LOGINShare
ตอนที่9.
Last Updated:
2024-10-31 18:54:34ตอนที่9.
“อำกันรึเปล่าคะเนี่ย”
“ไม่.. แค่สงสัย แต่มันยังบอกไม่ได้ พูดไปจะเป็นการให้ร้าย เอาล่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ”
“ใครจะกินลงเนี่ย เจอเรื่องเฉียดตายมา”
“แต่ยอดก็ต้องกิน คืนนี้จะเผด็จศึกพี่ไม่หรือไง”
เจคอปเอ่ยขึ้นขณะเดินจูงมือเธอไปยังห้องรับประทานอาหาร ยอดนรีหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีเมื่อเขาพูดถึงสิ่งที่เธอหมายมาดเขาไว้ก่อนหน้า
“พี่เจคน่ะ” เจคอปหัวเราะเบาๆ อย่างพอใจกับหน้าแดงๆ ของเธอ
“เกิดอะไรขึ้นหรือคะ อรได้ยินเสียงร้อง” อรชรวิ่งหน้าตื่นมาหาพวกเขา
“ไม่มีอะไรหรอกอร แค่เรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยน่ะ” เจคอปตอบ
“จริงหรือคะ แต่ว่าอรได้ยินเสียง..”
“คือแบบนี้จ้ะอร เมื่อกี้มีคนจะทำร้ายยอดน่ะ” ยอดนรีโพล่งขึ้นมาโดยไม่สนใจสายตาห้ามปรามของเจคอป
“ตายจริง จริงหรือคะ คุณยอดแน่ใจหรือคะว่าเป็นคน” อรชรหน้าตื่นหันซ้ายหันขวาด้วยท่าทางหวาดผวา
“ทำไมหรือ ถ้าไม่ใช่คนจะเป็นอะไร”
“ผีไงคะ.. ผีท่านเจ้าเกาะ..”
“ผีหรือ..” ทั้งเจคอปกับยอดนรีพูดขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจระคนแปลกใจ ก่อนจะหันไปสบตากัน...
“เอาล่ะๆ ช่างมันเถอะ ยอดไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เราไปกินข้าวกันเถอะ เออ.. อร.. เรื่องนี้อย่าบอกใครนะ เดี๋ยวทุกคนจะตกใจเปล่าๆ”
“ค่ะคุณเจค อรจะเงียบไว้ไม่บอกใคร แต่อรมีเรื่องจะเล่าให้คุณเจคฟังนะคะ เรื่องเกี่ยวกับ เอ่อ.. ผีท่านเจ้าเกาะ”
“เอาไว้พรุ่งนี้เราค่อยคุยกัน ฉันหิวแล้ว ไปเถอะ”
เจคอปตัดบทแล้วจูงมือยอดนรีเดินไปที่ห้องอาหารเงียบๆ อรชรหันซ้ายหันขวาอย่างหวาดกลัวแล้ววิ่งตามไปอย่างรวดเร็ว...
เธอจะกล้าเผด็จศึกเขาจริงๆ นะหรือ.. ยอดนรีถามตัวเอง หลังจากผ่านเรื่องน่าตื่นตระหนกมา เธอกับเจคอปก็ตกลงกันว่าจะทำตัวเป็นปกติไม่แสดงออกให้ใครรู้ว่าตื่นตระหนกตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ยอดนรีกับเจคอปรับประทานอาหารกันไปเงียบๆ จนอิ่ม ก่อนจะจูงมือกันขึ้นห้องด้วยท่าทีหวานชื่น เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอถึงตอนนี้ที่เตรียมตัวจะเข้านอนแล้วนี่สิ ใจของเธอเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ
คืนนี้เธอไม่ได้ไปนอนที่ห้องคุณยาย เมื่อมีแม็คกับเอกรัตน์คอยเฝ้าดูแลความปลอดภัยแล้ว ไม่มีใครจะเข้าไปทำร้ายคุณยายได้อีก และเธอกับเจคอปก็ดูแลเรื่องอาหารและยาของท่านจนเรียบแล้วนั่นเอง
“จะไม่นอนเหรอ..”
เสียงนุ่มถามอย่างงัวเงีย เมื่อเห็นเธอยังคงนั่งแปรงผมอยู่หน้ากระจก ทั้งยังหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่จนน่าขัน เจคอปรู้ดีว่าเธอกำลังวิตกกังวลเรื่องอะไร ก็เจ้าตัวเล่นคุยโวไว้นี่นา พอถึงเวลาจริงๆ คงกำลังคิดว่าจะไปยังไงต่อล่ะสิ..
แม่จอมแสบ ดูทีสิว่าจะทำอย่างไรต่อ...
“พี่เจคนอนไปก่อนเลยค่ะ ยอดยังแปรงผมไม่ถึงรอยรอบเลย” เธอบอกพลางแปลงผมไป เหล่ตามองเขาไป
“ทำไมต้องร้อยรอบ” เขาขมวดคิ้ว
“ก็.. มีคนบอกว่าหากแปรงผมจนครบร้อยรอบก่อนนอนทุกวันผมจะสวย เงางามเหมือนเส้นไหม” บอกอย่างลอยหน้าลอยตาหน้าตาย เจคอปแทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ไหว
“มานอนได้แล้วมั้ง ผมของยอดน่ะสวยแล้ว”
เขาลองหยอกเย้า แต่เจ้าหล่อนตวัดสายตามองค้อนผ่านกระจกเงามา เจคอปหัวเราะในลำคออย่างขบขัน
“งั้นพี่นอนก่อนนะ อย่าลืมมานอนล่ะ พรุ่งนี้จะต้องพาคุณยายไปเดินเล่น”
เขาบอกพร้อมกับหลับตาลง ยอดนรีปรายตามองเขาในกระจกและสังเกตว่าลมหายใจของเขาสม่ำเสมอแล้ว จึงค่อยๆ ย่องมาที่เตียง หญิงสาวเขม้นมองอย่างให้แน่ใจว่าเขาหลับแน่นอนแล้วจึงปิดไฟกลางห้อง เหลือเพียงไฟข้างหัวเตียงเท่านั้น จากนั้นก็ค่อยๆ ก้าวขึ้นเตียงให้แผ่วเบาที่สุด ปกติเธอก็นอนบนเตียงนี้กับเขา ต่างคนต่างนอนมีบ้างที่ตื่นมาแล้วเธอนอนกอดเกยเขาเหมือนหมอนข้าง แต่มันก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกตื่นเต้นเหมือนคืนนี้ เพราะเธอไปท้าทายหมายมาดเขาไว้น่ะสิ
รู้ว่ามันจะยากแบบนี้ไม่น่าปากไวเล้ยนังยอด ปล้ำผู้ชายทำผัว ไม่ได้จะทำกันง่ายๆ นะ ทีหลังอย่าปากพล่อย..
หญิงสาวบอกตัวเอง แล้วค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกมาช้าๆ เหมือนว่าโล่งใจที่เขาหลับไปแล้ว ยอดนรีกำลังจะหลับตาลงหากแต่ว่า...
“อุ๊ย.. พะ พี่เจค..”
ร่างบอบบางตกอยู่ในวงแขนแข็งแรง และใบหน้าหล่อเหลาของเขาก็ลอยอยู่ตรงหน้าใกล้เสียจนลมหายใจร้อนๆ เป่ารดพวงแก้มสาวจนเธอรู้สึกเหมือนผิวแก้มมันร้อนเหมือนจะไหม้เกรียม
“ก็ใครบอกจะปล้ำพี่ พี่รออยู่”
“ตะ แต่ว่า.. ยอด เอ่อ ยอดยกเลิกแล้ว”
“ยกเลิกได้ไง แบบนี้พี่ก็รอเก้อสิ แก้ผ้ารอยอดมาปล้ำ รอจนจะแย่แล้วเนี่ย”
เขาบอกพร้อมทั้งจับมือเล็กมาแตะต้องที่แผงกกว้างที่หนั่นแน่นด้วยกล้ามเนื้อลอนสวย ยอดนรีหน้าตื่นเมื่อพบว่าเขาแก้ผ้ารอเธอจริงๆ ตอนแรกคิดว่าเขาแค่ไม่สวมเสื้อเพียงเท่านั้น แต่ที่ไหนได้ เขา...
“พี่เจค.. คะ คนลามก” เจคอปหัวเราะชอบใจกับตาโตๆ ของเธอ
“ตกลงจะปล้ำพี่มั้ย พี่พร้อมให้ปล้ำแล้วนะ” ยอดนรีส่ายหน้าหวือมองเขาหน้าตื่น
“งั้น.. พี่ปล้ำยอดเองก็แล้วกัน..”
เขาพูดออกมาหน้าตาเฉย ซึ่งมันก็ทำให้ใจสาวสั่นสะท้านรุนแรง ยอดนรีเผยอปากค้างอย่างตระหนกตกใจเพราะคาดไม่ถึงว่าเขาจะทำอย่างที่พูดไว้จริงๆ จนเมื่อเรียวปากหยักร้อนผ่าวของเขาทาบลงบนกลีบปากนุ่มของตนอย่างแผ่วเบาราวปีกผีเสื้อ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นรุ่มร้อนมากขึ้น อีกทั้งมือใหญ่ของเขาก็จัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกอย่างรวดเร็ว จนร่างงามเกลี้ยงเกลาเปลือยเปล่าอยู่ภายใต้ร่างแกร่ง
ในขณะที่ยอดนรีนั้นสมองขาวโพลนรู้สึกเหมือนร่างถูกโยนลงทะเลที่โหมกระหน่ำด้วยลมมรสุมอันดุเดือด หากเป็นเรือก็คงอับปางแตกพ่ายตามแรงลมมรสุมไปแล้ว หญิงสาวหัวหมุนไปหมดทั้งยังสะบัดร้อนสะบัดหนาวเหมือนคนเป็นไข้ อาการที่เกิดขึ้นกับเธอนั้นมันช่างแสนสับสน
เจคอปมองร่างที่เปลือยเปล่าขาวนวลตาตรงหน้าแล้วลำคอแห้งผากราวคนขาดน้ำมาแรมปี เมื่อร่างเล็กบางที่เขาเคยเห็นนั้นหลอกตานัก เพราะสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อผ้าตัวใหญ่สบายๆ ที่เจ้าหล่อนชอบสวมใส่อยู่เสมอนั้น เหมือนว่าเธอไม่มีทรวดทรงองเอวอะไร แต่สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้านั้นกลับเป็นทรวดทรงของหญิงสาวที่แสนงดงามตราตรึงใจและยั่วให้เกิดความร้อนรุ่มเสียนัก
Related chapters
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่10.
ตอนที่10.“ยอดจ๋า.. สวยเหลือเกินคนดีของพี่เจค”เจคอปครางกระเส่าในลำคอเมื่อทรวงอกอวบอิ่มกลมกลึงไหวสะท้านตามแรงหอบหายใจนั้น ส่งผลให้ปลายยอดสีชมพูอมแดงระเรื่อหดเกร็งเป็นไตไหวระริกท้าทายสายตา ลาดไหล่เนียนละมุนกับเรียวแขนเสลา เอวเล็กแบบบางที่แทบจะสามารถโอบรอบด้วยมือของเขาเพียงข้างเดียว หน้าท้องเนียนเรียบกับสะดือบุ๋มน่ารักและต่ำลงไปกว่านั้น ที่แม้ว่าจะมีชั้นในบางๆ กางกั้น แต่ก็ทำให้เขาลำคอแห้งผากขึ้นมาทันที ดวงตาคมพยายามมองเลยผ่านจุดนั้นไปเพื่อมองเรียวขาเพรียวได้รูป เธอมีขาที่สวย สวยกว่าผู้หญิงที่เขาเคยควงบางคนเสียอีก และเขาก็อดที่จะนึกถึงตอนที่มันเกี่ยวรอบเอวของเขา ในยามที่เขาพุ่งทะยานควบขับอยู่ในร่างสาวของเธอไม่ได้พระเจ้า... มันจะให้ความรู้สึกแสนวิเศษแค่ไหนนะ เจคอปคิดในใจอย่างหมายมาดว่า เวลานั้นจะต้องมาถึงในเร็วๆ นี้อย่างแน่นอน...“อย่าปิด ยอดจ๋า สวยมาก สวยที่สุด.. พี่เจคขอนะครับคนดี..”เจคอปครางเบาๆ พลางจับมือเล็กที่พยายามจะปิดทรวงสาวอวบอิ่มของตนจากสายตาคมด้วยอย่างเอียงอายออกช้าๆยอดนรีครางแผ่วพร่า อย่ายอมพ่ายแก้แก่แรงเสน่หา หญิงสาวอ่อนแรงเกินกว่าจะต้านทานแรงรั้งจากมือหนาของเขาได้ ทั้งแ
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่11.
ตอนที่11.วันนี้ดูคุณยายอาการดีขึ้นมาก สามารถตอบสนองสิ่งรอบกายได้ดี เช่น สามารถเอียงคอ กลอกตามองตามวัตถุได้ดีขึ้น และยังออกเสียงได้บางคำแล้ว นับว่าสิ่งที่ยอดนรีเพียรพยายามเพื่อทำให้คุณยายหายดีขึ้นนั้นประสบความสำเร็จมากทีเดียว แต่เรื่องนี้มีเพียงเธอกับเขาเท่านั้นที่รู้ว่าอาการของคุณยายดีขึ้น“กินเสียทีสิคะ มองหน้ายอดอยู่ได้”“ก็กินไปมองหน้าเมียไปไงครับ”“พี่เจค..” หญิงสาวหน้าแดงก่ำ ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า อดีตนายตำรวจหนุ่มมาดเข้มดุดัน ที่ก่อนหน้าจะมาลงเอยอย่างทุกวันนี้ เขากับเธอก็เรียกได้ว่าเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาเลยก็ว่าได้ แม้ว่าเธอจะได้มาทำงานเป็นแม่บ้านให้เขา แต่เธอก็กวนประสาทและชวนเขาทะเลาะด้วยอยู่บ่อยๆ และทุกครั้งเจคอปก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ เถียงเธอไม่เคยทัน และยังตามมุขเธอไม่ทันอีกต่างหาก สุดท้ายเขาเลยยกธงขาวยกให้เธอเป็นหนึ่งในบ้าน เขาเป็นเจ้านายผู้อาศัยบ้านของลูกจ้างอย่างเธออยู่“ตลกดีแท้ ฉันเป็นเจ้าของบ้าน จ่ายค่าจ้างให้เธอทุกเดือนแถมยังต้องซื้อข้าวของเข้าบ้าน แต่สถานะเหมือนผู้อาศัย เข้าบ้านมาแต่ละครั้ง เหมือนมาขออาศัยบ้านเธออยู่เลยนะ”เจคอปเคยพูดแบบนั้นกับเธอ เมื่อเข้าบ้านมาเขาจะต้อ
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่12.
ตอนที่12.จนเมื่อปีที่แล้วที่สองพ่อลูกก็ถูกดึงตัวกลับไปทำงานบนฝั่งเพื่อดูแลงานบนแผ่นดินใหญ่ ก่อนหน้านี้นายสาโรจน์ต้องดูแลงานต่างๆ บนเกาะแทนผู้เป็นนายอย่างเคร่งครัด โดยไม่บิดพลิ้วแม้แต่น้อย แม้ว่าเขาจะเคยเห็นแม่กับพ่อของตนติดสินบนต่อนายสาโรจน์มาหลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่เคยสำเร็จ นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ทั้งสองจงเกลียดจงชังนายสาโรจน์กับริสามากและนั่นมันก็เป็นจุดด่างพร้อยอย่างหนึ่งในชีวิตของเขา เพราะเขาได้เผลอกระทำในสิ่งที่ผิดพลาดอย่างมหันต์ในชีวิต...“ไปได้แล้วตาจิม และอย่าทำให้แม่ผิดหวังล่ะ ทำให้สำเร็จเหมือนคราวก่อนนะลูก”นางจารุวรรณยิ้มย่อง แต่ผู้เป็นลูกหน้าเจื่อนซีดลงก่อนจะหมุนตัวเดินตามเจคอปไปเงียบๆ“คิดว่าจะสำเร็จไหม ตั้งแต่คราวก่อน ตาจิมมันดูเปลี่ยนไปมากนะ” ผู้เป็นสามีหันมามองภรรยาเมื่อลับหลังลูกชายแล้ว“สำเร็จสิ ยังไงซะ มันก็ต้องทำตามที่เราต้องการอยู่แล้ว เพราะตาจิมมันคนใจอ่อนไงล่ะ ดังนั้นเราก็ต้องใช้ความใจอ่อนของเขาให้เกิดประโยชน์กับเรามากที่สุด”“แต่ตาจิมเป็นลูกเรานะจา เราทำแบบนี้กับลูกไม่เกินไปหน่อยเหรอ” สามีทำทีหยั่งเชิงดูที“นี่คุณจรัญ จะมาทำตัวเป็นพ่อผู้ประเสริฐตอนนี้ไม่ช้า
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่13.
ตอนที่13.“มีอะไรให้รับใช้คะนายหญิง”“จัดการเก็บกวาดตรงนี้ซะ” เธอชี้มือไปที่ซากนก สาวใช้สองคนหน้าซีดแถบผวากอดกัน“อะไรกัน ก็แค่นกตาย รีบเก็บกวาดซะ ไม่มีอะไรหรอก” ยอดนรีบอกเรียบๆ“ค่ะๆ นายหญิง นังนุ่นไปหยิบไม้ถูกับไม้กวาดมา” สาวใช้รับคำแล้วรีบจัดการทันที“นุ่นกับแนนเอานกไปฝังนะ แล้วก็ไม่ต้องคิดมาก เพราะมันไม่มีอะไร แค่นกตายตัวเดียวเท่านั้นเอง”พูดจบยอดนรีก็เดินกลับห้องของตัวเอง แต่เธอยังรู้สึกว่ามีสายตาของใครบางคนจดจ้องมองตนอยู่ตลอดเวลาด้วยความไม่ประสงค์ดี แต่สิ่งที่เธอแสดงออกมาให้เห็นก็คือ อาการสงบนิ่งเหมือนไม่ได้หวาดวิตกใดๆ“พี่เจคคะ ยอดว่ามันแปลกๆ” เมื่ออยู่กันตามลำพังและสนิทสนมกันมากขึ้น เสมือนสามีภรรยากันจริงๆ แต่ตอนนี้เธอกับเขาก็เป็นสามีภรรยากันจริงๆ แล้วนี่นาทั้งนิตินัยและพฤตินัยด้วย..“ยังไง..”“ก็วันนี้...” แล้วเธอก็เล่าเรื่องราวที่ตนพบเจอให้กับชายหนุ่มฟัง“แถมตอนที่ยอดพาคุณยายไปเดินเล่นน่ะ เหมือนมีคนพยายามจะทำเหมือนว่ามีอะไรเรียกร้องความสนใจให้ยอดไปดูและทิ้งคุณยายไว้ แต่ยอดก็ให้พี่เอกไปดูแทนแต่ก็ไม่มีอะไร”“ยอดกลัวรึเปล่า..” เขาโอบกอดเธอไว้ ใช้นิ้วพันผมเธอเล่นอย่างเพลิดเพลิน
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่14.
ตอนที่14.“กล้องวงจรปิดใช้ได้แล้วนะครับ..” เจคอปบอกทุกคนที่อยู่ภายในโต๊ะรับประทานอาหารในเช้าวันถัดมา นางจารุวรรณชะงักแล้วหันไปสบตากับสามีที่ก็เงยหน้ามองสบตานางเช่นกัน“อ้อ.. หรือจ๊ะ ก็ดีนะ ป้าน่ะกังวลอยู่ตั้งนานว่าตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นแล้ว ช่างก็เหมือนหายหัวไปเลย โทร. แจ้งไปที่บริษัทตั้งหลายหน บอกว่าส่งช่างมาแล้วๆ แต่ผ่านไปเป็นเดือนช่างก็ไม่โผล่หัวมาสักคน นี่หากเจคไม่มา เราก็อยู่กันอย่างหวาดระแวงแบบนี้” นางกล่าวขึ้นด้วยท่าทางที่แสดงออกว่าโล่งใจ“ขอบคุณนะครับพี่เจค” จารณเอ่ยขึ้น“ไม่ต้องขอบคุณหรอก พี่ทำเพื่อเราทุกคนนั่นล่ะ วันนี้จิมดูแลงานในออฟฟิศแทนพี่ได้ใช่ไหม พี่จะออกไปดูคนงานที่ฟาร์มหอยมุก มีเรื่องต้องเคลียร์”“ให้ผมไปช่วยไหม”“ไม่ต้องหรอก เรื่องนี้พี่จัดการได้ เราอยู่จัดการงานทางนี้เถอะ”เจคอปบอก จารณยักหน้าเนือยๆ ในใจของเขานั้นยังคงไม่พร้อมจะรับงานตรงนี้เลยแต่ก็ขัดไม่ได้“จริงๆ แล้วป้าสามารถช่วยงานตาจิมได้นะเจค ให้ป้าช่วยไหม ให้ป้าทำตำแหน่งเดิมก็ได้”ตำแหน่งเดิมของนางจารุวรรณก่อนแต่งงานกับนายจรัญคือ พนักงานบัญชี แต่สิ่งที่นางเคยก่อไว้นั้นทำให้เจคอปต้องยิ้มบางๆ“ไม่เป็นไรครับคุ
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่15.
ตอนที่15.“เจ้าเกาะ คือฉันนี่ไง ไม่มีเจ้าเกาะที่ไหนอีก หากพวกนายจะพูดถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์บนเกาะนี้ ก็คือฉันที่เป็นเจ้าของเกาะ แล้วที่นี่ไม่เคยมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น เพราะปู่ย่าท่านปกปักรักษาที่นี่มาช้านานให้ลูกหลานอยู่เย็นเป็นสุข และทายาททุกรุ่นของเกาะก็รักและดูแลที่นี่อย่างดี ชาวเกาะทุกคนต่างก็รับรู้และอยู่กันแบบสงบสุขเรื่อยมา ไม่เคยมีอะไรที่จะทำให้พวกเขาหวาดผวาหรือหวาดกลัว และหากสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง ก็คงจะมองเห็นคนชั่วบางคนที่พยายามจะทำลายความสงบสุขของคนบนเกาะ ฉันคิดว่าปู่ย่าเจ้าเกาะคงจะรู้ว่าใครที่คิดร้ายต่อพวกเรา และท่านคงกำลังบอกใบ้อยู่แน่ๆ ว่ามีคนไม่หวังดีต่อเกาะของเราว่าไหม สิน...”ปู่ย่าเจ้าเกาะ ที่ทุกคนพูดถึงนั้นคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คนบนเกาะเคารพนับถือ ซึ่งมีศาลขนาดใหญ่งดงามตั้งอยู่บนหน้าผา และมองเห็นจากที่ตรงนี้จะเห็นศาลปู่ย่าเจ้าเกาะจะเด่นเป็นสง่าอยู่บนหน้าผา ทุกปีจะมีการสักการะ กราบไว้บูชาด้วยอาหารหวานคาว ผลไม้และเครื่องดื่มต่างๆ ตลอดจนพิธีบวงสรวงฟ้อนรำบูชาถวายต่อปู่ย่าเจ้าเกาะ ซึ่งจะทำในวันที่ 2 ของเดือนมกราคมของทุกปี “ใช่.. เพราะบางทีอาจจะมีคนที่ไม่ใช่ทายาทที่แท้จริง
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่16.
ตอนที่16.แก้มสาวแดงจัดเจคอปจึงโอบกอดเธอไว้จากด้านหลังหอมแก้มนวลหนักๆ อีกครั้ง แล้วเกยคางแกร่งกับบ่าบอบบาง แม้สาวเจ้าจะปัดป้องด้วยความขัดเขินก็ตามที“มาถึงขนาดนี้แล้ว ยังคิดว่าเราเป็นผัวเมียกันเก๊ๆ อีกหรือไง”“ก็...”“สัญญานั่นพี่เผาทั้งตั้งแต่ก่อนมาที่เกาะอีกนะ รู้ไหม”“หา.. อะไรนะ” ยอดนรีเสียงสูงจะหันหน้ามามองก็เท่ากับหันแก้มมาให้เขาหอมโดยดี และเจคอปก็ชอบอกชอบใจ“ฟังไม่ผิดหรอก พี่จงใจให้มันเป็นแบบนี้ อยากได้ยอดมาเป็นเจ้าสาว เป็นเมียจริงๆ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรือไม่ตั้งใจเลยนะ ทุกอย่างพี่ตั้งใจทำมัน..”“ทะ ทำไม..”“ก็.. พี่รักยอดไง”เขาบอกตรงๆ ง่ายๆ คำสารภาพรักที่บอกกันง่ายๆ แบบนี้เลย ยอดนรีผละตัวออกจากวงแขนแข็งแรงแล้วหันมาเผชิญหน้าแล้วเงยหน้ามองสบตาเขาตรงๆ“ว่าไงนะคะ..”“อะไรกัน กลายเป็นคนหูตึงไปแล้วหรือไงเนี่ย”“ไม่ต้องมาเฉไฉเลย ไหนพูดใหม่อีกทีสิคะ”ยอดนรีแสร้งทำเป็นขึงขังเมื่อเห็นสีหน้าขัดเขินของเจคอปที่เสมองท้องทะเล ใบหน้าคมเข้ม ดูจะมีสีเข้มมากขึ้นไปอีก และท่าทางของเขาก็ดูน่ารักดี เธอชอบ...“พี่เจค พูดอีกทีสิคะ พูดอีกทีๆ พูดอีกทีได้รึเปล่า..”คราวนี้เธอร้องเป็นเพลงเสียด้วย เจคอปหั
Last Updated : 2024-11-05หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่17.
ตอนที่17.“คุณแน่ใจได้ยังไง” นางมองสามีอย่างจริงจังและเริ่มระแวง“ก็เพราะคราวนี้ ถึงขนาดที่ไอ้เจคมันทิ้งเกาะไปนี่ก็แสดงว่าคุณแม่อาหารหนัก” ผู้เป็นสามีให้เหตุผล นางจึงพยักหน้าช้าๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างสงสัย“แต่ก็แปลกนะ ที่จู่ๆ คุณแม่ก็ทรุด”“ไม่แปลกหรอก..”“อย่าบอกนะว่าเป็นแผนของคุณ” นางจารุวรรณตาโต“จะบ้าหรือไง นั่นแม่ผมนะคุณ” นายจรัญสะดุ้งโหยง วางหนังสือในมือลง“อ้าววว.. ฉันก็เห็นคุณทำท่าเหมือนจะดีใจที่แม่คุณจะตายๆ ไปเสียทีนี่นา..” นางจารุวรรณค้อนปะหลับปะเหลือก“คุณก็พูดไป ใครได้ยินเข้าจะหาว่าผมอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด” นายจรัญทำสีหน้าวิตกกังวลพลางมองซ้ายมองขวาอย่างหวั่นระแวง“อย่าว่าแต่คนอื่นสงสัยคุณเล้ย ฉันยังสงสัยคุณเลยค่ะ”นางนั่งลงข้างๆ สามีแล้วเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าแววตาจริงจัง“ถามจริงๆ นะคุณ คุณกับนังอรุ
Last Updated : 2024-11-05
Latest chapter
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่46.อวสาน
ตอนที่46.อวสาน“ยอด ท้อง แล้วค่ะ เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน”“หา… จริงเหรอยอด ไชไย้ๆๆๆ พี่เจคจะได้เป็นพ่อคนแล้ว”เจคอปกระโดดตัวลอย แล้วโอบกอดร่างอวบอิ่มของเมียรักแน่นอย่างสุดแสนจะดีใจ ทั้งหอมแก้มซ้ายขวาอย่างสุดแสนรัก“เห็นไหมล่ะว่า ยอดน่ะเป็นสะใภ้ที่แสนดีแค่ไหน”“ครับเชื่อครับ เราไปบอกคุณยายกันเถอะ”“ค่ะ…” ยอดนรียิ้มกว้างแล้วจะเดินเคียงข้างไปกับเขา แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเจคอปหยุดเดินเสียดื้อๆ“มีอะไรคะ” หญิงสาวขมวดคิ้ว“ไม่ได้สิ เดี๋ยวยอดเหนื่อย พี่อุ้มดีกว่า”“บ้าพี่เจค ยอดไม่เหนื่อยหรอกค่ะ ยอดเดินเองได้ไปกันเถอะ ““ไม่เอา พี่จะอุ้ม” คราวนี้คนที่อยากจะอุ้มเมียรักทำท่างอแงเหมือนเด็กๆ แต่มันไม่ได้ดูน่ารักสักนิดเลย“เอางี้ ให้ยอดขี่หลังดีกว่า”“ได้ครับที่รัก มาเลย”เจ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่45.
ตอนที่45.“จ้าจาจ๋า” น้องเจมส์ชูแขนมาหานางจารุวรรณอย่างคุ้นเคยมากขึ้น และดูท่าจะติดคุณย่าเสียแล้ว“มาให้ย่าอุ้มหน่อยคนเก่ง” นางรับร่างของน้องเจมส์มาแล้วหอมแก้มยุ้ยๆ นั้นอย่างมันเขี้ยวและรักใคร่“ให้ป้ายอดอุ้มบ้างสิครับ”“ยอดอุ้มๆๆ” แล้วน้องเจมส์ก็โผมาหายอดนรีอย่างยินดี“ยอดฉวย..” น้องเจมส์เอ่ยขึ้นพร้มทั้งหอมแก้มยอดนรีอีกด้วย ยอดนรีกับริสาหัวเราะกับท่าทางแก่แดดของพ่อหนูน้อย“เจ้าตัวแสบนี่ประจบไปเรื่อย”“แววเจ้าชู้ออกแบบนี้ ได้พ่อมาเต็มๆ ใช่ไหมคะ” ริสาเอ่ยยิ้มๆ ล้อเลียนสามี“แหม.. ริสาก็ จิมเลิกเจ้าชู้ตั้งแต่เจอริสาแล้ว”“ขอให้จริงเถอะค่ะ เพราะถ้ามีวอกแวกสักนิดเจอดีแน่..”“ไม่กล้าหรอกจิมครับรักริสาคนเดียวและจะรักตลอดไป” จารณเข้ามาโอบกอดร่างบอบบางของภรรยาอย่างเอาใจ“พี่เจคก็เหมือนกันนะคะ ถ้าแอบวอกแวกนอกใจยอดล่ะก็..”ยอดนรีทำท่าเอานิ้วปาดคอและทำ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่44.
ตอนที่44.กว่าสิบปีที่ใช้ชีวิตร่วมกับนายจรัญก็ไม่ค่อยได้มาวอแวกับนาง และก็ต่างคนต่างอยู่ จนเมื่อเกิดเรื่องที่คุณยายพลัดตกบันได ซึ่งมีนายจรัญเป็นผู้เห็นเหตุการณ์และนางก็อยู่จุดที่เกิดเหตุพอดี ทำให้นางระแวงและกลัวว่าจะมีคนรู้เรื่องจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อกลบเกลื่อนความผิดนั้น ทั้งที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนทำ แต่นายจรัญกลับมาทำทีพูดให้นางระแวงและหลงคล้อยตาม ว่าจะต้องจัดฉากสร้างเรื่องบิดเบือน เพื่อไม่ให้ใครสงสัยตนโดยหารู้ไม่ว่านั่นคือแผนการที่นายจรัญกับนางอรุณีวางแผนไว้ “ยอดบอกแล้วว่าคุณป้าน่ะ แกก็คนดีคนหนึ่ง” ยอดนรีบอกสามียิ้มๆ“แต่ก็เกือบจะเสียคนเพราะโลภมาก”“นั่นเพราะความคิดชั่ววูบนะคะ แต่พี่จิมก็รักแม่ของเขามาก ไม่อย่างนั้นคงไม่ขอร้องให้พี่เจคให้โอกาสแม่ของเขาหรอกค่ะ อีกอย่างพวกเขาก็น่าสงสารนะคะ สูญเสียคนในครอบครัวโดยที่ไม่รู้เลยมาเป็นสิบปี”“นั่นสินะ นั่นล่ะพี่ถึงเห็นใจจิมกับคุณป้า เลยอยากให้โอกาสแกแก้ตัว แต่ถ้าหากว่ายอดกล่อมไม่สำเร็จ พี่ก็คงไม่ใจร้า
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่43.
ตอนที่43.หัวใจที่เคยแข็งกระด้างและเต็มไปด้วยไฟร้อนรุ่มที่สุมอยู่ในอกของนางก็พลันเย็นยะเยือก เมื่อเห็นใบหน้าของพ่อหนูน้อยที่เดินเตาะแตะเข้ามาในห้องนั่งเล่น น้ำตาที่แห้งเหือดไปก่อนหน้านั้นก็ไหลออกมาอาบแก้มอีกครั้ง โดยไม่รู้ตัว...“สวัสดีค่ะคุณยาย คุณ เอ่อ คุณ.. จารุวรรณ..”ริสาไหว้ผู้สูงวัยกว่าทั้งสอง ก่อนจะหันไปยิ้มให้กับจารณอย่างอ่อนหวาน และพ่อหนูน้อยเมื่อเห็นจารณก็ยิ้มแป้นอวดฟันซี่เล็กๆ อย่างดีอกดีใจ“ป้อๆ ป้อจ๋า.. ถึง คิด ถึง..”“พ่อก็คิดถึงน้องเจมส์ครับ”น้องเจมส์ หรือเด็กชาย รณภพ ลูกของเขากับริสา อดีตผู้ช่วยฝีมือดีของคุณยายจำปูนที่ถูกนางจารุวรรณวางแผนบีบให้ออกไปจากเกาะ แต่เหตุการณ์ในครั้งนั้นก็ทำให้มีเด็กชายรณภพในวันนี้...“ธุจ้าคุณย่าจาจ๋าสิครับ”“ตุ๊จ้าจา” น้องเจมส์ยกมือป้อมๆ ขึ้นสวัสดีคุณย่าด้วยท่าทางตื่นเต้นยิ้มแย้ม แล้วพ่อหนูน้อยก็เอียงคอมองอย่างสงสัย“จ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่42.
ตอนที่42.“ฉันสัญญาว่าจะดูแลหนูอรให้ดี สัญญา..”นายทัศนัยเงยหน้ามองหลานสาวที่เพิ่งรู้ว่ามีตัวตนด้วยแววตาที่เปี่ยมด้วยความรักและคำมั่นสัญญา ว่าจะรักและดูแลทายาทของหญิงที่เขาเคยชอบมากจนถึงขั้นเกือบจะรัก และได้ทอดทิ้งไปเพราะความรักสนุก และไม่อยากจะมีภาระผูกพันในวันวาน แต่นับจากนี้ชายวัยใกล้ฝั่งก็บอกตัวเองว่าจะชดเชยทุกอย่างให้กับหลานสาวคนนี้อย่างดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้อรชรจะต้องมีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอนเขาสัญญา...“ไปอยู่กับตานะหนูอร..”“ค่ะคุณตา”อรชรตอบรับด้วยรอยยิ้ม สองตาหลานกอดกันด้วยความรักที่ก่อเกิดขึ้นในใจได้ไม่ยาก และอรชรก็รอคอยวันที่เธอจะได้มีญาติที่แท้จริงสักคนมานานแสนนาน...คุณยายจำปูนมองสองตาหลานด้วยความสุข...“อรไปนะคะพี่เจค พี่ยอด..” อรชรบอกลาเจคอปกับยอดนรีอีกครั้งเมื่อถึงเวลาที่จะต้องจากไปแล้วจริงๆ ก็อดใจหายไม่ได้ แม้จะอาลัยอาวรณ์เจคอป
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่41.
ตอนที่41.การตายของนางจำปาทำให้คุณยายจำปูนรู้สึกเวทนาไม่น้อย และนางก็ไม่อยากให้นางอรุณีหรือทัศนีย์ ต้องมีจุดจบเช่นเดียวกับแม่ของนาง อย่างน้อยๆ คำสั่งเสียของสามีที่รักที่เคยได้บอกไว้ว่า สงสารสองแม่ลูกคู่นี้ที่พบเจอแต่เรื่องราวเลวร้ายและตกทุกข์ได้ยาก อยากให้นางช่วยเหลือและชี้ทางที่ดีให้กับหลาน คุณยายเห็นแล้วว่า ญาติผู้พี่เป็นอย่างไร ดังนั้นนางจึงทำใจละวางความแค้นที่มีต่อนางอรุณีลงและให้อภัย เพื่อเป็นทาน เพื่อให้ตัวเองไม่ต้องผูกบ่วงเวรกรรมต่อกันอีก แม้นางจะสูญเสียลูกชาย แม้ว่านายจรัญไม่เอาไหนนัก เพราะชอบทำตัวเหมือนคนไม่เอาถ่าน แต่นายจรัญก็เป็นลูกที่ดี อย่างน้อยๆ เขาก็รักลูกเมียไม่เคยไปมีบ้านเล็กบ้านน้อย แม้จะเป็นหนุ่มเจ้าสำราญชอบเที่ยวเตร่ แต่การทำงานก็ไม่เคยมีปัญหา แต่ก็นั่นล่ะ.. นายจรัญผู้เป็นลูกชายนั้นอายุสั้นนัก จากไปเสียตั้งแต่ยังหนุ่มโดยที่ไม่มีใครรู้เลย และนางก็ได้นายจรัญตัวปลอมมาอยู่ข้างกายหลายปีทุกคนล้วนมีข้อดีข้อเลว เป็นส่วนผสมของมนุษย์ที่อาจจะไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่นี่ล่ะคือมนุษย์ เมื่อคุณยายจำปูน
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่40.
ตอนที่40.“ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอนะนี.. ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอให้รู้ไว้ว่าฉันรักเธอกับลูกเสมอ จะไม่ทอดทิ้งเธอให้โดดเดี่ยวแน่นอน...”ยิ่งนายจรัญพูดนางอรุณีก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น อรชรเห็นเช่นนั้นก็เข้าไปกอดผู้เป็นแม่อีกคน สามคนพ่อแม่ลูกกอดกันร้องได้ด้วยความเศร้าเสียใจและผิดหวังกับความจริงที่ปรากฎอยู่ตรงหน้ายอดนรีกับเจคอปมองสบตากันด้วยความรู้สึกที่เวทนาสงสารสามคนพ่อแม่ลูกตรงหน้ายิ่งนัก เธอขยับเข้าไปใกล้แล้วกุมมือใหญ่ของเขาไว้ เจคอปบีบมือบางในอุ้งมือหนาของตนเบาๆ อย่างให้กำลังใจซึ่งกันและกัน...“เรื่องทั้งหมดนั้นเพราะฉันเอง.. ฉันคนเดียวที่ผิด” คุณทัศนัยเอ่ยขึ้น ดวงตาแดงก่ำมีน้ำตาคลอหน่วย“หากฉันไม่เห็นแก่ตัวและยอมมารับผิดชอบจำปากับลูกเสียตั้งแต่ตอนนั้นทุกอย่างคงไม่เลยเถิดมาจนเป็นแบบนี้”“ใช่.. เพราะคุณคนเดียว เพราะคุณ.. คุณทำลายอนาคตของผู้หญิงถึงสามคน ที่สำคัญคุณท
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่39.
ตอนที่39.“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าพี่จำปาพูดอะไรกับเธอบ้าง แต่ที่ฉันพูดไปก็คือความจริง และเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ทางสายเลือด อย่างน้อยๆ พี่จำปาก็มีศักดิ์เป็นพี่ ฉันจึงยอมให้พี่จำปามาเสมอ อยากจะชดเชยอะไรหลายๆ อย่างให้ ตอนที่ลำบาก อยากได้เงินเท่าไหร่ก็ไม่เคยขัด ฉันกับพี่จักรหยิบยื่นให้พี่จำปาเสมอ แต่เหมือนพี่จำปาจะไม่ได้คิดอะไรเลย และไม่เคยพอใจในสิ่งที่ได้ นอกจากใช้ชีวิตเสเพลรักสนุกไปวันๆ ฉันเคยไปขอเธอมาเลี้ยง เพราะเห็นพฤติกรรมแย่ๆ ของพี่จำปา แต่เขาก็ไม่ยอม และบอกว่าหากฉันอยากได้เธอมาเลี้ยงฉันจะต้องให้พี่จักรรับพี่จำปากลับเกาะในฐานะเมียใหญ่ และให้ฉันเป็นเมียรอง ข้อเสนอที่เห็นแก่ตัวและเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งของพี่จำปากทำให้พวกเราเอือมระอา และเลิกไปวุ่นวายกับพี่จำปา แต่แทนที่พี่จำปาจะปรับปรุงตัวหรือยอมรับความเป็นจริง กลับสร้างเรื่องให้พวกเราด้วยการบอกใครๆ ว่าฉันเป็นเมียน้อย เป็นคนที่แย่งคนรักของพี่สาว เธอคงไม่รู้ว่าแม่ของเธอนั้นมีวีรกรรมร้ายกาจแค่ไหน แต่ถ้าเธอจะคิดสักนิดเธอจะรู้ว่าแม่ของเธอนั้นร้ายกาจ และใช้เธอเป็นเครื่องมือต่อรองกับ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่38.
ตอนที่38.“ฉันรู้ และรู้มานานแล้วว่าพวกเธอเป็นใคร ฉันพยายามให้โอกาสพวกเธอมาเสมอ หลายต่อหลายครั้งที่ฉันมองผ่าน ทำเป็นไม่สนใจ และให้โอกาสพวกเธอมาตลอด จนโอกาสสุดท้ายที่ฉันหยิบยื่นให้พวกเธอ แล้วพวกเธอไม่ใส่ใจมัน... และนี่ก็จะเป็นโอกาสครั้งสุดท้ายอีกครั้งที่ฉันจะหยิบยื่นมันให้พวกเธอ และมันจะเป็นครั้งสุดท้าย... สุดท้ายจริงๆ จะไม่มีโอกาสดีๆ แบบนี้ให้พวกเธออีกแล้ว”คุณยายจำปูนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แววตาคมกล้าเด็ดเดี่ยว จนคนมองเสียวสันหลัง“เข้ามาสิอรชร จะได้ไม่มีอะไรติดค้างใจกันอีกจนทำให้เกิดเรื่องราวใหญ่โตในภายภาคหน้า”นางอรุณีกับนายอำนาจหันขวับไปมองตามสายตาของคุณยายก็พบว่าอรชรเดินเข้ามาพร้อมๆ กับคนของเจคอปที่ประกบซ้ายขวา“อร.. ลูกไปอยู่ไหนมา ไหนบอกว่า..”“จริงรึเปล่าคะแม่ ที่พวกเขาบอก”อรชรไม่ตอบคำถามของมารดา แต่ถามกลับไป นางอรุณีได้แต่อึ้ง อึกอักพูดไม่ออก แล้วหันกลับไปมองคุณยายจำปูนที่เลิกคิ้วมองเหมือนจะเป็นการบอกนัยๆ ว่าให้นางเป็นค
