บทที่ 345

สายตาของทุกคนที่มองมาทำเอาฉู่เนี่ยนซีทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ เนื่องจากนางอยู่ใกล้เย่เฟยหลีมากที่สุด นางจึงพูดเพียงเสียงที่ทั้งสองคนได้ยิน “ไว้มีโอกาสข้าจะอธิบายให้ท่านฟัง”

เมื่อนางเห็นคำเตือนในสายตาของมหาเสนาบดีฉู่ ฉู่เนี่ยนซีก็คุกเข่าลงในห้องโถงใหญ่ทันทีพลางพูดว่า “ในอดีตหม่อมฉันเผยใบหน้าปลอมให้คนอื่นเห็นและได้หลอกลวงเสด็จพ่อ โปรดอภัยให้หม่อมฉันด้วยเพคะ”

องค์จักรพรรดิตกตะลึงอยู่บนเก้าอี้มังกร เมื่อได้ยินเสียงของฉู่เนี่ยนซีเขาก็ได้สติกลับมา เขาสั่งให้ฉู่เนี่ยนซีเงยหน้าขึ้น โน้มตัวไปข้างหน้าและพยายามมองไปยังทุกรายละเอียดบนใบหน้านางให้ชัดเจนยิ่งขึ้นอย่างไม่วางตา

มีเสียงฟ้าร้องและฟ้าผ่าดังอยู่ในใจของเขา ระหว่างที่ใจลอยนั้นเหมือนเห็นภาพทับซ้อนของสตรีนางนั้นผุดขึ้นมา พลางพึมพำอะไรบางอย่าง แต่ไม่มีใครได้ยินชัดเจน

“ความผิดฐานหลอกลวงองค์จักรพรรดิต้องได้รับโทษตามกฎหมาย เสด็จพ่อ ดูนาง...”

“หุบปาก”

เจี่ยงจาวอวิ๋นไม่พลาดโอกาสที่จะลงโทษฉู่เนี่ยนซี แต่ถูกกลับถูกองค์จักรพรรดิสั่งให้เงียบ นางจึงมองฉู่เนี่ยนซีด้วยความโกรธ นางไม่คาดคิดว่าสตรีสารเลวผู้นี้จะรักษาตัวเองได้จริงและมีผิวพรรณที่ดีเช่นนี้ ซ