LOGINShare
ตอนที่6.
Last Updated:
2024-10-31 18:52:52ตอนที่6.
แต่สุดท้ายแล้ว พยาบาลที่เจคอปว่าจ้างไว้ก็ไม่สามารถมาได้ และเจ้าหล่อนก็ประสบอุบัติเหตุจนอาการสาหัส ชายหนุ่มหน้าเครียดเมื่อได้รับรู้ข่าว และรู้ได้ในทันทีว่านี่ ไม่ธรรมดา
“แบบนี้ไม่โอเคเลย” ยอดนรีเอ่ยขึ้น
“กลัวรึเปล่า..” ยอดนรีส่ายหน้าแล้วก็พยักหน้า เจคอป กอดอกมองอย่างไม่เข้าใจ
“สรุป..?”
“ก็กลัวบ้างไม่กลัวบ้าง บางทีก็กลัว บางทีก็ไม่กลัวไง”
“ยายเด็กบ๊องเอ๊ย” เจคอปส่ายหน้ากับหญิงสาวที่ยิ้มจนตาหยีมาให้
“นั่นแน่ พี่เจคยิ้มได้แล้ว ไม่เอาน่า อย่าทำหน้าเคร่งเครียดสิ ไม่หล่อเลย”
หญิงสาวเข้ามาเกาะแขนเขาด้วยท่าทางประจบประแจงเหมือนเด็กๆ และเขาก็เริ่มชินกับการแสดงออกของเธอที่มีต่อเขา และเขาก็คุ้นเคยกับการมีเธออยู่ร่วมในชีวิต..
มันเป็นไปได้ยังไงกัน แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ไอ้เจคที่คิดวอกแวกแบบนี้..
แต่มันก็เป็นไปแล้ว แกจะปฏิเสธความจริงไปทำไมวะ.. เสียงของมารร้ายสองตัวกำลังถกเถียงกันในหัวของเขา
“คุณเจคคะ กลางวันนี้ทานจะอะไรดีคะ อรจะทำให้ทานค่ะ..”
เสียงหวานๆ ของหญิงสาวหน้าหวานปานน้ำผึ้งดังขึ้นพร้อมกับร่างระหงเดินมาหา ยอดนรีหันไปมองแล้วยิ้มให้อรชรซึ่งอยู่ในวัยรุ่นราวคราวเดียวกันอย่างเป็นมิตร
“งั้นวันนี้ให้ยอดเข้าครัวด้วยสิอร” ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ได้สองวันยอดนรีก็ตีสนิทกับอรชรได้สำเร็จและคุยกันถูกคอมากด้วย
“ได้สิ ถ้าคุณยอดทำด้วย คุณเจคคงเจริญอาหาร”
“มันแน่นอนอยู่แล้ว ว่าแต่พี่เจคจะกินไรดีคะ”
“อะไรก็ได้ พี่กินได้ทั้งนั้น เดี๋ยวพี่จะไปดูคนงานก่อนนะ วันนี้ต้องทำไข่มุกให้ได้ตามออเดอร์ลูกค้า”
ยอดนรีมองตามร่างสูงใหญ่ของเจคอปไปก่อนจะหันมามองอรชรที่กำลังมองแผ่นหลังของเจคอปไปไม่วางตา หญิงสาวจึงกระแอมเบาๆ และอรชรก็กะพริบตาปริบๆ หันมามองเธอด้วยรอยยิ้มบางๆ
“เข้าครัวกันเถอะค่ะ”
อรชรยิ้มหวานแล้วเดินนำหน้าไป ยอดนรีเดินตามหลังอรชรเข้าไปในครัวและระหว่างทางก็สวนทางกับจารณ
“หวัดดีครับน้องยอด”
น้ำเสียงทักทายอยางเป็นกันเอง และแววตาพราวพรายอย่างคนเจ้าชู้ ทำให้ยอดนรีหยุดทักทายเขาตามมารยาท
“หวัดดีค่ะพี่จิม จะไปเดินเล่นหรือคะ”
“ใช่ครับ น้องยอดไปด้วยกันไหม”
“แต่ ว่าเอ่อ...”
“คุณยอดไปเดินเล่นกับคุณจิมเถอะค่ะ ทางนี้อรจัดการเอง” อรชรหันกลับมาบอกด้วยรอยยิ้มละไม
“งั้นเราไปกันเถอะ”
จารณถือวิสาสะจูงมือของเธอเดินไปที่ชายหาด ซึ่งยอดนรีก็ไม่ได้สะบัดมือหนีแต่อย่างใด เธออยากดูท่าทีของเขาเหมือนกัน ในขณะที่อรชรมองตามหนุ่มสาวไปด้วยรอยยิ้มบางๆ ก่อนจะหันหลังกลับเดินเข้าครัวไป
“ชอบที่นี่ไหม..” จารณถามขึ้นขณะพาเธอมานั่งบนโขดหินใต้ร่มไม้ใหญ่ มองดูคลื่นทะเลที่สาดซัดเข้าหาโขดหินน้อยใหญ่จนฟองคลื่นกระเซ็นสาย บรรยากาศทิวทัศน์ที่งดงามทำให้ยอดนรีรู้สึกผ่อนคลายอยู่ไม่น้อย หญิงสาวหันมามองชายหนุ่มที่รูปร่างหน้าตาหล่อเหลาไม่เป็นสองรองใคร หากถามเธอว่า ระหว่างเจคอป กับจารณ ใครหล่อเหลากว่ากัน เธอตอบได้โดยไม่ลังเลเลยว่า จารณ...
เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะจารณหล่อเหลากว่าเจคอปมากจริงๆ ใบหน้าเรียวได้รูปขาวสะอาด รูปร่างสูงเพรียวแต่ก็ดูตึงแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อที่งดงามไม่แพ้เจคอปเลย อีกทั้งผิวขาวสะอาดดูสุขภาพดี ริมฝีปากแดงจัด ดวงตาคมหวานทอประกายระยิบระยับอย่างที่เรียกว่าสายตาเจ้าชู้นั้น ก็ทำให้หญิงสาวอ่อนระทวยได้ไม่ยาก ในขณะที่เจคอปผิวเข้มคร้ามใบหน้าหล่อเหลาก็จริงแต่ดูกระด้างดุดัน ยิ่งไว้หนวดเครารกเต็มหน้ายิ่งดูน่ากลัว มากกว่าน่าเข้าใกล้ แต่ถ้าถามเธอว่า ชอบผู้ชายแบบไหนระหว่างผู้ชายสองคนนี้เธอก็ตอบได้โดยไม่ลังเลอีกแหละว่า เธอชอบเจคอปมากกว่า ดูดุๆ แบบนี้ล่ะดีจะได้ไม่มีใครเข้าใกล้ และมาแย่งเขาไป หญิงสาวคิดยิ้มๆ แล้วหันมาเอ่ยตอบเขา
“ชอบค่ะ ที่นี่สวยดี ยอดชอบทะเล พี่จิมละค่ะ เหมือนไม่ค่อยชอบที่นี่เท่าไหร่”
จารณหัวเราะเบาๆ แล้วเอนกายนอนลงบนพื้นหินเอามือทั้งสองข้างรองศีรษะไว้
“พี่เกลียดที่นี่จะตายไป..”
ยอดนรีหันมามองเขาอย่างพิจารณาอีกครั้ง จารณเหมือนดารา เหมือนพระเอกหนัง ท่าทางของเขาดูเจ้าสำราญ ชอบความรื่นเริง ทำให้ยอดนรีแปลกใจไม่น้อยที่เห็นเขาอยู่บนเกาะนี้ ที่ห่างไกลจากแสงสี และความเจริญด้านวัตถุต่างๆ ลักษณะของจารณเหมือนหนุ่มที่ชอบปาร์ตี้ ผับบาร์สถานที่ที่เต็มไปด้วยแสงสีเสียงน่าจะเหมาะกับเขามากกว่าที่นี่ หากเขาเกลียดที่นี่ ทำไมเขาถึงได้มาอยู่ที่นี่เป็นปีๆ ล่ะ เจคอปบอกว่าจารณอยู่ที่นี่มากว่าสองปีแล้วโดยที่ไม่ได้กลับขึ้นไปบนแผ่นดินใหญ่อีกเลย ทั้งที่จารณไม่ใช่คนรักสันโดษ นั่นคือข้อมูลของจารณที่ได้รับรู้จากเจคอป และเธอก็มีข้อมูลของทุกคนบนเกาะแห่งนี้...
“พี่ดีใจนะที่ยอดกับเจคมา”
“ทำไมล่ะคะ พี่จิมน่าจะไม่ชอบที่พี่เจคมาที่นี่ เพราะเหมือนจะมาเป็นเจ้าของเกาะ เพราะใครๆ ก็บอกว่าคุณยายยกเกาะนี้ให้พี่เจค”
ยอดนรีลองโยนหินถามทาง และเรื่องนี้มันไม่ใช่ความลับ เธอรับรู้เรื่องนี้ตั้งแต่ก่อนมาและเหยียบย่างขึ้นมาบนเกาะ เธอก็ได้ยินใครๆ พูดกัน
“เพราะพี่จะได้ไม่ต้องแบกรับอะไรน่ะสิ รู้ไหม การทำงานใหญ่เกินตัวน่ะมันลำบาก”
เขาบอกขณะหลับตานิ่ง ท่าทางของเขาดูสบายๆ แต่หัวคิ้วนั้นย่นเข้าหากันเหมือนว่าเขากำลังคิดอะไรวุ่นวายอยู่ในใจ
“ถึงเราจะเพิ่งพบกัน แต่ถ้าหากพี่จิมให้ยอดเป็นเพื่อน มีอะไรก็เล่าสู่กันฟังได้นะคะ ยอดเป็นผู้ฟังที่ดีนะ”
หญิงสาวบอกเขา ไม่รู้ทำไมเธอถึงได้คิดว่าผู้ชายคนนี้ดูน่าสงสาร มันมีอะไรบางอย่างที่บอกว่าเธอไว้ใจเขาได้ จารณไม่อันตรายสำหรับเธอ..
“บางอย่าง มันก็อธิบายยากนะ”
“หมายถึงอะไรคะ”
“ช่างมันเถอะ พูดไปยอดก็จะเครียดเปล่าๆ”
แล้วเขาก็ลืมตาแล้วลุกขึ้นนั่งยิ้มหวานให้เธอ ยอดนรีอดคิดไม่ได้ว่า หากในใจของเธอไม่มีเจคอปแล้ว เธอคงหลงใหลไปกับรอยยิ้มทรงเสน่ห์นี่เป็นแน่
“มาพูดเรื่องยอดดีกว่า ไปไงมาไงถึงได้มาเป็นเมียพี่เจคได้ รับจ้างเป็นเมียเขาเพื่อตบตาใครรึเปล่า”
ยอดนรียิ้มกว้างกับคำถามตรงไปตรงมาของเขาเสียนัก จารณไม่ได้เป็นคนโง่หรือไม่เอาถ่าน หรือ เป็นแค่หนุ่มเจ้าสำราญที่ไม่เคยคิดอะไรนอกจากใช้เงิน ใช้ชีวิตไร้สาระไปวันๆ อย่างที่เธอเข้าใจเสียแล้ว เขาฉลาดกว่านั้น..
Related chapters
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่7.
ตอนที่7.“ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะคะ”“ลำบากแน่นอน.. แผนการของพี่เจคจะต้องรวนเร”ยอดนรีครุ่นคิดในใจว่า จารณรู้เรื่องแผนการของเจคอปดีแค่ไหน แต่เธอจะไม่พูดถึงเรื่องนั้น“แต่ยอดรักพี่เจคจริงๆ นะคะ อยากเป็นเมียเขาจริงๆ ไม่ได้อยากเป็นแค่เมียรับจ้าง”“เคยมีคนบอกไหมว่ายอดโคตรตรง”ยอดนรีหัวเราะกับคำพูดทื่อๆ ของเขา ดูเหมือนว่ามิตรภาพของเธอกับจารณงอกงามอย่างรวดเร็ว“เคยค่ะ บ่อยไป เลยไม่ค่อยมีเพื่อนไงคะ”“หึหึ.. คนบางคนก็รับความจริงไม่ได้อะนะ”“แต่ยอดชอบนะ เพราะบางทีมันคัดกรองคนที่เข้ามาในชีวิตเราได้ดีมาก”“นั่นน่ะสิ แต่บางทีเราก็พูดความจริงกับคนที่เราอยากจะพูดด้วยมากที่สุดไม่ได้..” มีร่องรอยความเจ็บปวดแฝงในน้ำเสียงของเขา“มีอะไรจะระบายกับยอดไหมคะ แลกกันไง ช่วงปรึกษาปัญหาหัวใจ”“จะล้วงความลับพี่เหรอ”“แล้วมีความลับให้ล้วงไหมล่ะคะ” เธอถามทีเล่นทีจริง“มีสิ เยอะด้วย..” จารณยิ้มกว้างแล้วถอนใจออกมาหนักๆภาพหนุ่มสาวที่นั่งพูดคุยกันอย่างสนิทสนม หัวร่อต่อกระซิกกันนั้นทำให้ร่างสูงใหญ่ของเจคอปชะงัก และมองดูหนุ่มสาวทั้งสองเงียบๆ ใบหน้าเรียบเฉย แววตาก็เช่นเดียวกัน“ดูเหมือนทั้งสองคนนั้นเขาจะถูกคอกันนะคะ”เสียงหวา
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่8.
ตอนที่8.ทางด้านยอดนรีเมื่อหลบหน้าเขาเข้ามาในห้องน้ำก็จ้องหน้าแดงก่ำของตัวเองอยู่ในห้องน้ำอย่างขัดเขินกับความใจกล้าบ้าบิ่นของตน บวกกับคำท้าทายแกมให้กำลังใจของจารณที่บอกกับเธอว่า สมัยนี้ผู้หญิงไม่ต้องรอให้ผู้ชายเป็นฝ่ายเริ่มหรอก หากมั่นใจว่าคนนี้คือใช่ คือคนที่เลือกก็รุกเสียเอง เปิดหน้าลุยเลยขืนชักช้าจะเสียโอกาสดีๆ ไป เพราะคนอย่างเจคอปนั้นเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบ ผู้หญิงที่ไหนก็อยากได้เขาอยากครอบครองเป็นเจ้าของเขา และแน่นว่า เธอไม่มีวันยอมให้ใครมาฉกเขาไปจากมือแน่นอน เจคอปจะต้องเป็นของเธอคนเดียวเท่านั้นชะนีหน้าไหนก็อย่าบังอาจมาแย่ง...“แต่จำไว้อย่างนะยอด อย่าไว้ใจใครบนเกาะนี้..โดยเฉพาะคนในคฤหาสน์ หรือแม้แต่คนที่เหมือนไม่มีอะไรให้ต้องกลัว..” แล้วยอดนรีก็อดที่จะนึกถึงคำพูดของจารณก่อนจะแยกจากกันไม่ได้ คำพูดนั้นหนักแน่นจริงจังและแฝงไว้ด้วยความห่วงใย จริงใจ...“รวมทั้งพี่จิมด้วยหรือคะ” “ใช่..” เขาตอบจริงจัง“เพราะบางครั้ง คนเราก็อาจจะทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ต้องการก็ได้ และนั่นล่ะคือสิ่งที่เจ็บปวดที่สุด..” “พี่จิม..” “จำไว้นะ อย่าลืม ระวังตัวให้ดีๆ และรีบทำตามฝันซะ..” ไม่วายที่เขาจะย้ำให้เธอทำใน
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่9.
ตอนที่9.“อำกันรึเปล่าคะเนี่ย”“ไม่.. แค่สงสัย แต่มันยังบอกไม่ได้ พูดไปจะเป็นการให้ร้าย เอาล่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ”“ใครจะกินลงเนี่ย เจอเรื่องเฉียดตายมา”“แต่ยอดก็ต้องกิน คืนนี้จะเผด็จศึกพี่ไม่หรือไง”เจคอปเอ่ยขึ้นขณะเดินจูงมือเธอไปยังห้องรับประทานอาหาร ยอดนรีหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีเมื่อเขาพูดถึงสิ่งที่เธอหมายมาดเขาไว้ก่อนหน้า“พี่เจคน่ะ” เจคอปหัวเราะเบาๆ อย่างพอใจกับหน้าแดงๆ ของเธอ“เกิดอะไรขึ้นหรือคะ อรได้ยินเสียงร้อง” อรชรวิ่งหน้าตื่นมาหาพวกเขา“ไม่มีอะไรหรอกอร แค่เรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยน่ะ” เจคอปตอบ“จริงหรือคะ แต่ว่าอรได้ยินเสียง..”“คือแบบนี้จ้ะอร เมื่อกี้มีคนจะทำร้ายยอดน่ะ” ยอดนรีโพล่งขึ้นมาโดยไม่สนใจสายตาห้ามปรามของเจคอป“ตายจริง จริงหรือคะ คุณยอดแน่ใจหรือคะว่าเป็นคน” อรชรหน้าตื่นหันซ้ายหันขวาด้วยท่าทางหวาดผวา“ทำไมหรือ ถ้าไม่ใช่คนจะเป็นอะไร” “ผีไงคะ.. ผีท่านเจ้าเกาะ..”“ผีหรือ..” ทั้งเจคอปกับยอดนรีพูดขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจระคนแปลกใจ ก่อนจะหันไปสบตากัน...“เอาล่ะๆ ช่างมันเถอะ ยอดไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เราไปกินข้าวกันเถอะ เออ.. อร.. เรื่องนี้อย่าบอกใครนะ เดี๋ยวทุกคนจะตกใจเปล่าๆ”“ค่
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่10.
ตอนที่10.“ยอดจ๋า.. สวยเหลือเกินคนดีของพี่เจค”เจคอปครางกระเส่าในลำคอเมื่อทรวงอกอวบอิ่มกลมกลึงไหวสะท้านตามแรงหอบหายใจนั้น ส่งผลให้ปลายยอดสีชมพูอมแดงระเรื่อหดเกร็งเป็นไตไหวระริกท้าทายสายตา ลาดไหล่เนียนละมุนกับเรียวแขนเสลา เอวเล็กแบบบางที่แทบจะสามารถโอบรอบด้วยมือของเขาเพียงข้างเดียว หน้าท้องเนียนเรียบกับสะดือบุ๋มน่ารักและต่ำลงไปกว่านั้น ที่แม้ว่าจะมีชั้นในบางๆ กางกั้น แต่ก็ทำให้เขาลำคอแห้งผากขึ้นมาทันที ดวงตาคมพยายามมองเลยผ่านจุดนั้นไปเพื่อมองเรียวขาเพรียวได้รูป เธอมีขาที่สวย สวยกว่าผู้หญิงที่เขาเคยควงบางคนเสียอีก และเขาก็อดที่จะนึกถึงตอนที่มันเกี่ยวรอบเอวของเขา ในยามที่เขาพุ่งทะยานควบขับอยู่ในร่างสาวของเธอไม่ได้พระเจ้า... มันจะให้ความรู้สึกแสนวิเศษแค่ไหนนะ เจคอปคิดในใจอย่างหมายมาดว่า เวลานั้นจะต้องมาถึงในเร็วๆ นี้อย่างแน่นอน...“อย่าปิด ยอดจ๋า สวยมาก สวยที่สุด.. พี่เจคขอนะครับคนดี..”เจคอปครางเบาๆ พลางจับมือเล็กที่พยายามจะปิดทรวงสาวอวบอิ่มของตนจากสายตาคมด้วยอย่างเอียงอายออกช้าๆยอดนรีครางแผ่วพร่า อย่ายอมพ่ายแก้แก่แรงเสน่หา หญิงสาวอ่อนแรงเกินกว่าจะต้านทานแรงรั้งจากมือหนาของเขาได้ ทั้งแ
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่11.
ตอนที่11.วันนี้ดูคุณยายอาการดีขึ้นมาก สามารถตอบสนองสิ่งรอบกายได้ดี เช่น สามารถเอียงคอ กลอกตามองตามวัตถุได้ดีขึ้น และยังออกเสียงได้บางคำแล้ว นับว่าสิ่งที่ยอดนรีเพียรพยายามเพื่อทำให้คุณยายหายดีขึ้นนั้นประสบความสำเร็จมากทีเดียว แต่เรื่องนี้มีเพียงเธอกับเขาเท่านั้นที่รู้ว่าอาการของคุณยายดีขึ้น“กินเสียทีสิคะ มองหน้ายอดอยู่ได้”“ก็กินไปมองหน้าเมียไปไงครับ”“พี่เจค..” หญิงสาวหน้าแดงก่ำ ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า อดีตนายตำรวจหนุ่มมาดเข้มดุดัน ที่ก่อนหน้าจะมาลงเอยอย่างทุกวันนี้ เขากับเธอก็เรียกได้ว่าเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาเลยก็ว่าได้ แม้ว่าเธอจะได้มาทำงานเป็นแม่บ้านให้เขา แต่เธอก็กวนประสาทและชวนเขาทะเลาะด้วยอยู่บ่อยๆ และทุกครั้งเจคอปก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ เถียงเธอไม่เคยทัน และยังตามมุขเธอไม่ทันอีกต่างหาก สุดท้ายเขาเลยยกธงขาวยกให้เธอเป็นหนึ่งในบ้าน เขาเป็นเจ้านายผู้อาศัยบ้านของลูกจ้างอย่างเธออยู่“ตลกดีแท้ ฉันเป็นเจ้าของบ้าน จ่ายค่าจ้างให้เธอทุกเดือนแถมยังต้องซื้อข้าวของเข้าบ้าน แต่สถานะเหมือนผู้อาศัย เข้าบ้านมาแต่ละครั้ง เหมือนมาขออาศัยบ้านเธออยู่เลยนะ”เจคอปเคยพูดแบบนั้นกับเธอ เมื่อเข้าบ้านมาเขาจะต้อ
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่12.
ตอนที่12.จนเมื่อปีที่แล้วที่สองพ่อลูกก็ถูกดึงตัวกลับไปทำงานบนฝั่งเพื่อดูแลงานบนแผ่นดินใหญ่ ก่อนหน้านี้นายสาโรจน์ต้องดูแลงานต่างๆ บนเกาะแทนผู้เป็นนายอย่างเคร่งครัด โดยไม่บิดพลิ้วแม้แต่น้อย แม้ว่าเขาจะเคยเห็นแม่กับพ่อของตนติดสินบนต่อนายสาโรจน์มาหลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่เคยสำเร็จ นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ทั้งสองจงเกลียดจงชังนายสาโรจน์กับริสามากและนั่นมันก็เป็นจุดด่างพร้อยอย่างหนึ่งในชีวิตของเขา เพราะเขาได้เผลอกระทำในสิ่งที่ผิดพลาดอย่างมหันต์ในชีวิต...“ไปได้แล้วตาจิม และอย่าทำให้แม่ผิดหวังล่ะ ทำให้สำเร็จเหมือนคราวก่อนนะลูก”นางจารุวรรณยิ้มย่อง แต่ผู้เป็นลูกหน้าเจื่อนซีดลงก่อนจะหมุนตัวเดินตามเจคอปไปเงียบๆ“คิดว่าจะสำเร็จไหม ตั้งแต่คราวก่อน ตาจิมมันดูเปลี่ยนไปมากนะ” ผู้เป็นสามีหันมามองภรรยาเมื่อลับหลังลูกชายแล้ว“สำเร็จสิ ยังไงซะ มันก็ต้องทำตามที่เราต้องการอยู่แล้ว เพราะตาจิมมันคนใจอ่อนไงล่ะ ดังนั้นเราก็ต้องใช้ความใจอ่อนของเขาให้เกิดประโยชน์กับเรามากที่สุด”“แต่ตาจิมเป็นลูกเรานะจา เราทำแบบนี้กับลูกไม่เกินไปหน่อยเหรอ” สามีทำทีหยั่งเชิงดูที“นี่คุณจรัญ จะมาทำตัวเป็นพ่อผู้ประเสริฐตอนนี้ไม่ช้า
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่13.
ตอนที่13.“มีอะไรให้รับใช้คะนายหญิง”“จัดการเก็บกวาดตรงนี้ซะ” เธอชี้มือไปที่ซากนก สาวใช้สองคนหน้าซีดแถบผวากอดกัน“อะไรกัน ก็แค่นกตาย รีบเก็บกวาดซะ ไม่มีอะไรหรอก” ยอดนรีบอกเรียบๆ“ค่ะๆ นายหญิง นังนุ่นไปหยิบไม้ถูกับไม้กวาดมา” สาวใช้รับคำแล้วรีบจัดการทันที“นุ่นกับแนนเอานกไปฝังนะ แล้วก็ไม่ต้องคิดมาก เพราะมันไม่มีอะไร แค่นกตายตัวเดียวเท่านั้นเอง”พูดจบยอดนรีก็เดินกลับห้องของตัวเอง แต่เธอยังรู้สึกว่ามีสายตาของใครบางคนจดจ้องมองตนอยู่ตลอดเวลาด้วยความไม่ประสงค์ดี แต่สิ่งที่เธอแสดงออกมาให้เห็นก็คือ อาการสงบนิ่งเหมือนไม่ได้หวาดวิตกใดๆ“พี่เจคคะ ยอดว่ามันแปลกๆ” เมื่ออยู่กันตามลำพังและสนิทสนมกันมากขึ้น เสมือนสามีภรรยากันจริงๆ แต่ตอนนี้เธอกับเขาก็เป็นสามีภรรยากันจริงๆ แล้วนี่นาทั้งนิตินัยและพฤตินัยด้วย..“ยังไง..”“ก็วันนี้...” แล้วเธอก็เล่าเรื่องราวที่ตนพบเจอให้กับชายหนุ่มฟัง“แถมตอนที่ยอดพาคุณยายไปเดินเล่นน่ะ เหมือนมีคนพยายามจะทำเหมือนว่ามีอะไรเรียกร้องความสนใจให้ยอดไปดูและทิ้งคุณยายไว้ แต่ยอดก็ให้พี่เอกไปดูแทนแต่ก็ไม่มีอะไร”“ยอดกลัวรึเปล่า..” เขาโอบกอดเธอไว้ ใช้นิ้วพันผมเธอเล่นอย่างเพลิดเพลิน
Last Updated : 2024-10-31หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่14.
ตอนที่14.“กล้องวงจรปิดใช้ได้แล้วนะครับ..” เจคอปบอกทุกคนที่อยู่ภายในโต๊ะรับประทานอาหารในเช้าวันถัดมา นางจารุวรรณชะงักแล้วหันไปสบตากับสามีที่ก็เงยหน้ามองสบตานางเช่นกัน“อ้อ.. หรือจ๊ะ ก็ดีนะ ป้าน่ะกังวลอยู่ตั้งนานว่าตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นแล้ว ช่างก็เหมือนหายหัวไปเลย โทร. แจ้งไปที่บริษัทตั้งหลายหน บอกว่าส่งช่างมาแล้วๆ แต่ผ่านไปเป็นเดือนช่างก็ไม่โผล่หัวมาสักคน นี่หากเจคไม่มา เราก็อยู่กันอย่างหวาดระแวงแบบนี้” นางกล่าวขึ้นด้วยท่าทางที่แสดงออกว่าโล่งใจ“ขอบคุณนะครับพี่เจค” จารณเอ่ยขึ้น“ไม่ต้องขอบคุณหรอก พี่ทำเพื่อเราทุกคนนั่นล่ะ วันนี้จิมดูแลงานในออฟฟิศแทนพี่ได้ใช่ไหม พี่จะออกไปดูคนงานที่ฟาร์มหอยมุก มีเรื่องต้องเคลียร์”“ให้ผมไปช่วยไหม”“ไม่ต้องหรอก เรื่องนี้พี่จัดการได้ เราอยู่จัดการงานทางนี้เถอะ”เจคอปบอก จารณยักหน้าเนือยๆ ในใจของเขานั้นยังคงไม่พร้อมจะรับงานตรงนี้เลยแต่ก็ขัดไม่ได้“จริงๆ แล้วป้าสามารถช่วยงานตาจิมได้นะเจค ให้ป้าช่วยไหม ให้ป้าทำตำแหน่งเดิมก็ได้”ตำแหน่งเดิมของนางจารุวรรณก่อนแต่งงานกับนายจรัญคือ พนักงานบัญชี แต่สิ่งที่นางเคยก่อไว้นั้นทำให้เจคอปต้องยิ้มบางๆ“ไม่เป็นไรครับคุ
Last Updated : 2024-10-31
Latest chapter
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่46.อวสาน
ตอนที่46.อวสาน“ยอด ท้อง แล้วค่ะ เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน”“หา… จริงเหรอยอด ไชไย้ๆๆๆ พี่เจคจะได้เป็นพ่อคนแล้ว”เจคอปกระโดดตัวลอย แล้วโอบกอดร่างอวบอิ่มของเมียรักแน่นอย่างสุดแสนจะดีใจ ทั้งหอมแก้มซ้ายขวาอย่างสุดแสนรัก“เห็นไหมล่ะว่า ยอดน่ะเป็นสะใภ้ที่แสนดีแค่ไหน”“ครับเชื่อครับ เราไปบอกคุณยายกันเถอะ”“ค่ะ…” ยอดนรียิ้มกว้างแล้วจะเดินเคียงข้างไปกับเขา แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเจคอปหยุดเดินเสียดื้อๆ“มีอะไรคะ” หญิงสาวขมวดคิ้ว“ไม่ได้สิ เดี๋ยวยอดเหนื่อย พี่อุ้มดีกว่า”“บ้าพี่เจค ยอดไม่เหนื่อยหรอกค่ะ ยอดเดินเองได้ไปกันเถอะ ““ไม่เอา พี่จะอุ้ม” คราวนี้คนที่อยากจะอุ้มเมียรักทำท่างอแงเหมือนเด็กๆ แต่มันไม่ได้ดูน่ารักสักนิดเลย“เอางี้ ให้ยอดขี่หลังดีกว่า”“ได้ครับที่รัก มาเลย”เจ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่45.
ตอนที่45.“จ้าจาจ๋า” น้องเจมส์ชูแขนมาหานางจารุวรรณอย่างคุ้นเคยมากขึ้น และดูท่าจะติดคุณย่าเสียแล้ว“มาให้ย่าอุ้มหน่อยคนเก่ง” นางรับร่างของน้องเจมส์มาแล้วหอมแก้มยุ้ยๆ นั้นอย่างมันเขี้ยวและรักใคร่“ให้ป้ายอดอุ้มบ้างสิครับ”“ยอดอุ้มๆๆ” แล้วน้องเจมส์ก็โผมาหายอดนรีอย่างยินดี“ยอดฉวย..” น้องเจมส์เอ่ยขึ้นพร้มทั้งหอมแก้มยอดนรีอีกด้วย ยอดนรีกับริสาหัวเราะกับท่าทางแก่แดดของพ่อหนูน้อย“เจ้าตัวแสบนี่ประจบไปเรื่อย”“แววเจ้าชู้ออกแบบนี้ ได้พ่อมาเต็มๆ ใช่ไหมคะ” ริสาเอ่ยยิ้มๆ ล้อเลียนสามี“แหม.. ริสาก็ จิมเลิกเจ้าชู้ตั้งแต่เจอริสาแล้ว”“ขอให้จริงเถอะค่ะ เพราะถ้ามีวอกแวกสักนิดเจอดีแน่..”“ไม่กล้าหรอกจิมครับรักริสาคนเดียวและจะรักตลอดไป” จารณเข้ามาโอบกอดร่างบอบบางของภรรยาอย่างเอาใจ“พี่เจคก็เหมือนกันนะคะ ถ้าแอบวอกแวกนอกใจยอดล่ะก็..”ยอดนรีทำท่าเอานิ้วปาดคอและทำ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่44.
ตอนที่44.กว่าสิบปีที่ใช้ชีวิตร่วมกับนายจรัญก็ไม่ค่อยได้มาวอแวกับนาง และก็ต่างคนต่างอยู่ จนเมื่อเกิดเรื่องที่คุณยายพลัดตกบันได ซึ่งมีนายจรัญเป็นผู้เห็นเหตุการณ์และนางก็อยู่จุดที่เกิดเหตุพอดี ทำให้นางระแวงและกลัวว่าจะมีคนรู้เรื่องจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อกลบเกลื่อนความผิดนั้น ทั้งที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนทำ แต่นายจรัญกลับมาทำทีพูดให้นางระแวงและหลงคล้อยตาม ว่าจะต้องจัดฉากสร้างเรื่องบิดเบือน เพื่อไม่ให้ใครสงสัยตนโดยหารู้ไม่ว่านั่นคือแผนการที่นายจรัญกับนางอรุณีวางแผนไว้ “ยอดบอกแล้วว่าคุณป้าน่ะ แกก็คนดีคนหนึ่ง” ยอดนรีบอกสามียิ้มๆ“แต่ก็เกือบจะเสียคนเพราะโลภมาก”“นั่นเพราะความคิดชั่ววูบนะคะ แต่พี่จิมก็รักแม่ของเขามาก ไม่อย่างนั้นคงไม่ขอร้องให้พี่เจคให้โอกาสแม่ของเขาหรอกค่ะ อีกอย่างพวกเขาก็น่าสงสารนะคะ สูญเสียคนในครอบครัวโดยที่ไม่รู้เลยมาเป็นสิบปี”“นั่นสินะ นั่นล่ะพี่ถึงเห็นใจจิมกับคุณป้า เลยอยากให้โอกาสแกแก้ตัว แต่ถ้าหากว่ายอดกล่อมไม่สำเร็จ พี่ก็คงไม่ใจร้า
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่43.
ตอนที่43.หัวใจที่เคยแข็งกระด้างและเต็มไปด้วยไฟร้อนรุ่มที่สุมอยู่ในอกของนางก็พลันเย็นยะเยือก เมื่อเห็นใบหน้าของพ่อหนูน้อยที่เดินเตาะแตะเข้ามาในห้องนั่งเล่น น้ำตาที่แห้งเหือดไปก่อนหน้านั้นก็ไหลออกมาอาบแก้มอีกครั้ง โดยไม่รู้ตัว...“สวัสดีค่ะคุณยาย คุณ เอ่อ คุณ.. จารุวรรณ..”ริสาไหว้ผู้สูงวัยกว่าทั้งสอง ก่อนจะหันไปยิ้มให้กับจารณอย่างอ่อนหวาน และพ่อหนูน้อยเมื่อเห็นจารณก็ยิ้มแป้นอวดฟันซี่เล็กๆ อย่างดีอกดีใจ“ป้อๆ ป้อจ๋า.. ถึง คิด ถึง..”“พ่อก็คิดถึงน้องเจมส์ครับ”น้องเจมส์ หรือเด็กชาย รณภพ ลูกของเขากับริสา อดีตผู้ช่วยฝีมือดีของคุณยายจำปูนที่ถูกนางจารุวรรณวางแผนบีบให้ออกไปจากเกาะ แต่เหตุการณ์ในครั้งนั้นก็ทำให้มีเด็กชายรณภพในวันนี้...“ธุจ้าคุณย่าจาจ๋าสิครับ”“ตุ๊จ้าจา” น้องเจมส์ยกมือป้อมๆ ขึ้นสวัสดีคุณย่าด้วยท่าทางตื่นเต้นยิ้มแย้ม แล้วพ่อหนูน้อยก็เอียงคอมองอย่างสงสัย“จ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่42.
ตอนที่42.“ฉันสัญญาว่าจะดูแลหนูอรให้ดี สัญญา..”นายทัศนัยเงยหน้ามองหลานสาวที่เพิ่งรู้ว่ามีตัวตนด้วยแววตาที่เปี่ยมด้วยความรักและคำมั่นสัญญา ว่าจะรักและดูแลทายาทของหญิงที่เขาเคยชอบมากจนถึงขั้นเกือบจะรัก และได้ทอดทิ้งไปเพราะความรักสนุก และไม่อยากจะมีภาระผูกพันในวันวาน แต่นับจากนี้ชายวัยใกล้ฝั่งก็บอกตัวเองว่าจะชดเชยทุกอย่างให้กับหลานสาวคนนี้อย่างดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้อรชรจะต้องมีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอนเขาสัญญา...“ไปอยู่กับตานะหนูอร..”“ค่ะคุณตา”อรชรตอบรับด้วยรอยยิ้ม สองตาหลานกอดกันด้วยความรักที่ก่อเกิดขึ้นในใจได้ไม่ยาก และอรชรก็รอคอยวันที่เธอจะได้มีญาติที่แท้จริงสักคนมานานแสนนาน...คุณยายจำปูนมองสองตาหลานด้วยความสุข...“อรไปนะคะพี่เจค พี่ยอด..” อรชรบอกลาเจคอปกับยอดนรีอีกครั้งเมื่อถึงเวลาที่จะต้องจากไปแล้วจริงๆ ก็อดใจหายไม่ได้ แม้จะอาลัยอาวรณ์เจคอป
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่41.
ตอนที่41.การตายของนางจำปาทำให้คุณยายจำปูนรู้สึกเวทนาไม่น้อย และนางก็ไม่อยากให้นางอรุณีหรือทัศนีย์ ต้องมีจุดจบเช่นเดียวกับแม่ของนาง อย่างน้อยๆ คำสั่งเสียของสามีที่รักที่เคยได้บอกไว้ว่า สงสารสองแม่ลูกคู่นี้ที่พบเจอแต่เรื่องราวเลวร้ายและตกทุกข์ได้ยาก อยากให้นางช่วยเหลือและชี้ทางที่ดีให้กับหลาน คุณยายเห็นแล้วว่า ญาติผู้พี่เป็นอย่างไร ดังนั้นนางจึงทำใจละวางความแค้นที่มีต่อนางอรุณีลงและให้อภัย เพื่อเป็นทาน เพื่อให้ตัวเองไม่ต้องผูกบ่วงเวรกรรมต่อกันอีก แม้นางจะสูญเสียลูกชาย แม้ว่านายจรัญไม่เอาไหนนัก เพราะชอบทำตัวเหมือนคนไม่เอาถ่าน แต่นายจรัญก็เป็นลูกที่ดี อย่างน้อยๆ เขาก็รักลูกเมียไม่เคยไปมีบ้านเล็กบ้านน้อย แม้จะเป็นหนุ่มเจ้าสำราญชอบเที่ยวเตร่ แต่การทำงานก็ไม่เคยมีปัญหา แต่ก็นั่นล่ะ.. นายจรัญผู้เป็นลูกชายนั้นอายุสั้นนัก จากไปเสียตั้งแต่ยังหนุ่มโดยที่ไม่มีใครรู้เลย และนางก็ได้นายจรัญตัวปลอมมาอยู่ข้างกายหลายปีทุกคนล้วนมีข้อดีข้อเลว เป็นส่วนผสมของมนุษย์ที่อาจจะไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่นี่ล่ะคือมนุษย์ เมื่อคุณยายจำปูน
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่40.
ตอนที่40.“ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอนะนี.. ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอให้รู้ไว้ว่าฉันรักเธอกับลูกเสมอ จะไม่ทอดทิ้งเธอให้โดดเดี่ยวแน่นอน...”ยิ่งนายจรัญพูดนางอรุณีก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น อรชรเห็นเช่นนั้นก็เข้าไปกอดผู้เป็นแม่อีกคน สามคนพ่อแม่ลูกกอดกันร้องได้ด้วยความเศร้าเสียใจและผิดหวังกับความจริงที่ปรากฎอยู่ตรงหน้ายอดนรีกับเจคอปมองสบตากันด้วยความรู้สึกที่เวทนาสงสารสามคนพ่อแม่ลูกตรงหน้ายิ่งนัก เธอขยับเข้าไปใกล้แล้วกุมมือใหญ่ของเขาไว้ เจคอปบีบมือบางในอุ้งมือหนาของตนเบาๆ อย่างให้กำลังใจซึ่งกันและกัน...“เรื่องทั้งหมดนั้นเพราะฉันเอง.. ฉันคนเดียวที่ผิด” คุณทัศนัยเอ่ยขึ้น ดวงตาแดงก่ำมีน้ำตาคลอหน่วย“หากฉันไม่เห็นแก่ตัวและยอมมารับผิดชอบจำปากับลูกเสียตั้งแต่ตอนนั้นทุกอย่างคงไม่เลยเถิดมาจนเป็นแบบนี้”“ใช่.. เพราะคุณคนเดียว เพราะคุณ.. คุณทำลายอนาคตของผู้หญิงถึงสามคน ที่สำคัญคุณท
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่39.
ตอนที่39.“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าพี่จำปาพูดอะไรกับเธอบ้าง แต่ที่ฉันพูดไปก็คือความจริง และเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ทางสายเลือด อย่างน้อยๆ พี่จำปาก็มีศักดิ์เป็นพี่ ฉันจึงยอมให้พี่จำปามาเสมอ อยากจะชดเชยอะไรหลายๆ อย่างให้ ตอนที่ลำบาก อยากได้เงินเท่าไหร่ก็ไม่เคยขัด ฉันกับพี่จักรหยิบยื่นให้พี่จำปาเสมอ แต่เหมือนพี่จำปาจะไม่ได้คิดอะไรเลย และไม่เคยพอใจในสิ่งที่ได้ นอกจากใช้ชีวิตเสเพลรักสนุกไปวันๆ ฉันเคยไปขอเธอมาเลี้ยง เพราะเห็นพฤติกรรมแย่ๆ ของพี่จำปา แต่เขาก็ไม่ยอม และบอกว่าหากฉันอยากได้เธอมาเลี้ยงฉันจะต้องให้พี่จักรรับพี่จำปากลับเกาะในฐานะเมียใหญ่ และให้ฉันเป็นเมียรอง ข้อเสนอที่เห็นแก่ตัวและเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งของพี่จำปากทำให้พวกเราเอือมระอา และเลิกไปวุ่นวายกับพี่จำปา แต่แทนที่พี่จำปาจะปรับปรุงตัวหรือยอมรับความเป็นจริง กลับสร้างเรื่องให้พวกเราด้วยการบอกใครๆ ว่าฉันเป็นเมียน้อย เป็นคนที่แย่งคนรักของพี่สาว เธอคงไม่รู้ว่าแม่ของเธอนั้นมีวีรกรรมร้ายกาจแค่ไหน แต่ถ้าเธอจะคิดสักนิดเธอจะรู้ว่าแม่ของเธอนั้นร้ายกาจ และใช้เธอเป็นเครื่องมือต่อรองกับ
หวานสวาทเจ้าสาวไม่บังเอิญ ตอนที่38.
ตอนที่38.“ฉันรู้ และรู้มานานแล้วว่าพวกเธอเป็นใคร ฉันพยายามให้โอกาสพวกเธอมาเสมอ หลายต่อหลายครั้งที่ฉันมองผ่าน ทำเป็นไม่สนใจ และให้โอกาสพวกเธอมาตลอด จนโอกาสสุดท้ายที่ฉันหยิบยื่นให้พวกเธอ แล้วพวกเธอไม่ใส่ใจมัน... และนี่ก็จะเป็นโอกาสครั้งสุดท้ายอีกครั้งที่ฉันจะหยิบยื่นมันให้พวกเธอ และมันจะเป็นครั้งสุดท้าย... สุดท้ายจริงๆ จะไม่มีโอกาสดีๆ แบบนี้ให้พวกเธออีกแล้ว”คุณยายจำปูนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แววตาคมกล้าเด็ดเดี่ยว จนคนมองเสียวสันหลัง“เข้ามาสิอรชร จะได้ไม่มีอะไรติดค้างใจกันอีกจนทำให้เกิดเรื่องราวใหญ่โตในภายภาคหน้า”นางอรุณีกับนายอำนาจหันขวับไปมองตามสายตาของคุณยายก็พบว่าอรชรเดินเข้ามาพร้อมๆ กับคนของเจคอปที่ประกบซ้ายขวา“อร.. ลูกไปอยู่ไหนมา ไหนบอกว่า..”“จริงรึเปล่าคะแม่ ที่พวกเขาบอก”อรชรไม่ตอบคำถามของมารดา แต่ถามกลับไป นางอรุณีได้แต่อึ้ง อึกอักพูดไม่ออก แล้วหันกลับไปมองคุณยายจำปูนที่เลิกคิ้วมองเหมือนจะเป็นการบอกนัยๆ ว่าให้นางเป็นค
