Share
บทที่ 792
Related chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 793
จุมพิตนี้ เต็มไปด้วยอารมณ์หยุนเจิงแทบทนรอไม่ไหวที่จะกลืนกินสตรีผู้ที่เขาโหยหามาเนิ่นนานหลังจากจุมพิตเร้าร้อน หยุนเจิงปลดอาภรของตัวเองทันทีเวลานี้ หยุนเจิงคิดว่าเสื้อผ้าสมัยโบราณช่างน่ารำคาญเสียจริง!อีกทั้ง ฤดูหนาวต้องสวมเสื้อหลายชั้น!ต่อให้ภายในห้องเผาถ่านไฟเอาไว้ แต่ก็ยังต้องสวมเสื้อหลายชั้น“รอก่อน!”ขณะที่หยุนเจิงใกล้เปลือยเปล่าเหมือนกับเยี่ยจื่อ ทันใดนั้นเยี่ยจื่อตื่นเต้น พลันจับมือหยุนเจิงเอาไว้“……”หยุนเจิงมองเยี่ยจื่อด้วยความเอือมระอา “เจ้าคงไม่บอกกับข้า เจ้ารอบเดือนมาหรอกกระมัง?”ให้ตายสิ!ไม่ถึงขั้นนั้นกระมัง!“พูดอะไรน่ะ!”เยี่ยจื่อลุกขึ้นนั่ง จากนั้นก็ดึงผ้าห่มมาห่อหุ้มกาย กล่าวด้วยสีหน้าแดงกล่ำ “จู่ๆ ข้าคิดเรื่องหนึ่งขึ้นมา”“ตอนนี้หากไม่ใช่เรื่องเป่ยหวนบุกมา ล้วนเป็นเรื่องเล็ก!” หยุนเจิงหน้าไม่อายดึงผ้าห่มของเยี่ยจื่อออก จากนั้นก็เกาะกุมร่างอรชรของเยี่ยจื่อ “ตอนนี้ข้าต้องการกินเกี๊ยว ใครก็ไม่อาจรบกวนได้ทั้งนั้น!”“ถุย! พูดอะไร!”เยี่ยจื่อกัดปากเบาๆ จากนั้นหยิกมือที่ซุกซนของเขาเบาๆ จากนั้นก็กล่าวด้วยความเขินหน้าแดง “ตกลงกับข้าหนึ่งเรื่อง ดีหรือไม่?”ห
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 794
ไม่รู้เลย แม้แต่จักรพรรดิยังไม่อาจทำให้ทุกคนตามใจตัวเองได้ นับประสาสิ่งใดกับคนอื่นล่ะมนุษย์ ไม่อาจไม่ยึดเอาตัวเองเป็นเรื่องสำคัญ แล้วก็ไม่อาจยึดเอาตัวเองเป็นเรื่องสำคัญตนพิทักษ์ไม่สำเร็จ ความภูมิใจตนไม่เกิด!ตนรู้ ไม่ใช่ว่าจะเห็นแจ้งตนรัก ไม่ใช่ว่าจะมีคุณค่า“เช่นนั้นเหตุใดตอนนี้ไม่อาจครอบครองนางได้?”เยี่ยจื่อเอียงศีรษะ ถามด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย“ข้าเกรงว่านางจะตั้งครรภ์!”หยุนเจิงยิ้มอย่างจนปัญญา “พวกเราใกล้จะเปิดฉากรบกับเป่ยหวนแล้ว นางต้องการนำทัพ หากตั้งครรภ์ จะทำเช่นไร?”“เช่นนั้นเมี่ยวอินเล่า?”เยี่ยจื่อสงสัย “ช่วงนี้เจ้าหลับนอนกับเมี่วอินไม่น้อย เหตุใดนางไม่ตั้งครรภ์?”“นั่นเป็นเพราะเหอฮวนกง”หยุนเจิงยิ้มเรียบๆ บอกคุณสมบัติพิเศษของเหอฮวนกงกับเยี่ยจื่อเมื่อได้ฟังคำของหยุนเจิง เยี่ยจื่ออดไม่ได้ที่จะเบิกตาโตเหอฮวนกง มีคุณสมบัติเช่นนี้ด้วย?อึ้งอยู่ชั่วครู่ เยี่ยจื่อมองหยุนเจิงด้วยความเอือมระอา “นั่นก็หมายความว่า รอจนเป่ยหวนไม่กล้าเปิดศึกกับเรา เจ้าจึงจะสามารถมีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยากับเสิ่นลั่วเยี่ยนได้?”“ประมาณนั้น! ถึงเช่นไรข้าก็คิดเช่นนั้น”หยุนเจ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 795
ตอนเช้า ตอนที่หยุนเจิงตื่น เยี่ยจื่อยังคงหลับสนิทแม้เมื่อคืนหยุนเจิงจะกินนางไม่ได้ แต่ก็เอาเปรียบนางไม่น้อย มือร้ายของเขาอยู่ไม่สุขแม้ตอนหลับ ก็ทรมานจนเยี่ยจื่อไม่ได้หลับสบายใบหน้าเยี่ยจื่อตอนหลับฝันยังแย้มยิ้มออกมาน้อยๆไม่รู้ว่าร้อนหรืออย่างไร ใบหน้าเยี่ยจื่อแดงเรื่อ ทำให้นางดูอ่อนโยนมีเสน่ห์ภายใต้ความเงียบมองดูคนงามที่กำลังหลับสนิท ในใจหยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะผุดความอ่อนโยนขึ้นมามากมายเดิมเขาอยากจะหอมเยี่ยจื่อ แต่กลัวจะรบกวนนางหลับฝันดี สุดท้ายก็ไม่ได้หอมนาง เพียงแค่ลงจากเตียงอย่างเงียบๆตอนที่หยุนเจิงหยิบเสื้อผ้ามาสวม เยี่ยจื่อตื่นขึ้นมาสะลึมสะลือเห็นหยุนเจิงที่กำลังสวมเสื้อผ้า เยี่ยจื่อที่กำลังสะลึมสะลือพลันตกตะลึงอีกนิดเดียว นางเกือบจะกรีดร้องออกมายังดีที่นางห้ามความคิดนี้ได้ทัน แอบด่าตัวเองว่าโง่ในใจนางกับหยุนเจิงล้วนเป็นสภาพนี้แล้ว ยังต้องตกใจสิ่งใด?นอนจนเบลอ ลืมเรื่องเมื่อคืนไปหมดแล้ว“ปลุกเจ้าตื่นแล้ว?”หยุนเจิงยิ้มมองเยี่ยจื่อ “เจ้านอนต่ออีกหน่อยเถอะ!”“ไม่แล้ว”เยี่ยจื่อปีนลงจากเตียง สวมเสื้อผ้าลวกๆ เดินมาอยู่หน้าหยุนเจิง “ข้าช่วยเจ้าสวมเสื้อเถอะ!”เสื
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 796
หากต้องการหาเงิน ต้องพึ่งพางานอุตสาหกรรม!เสาะหาแหล่งแร่ นี่จึงจะเป็นภารกิจเร่งด่วนกล่าวกันว่า สถานที่อย่างซั่วเป่ยมีเหมืองไม่น้อย?เหมืองถ่านหิน เหมืองเหล็ก เหมืองเกลือ เหมืองทองแดงต้องลองหาหยุนเจิงยิ่งเขียนยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆ ด้านหลังล้วนเป็นแผนการปกครองซั่วเป่ยทว่า แผนการมากมายตอนนี้คิดจะนำไปบังคับใช้ ย่อมไร้ซึ่งเงื่อนไขเหล่านั้นทีละก้าวเถอะ!ปกครองซั่วเป่ยที่ใหญ่โตเช่นนี้ ไหนเลยจะง่ายเพียงนั้น!เยี่ยจื่อด้านหนึ่งฝนหมึกให้หยุนเจิง ด้านหนึ่งอ่านสิ่งที่หยุนเจิงเขียน เรื่องบางอย่างนางอ่านเข้าใจ แต่บางอย่างนางไม่เข้าใจจริงๆแต่ว่า ต่อให้เป็นเช่นนี้ นางก็ยังคงตะลึงไม่น้อยทันใดนั้นนางก็ตระหนักบางอย่างได้ หยุนเจงไม่เพียงเชี่ยวชาญสงคราม ทั้งยังเป็นอัจฉริยะอีกด้วย!เจ้าหมอนี่ปกปิดซ่อนเร้นความสามารถมาตลอดหลายปี ก็เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับตอนนี้หรือ?“ก็อกก็อก...” เวลานี้เอง เสียงเคาะประตูจากด้านนอกดังเข้ามาเยี่ยจื่อรีบไปเปิดประตู“พี่สะใภ้?”เมื่อเห็นคนที่เปิดประตูคือเยี่ยจื่อ เสิ่นลั่วเยี่ยนอดตะลึงไม่ได้ มองเยี่ยจื่อด้วยสีหน้าคลุมเครือยังไม่ทันได้เอ่ยถามเยี่ยจื่อเหต
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 797
นอกด่านเป่ยลู่ หยุนเจิงพาทุกคนไปส่งฉินลิ่วก่านมาถึงนอกด่าน“เอาล่ะ ไม่ต้องส่งแล้ว!”ฉินลิ่วก่านโบกมือให้ทุกคน “ไปทำงานของพวกเจ้าเถอะ! เจ้าหนุ่ม ซั่วเป่ยต้องยกให้เจ้าแล้ว หากเจ้าทำให้ซั่วเป่ยเสียไป ต่อจะสู้ตายเอาชีวิตเจ้าให้ได้!”“……”หยุนเจิงมองฉินลิ่วก่อนด้วยสายตาเอือมระอา จากนั้นก็กล่าวอย่างเคร่งขรึม “หรงกั๋วกงวางใจ หากซั่วเป่ยเสียไป ข้าคงตายไปแล้ว ไม่ต้องให้ท่านถ่อมาถึงนี่อีกครั้ง!”“ดี! ข้าเชื่อเจ้า!”ฉินลิ่วก่อนหัวเราะ “เอาล่ะ ไปก่อนแล้ว!”กล่าวจบ ฉินลิ่วก่อนเตะท้องม้า ควบม้าออกไปอย่างรวดเร็วมองดูฉินลิ่วก่านที่ไปไกลแล้ว หยุนเจิงไม่ได้มีความเศร้าจากการพรากจากกัน เพียงแค่ตัดสินใจเงียบๆ ต้องทำให้เป่ยหวนไม่กล้ารุกรานต้าเฉียนอีก!ระหว่างทางกลับจวน หยุนเจิงพลันถามฮูหยินเสิ่น “ท่านแม่ยาย ข้าว่าวรยุทธของท่านกับสะใภ้ใหญ่ล้วนไม่เลว ลองบัญชาการทหารในซั่วเป่ยดีหรือไม่?”“พวกเรา...บัญชาการทหาร?”ฮูหยินเสิ่นและเว่ยซวงมองหยุนเจิงด้วยความมึนงง ราวกับไม่กล้าเชื่อหูตัวเอง“ใช่แล้ว!”หยุนเจิงยิ้มเล็กน้อย “ขอแค่พวกท่านยินดีก็พอ หากไม่ยินดี ก็ไม่เป็นไร”ตอนนี้เขาเป็นซั่วเป่ยเจี๋ยตู้สื่อ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 798
“ก็ได้!”หยุนเจิงไม่บังคับดูออกว่าจ้าวจี้ไม่พอใจที่เขาแอบยึดอำนาจทหารของกองทหารมณฑลทางเหนือแต่ว่า ไม่เป็นไรในเมื่อเขากล้าทำเรื่องนี้ ก็ไม่หวังให้คนทั่วทั้งใต้หล้าคิดว่าเขาเป็นขุนนางภักดีจ้าวจี๋นิ่งเงียบเล็กน้อย จากนั้นเอ่ยถามอีกครั้ง “แผนการแสดงบทบาทหนานหยวนเมื่อก่อน ล้วนเป็นฝีมือขององค์ชายหกกระมัง?”“ใช่!”หยุนเจิงพยักหน้ายอมรับเวลานี้แล้ว ยังมีสิ่งใดไม่อาจยอมรับได้อีก“องค์ชายเก่งกาจจริงด้วย!”จ้าวจี๋กล่าวด้วยความเลื่อมใส “องค์ชายหกปกปิดซ่อนเร้นมาตั้งหลายปี หลอกลวงทุกคน ความสามารถและความอดทนขององค์ชายหก ข้าเลื่อมใสยิ่ง!”ข้าปกปิดซ่อนเร้นที่ใดกัน!ก่อนหน้านี้พี่ชายไม่ได้เรื่องจริงๆ!“ล้วนเป็นเพราะความจำเป็น”หยุนเจิงยิ้มอย่างจนปัญญา “หากแม่ทัพอาวุโสคิดว่าข้าเป็นโจรกบฎ ข้าก็ไม่มีสิ่งใดให้กล่าว”“หวังว่าองค์ชายหกจะไม่ใช่!”จ้าวจี๋ยิ้มเรียบๆ ไม่ได้กล่าวสิ่งใดมากความ “องค์ชายส่งคนมารับมอบเสบียงเหล่านี้ได้แล้ว”“ไม่รีบ!”หยุนเจิงหัวเราะ จากนั้นก็หยั่งเชิง “แม่ทัพอาวุโสจ้าว ท่านคงไม่ลงมือกับเสบียงอาหารเหล่านี้หรอกกระมัง?”นี่เป็นเรื่องที่หยุนเจิงกังวลที่สุดตอนนี้ถึ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 799
เสบียงอาหารสามล้านตันนั้นเยอะมากจริงแท้พวกเขารับมอบกันโดยไม่ได้หลับพักผ่อนเป็นเวลาสองวัน จึงสามารถรับมอบเสบียงอาหารทั้งสามล้านตันเสร็จสิ้นระหว่างนั้น หยุนเจิงสั่งให้คนซุ่มตรวจสอบเสบียงเป็นระยะ โดยพื้นฐานแล้วล้วนไม่มีปัญหาใดแต่อาจเพราะอากาศภายในด่านเริ่มอุ่นขึ้นแล้ว เสบียงบางส่วนได้รับความชื้นมาระหว่างทางพวกหยุนเจิงรับมอบเสบียงเสร็จสิ้น จ้าวจี๋ก็ถอนทัพกลับฟู่โจวแล้ววันถัดมา หยุนลี่เดินทางไกลรอนแรมพาครอบครัวของตู๋กูเช่อมาถึงนอกด่านเป่ยลู่“พวกเจ้าเดาสิ เจ้าสามกำลังตะโกนสิ่งใดอยู่เบื้องล่าง?”หยุนเจิงยืนอยู่บนกำแพงด่าน ยิ้มตาหยีถามเสิ่นลั่วเยี่ยน“แน่นอนกำลังด่าเจ้าหน้าเนื้อใจเสือ!”เสิ่นลั่วเยี่ยนหัวเราะสดใสเมื่อได้ฟังคำของเสิ่นลั่วเยี่ยน เยี่ยจื่อและเมี่ยวอินพยักหน้าเห็นด้วยอย่างยิ่งเจ้าหมอนี่ ไม่ใช่คนหน้าเนื้อใจเสือหรือไร!ขอแค่หยุนลี่มา ไม่ว่าเว่ยเหวินจงจะรอดถึงเมืองจักรพรรดิหรือไม่ เขาล้วนซวยทั้งนั้นต่อให้พวกเขาพี่น้องสองคนมีบรรพบุรุษร่วมกัน คาดว่าหยุนลี่คงเริ่มทักทายบรรพบุรุษสิบแปดรุ่นของหยุนเจิงแล้ว“เจ้าสามผู้นี้ ทะเยอทะยานไม่น้อย สมองกลับมีแต่ขี้เลื่อย”หยุ
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 800
นี่เป็นความคิดที่หยุนลี่คิดได้ตอนออกจากเมืองจักรพรรดิทั้งต้องทำให้เว่ยเหวินจงตาย ทั้งต้องไม่ทำให้เขามีส่วนเกี่ยวข้อง มีเพียงยืมมือเจ้าหกจัดการเว่ยเหวินจง!ถึงแม้ เขาไม่ยินดีมอบเงินให้เจ้าหกแต่เขาก็ไม่อยากถูกจักรพรรดิเหวินลงโทษ!เงินไม่มีแล้ว ยังสามารถหาได้ใหม่แต่ใบหน้าเสียไปแล้ว ก็มีแต่ต้องเสียไปเท่านั้นที่สำคัญคือ ตอนนี้เกรงว่ามีแม่ทัพไม่น้อยในราชสำนักสงสัยว่าเขาชี้นำเว่ยเหวินจงทำเช่นนี้!หากเว่ยเหวินตายตอนคุ้มกันกลับเมืองจักรพรรดิ คนเหล่านั้นก็จะคิดว่าเขากำลังฆ่าคนปิดปาก!แม้ไม่มีหลักฐาน แต่ก็ไม่เป็นประโยชน์ในการเอาชนะใจคนสำหรับรัชทายาทอย่างเขา!ยืมมือเจ้าหกจัดการเว่ยเหวินจง สามารถขจัดข้อสงสัยของเขาได้มากที่สุด!“ห้าแสนตำลึงเงินแล้วกัน!”หยุนเจิงยิ้มเล็กน้อย “พี่สาม เช่นไรเจ้าก็เป็นรัชทายาท ห้าแสนตำลึงเงิน สำหรับท่านแล้ว ก็เป็นเพียงแค่เศษขนเท่านั้นกระมัง?”“เปล่า!” หยุนลี่กัดฟันคำรามเสียงต่ำ “ข้าบอกแล้ว สองแสนตำลึงเงินเป็นขีดจำกัดของข้า! หากเจ้าอยากได้มากกว่านี้ ข้ายินดีถูกเสด็จพ่อลงโทษ!”“พี่สาม เงินนี่ ข้าไม่ได้ต้องการเพื่อตัวข้า!” หยุนเจิงโน้มน้าวด้วยความอดทน “การ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 918
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 917
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 916
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 915
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 914
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 913
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 912
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 911
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 910
