บทที่ 919

หยุนเจิงไม่รู้ตอนที่จักรพรรดิเหวินเขียนจดหมายฉบับนี้มีทรงมีความรู้สึกเช่นไร

ทว่า เขารับรู้ได้ถึงสิ่งที่เรียกว่าพลังงานทะลุกระดาษออกมาแล้ว

พลังงานทะลุกระดาษจริง!

ความรู้สึกเหมือนกระดาษจดหมายกำลังแทงทะลุออกมา!

ไม่รู้ตอนที่เสด็จพ่อเขียนอักษรเหล่านี้ทรงออกแรงไปเท่าใด

ระหว่างรู้สึกประหลาด สมองของหยุนเจิงปรากฎภาพหนึ่ง

นั่นคือภาพจักรพรรดิพระหัตถ์ถือมีดข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งทรงเขียนอักษร

เห็นท่าทางของทั้งสองคน หลู่ซิ่งอดไม่ได้ที่จะสงสัย ถามหยั่งเชิง “องค์ชาย ฝ่าบาททรงเขียนสิ่งใด?”

“เจ้าดูเอาเถอะ!”

หยุนเจิงได้สติกลับมาแล้ว นำจดหมายในมือส่งให้หลู่ซิ่ง

หลู่ซิ่งปาดตามอง หนังตากระตุกทันใด “ฝ่าบาทจะเสด็จมาซั่วเป่ย?”

“ไม่รู้”

หยุนเจิงยักไหล่ “บางทีเสด็จพ่ออาจเสด็จมาซั่วเป่ย บางทีอาจจะมาเพื่อเฆี่ยนข้านอกด่านเป่ยลู่โดยเฉพาะ”

“……”

หลู่ซิ่งสับสน จากนั้นก็ยิ้มแห้ง “องค์ชายมีความดีความชอบมากมาย ฝ่าบาทคงไม่ถึงขั้นเฆี่ยนองค์ชายกระมัง?”

“นี่ใครจะกล่าวได้ชัดเจนเล่า?”

หยุนเจิงกล่าวแล้วหัวเราะขมขื่น

สร้างความดีความชอบก็ส่วนสร้างความดีความชอบ

หากบอกว่าจักรพรรดิเหวินอยากเฆี่ยนเขา แม้แต่เด็กสามขว