共有

บทที่ 907

เมืองจักรพรรดิ

จักรพรรดิเหวินไถ่ถ่ามเรื่องอันหวังก่อกบฎในราชสำนักตามปกติ

อีกทั้ง ผลที่ได้รับกลับทำให้จักรพรรดิแทบอยากจะกระโดดด่ามารดา

นี่ผ่านมากี่วันแล้ว?

ยังไม่อาจสยบการก่อกบฏของอันหวัง?

กองทัพของราชสำนักต้านทางทัพกบฏของอันหวังไม่ได้หรือ?

นี่ทำสู้รบได้ไร้สาระ!

ทว่า สุดท้ายจักรพรรดิก็ข่มอารมณ์ไว้ได้

“องค์รัชทายาท เจ้ามีความคิดเห็นเช่นไร?”

จักรพรรดิเหวินพยายามระงบความโกรธ หันหน้ามองหยุนลี่ “เจ้าคิดว่าข้าควรลงโทษอู๋ตู๋ที่ปราบกบฏได้ไม่ดี?”

หยุนลี่ครุ่นคิด จากนั้นก็โค้งคำนับ “เสด็จพ่อ ลูกคิดว่า เรื่องนี้ไม่อาจโทษแม่ทัพอู๋ได้ ตอนนี้ทางใต้มีฝนตกฤดูใบไม้ผลิ ทำให้ถนนเป็นโคลน การคุ้มกันส่งเสบียงค่อนข้างล่าช้า ด้านหน้าขาดแคลนเสบียง แม่ทัพอู๋รอบครอบไม่โจมตีโดยหุนหันพลันแล่น...”

“ก็จริง”

จักรพรรดิเหวินพยักพระพักตร์ จากนั้นก็ทอดพระเนตรเซวียเช่อที่รับตำแหน่งเสนาบดีกรมทหาร “ข้าขี้เกียจเขียนราชโองการ! กรมทหารส่งคนไปส่งข่าวให้อู๋ตู๋ เซียวว่านโฉวหลังจากกินยาพื้นบ้าน ร่างกายกลับเป็นปกติแล้ว กำลังคิดอยากให้เขายืดเส้นยืดสาย หากเขาทำไม่ได้ ข้าจะสั่งให้เซียวว่านโฉวไป! ถึงเวลานั้น อย่าบอกว่าข้าไม่
ロックされたチャプター
この本をアプリで読み続ける

関連チャプター

最新チャプター

DMCA.com Protection Status