเดี๋ยวแม่เอาขนมไปให้กิน ลูกด้วยนะสิงโต เลิกเสียงดังใส่พี่สักที ไม่อย่างนั้นแม่จะฟาดแล้วนะ"สีหราชมองสองแม่ลูกที่ยืนกอดกันกลม แม่ของเขาเป็นใหญ่ในบ้านเลิศรัตนวรชัย แม้กระทั่งป๊
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล สีหราชปะทะสิรินทร์
ชีวิตครอบครัวของสิงหลและแสนดี อยู่ในขั้นที่มีความสุขที่สุด แสนดีให้กำเนิดลูกชายคนที่ 2 เป็นอัลฟ่าอย่างที่หวังไว้ โดยสิงหลตั้งชื่อให้ลูกคนที่ 2 ว่า สีหราช เลิศรัตนวรชัย หรือน้องสิงโต ครอบครัวของสิงหลสมบูรณ์แบบ มีลูกทั้งสองสายพันธุ์ สิงหลยังคงบริหารโรงแรมซึ่งตอนนี้ขยายออกไปอีกหลายสาขา ถึงแม้จะเหนื่อยแต่เขาก็ยังสู้เพื่อครอบครัว เขาต้องการเก็บเงินเพื่อให้ลูกเมียได้ใช้อย่างสุขสบาย สีหราช เลิศรัตนวรชัย ผู้มีสายพันธุ์อัลฟ่าอายุ 21 ปี และพี่ชายของเขา สิรินทร์ เลิศรัตนวรชัย มีสายพันธุ์โอเมก้า อายุ 22 ปี ทั้งสองคนมีนิสัยที่แตกต่างกันมาก สีหราชเป็นคนที่มีหน้าตาหล่อเหลาเขาชอบการแข่งรถมากเป็นพิเศษ เป็นนักแข่งระดับมือพระกาฬ หาตัวจับได้ยาก วันนี้เขาได้เข้าแข่งขันฟอร์มูล่าวันเพื่อชิงแชมป์ โดยมีพี่ชายยืนเกาะขอบสนามเป็นแรงเชียร์"มึงจะมาทำไมอ่ะเสือ กูบอกให้อยู่บ้านไง มึงมาสนามทีไรคนที่สนามก็มองมึงทุกที เดี๋ยวแม่ก็โกรธอีก ถ้ากลิ่นอัลฟ่าไปติดมึงเข้า!!""ก็พี่อยากมานี่นาสิงโต พี่อยากมาเชียร์สิงโต ทำไมต้องดุด้วยล่ะ"สิงโตถึงกลับกลอกตาขึ้นบน เสือเป็นโอเมก้าที่มีกลิ่นดอกลาเวนเดอร์ ซึ่งเป็นกลิ่นที่หายาก อัลฟ
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล แพ้ท้องลูกคนที่ 2
หลังจากที่รับภรรยามาจากโกดังร้าง ทันทีที่ถึงคฤหาสน์แสนดีก็วิ่งตรงไปที่ลูกชายทันที ในขณะที่ทุกคนอยากรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นแต่แสนดีก็กลับทำนิ่งเฉย"เล่ามาก่อนแสนดี ว่าไปเจออะไรมาบ้าง"ป้าประไพถึงกับเอ่ยปากถามเพราะว่าแสนดีไม่ยอมพูดเรื่องที่ถูกจับไป นั่งเล่นกับลูกชายเฉย"ก็ไม่เห็นมีอะไรมากนะครับ เขาก็จับผมไป ผมก็ยอมให้เขาจับไปแต่โดยดี แต่พอคิดถึงลูกผมอยากกลับเขาไม่ยอมปล่อย ผมก็เลยจัดการหักแข้งหักขา เราไม่ได้โหดไปใช่ไหมกะหล่ำ"คำพูดสุดท้ายแสนดีหันไปพูดกับสาวใช้ประจำตัวซึ่งกะหล่ำก็ส่ายหัวไปมาทันที"สงสารคนพวกนั้นจังเลยเจ้าค่ะคุณหนู ที่ไม่รู้ว่าคุณหนูของบ่าวเก่งศิลปะการต่อสู้มากแค่ไหน"แสนดีขำให้กับคำพูดของคนสนิท เขาเตือนเสี่ยฉัตรชัยแล้ว แต่เสี่ยฉัตรชัยไม่ยอมปล่อยเขาเองสิงหลเดินกลับเข้ามาอีกครั้ง พร้อมกับหมอพิพัฒน์ และเครื่องมือแพทย์"มาให้ไอ้หมอมันตรวจหน่อยสิหนู เผื่อจะมีรอยฟกช้ำดำเขียวจะได้ทายา""ครับเฮีย"หมอพิพัฒน์ยิ้มให้กับแสนดี เขาไม่รู้ว่าแสนดีกลับมาได้ยังไง แต่ก็ดีใจที่ภรรยาของเพื่อนสนิทไม่ได้เป็นอะไร หมอพิพัฒน์ทำการตรวจร่างกายภายนอกให้กับแสนดี พร้อมกับขมวดคิ้วอย่างสงสัย"พี่ว่าพรุ
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล ไม่ได้สงสารเมีย
สิงหลกลับมาที่คฤหาสน์ เขาเดินวนไปวนมาเพราะสงสัยว่าภรรยาของเขาหายไปไหน สิ่งที่เขากลัวคืออาจจะมีพลังบางอย่างดึงภรรยาของเขากลับไปยังกาลเวลาของตัวเอง เขามองกะหล่ำที่อุ้มลูกชายของเขาอยู่ แสนดีจะทิ้งกะหล่ำไว้ที่นี่แล้วกลับบ้านไปคนเดียวอย่างนั้นเหรอ แสนดีไม่ทำแน่นอน สิงหลเดินไปเดินมาเขารู้สึกวิตกกังวลเป็นอย่างมาก เพราะข่าวคราวของแสนดีไม่มีเข้ามาเลย เกรียงไกรที่ออกไปสืบก็ไม่ติดต่อกลับมา จนเขารู้สึกว่า เขาเริ่มจะหายใจไม่ออก'ติ๊ด' เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เป็นเบอร์ที่เขาไม่คิดว่าจะโทรมา แต่เขาก็เลือกที่จะรับสาย"มีอะไรอีกเสี่ยฉัตรชัย ตำรวจตามหาคุณอยู่รู้หรือเปล่า ระวังตัวล่ะ เดี๋ยวจะหาว่าผมไม่เตือน"'มึงไม่ต้องเตือนกูหรอก กูได้ข่าวว่าเมียมึงหายไปไม่ใช่เหรอไอ้สิงหล มีเวลามาจิกกัดกูแบบนี้แสดงว่าไม่ห่วงเมียมึงสินะ'เสียงที่ดังมาตามสายทำให้สิงหลถึงกับคิ้วขมวด เขายังไม่ได้บอกใครเลยว่าภรรยาของเขาหายไป ถ้าไอ้เสี่ยฉัตรชัยมันรู้ว่าภรรยาของเขาหายก็แปลว่ามันเป็นคนจับไปแน่นอน"หึหึ..กูก็ห่วงภรรยาของกูแทบตาย ที่แท้มึงเองเหรอที่จับเมียกูไปไอ้เสี่ยฉัตรชัย"'ฉลาดขึ้นแล้วนี่ คงตกใจมากสินะที่กูจับเมียรักของม
อย่าดื้อกับผมนะขอรับคุณสิงหล จับเมียรักไป
สิงหลที่ยังคงรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล โดยมีภรรยามาเฝ้าตลอด วันนี้ป้าประไพโทรมาบอกว่าคุณหนูเสือน้อยร้องไห้หาแม่ ทำให้วันนี้แสนดีจะต้องกลับไปที่คฤหาสน์โดยให้เกรียงไกรมาเฝ้าเจ้านายของเขาแทน ซึ่งสิงหลหน้าตาบอกบุญไม่รับทันที"เมียกูไป 2 ชั่วโมงแล้วนะเว้ย เมื่อไหร่จะมาสักที""ใจเย็นๆครับเจ้านาย คุณหนูเสือเธอคิดถึงแม่นะครับ เดี๋ยวเสร็จธุระจากทางโน้นแล้วคุณแสนดีก็คงโทรมา เพราะผมต้องไปรับคุณแสนดีเอง"เกรียงไกรตอบเจ้านายที่ตอนนี้หน้าตาไม่สบอารมณ์กับอะไรเลยตั้งแต่ที่คุณแสนดีถูกป้าประไพโทรตาม เกรียงไกรส่ายหน้าไปมา เจ้านายของเขากำลังสู้กับลูกชายตัวเอง ถึงแม้ว่าจะรู้ตัวว่าสู้ไม่ได้ก็ตาม สิงหลนอนอยู่ในโรงพยาบาลด้วยอาการกระสับกระส่ายเพราะไม่มีแสนดีอยู่คอยเฝ้า เขาไม่ยอมทานข้าวหรือยา ทำให้เกรียงไกรต้องโทรบอกคนที่บ้านทันที"ใช่ครับคุณแสนดี ตอนนี้เจ้านายไม่ยอมทานอาหารหรือยาเลยครับ บอกแต่ว่าจะรอคุณแสนดีมาเท่านั้น ตอนนี้ทั้งหมอและพยาบาลไม่กล้าเข้ามาไปในห้องเลยครับ แม้แต่ผมเองก็ยังไม่กล้าเข้าไปเลย"'อีกสักชั่วโมงนะพี่เกรียงไกร ตอนนี้ลูกเสือใกล้จะหลับแล้ว บอกให้หมอและพยาบาลอดทนอีกสักชั่วโมงนึงแล้วผมจะรีบกลั
