เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 808
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 809
วันต่อมา หยุนเจิงและคนอื่นมาถึงโขดเป่ยหยวนสภาพอากาศของซั่วเป่ยค่อยๆ อุ่นขึ้นชั้นน้ำแข็งของแม่น้ำไป๋สุ่ยเองก็ละลายไปไม่น้อย บัดนี้ไม่สามารถขี่ม้าข้ามแม่น้ำได้แล้วอีกประมาณยี่สิบวัน แม่น้ำไป๋สุ่ยก็น่าจะละลายหมดแล้วด้วยคำสั่งของหยุนเจิง สะพานหินจำลองที่ข้ามผ่านไปฝั่งตรงข้ามก็เริ่มก่อสร้างขึ้นแล้วเช่นกันความจริง ก่อนที่จะสูญเสียเมืองสามชายแดนไป ที่นี่เป็นสะพานหินที่ทอดยาวราวสองร้อยจั้ง กว้างสองจั้งอยู่หนึ่งแห่งสะพานนี้สร้างขึ้นเมื่อสมัยจักรพรรดิองค์ก่อนตอนนั้น เพื่อสร้างสะพานหินแห่งนี้ ต้องใช้ทหารชาวนากว่าหลายหมื่นนาย ใช้เวลาไปทั้งหมดสามปีเต็มถึงจะสร้างเสร็จแต่หลังจากที่เสียเมืองสามชายแดนให้กับเป่ยหวนไป จักรพรรดิเหวินก็สั่งให้คนทำลายสะพานหินทิ้งทว่าจักรพรรดิเหวินก็ยังมีใจคิดอยากสู้กลับไปสักวัน ดังนั้นจึงสั่งให้ทำลายพื้นผิวของสะพานเท่านั้น แล้วเหลือตอม่อสะพานเอาไว้เป่ยหวนเองก็คิดว่าจะโจมตีซั่วเป่ยสักวัน เพื่อจะได้ขนส่งเสบียงและสัมภาระได้สะดวกจึงไม่ได้ทำลายตอม่อสะพานด้วยเช่นกันเพราะเช่นนั้น การจะสร้างสะพานขึ้นใหม่บนตอม่อสะพานที่มีอยู่เดิมแล้วจึงได้ง่ายขึ้นอย่างมากหากต
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 810
ตอนนี้ เขาต้องทราบเสียก่อนว่าคนพวกนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ค่อยตัดสินใจดำเนินแผนการต่อไปหากเจียเหยาฝ่าฝืนกฎระหว่างพวกเขา เช่นนั้นก็อย่าหาว่าเขาเหี้ยมโหดแล้วกัน!การกวาดล้างครัวเรือนต่างๆ ใช่ว่าเขาจะไม่กล้าทำ!“ขอรับ!”ตู๋กูเช่อรับคำ แล้วรีบปฏิบัติตามคำสั่งของหยุนเจิงทันที“จริงสิ พวกเจ้าได้ข่าวสถานการณ์ภายในเป่ยหวนบ้างหรือไม่?”ขณะนั้นเอง หยุนเจิงก็ถามขึ้นอีกครั้งเรื่องนี้สำคัญมากหากเป่ยหวนเกิดโกลากลกันภายใน เช่นนั้นก็จะเป็นผลดีต่อพวกเขามาก!“ถึงแม้จะไม่มาก แต่ก็มีบ้างจริงๆ ขอรับ”ตู๋กูเช่อตอบ “ก่อนหน้านี้เราจับตัวทหารสอดแนมของเป่ยหวนมาได้หนึ่งนาย แล้วได้ทราบเรื่องจากเขาโดยบังเอิญว่า อาหลู่ไถจั่วเสียนอ๋องแห่งเป่ยหวนได้รับบาดเจ็บสาหัสเมื่อครั้นฝ่าวงล้อมที่ชายแดนกู้ครั้งก่อน ทนได้เดือนกว่าก็ตายอย่างสิ้นหวังแล้ว! แล้วก็ดูเหมือนว่าปานปู้จะตายแล้วด้วย…”“ปานปู้ตายแล้ว?”หยุนเจิงและเสิ่นลั่วเยี่ยนตะลึงงันพร้อมกันอาหลู่ไถตายเพราะบาดเจ็บสาหัสก็พอเข้าใจได้แต่ปานปู้ตายได้อย่างไรกัน?พวกเขาไม่ได้สู้ซึ่งหน้ากับปานปู้และเจียเหยาด้วยซ้ำ!“ไม่แน่ใจเหมือนกันขอรับ”ตู๋กูเช่อส่ายศ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 811
สองวันถัดมา หยุนเจิงและฉินชีหู่ได้นำทัพทหารม้าสามพันนายเคลื่อนส่งเชลยศึกเป่ยหวนสามสิบคนไปยังทะเลสาบไป๋หลางทะเลสายไป๋หลางไม่ใหญ่มากนัก พื้นผิวน้ำในช่วงฤดูฝนก็มีเพียงยี่สิบไร่เท่านั้นช่วงนี้ พื้นผิวน้ำของทะเลสาบไป๋หลางอย่างมากก็มีไม่ถึงสิบไร่ถึงจะเป็นทะเลสาบ แต่ความจริงแล้วก็เป็นเพียงสระที่ขนาดใหญ่หน่อยเท่านั้นทะเลสายไป๋หลางห่างจากชายแดนกู้ราวหกสิบลี้ เป็นสถานที่นัดหมายระหว่างหยุนเจิงกับเจียเหยาในการแลกเปลี่ยนคนกล่าวตามตรง เพียงแค่แลกเปลี่ยนคนเท่านี้ถึงกับต้องใช้ทหารม้าสามพันนาย ถือว่าสิ้นเปลืองอยู่บ้างแต่ทว่า เจียเหยาเองก็เป็นคนมากกลยุทธ์เช่นกัน หยุนเจิงจึงต้องป้องกันเอาไว้ระหว่างทาง หยุนเจิงและฉินชีหู่ก็ส่งคนไปสอดส่องทั่วทุกที่อย่างไม่ขาดสาย เพื่อป้องกันไม่ให้ทหารม้าเป่ยหวนล้อมรอบพวกเขาเพราะหิมะที่ค่อยๆ ละลาย ทำให้ต้นหญ้าค่อยๆ เจริญขึ้นเส้นทางที่เดินผ่าน สามารถเห็นต้นอ่อนเขียวขจีงอกขึ้นมาบ้างแล้วเมื่อถึงกลางฤดูร้อน ผืนหญ้าแห่งนี้ต้องสวยงามมากแน่ๆ!ขณะที่ใกล้ถึงทะเลสาบไป๋หลางแล้ว ทหารสอดแนมก็มารายงานว่า พวกเขาพบปะกับทหารสอดแนมของเป่ยหวนแล้วแต่ทว่าทั้งสองฝ่ายเพียงแ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 812
ฉลาดหรือ?เจียเหยายิ้มขมขื่นความฉลาดหลังเกิดเรื่อง จะนับว่าฉลาดได้อย่างไร?เขาคงหัวเราะเยาะนางอยู่น่ะสิไม่ว่า?“เป็นแผนการที่เยี่ยมจริงๆ เจียเหยานับถือ!”เจียเหยามองหยุนเจิงด้วยแววตาเป็นประกาย แล้วโดดลงจากหลังม้าภายใต้สายตาของฝูงชน เจียเหยายกมือขวาวางบริเวณหัวใจ แล้วโค้งคำนับต่อหยุนเจิง“เจ้า…ทำอะไรน่ะ?”หยุนเจิงมองเจียเหยาอย่างไม่เข้าใจ “เจ้าจะยอมแพ้นั้นหรือ?”“เจ้าคิดมากไปแล้ว!”เจียเหยาตอบเสียงเย็นชา แล้วกระโดดขึ้นหลังม้า “ถึงแม้เราจะเป็นศัตรูกัน แต่ต้องขอบใจเจ้าที่รักษากฎที่คุยกันไว้! นี่ถือเป็นการให้เกียรติจากข้า!”“ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง!”หยุนเจิงหัวเราะลั่น “ข้ารักษากฎ และหวังว่าพวกเจ้าจะรักษากฎด้วยเช่นกัน!”“แน่นอน!”เจียเหยายกมือขึ้น “ข้าขอสาบานต่อหน้าเทพหมาป่า หากวันใดข้าโจมตีซั่วเป่ย ข้าก็จะรักษากฎที่วางไว้ว่าจะไม่เข่นฆ่าคนชราและเด็กน้อยของต้าเฉียน!”“แค่คำพูดนี้ของเจ้า ข้าจะรักษากฏที่วางไว้ต่อไปแน่นอน!”หยุนเจิงพยักหน้า แล้วเปลี่ยนหัวข้อทันที “ได้ยินว่าปานปู้และอาหลู่ไถตายแล้วนั้นหรือ?”เมื่อได้ยินหยุนเจิงเอ่ยถึงปานปู้ ในตาของเจียเหยาก็แฝงด้วยความเย็นชา
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 813
ค่อยเปิดศึกกันหลังจากสิ้นสุดฤดูใบไม้ร่วงปีหน้า?เจียเหยาหรี่ตาลงเล็กน้อย แล้วมองหยุนเจิงด้วยแววตาแปลกประหลาดใจยุติสงครามนั้นหรือ?นางเองก็อยากยุติสงครามเช่นกัน!ตอนนี้ ทั้งเป่ยหวนต่างก็อยากยุติสงครามทั้งนั้น!ขอแค่หยุนเจิงเห็นด้วยกับการยุติสงคราม และทำตามสัญญา แม้จะให้พวกเขามอบม้าศึกหนึ่งหมื่นตัวให้ พวกเขาก็ยอม!แต่หยุนเจิงจะยอมยุติสงครามได้อย่างไร?สิ่งที่กลัวคือ กลัวว่าพวกเขาจะมอบทุกอย่างออกไปแล้ว แต่หยุนเจิงเพิ่งรับผลดีนั้นไป ก็คิดแทงข้างหลังขึ้นมาหยุนเจิงที่เจียเหยารู้จักสามารถทำเรื่องพรรค์นั้นออกมาได้แน่นอน!ถึงขนาดพูดได้ว่าหยุนเจิงจะทำเช่นนั้นแน่ๆ!ตนมอบความดีความชอบให้กับเขาถึงที่ แต่เขากลับใช้จางหลิวมาหลอกตน นับประสาอะไรกับอย่างอื่น?เป่ยหวนในตอนนี้คิดจะยุติสงคราม จะง่ายปานนั้นได้อย่างไร?หากนางเป็นหยุนเจิง นางก็ไม่มีทางยุติสงครามตอนนี้เป็นแน่!เพราะตอนนี้เป็นช่วงที่เป่ยหวนอ่อนแอที่สุดหยุนเจิงจะยุติสงครามตอนนี้ก็บ้าแล้ว!ไอ้สารเลวนี่ต้องคิดจะหลอกตนแน่ๆ!แสร้งทำเหมือนยุติสงครามก่อน แล้วค่อยลอบโจมตีนั้นหรือ?เจียเหยาแค่นเสียงเย็นชา แล้วกล่าวเสียงเย็นชาว่า “ได้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 814
“หุบปาก!”เจียเหยามองค้อนใส่ฟางหยุนซื่อแวบหนึ่ง “ข้ารู้!”กล่าวจบ เจียเหยาก็สั่งให้คนปล่อยคนทันทีสำหรับเรื่องนี้ นางเชื่อว่าหยุนเจิงจะรักษาคำพูดระหว่างพวกเขาเพราะสำหรับหยุนเจิงแล้ว การฝ่าฝืนกฎแลกคนนั้นไม่มีผลประโยชน์อะไรกับเขาเลยดังนั้นเรื่องยุติสงครามนั้น หยุนเจิงไม่มีทางรักษาคำพูดแน่นอน!แต่เรื่องในตอนนี้ หยุนเจิงไม่มีทางผิดคำพูดแน่นอนผ่านไปนานเพียงนี้แล้ว อาการบาดเจ็บของคนทั้งเก้าคนก็ฟื้นฟูโดยสมบูรณ์แล้วไม่นาน ทั้งเก้าคนก็กลับสู่ฝั่งหยุนเจิงหยุนเจิงถามสถานการณ์จากทั้งเก้าคน หลังจากยืนยันแล้วว่าทั้งห้าคนนั้นตายเพราะบาดเจ็บหนัก แต่ไม่รักษาจริง หยุนเจิงถึงได้ปล่อยตัวเชลยศึกเป่ยหวนทั้งสิบแปดคน“คนที่เหลือถือว่าเป็นค่ารักษาแล้วกัน!”หยุนเจิงตะโกนใส่เจียเหยาที่อยู่ห่างออกไป“ขอบใจ!”เจียเหยาขอบคุณหยุนเจิงจากที่ไกล แล้วตะโกนเสียงดังว่า “หยุนเจิง ถึงแม้เจ้าจะเป็นคนไร้ยางอาย แต่เจ้าเป็นศัตรูที่น่านับถือจริงๆ! ในภายภาคหน้า หากเป่ยหวนของข้ามีคนเจ็บหนักตกอยู่ในมือเจ้าอีก ข้าจะนำเชลยศึกสองเท่ามาแลกกับเจ้า!”“ตกลง!”หยุนเจิงตอบตกลงเสียงดัง แล้วพาคนถอยกลับไปเจียเหยาเหลือบมอง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 815
เมื่อกลับไปถึงชายแดนกู้ หยุนเจิงก็เรียกตู้กุยหยวนและภูตเก้ามาทันที“ภูตเก้า เจ้ารีบคิดหาวิธีไปสืบดูว่าอาหลู่ไถตายจริงหรือไม่!”หยุนเจิงกล่าวเสียงขรึม “ข้าต้องการข่าวที่แน่ชัด!”“ขอรับ!”ภูตเก้ารีบตอบรับแล้วออกไปทันที“กองทหารโลหิตฝึกซ้อมเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?”หยุนเจิงถามตู้กุยหยวน“สามารถออกรบได้ทุกเมื่อแล้วขอรับ!”ตู้กุยหยวนกล่าวอย่างมั่นใจ“เจ้าคิดว่า คนเหล่านี้เป็นอย่างไรบ้างเมื่อเทียบกับกองทหารโลหิตชุดก่อน?”หยุนเจิงถามอีก“หากเป็นทักษะของแต่ละคน พวกเขาสู้กองทหารโลหิตชุดก่อนไม่ได้แน่นอนขอรับ”ตู้กุยหยวนตอบอย่างจริงจัง “แต่หากเป็นเรื่องของพลังในการสู้รบ ไม่เป็นรองกองทหารโลหิตชุดก่อนแน่นอน!”ทหารห้าร้อยห้านายของกองทหารโลหิตชุดก่อนนั้นคัดเลือกมาจากคนสองแสนคนเชียวนะ!แต่กองทหารโลหิตในตอนนี้ยังต้องเพิ่มทักษะของแต่ละคนจริงๆทว่าตู้กุยหยวนได้ฝึกซ้อมนักรบภูตสิบแปดพร้อมกับหยุนเจิงไปไม่น้อยหยุนเจิงเองก็ได้แบ่งปันกลยุทธ์แปลกๆ ให้กับเขาไม่น้อยเช่นกันเขาได้ถ่ายทอดวิชาความรู้ที่ได้จากการฝึกซ้อมนักรบภูตสิบแปดให้กับกองทหารโลหิตด้วยเช่นกันกองทหารโลหิตในอดีตรบไม่เคยพ่าย ส่วนมากก็
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 816
ผ่านไปนาน ตู้กุยหยวนก็ตระหนักได้“พูดต่อไป!”หยุนเจิงมองตู้กุยหยวนยิ้มๆนึกออกแล้วหรือ?ตู้กุยหยวนราวกับถูกจี้ลมปราณ ถามลองเชิงว่า “องค์ชายคิดจะโจมตีฝ่ายฮูเจี๋ยฉานอวี่และต้าหมิงอ๋องเพื่อลดกำลังของพวกเขา และทำให้เกิดโกลาหลขึ้นภายในเป่ยหวนใช่หรือไม่?”“ถูก!”หยุนเจิงพยักหน้ายิ้มแย้ม“ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นจั่วเสียนอ๋องหรือว่าโย่วเสียนอ๋องต่างก็เป็นแผนหลอกลวงทั้งนั้น?”เสิ่นลั่วเยี่ยนเองก็ตระหนักขึ้นได้เช่นกัน“ถูก!”หยุนเจิงพยักหน้า “ให้กองทหารโลหิตไปก่อกวนฝ่ายรอบๆ ผืนหญ้าเลี้ยงม้า ก็เพื่อทำลายจุดสนใจของเจียเหยา! ให้นางคิดว่าเราจะใช้โอกาสที่อาหลู่ไถตาย แล้วไปโจมตีฝ่ายอาหลู่ไถ”อวี๋ซื่อจงเข้าใจในบัดดล “องค์ชายส่งคนให้ไปสืบเรื่องการตายของอาหลู่ไถ ก็เพื่อจะเบี่ยงเบนความสนใจของเจียเหยาสินะ?”“ประมาณนั้น!”หยุนเจิงยิ้มพยักหน้า “แต่การสืบให้รู้ชัดว่าอาหลู่ไถตายจริงหรือไม่นั้น ก็จะทำให้เราดำเนินแผนขั้นต่อไปได้สะดวกยิ่งขึ้น”“ไม่…”ฉินชีหู่ลูบศีรษะ “น้องชาย เจ้าจะโจมตีผืนหญ้าเลี้ยงม้าไม่ใช่หรือ?”“ใช่!”หยุนเจิงพยักหน้า “เป่ยหวนโกลาหลกันภายใน เราค่อยๆ โจมตีผืนหญ้าเลี้ยงม้าไม่ดีหรื
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1146
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1145
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1144
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1143
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1142
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1141
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1140
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1139
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1138
