ตอนที่3.

ตอนที่3.

“โอยยย.. อึดอัดชะมัดเลย” ยอดนรีทิ้งตัวลงบนเตียงกว้างแสนนุ่มหยุ่นจนร่างระหงเด้งขึ้นตามสปริงชั้นดีที่รองรับอยู่

เจคอปส่ายหน้าช้าๆ อย่างขบขันกับท่าทางของเธอ ที่ทิ้งตัวลงนอนโดยไม่รักษากิริยา แทบจะเอาขามาก่ายหน้าผาก มีแต่ผู้หญิงจะนอนบนเตียงรอเขาด้วยท่วงท่าแสนเย้ายวนยั่วให้เขาอยากร่วมเตียงกับพวกเจ้าหล่อนให้ถึงพริกถึงขิง แต่ดูเจ้าหล่อนไม่ได้ใส่ใจตรงนั้น เพราะยอดนรีนอนกางแขนกางขาด้วยท่วงท่าแสนตลก ชายหนุ่มกอดอกมองเธอด้วยความขบขันแกมเอ็นดู อยู่กับยอดนรีเขาอารมณ์ดีได้ทั้งวันนั่นล่ะ

“เป็นไงบ้าง.. พอรับมือไหวไหม”

“รับมือกับศัตรูที่เผยโฉมต่อหน้าน่ะไม่ยากหรอกค่ะ แต่พวกแอบแฝงนี่สิ ต้องใช้เวลา แต่ยอดรู้ว่ามีแน่นอน เพราะยอดรู้สึกได้” หญิงสาวบอกตามที่รู้สึก

“ยอดรู้สึกถึงสายตาอันเป็นอริราชศัตรู มันผู้นั้นต้องมาดร้ายหมายปองเอาชีวิตของข้าอย่างแน่นอน”

ยอดนรีลุกขึ้นทำท่าทางขึงขังจริงจังเลียนแบบนักแสดงละครย้อนยุค แต่มันดูน่าขันมากกว่าน่าเกรงขาม

“นี่แน่ะ เด็กบ้า สรุปเอาจริงเอาจังหรือแค่ล้อเล่นเนี่ย”

เจคอปอดใจไม่ไหวเขกหน้าผากมนเบาๆ ไปหนึ่งที แต่เบาๆ ของเขายอดนรีก็คลำหน้าผากป้อยๆ มองค้อนเขาหน้ามุ่ย

“ยอดเจ็บนะ มือหนักชะมัด นี่หากไม่เห็นกับตาคิดว่าใช้เท้ายันหน้ายอดเลยนะเนี่ย”

“เข้าเรื่องเสียทีแม่คุณ”

“ยอดรู้สึกได้จริงนะพี่เจค มีสายตาใครบางคนจ้องมองยอดตลอดเวลา เหมือนอิจฉาริษยาที่ยอดได้เป็นเมียพี่เจค”

หญิงสาวขยับเข้ามาใกล้ เอาใบหน้านวลผ่องมาใกล้เสียจนปลายจมูกแทบชนกัน เมื่อเจคอปนั่งลงบนเตียงใบหน้าของเขาก็เกือบจะเสมอกับใบหน้าของเธอ และด้วยความใกล้ชิดทำให้ทั้งสองตกใจเล็กน้อยและยอดนรีก็เสียหลักล้มตัวลงบนตักของเขาโดยไม่ทันตั้งตัว พอดีกับประตูห้องที่เปิดออก

“อุ๊ย.. ขอโทษค่ะ..” หญิงสาวที่เปิดประตูเข้ามาอุทานแล้วก้มหน้านิ่งทำให้สองร่างที่กำลังกอดรัดกันอย่างลืมตัวก็พลอยชะงักไปด้วย แล้วเป็นเจคอปที่รู้สึกตัวก่อน

“ไม่เป็นไร ทีหลังก็เคาะประตูด้วยนะอรชร”

“ค่ะ คุณเจค..” หญิงสาวร่างระหงผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนยังคงก้มหน้านิ่งอยู่ ยอดนรีมองหญิงสาวนามว่า อรชร อย่างสนใจ อาจจะเพราะดูเหมือนจะรุ่นราวคราวเดียวกันกับตนด้วย ก่อนจะสะดุ้งน้อยๆ เมื่อรู้ตัวว่าตอนนี้ตนนั่งอยู่บนตักเขา กำลังจะขยับตัวลงจากตักกว้างแต่มือใหญ่ที่กระชับอยู่ที่บั้นท้ายอวบตบเบาๆ เหมือนบอกให้เธอนั่งอยู่แบบนี้ก่อน ยอดนรีมองเขาตาโต แต่เจคอปส่งสัญญาณทางสายตาว่าให้เธออยู่เฉยๆ

“มีอะไรรึเปล่าฉันจะพักผ่อนกับเมีย”

“เอ่อ คือ.. คุณท่านให้มาถามว่าเย็นนี้จะทานอะไรน่ะค่ะ อรเลยขึ้นมารบกวน”

“อ้อ.. ยอดจ๋าอยากทานอะไรจ๊ะที่รัก” เจคอปพยักหน้ารับรู้แล้วถามเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ยอดนรีอึกอักอยู่ชั่วครู่ก่อนจะตั้งสติตอบออกไปเสียงหวานเช่นเดียวกัน

“ยอดอยากทานต้มยำทะเลน้ำข้นค่ะ แล้วก็กุ้งเผาตัวใหญ่ๆ ไม่ได้กินนานแล้ว”

“อรได้ยินแล้วใช่ไหม จัดตามที่เมียฉันบอกเลย”

“ค่ะ คุณเจค..” อรชรรับคำแล้วเงยหน้าขึ้นมองทั้งสองแวบหนึ่งก่อนจะถอยหลังออกไปและปิดประตูให้เบาๆ

ยอดนรีถอนใจออกมาหนักหน่วงเมื่อบุคคลที่สามออกไปแล้ว หญิงสาวรีบลนลานลงจากตักกว้างของชายหนุ่มทันที ซึ่งเจคอปก็ปล่อยให้เธอลงไปยืนหน้าตื่นอยู่ข้างเตียง แก้มเนียนแดงก่ำอย่างไม่อาจจะปกปิดได้

“เล่นอะไรเนี่ย.. ยอดตกใจนะ เขินด้วย” เธอบอกเขาตรงๆ

“อ้าว.. ถามแปลก ลืมรึไงว่าเราเป็นอะไรกันน่ะฮึ” เจคอปจิ้มนิ้วลงบนหน้าผากมนเบาๆ

“แต่ว่า..”

“ไม่มีแต่.. พี่จะไปดูอะไรหน่อย ยอดพักผ่อนเถอะ อาบน้ำอาบท่าให้สบายตัว เดี๋ยวพี่กลับมา”

“ให้ยอดไปด้วยไม่ได้เหรอ”

“ไม่ต้องหรอก ไม่มีอะไรมาก เชื่อฟังพี่ โอเคมั้ย”

เมื่อเจอแววตาดุๆ แต่น้ำเสียงกลับนุ่มนวลทำให้ยอดนรียอมรับแต่โดยดี หญิงสาวพยักหน้าน้อยๆ เขายิ้มบางๆ ก่อนจะวางมือบนศีรษะทุยสวยของเธอเบาๆ ก่อนจะเดินออกไป

หญิงสาวมองตามร่างสูงใหญ่สไตล์ยุโรปไปด้วยแววตาที่ไม่อาจจะปิดบังความรู้สึกได้ ใจสาวเต้นระส่ำจนต้องยกมือมากุมอกข้างซ้ายไว้ รอยยิ้มแต่งแต้มบนใบหน้าไม่อาจจะห้ามได้...

“คนบ้า รู้ไหมว่าใจยอดน่ะเต้นแรงแค่ไหน..” 

ยอดนรีตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ ในห้องนอนกว้างที่ข้างกายว่างเปล่า.. เจคอปไปไหน เมื่อคืนหลังจากที่กลับจากรับประทานอาหารร่วมกับญาติพี่น้องของเขาที่จัดเตรียมต้อนรับเขากับเธออย่างเป็นกันเองแล้ว เจคอปก็พาเธอกลับขึ้นมาที่ห้อง เขาบอกให้เธอนอนไปก่อน เดี๋ยวเขาจะกลับมา เธอก็นั่งรอนอนรอเขาจนเผลอหลับไป จำได้ลางๆ ว่าเขากลับเข้ามาในยามดึกแล้ว ยอดนรีลุกขึ้นแล้วมองที่นอนข้างๆ ก็พบว่ามันไม่มีร่องรอยการนอนของใครอื่น นอกจากเธอที่นอนครอบครองเตียงนี้เพียงคนเดียว ใช่ว่าอยากจะให้เขานอนร่วมเตียงด้วย แต่เธอกำลังสงสัยว่าเขาไปนอนที่ไหน...

และก่อนที่เธอจะคิดอะไรวุ่นวายมากไปกว่านั้น เสียงกุกกักที่ประตูห้องน้ำก็เปิดออกพร้อมด้วยร่างสูงใหญ่ที่ชื้นด้วยหยาดน้ำ พันกายด้วยผ้าขนหนูผืนใหญ่หมิ่นเหม่เดินออกมาจากห้องน้ำและส่งยิ้มให้เธอ ยอดนรีตาพร่าไปกับภาพที่เห็น เธออ้าปากค้างทำอะไรไม่ถูกชั่วขณะ ภาพชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาร่างกายแข็งแรงนั้นตึงแน่นด้วยกล้ามเนื้องดงามสีแทนสวย คุณพระช่วยลูกด้วย หัวใจลูกกำลังจะหยุดเต้นเพราะความหล่อของเขาแล้ว...

“ทำอย่างกับไม่เคยเห็น”

เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นขณะเช็ดผมที่ชื้นหมาดของตนแล้วเดินมาหยุดข้างเตียง ก้มมองเธอที่กำลังอ้าปากพะงาบๆ อยู่ตอนนี้

“กะ ก็ เอ่อ... ก็ไม่เคยเห็นน่ะสิ ใครจะไปเคยเห็นผู้ชายแก้ผ้ากันเล่า..”

เมื่อตั้งสติได้ยอดนรีก็เมินหน้าหนีภาพชายหนุ่มสุดแสนเซ็กซี่ตรงหน้า แต่ผิวแก้มสาวร้อนฉ่าเหมือนมันจะไหม้ เจคอปเห็นแก้มแดงๆ ของแม่สาวมั่นที่มักเจื้อยแจ้วแจ๋วๆ อยู่เสมอแล้วก็อดยิ้มอย่างขบขันแกมเอ็นดูไม่ได้

“ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว วันนี้จะพาไปกราบคุณยาย”

“แล้วเมื่อคืนพี่เจคไปนอนที่ไหนคะ หรือว่ามีอะไร”

เธออดถามไม่ได้ขณะเดินมาหยุดที่ปะตูห้องน้ำ ในขณะที่เจคอปกำลังสวมใส่เสื้อผ้าด้วยท่าทางสบายๆ จะว่าไปเธอเองก็เริ่มชินกับการอยู่กับเขาแบบนี้ ทั้งที่เพิ่งอยู่ร่วมห้องกัน แต่เหมือนว่ามันคุ้นเคยกันมาแสนนาน เหมือนผัวเมียกันจริงๆ