เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่1.
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-22 17:05:15ตอนที่1.
“หา อะไรนะ..” ยอดนรีผุดลุกขึ้นยืนมองเขาตาโต ดวงตาที่โตอยู่แล้วโตเท่าไข่ห่านก็คงไม่ผิดนัก เจคอปกอดอกมองเธอด้วยแววตาเรียบเฉย
“ใช่.. ตกลงจะทำไหม งานสบายเงินดี แค่แสดงเก่งๆ รับรองรุ่ง ฉันจะทำตุ๊กตาทองเป็นของรางวัลให้ด้วยถ้าเสร็จงาน”
“โห.. เจ้านายฮะ มันไม่ใช่งานง่ายนะฮะ ของแบบนี้ยอดต้องตีลังกาคิดอีกสักสามวันก่อนฮะ..”
ยอดนรีพูดพลางทำท่าล้อเลียนตัวละครชื่อดัง ท่าทางของเธอยียวนเสียนัก หญิงสาวทำทียกมือลูบคางไปมา ดวงตาที่โตเท่าไข่ห่านเมื่อครู่ฉายแววเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที เจคอปยกยิ้มน้อยๆ กับท่าทางของเจ้าหล่อน
“เป็นอันว่าตกลง”
“เฮ้ยยย.. เดี๋ยวก่อนสิคะ ยอดยังไม่ได้ตกลงเลย”
“แค่เห็นแววตาเจ้าเล่ห์ของเธอฉันก็รู้แล้วว่าเธอตกลง”
“โห.. อะไรเนี่ย แววตาของยอดดูง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ ไหน.. มันเป็นยังไง”
หญิงสาวก้าวมาหยุดตรงหน้าแล้วแหงนเงยใบหน้านวลผ่องทำท่าทะเล้นใส่เขาโดยลืมไปว่าตอนนี้เธอกับเขาใกล้ชิดกันมาก เจคอปก้มลงมองหน้าคนที่ตัวเล็กกว่าและสูงแค่ไหล่ของเขาอย่างขบขันแกมเอ็นดู และก็มีอีกความรู้สึกแทรกเข้ามาซึ่งมันทำให้กายหนุ่มร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างไม่อาจจะหักห้ามได้ จนเขาต้องตีหน้าเข้มทำเสียงดุๆ ใส่เธอกลบเกลื่อน
“ทะลึ่งใหญ่แล้วยอด.. รีบไปเก็บของเตรียมตัวได้แล้วไป”
“แหม.. ทำเสียงเข้มหน้าดุเหมือนคุณครูจอมโหดไปได้ แต่ก่อนไป ยอดขอเบิกเงินสักก้อนก่อนได้มั้ย” หญิงสาวทำท่ากระเง้ากระงอด ก่อนจะเปลี่ยนโหมดเป็นจริงจัง
“ได้สิ ว่าแต่เงินเดือนที่ให้ทุกเดือนเอาไปทำอะไรหมด”
เขาอดถามไม่ได้ เพราะตั้งแต่เธอมาอยู่กับเขาหลังจากที่เขาช่วยเธออกมาจากผับนรกนั่นได้หกเดือนกว่าๆ แล้วนั้น เขาก็มีเงินเดือนให้ยอดนรีมาตลอด เดือนละหมื่นห้าตามที่เธอระบุไว้ ทั้งที่เธอจะขอมากกว่านี้เขาก็ยินดีจ่าย แต่ยอดนรีขอแค่นั้น
“ยังอยู่ค่ะ ยอดเก็บไว้เป็นค่าเลี้ยงดูตัวเองในยามแก่เฒ่า หากว่าหาสามีเลี้ยงดูไม่ได้ไง” หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี เจคอปส่ายหน้าช้าๆ เหมือนระอาใจ
“อย่างเธอใครได้เป็นเมีย ชีวิตคงวุ่นวายน่าดู ใครจะซวย ดวงตกขนาดนั้น”
“อ้าวววว คุณเจค แต่คุณเพิ่งขอให้ยอดเป็นเมียคุณนะ นั่นแสดงว่าคุณเจคดวงตกสิเนี่ย” เจอยอกย้อนเข้าแบบนี้เจคอปก็ทำหน้าไม่ถูกเหมือนกัน
“ล้อเล่นน่า.. คุณเจคของยอดน่ะเท่าสมาร์ตจะตาย ผู้หญิงนี่ตอมกันหึ่ง ต้องเรียกว่าดวงดี นารีอุปถัมภ์ถึงจะถูก”
หญิงสาวยิ้มล้อเลียน เจคอปจึงแจกมะเหงกลงบนหน้าผากนูนอย่างมันเขี้ยวและอดใจไม่ไหวกับท่าทางแสนทะเล้นนั่น
“โอ๊ย คุณเจคน่ะ เจ็บนะเนี่ย มะเหงกลูกเบ้อเริ่มเลย”
“นี่แม่คุณเลิกแสดงละครได้แล้ว ยังไม่ตอบคำถามเลยว่าจะเบิกเงินไปทำอะไร” เจคอปกอดอกมองหญิงสาวตรงหน้าจริงจัง ยอดนรีเองก็เลิกล้อเล่นเช่นกัน
“ยอดจะเอาไปซื้อของให้น้องๆ ที่บ้านเด็ก แล้วก็ให้ทุนคุณแม่ท่านไว้ใช้จ่ายสักหน่อยน่ะค่ะ” หญิงสาวมีแววตาที่เศร้าสร้อยลงเล็กน้อย ชายหนุ่มถอนใจ
“แค่นี้เอง ฉันให้เองไม่ต้องใช้เงินที่เป็นค่าจ้างของเธอหรอก”
“มาได้นะคะ ที่นั่นมันบ้าน มันครอบครัวของยอด” หญิงสาวท้วงหน้าตื่น
“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ ก็ฉันจะให้ครอบครัวเมียของฉัน ถือว่าเป็นค่าสินสอด..”
เจคอปพูดทื่อๆ ใบหน้าหล่อเหลาดูเรียบเฉยไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ แต่ยอดนรีสิพูดไม่ออกบอกไม่ถูก
“แต่เอ่อ...”
“ถึงจะเป็นแค่การแสดงละคร แต่สิ่งที่ฉันให้ในส่วนนี้ ฉันให้ด้วยใจจริง อย่าดูถูกน้ำใจของฉันเลยยอด”
“เอ่อ ก็ได้ค่ะ แต่ให้มีชื่อยอดด้วยนะ ระบุว่าทุนทรัพย์ก้อนนี้เป็นของยอด ยอดอยากได้หน้าบ้าง”
แล้วหญิงสาวก็ฉีกยิ้มกว้างตามแบบของเธอ ที่มันทั้งสดใสสวยงามกระจ่างเจิดจ้ากว่ารอยยิ้มของหญิงสาวคนไหนๆ ที่เขาเคยผ่านมา เจคอปส่ายหน้าแล้วเอื้อมมือไปขยี้เรือนผมยาวสลวยนั้นจนยุ่งเหยิงด้วยความหมั่นไส้คนอยากได้หน้า...
เสียงหัวเราะของหนุ่มสาวดังขึ้น ทำให้บ้านหลังน้อยที่เคยแห้งแล้งและไร้เสียงหัวเราะ ดูสดใส และเหมือนว่า เขาทั้งสองเป็นสามีภรรยากันจริงๆ และกำลังอยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามัน...
หลังจากที่ทั้งสองไปบริจาคเงินและซื้อข้าวของมากมายไปแจกเด็กๆ ที่บ้านเด็กกำพร้า ซึ่งเป็นสานที่ ที่ยอดนรีกับน้องสาวคือ ยอดพธู เติบโตมา ทั้งสองเป็นเด็กกำพร้าที่ไม่รู้ว่าพ่อแม่เป็นใคร แต่ถูกนำมาทิ้งไว้หน้าบ้านเด็กกำพร้าพร้อมกัน และนับตั้งแต่นั้น เด็กฝาแฝดเพศหญิงสองคนก็กลายเป็นหนึ่งในสมาชิกของบ้านเด็กกำพร้าแห่งนี้ และตอนนี้พวกเขาตามหาตัวยอดพธูพบแล้ว ทั้งสองพี่น้องได้พบกันและยังติดต่อกันอยู่ และโชคดีเหลือเกินที่ยอดพธูนั้นรอดปากเหยี่ยวปากกาไปได้ และอยู่ดีมีความสุขกับครอบครัว...
“สบายใจจังเล้ยยย...”
ยอดนรีร้องออกมาแล้วกางแขนออกกว้างเงยหน้ารับลมทะเลที่ปะทะใบหน้าอย่างสดชื่นแจ่มใส เจคอปมองคนที่ทำท่าราวเด็กๆ อย่างขบขัน
พลางนึกไปถึงวันแรกที่ได้เจอกัน เขาเจอทั้งหมัดทั้งเท้าของเธอซัดเข้าใส่เพราะเจ้าหล่อนคิดว่าเขาเป็นลูกค้าของผับนรกที่ลักพาตัวเธอมาประมูลในงานประมูลใต้เดินของเหล่าเศรษฐีคนดัง และหลังจากที่เขากับพยัคฆ์ผู้เป็นเพื่อนรักจัดการเรื่องราวต่างๆ ในวันนั้นเสร็จสิ้นลง แต่กลับเหลือหนึ่งชีวิตที่ไม่สามารถจัดการได้ นั่นก็คือ ยอดนรี พยัคฆ์จึงขอร้องให้เขาช่วยดูแลเธอและอีกอย่างไม่รู้ว่าเพราะอะไรดลใจ จึงทำให้เขารับเธอไว้และให้เธอมาทำหน้าที่เป็นแม่บ้าน คอยดูแลบ้านของเขาที่นานๆ จะกลับมาพักอาศัย ก่อนที่เขาและเธอจะค่อยๆ ทำความรู้จักสนิทสนมคุ้นเคยกัน
และก็แปลกมากที่เขากลับรู้สึกสบายใจและไว้ใจยอดนรีมาก ทั้งที่อาชีพของเขานั้นเรียกได้ว่าระแวงทุกคนที่อยู่รอบกาย หลายปีที่เขาทำงานในหน้าที่ผู้รักษากฎหมาย ต้องทำทุกอย่างให้ถูกต้องโปร่งใส ต้องจัดการกับผู้ร้ายและอีกหลายๆ อย่างที่เคร่งเครียด น้อยมากที่จะมีเวลาที่ผ่อนคลายหรือหาความสุขใส่ตัว แต่เมื่อมียอดนรีเข้ามาในชีวิต เจคอปกลับรู้สึกว่า ทุกอย่างในชีวิตมันซอฟต์ลง โลกที่มีสีเทาๆ ทมึน ก็ดูสว่างไสว สดใสขึ้น อารมณ์ของเขาดีขึ้นเมื่อได้พูดคุยกับเธอ...
บทที่เกี่ยวข้อง
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่2.
ตอนที่2.และเหมือนว่า เขาเคยชินกับการที่มียอดนรีอยู่ในชีวิตไปแล้ว ในระยะเวลาเพียงสั้นๆ เท่านั้นเอง มันเป็นไปได้อย่างไรเขาก็ไม่อาจจะรู้ได้ แต่มันเป็นไปแล้ว โดยที่เขาก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้ด้วย “หึ.. สบายใจล่ะสิ ตัวเองไม่ได้จ่ายสักบาทแต่เอาหน้าเสียยกใหญ่”เจคอปแกล้งประชดประชัน ความจริงแล้วเงินที่จ่ายไปกว่าเจ็ดหลักให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเหล่านั้นเขาไม่ได้เสียดายสักนิด ยังคิดว่ามันน้อยเกินไปด้วยซ้ำ เพราะที่นั่นมีเด็กนับร้อยชีวิต ความเป็นอยู่ก็ไม่ได้ถือว่าดีนัก เนื่องจากมีเด็กหลายคนและยังมีพนักงาน เจ้าหน้าที่ ที่ต้องดูแลพวกเด็กๆ อีก เขาคิดว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อเด็กๆ เหล่านั้นในอนาคต“แหม.. ตอนนี้เราก็เหมือนคนคนเดียวกัน ของผัวก็เหมือนของเมียแหละน่า แม้จะแค่หลอกๆ ชั่วคราวก็เถอะ ผัวที่ดีต้องให้เมียออกนอกหน้าสิ”หญิงสาวทำทีค้อน เจคอปส่ายหน้ากับความแสบสันของเจ้าหล่อนนัก ยอดนรีไม่เหมือนผู้หญิงที่เขาเคยพบเจอมาก่อนเลยแน่นนอนว่า ชีวิตหนุ่มโสดหล่อรวย หน้าที่การงานดีอย่างเขา ย่อมมีหญิงสาวมากมายวนเวียนเข้ามาในชีวิต สมัยที่เขาอยู่อิตาลีคู่ควงของเขาก็ล้วนแล้วแต่เป็นสาวสังคมสวย รวย เก่งทั้งเรื่องง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-22หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่3.
ตอนที่3.“โอยยย.. อึดอัดชะมัดเลย” ยอดนรีทิ้งตัวลงบนเตียงกว้างแสนนุ่มหยุ่นจนร่างระหงเด้งขึ้นตามสปริงชั้นดีที่รองรับอยู่เจคอปส่ายหน้าช้าๆ อย่างขบขันกับท่าทางของเธอ ที่ทิ้งตัวลงนอนโดยไม่รักษากิริยา แทบจะเอาขามาก่ายหน้าผาก มีแต่ผู้หญิงจะนอนบนเตียงรอเขาด้วยท่วงท่าแสนเย้ายวนยั่วให้เขาอยากร่วมเตียงกับพวกเจ้าหล่อนให้ถึงพริกถึงขิง แต่ดูเจ้าหล่อนไม่ได้ใส่ใจตรงนั้น เพราะยอดนรีนอนกางแขนกางขาด้วยท่วงท่าแสนตลก ชายหนุ่มกอดอกมองเธอด้วยความขบขันแกมเอ็นดู อยู่กับยอดนรีเขาอารมณ์ดีได้ทั้งวันนั่นล่ะ“เป็นไงบ้าง.. พอรับมือไหวไหม”“รับมือกับศัตรูที่เผยโฉมต่อหน้าน่ะไม่ยากหรอกค่ะ แต่พวกแอบแฝงนี่สิ ต้องใช้เวลา แต่ยอดรู้ว่ามีแน่นอน เพราะยอดรู้สึกได้” หญิงสาวบอกตามที่รู้สึก“ยอดรู้สึกถึงสายตาอันเป็นอริราชศัตรู มันผู้นั้นต้องมาดร้ายหมายปองเอาชีวิตของข้าอย่างแน่นอน”ยอดนรีลุกขึ้นทำท่าทางขึงขังจริงจังเลียนแบบนักแสดงละครย้อนยุค แต่มันดูน่าขันมากกว่าน่าเกรงขาม“นี่แน่ะ เด็กบ้า สรุปเอาจริงเอาจังหรือแค่ล้อเล่นเนี่ย”เจคอปอดใจไม่ไหวเขกหน้าผากมนเบาๆ ไปหนึ่งที แต่เบาๆ ของเขายอดนรีก็คลำหน้าผากป้อยๆ มองค้อนเขาหน้ามุ่ย“ยอด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-22หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่4.
ตอนที่4.บ้าจัง นังยอดแกคิดอะไรของแกเนี่ย.. หญิงสาวเอ็ดตัวเองในใจอย่างขัดเขิน“เมื่อคืนพี่ไปนอนที่ห้องคุณยายมา”ก่อนที่เธอจะคิดอะไรเลยเถิดไปไกล เจคอปก็เอ่ยขึ้นขัดความคิดฟุ้งซ่านของเธอเสียก่อน ยอดนรีพยักหน้ารับรู้ก่อนจะรีบเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวอย่างรวดเร็วแล้วออกมาจากห้องน้ำก็พบว่าเขาไปยืนทอดสายตามองไปที่ท้องทะเลกว้าง ไหล่หนาบึกบึนตั้งตรงเรือนผมเต็มเล็มได้รูปปลิวน้อยๆ ตามแรงลมผู้ชายคนนี้หล่อมาก ขนาดมองข้างหลังก็ยังหล่อออร่าทิ่มตาแทงใจ.. ยอดนรีถอนใจอย่างอ่อนล้า เธอยอมรับกับตัวเองอย่างไม่อายเลยว่า หลงรัก เจคอปเข้าให้แล้ว รักตั้งแต่ตอนไหนนั้นเธอไม่รู้เลย หรืออาจจะวันแรกที่เขาพาเธอเข้าไปอยู่ในบ้านของเขาในฐานะแม่บ้านก็เป็นได้ จะว่าไปเจคอปเหมือนเทพเจ้ามาโปรดเธอเลยก็ว่าได้ หากไม่มีเขาเธอเองก็ไม่รู้จะอยู่อย่างไร จะกลับไปเป็นภาระแม่ครูที่บ้านเด็กกำพร้ารึเปล่า แต่เธอก็รู้ตัวและเจียมเนื้อเจียมตัวอยู่ว่าไม่คู่ควรกับเขาแม้แต่น้อย หญิงสาวถอนใจแล้วรีบแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วเดินไปยืนข้างๆ เขา “อะไร วิ่งผ่านน้ำรึเปล่าเนี่ย ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนอาบน้ำเร็วขนาดนี้มาก่อนเลย” เขาหันมามองแล้วขมวดคิ้วยุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่5.
ตอนที่5.เจคอปพยักรับยิ้มๆ จนเมื่อนางจารุวรรณออกจากห้องไปเขาจึงหันมามองหญิงสาวที่นั่งทำตาแป๋วอยู่อย่างขบขัน“เคยดูแลคนเจ็บคนป่วยตอนไหนน่ะเรา”“ก็ตอนนี้แหละค่ะ แหม.. งานแค่นี้ยอดทำได้ค่ะ เคยดูแลแม่ครูตอนเป็นไข้หนนึง” หญิงสาวบอกยิ้มๆ แล้วทำสีหน้าจริงจัง“พี่เจคคะเมื่อกี้..”“พี่เห็นแล้ว..” เจคอปบอกพลางก้มลงหอมแก้มเหี่ยวย่นของคุณยายอย่างแสนรัก“เจคสัญญานะครับว่าจะปกป้องคุณยายและจัดการกับคนที่ทำให้คุณยายต้องเป็นแบบนี้ให้สาสมกับความผิดของพวกมัน”คุณยายน้ำตาคลอมองหลานชายสุดที่รักด้วยแววตารักใคร่ แล้วกลอกตามามองยอดนรีด้วยแววตาเช่นเดียวกัน“ยอดก็สัญญาค่ะ ว่าหากยอดยังอยู่ไม่มีใครมาแตะต้องคุณยายได้ นับจากนี้ไป ยอดจะดูแลคุณยายเองนะคะ คุณยายจะต้องหายเป็นปกติแน่นอนค่ะ”“เราคงต้องทำกายภาพให้กับคุณยาย พี่จ้างพยาบาลพิเศษมาด้วย พรุ่งนี้ก็คงมาถึง”เจคอปบอกพลางไปยกถาดอาหารของคุณยายมาพิจารณา คุณยายเห็นถาดอาหารแล้วส่ายหน้าทำเสียงอืออาในลำคอเหมือนบอกว่าท่านไม่อยากกินอาหารในชามนั้นในขณะเดียวกันเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นก่อนจะเปิดออก นางอรุณีก็ก้าวเข้ามาในห้องพร้อมด้วยถาดอาหารเช้าของทั้งสอง“ขอบคุณมากครับน้านี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่6.
ตอนที่6.แต่สุดท้ายแล้ว พยาบาลที่เจคอปว่าจ้างไว้ก็ไม่สามารถมาได้ และเจ้าหล่อนก็ประสบอุบัติเหตุจนอาการสาหัส ชายหนุ่มหน้าเครียดเมื่อได้รับรู้ข่าว และรู้ได้ในทันทีว่านี่ ไม่ธรรมดา “แบบนี้ไม่โอเคเลย” ยอดนรีเอ่ยขึ้น“กลัวรึเปล่า..” ยอดนรีส่ายหน้าแล้วก็พยักหน้า เจคอป กอดอกมองอย่างไม่เข้าใจ“สรุป..?”“ก็กลัวบ้างไม่กลัวบ้าง บางทีก็กลัว บางทีก็ไม่กลัวไง”“ยายเด็กบ๊องเอ๊ย” เจคอปส่ายหน้ากับหญิงสาวที่ยิ้มจนตาหยีมาให้“นั่นแน่ พี่เจคยิ้มได้แล้ว ไม่เอาน่า อย่าทำหน้าเคร่งเครียดสิ ไม่หล่อเลย”หญิงสาวเข้ามาเกาะแขนเขาด้วยท่าทางประจบประแจงเหมือนเด็กๆ และเขาก็เริ่มชินกับการแสดงออกของเธอที่มีต่อเขา และเขาก็คุ้นเคยกับการมีเธออยู่ร่วมในชีวิต..มันเป็นไปได้ยังไงกัน แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ไอ้เจคที่คิดวอกแวกแบบนี้.. แต่มันก็เป็นไปแล้ว แกจะปฏิเสธความจริงไปทำไมวะ.. เสียงของมารร้ายสองตัวกำลังถกเถียงกันในหัวของเขา“คุณเจคคะ กลางวันนี้ทานจะอะไรดีคะ อรจะทำให้ทานค่ะ..”เสียงหวานๆ ของหญิงสาวหน้าหวานปานน้ำผึ้งดังขึ้นพร้อมกับร่างระหงเดินมาหา ยอดนรีหันไปมองแล้วยิ้มให้อรชรซึ่งอยู่ในวัยรุ่นราวคราวเดียวกันอย่างเป็นมิตร“งั้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่7.
ตอนที่7.“ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะคะ”“ลำบากแน่นอน.. แผนการของพี่เจคจะต้องรวนเร”ยอดนรีครุ่นคิดในใจว่า จารณรู้เรื่องแผนการของเจคอปดีแค่ไหน แต่เธอจะไม่พูดถึงเรื่องนั้น“แต่ยอดรักพี่เจคจริงๆ นะคะ อยากเป็นเมียเขาจริงๆ ไม่ได้อยากเป็นแค่เมียรับจ้าง”“เคยมีคนบอกไหมว่ายอดโคตรตรง”ยอดนรีหัวเราะกับคำพูดทื่อๆ ของเขา ดูเหมือนว่ามิตรภาพของเธอกับจารณงอกงามอย่างรวดเร็ว“เคยค่ะ บ่อยไป เลยไม่ค่อยมีเพื่อนไงคะ”“หึหึ.. คนบางคนก็รับความจริงไม่ได้อะนะ”“แต่ยอดชอบนะ เพราะบางทีมันคัดกรองคนที่เข้ามาในชีวิตเราได้ดีมาก”“นั่นน่ะสิ แต่บางทีเราก็พูดความจริงกับคนที่เราอยากจะพูดด้วยมากที่สุดไม่ได้..” มีร่องรอยความเจ็บปวดแฝงในน้ำเสียงของเขา“มีอะไรจะระบายกับยอดไหมคะ แลกกันไง ช่วงปรึกษาปัญหาหัวใจ”“จะล้วงความลับพี่เหรอ”“แล้วมีความลับให้ล้วงไหมล่ะคะ” เธอถามทีเล่นทีจริง“มีสิ เยอะด้วย..” จารณยิ้มกว้างแล้วถอนใจออกมาหนักๆภาพหนุ่มสาวที่นั่งพูดคุยกันอย่างสนิทสนม หัวร่อต่อกระซิกกันนั้นทำให้ร่างสูงใหญ่ของเจคอปชะงัก และมองดูหนุ่มสาวทั้งสองเงียบๆ ใบหน้าเรียบเฉย แววตาก็เช่นเดียวกัน“ดูเหมือนทั้งสองคนนั้นเขาจะถูกคอกันนะคะ”เสียงหวา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่8.
ตอนที่8.ทางด้านยอดนรีเมื่อหลบหน้าเขาเข้ามาในห้องน้ำก็จ้องหน้าแดงก่ำของตัวเองอยู่ในห้องน้ำอย่างขัดเขินกับความใจกล้าบ้าบิ่นของตน บวกกับคำท้าทายแกมให้กำลังใจของจารณที่บอกกับเธอว่า สมัยนี้ผู้หญิงไม่ต้องรอให้ผู้ชายเป็นฝ่ายเริ่มหรอก หากมั่นใจว่าคนนี้คือใช่ คือคนที่เลือกก็รุกเสียเอง เปิดหน้าลุยเลยขืนชักช้าจะเสียโอกาสดีๆ ไป เพราะคนอย่างเจคอปนั้นเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบ ผู้หญิงที่ไหนก็อยากได้เขาอยากครอบครองเป็นเจ้าของเขา และแน่นว่า เธอไม่มีวันยอมให้ใครมาฉกเขาไปจากมือแน่นอน เจคอปจะต้องเป็นของเธอคนเดียวเท่านั้นชะนีหน้าไหนก็อย่าบังอาจมาแย่ง...“แต่จำไว้อย่างนะยอด อย่าไว้ใจใครบนเกาะนี้..โดยเฉพาะคนในคฤหาสน์ หรือแม้แต่คนที่เหมือนไม่มีอะไรให้ต้องกลัว..” แล้วยอดนรีก็อดที่จะนึกถึงคำพูดของจารณก่อนจะแยกจากกันไม่ได้ คำพูดนั้นหนักแน่นจริงจังและแฝงไว้ด้วยความห่วงใย จริงใจ...“รวมทั้งพี่จิมด้วยหรือคะ” “ใช่..” เขาตอบจริงจัง“เพราะบางครั้ง คนเราก็อาจจะทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ต้องการก็ได้ และนั่นล่ะคือสิ่งที่เจ็บปวดที่สุด..” “พี่จิม..” “จำไว้นะ อย่าลืม ระวังตัวให้ดีๆ และรีบทำตามฝันซะ..” ไม่วายที่เขาจะย้ำให้เธอทำใน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่9.
ตอนที่9.“อำกันรึเปล่าคะเนี่ย”“ไม่.. แค่สงสัย แต่มันยังบอกไม่ได้ พูดไปจะเป็นการให้ร้าย เอาล่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ”“ใครจะกินลงเนี่ย เจอเรื่องเฉียดตายมา”“แต่ยอดก็ต้องกิน คืนนี้จะเผด็จศึกพี่ไม่หรือไง”เจคอปเอ่ยขึ้นขณะเดินจูงมือเธอไปยังห้องรับประทานอาหาร ยอดนรีหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีเมื่อเขาพูดถึงสิ่งที่เธอหมายมาดเขาไว้ก่อนหน้า“พี่เจคน่ะ” เจคอปหัวเราะเบาๆ อย่างพอใจกับหน้าแดงๆ ของเธอ“เกิดอะไรขึ้นหรือคะ อรได้ยินเสียงร้อง” อรชรวิ่งหน้าตื่นมาหาพวกเขา“ไม่มีอะไรหรอกอร แค่เรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยน่ะ” เจคอปตอบ“จริงหรือคะ แต่ว่าอรได้ยินเสียง..”“คือแบบนี้จ้ะอร เมื่อกี้มีคนจะทำร้ายยอดน่ะ” ยอดนรีโพล่งขึ้นมาโดยไม่สนใจสายตาห้ามปรามของเจคอป“ตายจริง จริงหรือคะ คุณยอดแน่ใจหรือคะว่าเป็นคน” อรชรหน้าตื่นหันซ้ายหันขวาด้วยท่าทางหวาดผวา“ทำไมหรือ ถ้าไม่ใช่คนจะเป็นอะไร” “ผีไงคะ.. ผีท่านเจ้าเกาะ..”“ผีหรือ..” ทั้งเจคอปกับยอดนรีพูดขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจระคนแปลกใจ ก่อนจะหันไปสบตากัน...“เอาล่ะๆ ช่างมันเถอะ ยอดไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เราไปกินข้าวกันเถอะ เออ.. อร.. เรื่องนี้อย่าบอกใครนะ เดี๋ยวทุกคนจะตกใจเปล่าๆ”“ค่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-31
บทล่าสุด
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่46.อวสาน
ตอนที่46.อวสาน“ยอด ท้อง แล้วค่ะ เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน”“หา… จริงเหรอยอด ไชไย้ๆๆๆ พี่เจคจะได้เป็นพ่อคนแล้ว”เจคอปกระโดดตัวลอย แล้วโอบกอดร่างอวบอิ่มของเมียรักแน่นอย่างสุดแสนจะดีใจ ทั้งหอมแก้มซ้ายขวาอย่างสุดแสนรัก“เห็นไหมล่ะว่า ยอดน่ะเป็นสะใภ้ที่แสนดีแค่ไหน”“ครับเชื่อครับ เราไปบอกคุณยายกันเถอะ”“ค่ะ…” ยอดนรียิ้มกว้างแล้วจะเดินเคียงข้างไปกับเขา แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเจคอปหยุดเดินเสียดื้อๆ“มีอะไรคะ” หญิงสาวขมวดคิ้ว“ไม่ได้สิ เดี๋ยวยอดเหนื่อย พี่อุ้มดีกว่า”“บ้าพี่เจค ยอดไม่เหนื่อยหรอกค่ะ ยอดเดินเองได้ไปกันเถอะ ““ไม่เอา พี่จะอุ้ม” คราวนี้คนที่อยากจะอุ้มเมียรักทำท่างอแงเหมือนเด็กๆ แต่มันไม่ได้ดูน่ารักสักนิดเลย“เอางี้ ให้ยอดขี่หลังดีกว่า”“ได้ครับที่รัก มาเลย”เจ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่45.
ตอนที่45.“จ้าจาจ๋า” น้องเจมส์ชูแขนมาหานางจารุวรรณอย่างคุ้นเคยมากขึ้น และดูท่าจะติดคุณย่าเสียแล้ว“มาให้ย่าอุ้มหน่อยคนเก่ง” นางรับร่างของน้องเจมส์มาแล้วหอมแก้มยุ้ยๆ นั้นอย่างมันเขี้ยวและรักใคร่“ให้ป้ายอดอุ้มบ้างสิครับ”“ยอดอุ้มๆๆ” แล้วน้องเจมส์ก็โผมาหายอดนรีอย่างยินดี“ยอดฉวย..” น้องเจมส์เอ่ยขึ้นพร้มทั้งหอมแก้มยอดนรีอีกด้วย ยอดนรีกับริสาหัวเราะกับท่าทางแก่แดดของพ่อหนูน้อย“เจ้าตัวแสบนี่ประจบไปเรื่อย”“แววเจ้าชู้ออกแบบนี้ ได้พ่อมาเต็มๆ ใช่ไหมคะ” ริสาเอ่ยยิ้มๆ ล้อเลียนสามี“แหม.. ริสาก็ จิมเลิกเจ้าชู้ตั้งแต่เจอริสาแล้ว”“ขอให้จริงเถอะค่ะ เพราะถ้ามีวอกแวกสักนิดเจอดีแน่..”“ไม่กล้าหรอกจิมครับรักริสาคนเดียวและจะรักตลอดไป” จารณเข้ามาโอบกอดร่างบอบบางของภรรยาอย่างเอาใจ“พี่เจคก็เหมือนกันนะคะ ถ้าแอบวอกแวกนอกใจยอดล่ะก็..”ยอดนรีทำท่าเอานิ้วปาดคอและทำ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่44.
ตอนที่44.กว่าสิบปีที่ใช้ชีวิตร่วมกับนายจรัญก็ไม่ค่อยได้มาวอแวกับนาง และก็ต่างคนต่างอยู่ จนเมื่อเกิดเรื่องที่คุณยายพลัดตกบันได ซึ่งมีนายจรัญเป็นผู้เห็นเหตุการณ์และนางก็อยู่จุดที่เกิดเหตุพอดี ทำให้นางระแวงและกลัวว่าจะมีคนรู้เรื่องจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อกลบเกลื่อนความผิดนั้น ทั้งที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนทำ แต่นายจรัญกลับมาทำทีพูดให้นางระแวงและหลงคล้อยตาม ว่าจะต้องจัดฉากสร้างเรื่องบิดเบือน เพื่อไม่ให้ใครสงสัยตนโดยหารู้ไม่ว่านั่นคือแผนการที่นายจรัญกับนางอรุณีวางแผนไว้ “ยอดบอกแล้วว่าคุณป้าน่ะ แกก็คนดีคนหนึ่ง” ยอดนรีบอกสามียิ้มๆ“แต่ก็เกือบจะเสียคนเพราะโลภมาก”“นั่นเพราะความคิดชั่ววูบนะคะ แต่พี่จิมก็รักแม่ของเขามาก ไม่อย่างนั้นคงไม่ขอร้องให้พี่เจคให้โอกาสแม่ของเขาหรอกค่ะ อีกอย่างพวกเขาก็น่าสงสารนะคะ สูญเสียคนในครอบครัวโดยที่ไม่รู้เลยมาเป็นสิบปี”“นั่นสินะ นั่นล่ะพี่ถึงเห็นใจจิมกับคุณป้า เลยอยากให้โอกาสแกแก้ตัว แต่ถ้าหากว่ายอดกล่อมไม่สำเร็จ พี่ก็คงไม่ใจร้า
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่43.
ตอนที่43.หัวใจที่เคยแข็งกระด้างและเต็มไปด้วยไฟร้อนรุ่มที่สุมอยู่ในอกของนางก็พลันเย็นยะเยือก เมื่อเห็นใบหน้าของพ่อหนูน้อยที่เดินเตาะแตะเข้ามาในห้องนั่งเล่น น้ำตาที่แห้งเหือดไปก่อนหน้านั้นก็ไหลออกมาอาบแก้มอีกครั้ง โดยไม่รู้ตัว...“สวัสดีค่ะคุณยาย คุณ เอ่อ คุณ.. จารุวรรณ..”ริสาไหว้ผู้สูงวัยกว่าทั้งสอง ก่อนจะหันไปยิ้มให้กับจารณอย่างอ่อนหวาน และพ่อหนูน้อยเมื่อเห็นจารณก็ยิ้มแป้นอวดฟันซี่เล็กๆ อย่างดีอกดีใจ“ป้อๆ ป้อจ๋า.. ถึง คิด ถึง..”“พ่อก็คิดถึงน้องเจมส์ครับ”น้องเจมส์ หรือเด็กชาย รณภพ ลูกของเขากับริสา อดีตผู้ช่วยฝีมือดีของคุณยายจำปูนที่ถูกนางจารุวรรณวางแผนบีบให้ออกไปจากเกาะ แต่เหตุการณ์ในครั้งนั้นก็ทำให้มีเด็กชายรณภพในวันนี้...“ธุจ้าคุณย่าจาจ๋าสิครับ”“ตุ๊จ้าจา” น้องเจมส์ยกมือป้อมๆ ขึ้นสวัสดีคุณย่าด้วยท่าทางตื่นเต้นยิ้มแย้ม แล้วพ่อหนูน้อยก็เอียงคอมองอย่างสงสัย“จ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่42.
ตอนที่42.“ฉันสัญญาว่าจะดูแลหนูอรให้ดี สัญญา..”นายทัศนัยเงยหน้ามองหลานสาวที่เพิ่งรู้ว่ามีตัวตนด้วยแววตาที่เปี่ยมด้วยความรักและคำมั่นสัญญา ว่าจะรักและดูแลทายาทของหญิงที่เขาเคยชอบมากจนถึงขั้นเกือบจะรัก และได้ทอดทิ้งไปเพราะความรักสนุก และไม่อยากจะมีภาระผูกพันในวันวาน แต่นับจากนี้ชายวัยใกล้ฝั่งก็บอกตัวเองว่าจะชดเชยทุกอย่างให้กับหลานสาวคนนี้อย่างดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้อรชรจะต้องมีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอนเขาสัญญา...“ไปอยู่กับตานะหนูอร..”“ค่ะคุณตา”อรชรตอบรับด้วยรอยยิ้ม สองตาหลานกอดกันด้วยความรักที่ก่อเกิดขึ้นในใจได้ไม่ยาก และอรชรก็รอคอยวันที่เธอจะได้มีญาติที่แท้จริงสักคนมานานแสนนาน...คุณยายจำปูนมองสองตาหลานด้วยความสุข...“อรไปนะคะพี่เจค พี่ยอด..” อรชรบอกลาเจคอปกับยอดนรีอีกครั้งเมื่อถึงเวลาที่จะต้องจากไปแล้วจริงๆ ก็อดใจหายไม่ได้ แม้จะอาลัยอาวรณ์เจคอป
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่41.
ตอนที่41.การตายของนางจำปาทำให้คุณยายจำปูนรู้สึกเวทนาไม่น้อย และนางก็ไม่อยากให้นางอรุณีหรือทัศนีย์ ต้องมีจุดจบเช่นเดียวกับแม่ของนาง อย่างน้อยๆ คำสั่งเสียของสามีที่รักที่เคยได้บอกไว้ว่า สงสารสองแม่ลูกคู่นี้ที่พบเจอแต่เรื่องราวเลวร้ายและตกทุกข์ได้ยาก อยากให้นางช่วยเหลือและชี้ทางที่ดีให้กับหลาน คุณยายเห็นแล้วว่า ญาติผู้พี่เป็นอย่างไร ดังนั้นนางจึงทำใจละวางความแค้นที่มีต่อนางอรุณีลงและให้อภัย เพื่อเป็นทาน เพื่อให้ตัวเองไม่ต้องผูกบ่วงเวรกรรมต่อกันอีก แม้นางจะสูญเสียลูกชาย แม้ว่านายจรัญไม่เอาไหนนัก เพราะชอบทำตัวเหมือนคนไม่เอาถ่าน แต่นายจรัญก็เป็นลูกที่ดี อย่างน้อยๆ เขาก็รักลูกเมียไม่เคยไปมีบ้านเล็กบ้านน้อย แม้จะเป็นหนุ่มเจ้าสำราญชอบเที่ยวเตร่ แต่การทำงานก็ไม่เคยมีปัญหา แต่ก็นั่นล่ะ.. นายจรัญผู้เป็นลูกชายนั้นอายุสั้นนัก จากไปเสียตั้งแต่ยังหนุ่มโดยที่ไม่มีใครรู้เลย และนางก็ได้นายจรัญตัวปลอมมาอยู่ข้างกายหลายปีทุกคนล้วนมีข้อดีข้อเลว เป็นส่วนผสมของมนุษย์ที่อาจจะไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่นี่ล่ะคือมนุษย์ เมื่อคุณยายจำปูน
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่40.
ตอนที่40.“ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอนะนี.. ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอให้รู้ไว้ว่าฉันรักเธอกับลูกเสมอ จะไม่ทอดทิ้งเธอให้โดดเดี่ยวแน่นอน...”ยิ่งนายจรัญพูดนางอรุณีก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น อรชรเห็นเช่นนั้นก็เข้าไปกอดผู้เป็นแม่อีกคน สามคนพ่อแม่ลูกกอดกันร้องได้ด้วยความเศร้าเสียใจและผิดหวังกับความจริงที่ปรากฎอยู่ตรงหน้ายอดนรีกับเจคอปมองสบตากันด้วยความรู้สึกที่เวทนาสงสารสามคนพ่อแม่ลูกตรงหน้ายิ่งนัก เธอขยับเข้าไปใกล้แล้วกุมมือใหญ่ของเขาไว้ เจคอปบีบมือบางในอุ้งมือหนาของตนเบาๆ อย่างให้กำลังใจซึ่งกันและกัน...“เรื่องทั้งหมดนั้นเพราะฉันเอง.. ฉันคนเดียวที่ผิด” คุณทัศนัยเอ่ยขึ้น ดวงตาแดงก่ำมีน้ำตาคลอหน่วย“หากฉันไม่เห็นแก่ตัวและยอมมารับผิดชอบจำปากับลูกเสียตั้งแต่ตอนนั้นทุกอย่างคงไม่เลยเถิดมาจนเป็นแบบนี้”“ใช่.. เพราะคุณคนเดียว เพราะคุณ.. คุณทำลายอนาคตของผู้หญิงถึงสามคน ที่สำคัญคุณท
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่39.
ตอนที่39.“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าพี่จำปาพูดอะไรกับเธอบ้าง แต่ที่ฉันพูดไปก็คือความจริง และเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ทางสายเลือด อย่างน้อยๆ พี่จำปาก็มีศักดิ์เป็นพี่ ฉันจึงยอมให้พี่จำปามาเสมอ อยากจะชดเชยอะไรหลายๆ อย่างให้ ตอนที่ลำบาก อยากได้เงินเท่าไหร่ก็ไม่เคยขัด ฉันกับพี่จักรหยิบยื่นให้พี่จำปาเสมอ แต่เหมือนพี่จำปาจะไม่ได้คิดอะไรเลย และไม่เคยพอใจในสิ่งที่ได้ นอกจากใช้ชีวิตเสเพลรักสนุกไปวันๆ ฉันเคยไปขอเธอมาเลี้ยง เพราะเห็นพฤติกรรมแย่ๆ ของพี่จำปา แต่เขาก็ไม่ยอม และบอกว่าหากฉันอยากได้เธอมาเลี้ยงฉันจะต้องให้พี่จักรรับพี่จำปากลับเกาะในฐานะเมียใหญ่ และให้ฉันเป็นเมียรอง ข้อเสนอที่เห็นแก่ตัวและเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งของพี่จำปากทำให้พวกเราเอือมระอา และเลิกไปวุ่นวายกับพี่จำปา แต่แทนที่พี่จำปาจะปรับปรุงตัวหรือยอมรับความเป็นจริง กลับสร้างเรื่องให้พวกเราด้วยการบอกใครๆ ว่าฉันเป็นเมียน้อย เป็นคนที่แย่งคนรักของพี่สาว เธอคงไม่รู้ว่าแม่ของเธอนั้นมีวีรกรรมร้ายกาจแค่ไหน แต่ถ้าเธอจะคิดสักนิดเธอจะรู้ว่าแม่ของเธอนั้นร้ายกาจ และใช้เธอเป็นเครื่องมือต่อรองกับ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่38.
ตอนที่38.“ฉันรู้ และรู้มานานแล้วว่าพวกเธอเป็นใคร ฉันพยายามให้โอกาสพวกเธอมาเสมอ หลายต่อหลายครั้งที่ฉันมองผ่าน ทำเป็นไม่สนใจ และให้โอกาสพวกเธอมาตลอด จนโอกาสสุดท้ายที่ฉันหยิบยื่นให้พวกเธอ แล้วพวกเธอไม่ใส่ใจมัน... และนี่ก็จะเป็นโอกาสครั้งสุดท้ายอีกครั้งที่ฉันจะหยิบยื่นมันให้พวกเธอ และมันจะเป็นครั้งสุดท้าย... สุดท้ายจริงๆ จะไม่มีโอกาสดีๆ แบบนี้ให้พวกเธออีกแล้ว”คุณยายจำปูนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แววตาคมกล้าเด็ดเดี่ยว จนคนมองเสียวสันหลัง“เข้ามาสิอรชร จะได้ไม่มีอะไรติดค้างใจกันอีกจนทำให้เกิดเรื่องราวใหญ่โตในภายภาคหน้า”นางอรุณีกับนายอำนาจหันขวับไปมองตามสายตาของคุณยายก็พบว่าอรชรเดินเข้ามาพร้อมๆ กับคนของเจคอปที่ประกบซ้ายขวา“อร.. ลูกไปอยู่ไหนมา ไหนบอกว่า..”“จริงรึเปล่าคะแม่ ที่พวกเขาบอก”อรชรไม่ตอบคำถามของมารดา แต่ถามกลับไป นางอรุณีได้แต่อึ้ง อึกอักพูดไม่ออก แล้วหันกลับไปมองคุณยายจำปูนที่เลิกคิ้วมองเหมือนจะเป็นการบอกนัยๆ ว่าให้นางเป็นค
