เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 793
บทที่เกี่ยวข้อง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 794
ไม่รู้เลย แม้แต่จักรพรรดิยังไม่อาจทำให้ทุกคนตามใจตัวเองได้ นับประสาสิ่งใดกับคนอื่นล่ะมนุษย์ ไม่อาจไม่ยึดเอาตัวเองเป็นเรื่องสำคัญ แล้วก็ไม่อาจยึดเอาตัวเองเป็นเรื่องสำคัญตนพิทักษ์ไม่สำเร็จ ความภูมิใจตนไม่เกิด!ตนรู้ ไม่ใช่ว่าจะเห็นแจ้งตนรัก ไม่ใช่ว่าจะมีคุณค่า“เช่นนั้นเหตุใดตอนนี้ไม่อาจครอบครองนางได้?”เยี่ยจื่อเอียงศีรษะ ถามด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย“ข้าเกรงว่านางจะตั้งครรภ์!”หยุนเจิงยิ้มอย่างจนปัญญา “พวกเราใกล้จะเปิดฉากรบกับเป่ยหวนแล้ว นางต้องการนำทัพ หากตั้งครรภ์ จะทำเช่นไร?”“เช่นนั้นเมี่ยวอินเล่า?”เยี่ยจื่อสงสัย “ช่วงนี้เจ้าหลับนอนกับเมี่วอินไม่น้อย เหตุใดนางไม่ตั้งครรภ์?”“นั่นเป็นเพราะเหอฮวนกง”หยุนเจิงยิ้มเรียบๆ บอกคุณสมบัติพิเศษของเหอฮวนกงกับเยี่ยจื่อเมื่อได้ฟังคำของหยุนเจิง เยี่ยจื่ออดไม่ได้ที่จะเบิกตาโตเหอฮวนกง มีคุณสมบัติเช่นนี้ด้วย?อึ้งอยู่ชั่วครู่ เยี่ยจื่อมองหยุนเจิงด้วยความเอือมระอา “นั่นก็หมายความว่า รอจนเป่ยหวนไม่กล้าเปิดศึกกับเรา เจ้าจึงจะสามารถมีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยากับเสิ่นลั่วเยี่ยนได้?”“ประมาณนั้น! ถึงเช่นไรข้าก็คิดเช่นนั้น”หยุนเจ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 795
ตอนเช้า ตอนที่หยุนเจิงตื่น เยี่ยจื่อยังคงหลับสนิทแม้เมื่อคืนหยุนเจิงจะกินนางไม่ได้ แต่ก็เอาเปรียบนางไม่น้อย มือร้ายของเขาอยู่ไม่สุขแม้ตอนหลับ ก็ทรมานจนเยี่ยจื่อไม่ได้หลับสบายใบหน้าเยี่ยจื่อตอนหลับฝันยังแย้มยิ้มออกมาน้อยๆไม่รู้ว่าร้อนหรืออย่างไร ใบหน้าเยี่ยจื่อแดงเรื่อ ทำให้นางดูอ่อนโยนมีเสน่ห์ภายใต้ความเงียบมองดูคนงามที่กำลังหลับสนิท ในใจหยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะผุดความอ่อนโยนขึ้นมามากมายเดิมเขาอยากจะหอมเยี่ยจื่อ แต่กลัวจะรบกวนนางหลับฝันดี สุดท้ายก็ไม่ได้หอมนาง เพียงแค่ลงจากเตียงอย่างเงียบๆตอนที่หยุนเจิงหยิบเสื้อผ้ามาสวม เยี่ยจื่อตื่นขึ้นมาสะลึมสะลือเห็นหยุนเจิงที่กำลังสวมเสื้อผ้า เยี่ยจื่อที่กำลังสะลึมสะลือพลันตกตะลึงอีกนิดเดียว นางเกือบจะกรีดร้องออกมายังดีที่นางห้ามความคิดนี้ได้ทัน แอบด่าตัวเองว่าโง่ในใจนางกับหยุนเจิงล้วนเป็นสภาพนี้แล้ว ยังต้องตกใจสิ่งใด?นอนจนเบลอ ลืมเรื่องเมื่อคืนไปหมดแล้ว“ปลุกเจ้าตื่นแล้ว?”หยุนเจิงยิ้มมองเยี่ยจื่อ “เจ้านอนต่ออีกหน่อยเถอะ!”“ไม่แล้ว”เยี่ยจื่อปีนลงจากเตียง สวมเสื้อผ้าลวกๆ เดินมาอยู่หน้าหยุนเจิง “ข้าช่วยเจ้าสวมเสื้อเถอะ!”เสื
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 796
หากต้องการหาเงิน ต้องพึ่งพางานอุตสาหกรรม!เสาะหาแหล่งแร่ นี่จึงจะเป็นภารกิจเร่งด่วนกล่าวกันว่า สถานที่อย่างซั่วเป่ยมีเหมืองไม่น้อย?เหมืองถ่านหิน เหมืองเหล็ก เหมืองเกลือ เหมืองทองแดงต้องลองหาหยุนเจิงยิ่งเขียนยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆ ด้านหลังล้วนเป็นแผนการปกครองซั่วเป่ยทว่า แผนการมากมายตอนนี้คิดจะนำไปบังคับใช้ ย่อมไร้ซึ่งเงื่อนไขเหล่านั้นทีละก้าวเถอะ!ปกครองซั่วเป่ยที่ใหญ่โตเช่นนี้ ไหนเลยจะง่ายเพียงนั้น!เยี่ยจื่อด้านหนึ่งฝนหมึกให้หยุนเจิง ด้านหนึ่งอ่านสิ่งที่หยุนเจิงเขียน เรื่องบางอย่างนางอ่านเข้าใจ แต่บางอย่างนางไม่เข้าใจจริงๆแต่ว่า ต่อให้เป็นเช่นนี้ นางก็ยังคงตะลึงไม่น้อยทันใดนั้นนางก็ตระหนักบางอย่างได้ หยุนเจงไม่เพียงเชี่ยวชาญสงคราม ทั้งยังเป็นอัจฉริยะอีกด้วย!เจ้าหมอนี่ปกปิดซ่อนเร้นความสามารถมาตลอดหลายปี ก็เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับตอนนี้หรือ?“ก็อกก็อก...” เวลานี้เอง เสียงเคาะประตูจากด้านนอกดังเข้ามาเยี่ยจื่อรีบไปเปิดประตู“พี่สะใภ้?”เมื่อเห็นคนที่เปิดประตูคือเยี่ยจื่อ เสิ่นลั่วเยี่ยนอดตะลึงไม่ได้ มองเยี่ยจื่อด้วยสีหน้าคลุมเครือยังไม่ทันได้เอ่ยถามเยี่ยจื่อเหต
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 797
นอกด่านเป่ยลู่ หยุนเจิงพาทุกคนไปส่งฉินลิ่วก่านมาถึงนอกด่าน“เอาล่ะ ไม่ต้องส่งแล้ว!”ฉินลิ่วก่านโบกมือให้ทุกคน “ไปทำงานของพวกเจ้าเถอะ! เจ้าหนุ่ม ซั่วเป่ยต้องยกให้เจ้าแล้ว หากเจ้าทำให้ซั่วเป่ยเสียไป ต่อจะสู้ตายเอาชีวิตเจ้าให้ได้!”“……”หยุนเจิงมองฉินลิ่วก่อนด้วยสายตาเอือมระอา จากนั้นก็กล่าวอย่างเคร่งขรึม “หรงกั๋วกงวางใจ หากซั่วเป่ยเสียไป ข้าคงตายไปแล้ว ไม่ต้องให้ท่านถ่อมาถึงนี่อีกครั้ง!”“ดี! ข้าเชื่อเจ้า!”ฉินลิ่วก่อนหัวเราะ “เอาล่ะ ไปก่อนแล้ว!”กล่าวจบ ฉินลิ่วก่อนเตะท้องม้า ควบม้าออกไปอย่างรวดเร็วมองดูฉินลิ่วก่านที่ไปไกลแล้ว หยุนเจิงไม่ได้มีความเศร้าจากการพรากจากกัน เพียงแค่ตัดสินใจเงียบๆ ต้องทำให้เป่ยหวนไม่กล้ารุกรานต้าเฉียนอีก!ระหว่างทางกลับจวน หยุนเจิงพลันถามฮูหยินเสิ่น “ท่านแม่ยาย ข้าว่าวรยุทธของท่านกับสะใภ้ใหญ่ล้วนไม่เลว ลองบัญชาการทหารในซั่วเป่ยดีหรือไม่?”“พวกเรา...บัญชาการทหาร?”ฮูหยินเสิ่นและเว่ยซวงมองหยุนเจิงด้วยความมึนงง ราวกับไม่กล้าเชื่อหูตัวเอง“ใช่แล้ว!”หยุนเจิงยิ้มเล็กน้อย “ขอแค่พวกท่านยินดีก็พอ หากไม่ยินดี ก็ไม่เป็นไร”ตอนนี้เขาเป็นซั่วเป่ยเจี๋ยตู้สื่อ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 798
“ก็ได้!”หยุนเจิงไม่บังคับดูออกว่าจ้าวจี้ไม่พอใจที่เขาแอบยึดอำนาจทหารของกองทหารมณฑลทางเหนือแต่ว่า ไม่เป็นไรในเมื่อเขากล้าทำเรื่องนี้ ก็ไม่หวังให้คนทั่วทั้งใต้หล้าคิดว่าเขาเป็นขุนนางภักดีจ้าวจี๋นิ่งเงียบเล็กน้อย จากนั้นเอ่ยถามอีกครั้ง “แผนการแสดงบทบาทหนานหยวนเมื่อก่อน ล้วนเป็นฝีมือขององค์ชายหกกระมัง?”“ใช่!”หยุนเจิงพยักหน้ายอมรับเวลานี้แล้ว ยังมีสิ่งใดไม่อาจยอมรับได้อีก“องค์ชายเก่งกาจจริงด้วย!”จ้าวจี๋กล่าวด้วยความเลื่อมใส “องค์ชายหกปกปิดซ่อนเร้นมาตั้งหลายปี หลอกลวงทุกคน ความสามารถและความอดทนขององค์ชายหก ข้าเลื่อมใสยิ่ง!”ข้าปกปิดซ่อนเร้นที่ใดกัน!ก่อนหน้านี้พี่ชายไม่ได้เรื่องจริงๆ!“ล้วนเป็นเพราะความจำเป็น”หยุนเจิงยิ้มอย่างจนปัญญา “หากแม่ทัพอาวุโสคิดว่าข้าเป็นโจรกบฎ ข้าก็ไม่มีสิ่งใดให้กล่าว”“หวังว่าองค์ชายหกจะไม่ใช่!”จ้าวจี๋ยิ้มเรียบๆ ไม่ได้กล่าวสิ่งใดมากความ “องค์ชายส่งคนมารับมอบเสบียงเหล่านี้ได้แล้ว”“ไม่รีบ!”หยุนเจิงหัวเราะ จากนั้นก็หยั่งเชิง “แม่ทัพอาวุโสจ้าว ท่านคงไม่ลงมือกับเสบียงอาหารเหล่านี้หรอกกระมัง?”นี่เป็นเรื่องที่หยุนเจิงกังวลที่สุดตอนนี้ถึ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 799
เสบียงอาหารสามล้านตันนั้นเยอะมากจริงแท้พวกเขารับมอบกันโดยไม่ได้หลับพักผ่อนเป็นเวลาสองวัน จึงสามารถรับมอบเสบียงอาหารทั้งสามล้านตันเสร็จสิ้นระหว่างนั้น หยุนเจิงสั่งให้คนซุ่มตรวจสอบเสบียงเป็นระยะ โดยพื้นฐานแล้วล้วนไม่มีปัญหาใดแต่อาจเพราะอากาศภายในด่านเริ่มอุ่นขึ้นแล้ว เสบียงบางส่วนได้รับความชื้นมาระหว่างทางพวกหยุนเจิงรับมอบเสบียงเสร็จสิ้น จ้าวจี๋ก็ถอนทัพกลับฟู่โจวแล้ววันถัดมา หยุนลี่เดินทางไกลรอนแรมพาครอบครัวของตู๋กูเช่อมาถึงนอกด่านเป่ยลู่“พวกเจ้าเดาสิ เจ้าสามกำลังตะโกนสิ่งใดอยู่เบื้องล่าง?”หยุนเจิงยืนอยู่บนกำแพงด่าน ยิ้มตาหยีถามเสิ่นลั่วเยี่ยน“แน่นอนกำลังด่าเจ้าหน้าเนื้อใจเสือ!”เสิ่นลั่วเยี่ยนหัวเราะสดใสเมื่อได้ฟังคำของเสิ่นลั่วเยี่ยน เยี่ยจื่อและเมี่ยวอินพยักหน้าเห็นด้วยอย่างยิ่งเจ้าหมอนี่ ไม่ใช่คนหน้าเนื้อใจเสือหรือไร!ขอแค่หยุนลี่มา ไม่ว่าเว่ยเหวินจงจะรอดถึงเมืองจักรพรรดิหรือไม่ เขาล้วนซวยทั้งนั้นต่อให้พวกเขาพี่น้องสองคนมีบรรพบุรุษร่วมกัน คาดว่าหยุนลี่คงเริ่มทักทายบรรพบุรุษสิบแปดรุ่นของหยุนเจิงแล้ว“เจ้าสามผู้นี้ ทะเยอทะยานไม่น้อย สมองกลับมีแต่ขี้เลื่อย”หยุ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 800
นี่เป็นความคิดที่หยุนลี่คิดได้ตอนออกจากเมืองจักรพรรดิทั้งต้องทำให้เว่ยเหวินจงตาย ทั้งต้องไม่ทำให้เขามีส่วนเกี่ยวข้อง มีเพียงยืมมือเจ้าหกจัดการเว่ยเหวินจง!ถึงแม้ เขาไม่ยินดีมอบเงินให้เจ้าหกแต่เขาก็ไม่อยากถูกจักรพรรดิเหวินลงโทษ!เงินไม่มีแล้ว ยังสามารถหาได้ใหม่แต่ใบหน้าเสียไปแล้ว ก็มีแต่ต้องเสียไปเท่านั้นที่สำคัญคือ ตอนนี้เกรงว่ามีแม่ทัพไม่น้อยในราชสำนักสงสัยว่าเขาชี้นำเว่ยเหวินจงทำเช่นนี้!หากเว่ยเหวินตายตอนคุ้มกันกลับเมืองจักรพรรดิ คนเหล่านั้นก็จะคิดว่าเขากำลังฆ่าคนปิดปาก!แม้ไม่มีหลักฐาน แต่ก็ไม่เป็นประโยชน์ในการเอาชนะใจคนสำหรับรัชทายาทอย่างเขา!ยืมมือเจ้าหกจัดการเว่ยเหวินจง สามารถขจัดข้อสงสัยของเขาได้มากที่สุด!“ห้าแสนตำลึงเงินแล้วกัน!”หยุนเจิงยิ้มเล็กน้อย “พี่สาม เช่นไรเจ้าก็เป็นรัชทายาท ห้าแสนตำลึงเงิน สำหรับท่านแล้ว ก็เป็นเพียงแค่เศษขนเท่านั้นกระมัง?”“เปล่า!” หยุนลี่กัดฟันคำรามเสียงต่ำ “ข้าบอกแล้ว สองแสนตำลึงเงินเป็นขีดจำกัดของข้า! หากเจ้าอยากได้มากกว่านี้ ข้ายินดีถูกเสด็จพ่อลงโทษ!”“พี่สาม เงินนี่ ข้าไม่ได้ต้องการเพื่อตัวข้า!” หยุนเจิงโน้มน้าวด้วยความอดทน “การ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 801
นอกด่านเป่ยลู่ เสิ่นลั่วเยี่ยนทำตามคำสั่งของหยุนเจิง ตอนที่แลกเปลี่ยนตัวประกัน ยิงธนูปลิดชีวิตเว่ยเหวินจงหยุนลี่ด่ารุนแรงด้วยความโกรธสองสามประโยค จากนั้นก็พาคนจากไปแม้ต้องจ่ายเงินสี่แสนตำลึงเงิน แต่เว่ยเหวินจงก็นับว่าตายแล้ว!หยุนลี่ในเวลานี้ เจ็บปวดแต่มีความสุขเช่นกัน“เหตุใดพวกเขาไม่ห้ามเขาไว้หน่อย?”เมื่อรู้เรื่องนี้ ฮูหยินเสิ่นดุเยี่ยจื่อและเสิ่นลั่วเยี่ยนทันที“พวกเราห้ามเขาเพื่อสิ่งใดเล่า?”เสิ่นลั่วเยี่ยนกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ได้สี่แสนตำลึงเงินมาเปล่าๆ ทั้งยังได้ฆ่าเว่ยเหวินจงด้วยตัวเองล้างแค้นให้เหล่าทหาร เป็นเรื่องดี!”“เรื่องดีอะไร!” ฮูหยินเสิ่นจ้องเสิ่นลั่วเยี่ยนด้วยความหงุดหงิด “พวกเจ้าฆ่าเว่ยเหวินจง ในราชสำนักต้องมีคนคิดว่าพวกเจ้าใส่ร้ายเว่ยเหวินจง! แต่หากเว่ยเหวินจงตายระหว่างคุ้มกันกลับเมืองจักรพรรดิ คนในราชสำนักจะคิดว่ารัชทายาทฆ่าคนปิดปาก เช่นนี้ ก็สามารถทำลายชื่อเสียงของรัชทายาท!”สี่แสนตำลึงเงิน นับว่าไม่น้อยเลยข้าวสารหนึ่งตั้น ราคาประมาณหนึ่งตำลึงเงินเท่านั้น!ใช้เงินสี่แสนตำลึงเงินไปซื้อเสบียง สามารถให้กองทหารมณฑลทางเหนือสองแสนห้าหมื่นคนกินอิ่มไปได้สองสามเด
บทล่าสุด
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1146
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1145
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1144
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1143
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1142
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1141
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1140
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1139
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 1138
