Share

บทที่ 795

ตอนเช้า ตอนที่หยุนเจิงตื่น เยี่ยจื่อยังคงหลับสนิท

แม้เมื่อคืนหยุนเจิงจะกินนางไม่ได้ แต่ก็เอาเปรียบนางไม่น้อย มือร้ายของเขาอยู่ไม่สุขแม้ตอนหลับ ก็ทรมานจนเยี่ยจื่อไม่ได้หลับสบาย

ใบหน้าเยี่ยจื่อตอนหลับฝันยังแย้มยิ้มออกมาน้อยๆ

ไม่รู้ว่าร้อนหรืออย่างไร ใบหน้าเยี่ยจื่อแดงเรื่อ ทำให้นางดูอ่อนโยนมีเสน่ห์ภายใต้ความเงียบ

มองดูคนงามที่กำลังหลับสนิท ในใจหยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะผุดความอ่อนโยนขึ้นมามากมาย

เดิมเขาอยากจะหอมเยี่ยจื่อ แต่กลัวจะรบกวนนางหลับฝันดี สุดท้ายก็ไม่ได้หอมนาง เพียงแค่ลงจากเตียงอย่างเงียบๆ

ตอนที่หยุนเจิงหยิบเสื้อผ้ามาสวม เยี่ยจื่อตื่นขึ้นมาสะลึมสะลือ

เห็นหยุนเจิงที่กำลังสวมเสื้อผ้า เยี่ยจื่อที่กำลังสะลึมสะลือพลันตกตะลึง

อีกนิดเดียว นางเกือบจะกรีดร้องออกมา

ยังดีที่นางห้ามความคิดนี้ได้ทัน แอบด่าตัวเองว่าโง่ในใจ

นางกับหยุนเจิงล้วนเป็นสภาพนี้แล้ว ยังต้องตกใจสิ่งใด?

นอนจนเบลอ ลืมเรื่องเมื่อคืนไปหมดแล้ว

“ปลุกเจ้าตื่นแล้ว?”

หยุนเจิงยิ้มมองเยี่ยจื่อ “เจ้านอนต่ออีกหน่อยเถอะ!”

“ไม่แล้ว”

เยี่ยจื่อปีนลงจากเตียง สวมเสื้อผ้าลวกๆ เดินมาอยู่หน้าหยุนเจิง “ข้าช่วยเจ้าสวมเสื้อเถอะ!”

เสื
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status