แชร์

บทที่ 346

“ฉู่เนี่ยนซีไม่ใช่บุตรของเจ้า แต่เป็นบุตรของนาง?!”

นอกจากจะไม่เชื่อแล้ว จักรพรรดิยังรู้สึกตกใจและมีอารมณ์หลายอย่างผสมปนเปกัน

องค์จักรพรรดิทรงขมวดคิ้วและพูดซ้ำในสิ่งที่มหาเสนาบดีฉู่พูด จากนั้นก็นึกถึงรูปลักษณ์ของฉู่เนี่ยนซีอย่างพิจารณา ไม่แปลกใจที่เด็กสาวคนนี้จะดูเหมือนนางมาก ทุกการเคลื่อนไหวที่ทำก่อนหน้านี้ก็ดูเหมือนจะเป็นนาง ที่แท้ก็คือบุตรสาวของนางนี่เอง

เขาอ้าปากอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่ได้พูดออกมา เขาวางศอกขวาไว้บนขาขวาเพื่อรองรับร่างกายส่วนบนทั้งหมด

“พ่ะย่ะค่ะ หลังจากที่นางให้กำเนิดซีเอ๋อร์ นางก็ประสบกับภาวะเลือดไหลไม่หยุด ก่อนที่นางจะจากไป นางก็ฝากซีเอ๋อร์และจี้หยกไว้ให้กับกระหม่อม”

ดวงตาของมหาเสนาบดีฉู่พร่ามัว ราวกับว่าเขากลับไปสู่วันนั้นอีกครั้ง

“มารดาผู้ให้กำเนิดซีเอ๋อร์เป็นน้องสาวแท้ ๆ ของกระหม่อม ตามหลักแล้วนางควรเรียกกระหม่อมว่าลุง”

เขาบีบมือแน่นแต่กลับไม่รู้สึกเจ็บ ในใจนึกย้อนกลับไปถึงวันนั้นที่เขานั่งข้างเตียงพลางจับมือฉู่เคอ เขาทั้งกังวล กลัว เสียใจ และไม่กล้ายอมแพ้ แต่เพียงได้แค่เฝ้าดูชีวิตของนางค่อย ๆ จางหายไป ราวกับดอกไม้แห่งดวงตะวันที่ค่อย ๆ เหี่ยวเฉาและร่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status