Share

บทที่ 915

เผชิญกับสายตาเร้าร้อนของหยุนเจิง เสิ่นลั่วเยี่ยนใบหน้าแดงกล่ำ

แม้นางกับหยุนเจิงเคยแนบชิดกายกัน แต่สุดท้ายก็ยังไม่เคยไปถึงขั้นสุดท้าย

คิดถึงเรื่องต่อไปที่กำลังจะเกิดนั้น หัวใจของเสิ่นลั่วเยี่ยนเต้นตึกตักไม่หยุด

เวลานี้ นางคล้ายจะเข้าใจเหตุใดเมี่ยวอินจึงต้องออกไปแล้ว

ดีไม่ดี เมี่ยวอินดูออกนานแล้วว่าหยุนเจิงแกล้งเมา

มีเพียงนางที่ยังซื่อบื้ออยู่ตรงนี้

เสิ่นลั่วเยี่ยนตื่นเต้นอย่างมาก เดิมไม่กล้าสบดวงตาหยุนเจิงโดยตรง กล่าวด้วยความลนลาน “อย่าซน ล้างหน้าก่อน...”

เสิ่นลั่วเยี่ยนยังไม่ทันกล่าวจบประโยค หยุนเจิงก็ประทับจูบลงไป

“อุ๊บ...”

เสิ่นลั่วเยี่ยนดิ้นรน อยากจะหลบริมฝีปากที่เต็มไปด้วยกลิ่นสุราของหยุนเจิง

ทว่า หยุนเจิงกลับไม่ปล่อยนาง

ไม่นาน เสิ่นลั่วเยี่นจมไปกับจูบเร้าร้อนของหยุนเจิง

กลิ่นเหล้าหรือกลิ่นใด ตอนนี้ราวกับไม่ได้กลิ่นแล้ว

มือของเสิ่นลั่วเยี่ยนที่เดิมทีจับเตียงเอาไว้แน่นเลื่อนมาโอบกอดคอของหยุนเจิงอย่างควบคุมตัวไม่อยู่

ขณะที่ทั้งสองจูบดูดดื่ม อุณหภูมิภายในห้องราวกับเพิ่มสูงขึ้น

เสื้อผ้าบนตัวทั้งสองลดจำนวนลงอย่างรวดเร็ว

สุดท้าย ต่างก็เปลือยเปล่าต่อหน้ากัน

“บาดแผลของเจ้า
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status