แชร์

บทที่ 747

หลินเฟิงรวบรวมสมาธิ และถูยาไปที่ฝ่ามือของตัวเองอีกครั้ง จากนั้นก็เริ่มนวดรอยช้ำที่อยู่บนแผ่นหลังของอิ่นนั่วเจียเบา ๆ

“ซี้ด...”

รอยช้ำบนแผ่นหลังขนาดค่อนข้างใหญ่ ในตอนที่หลินเฟิงลงมือเหมือนกับไปโดนจุดที่เจ็บปวดของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ

จึงทำให้อิ่นนั่วเจียขมวดคิ้ว และหายใจเข้าอย่างแรง

“อดทนหน่อย อีกไม่นานก็เสร็จแล้ว”

หลินเฟิงแตะชี่แท้เหลวไปบนนิ้วมือ ใช้กำลังภายในมาขับเคลื่อนลิ่มเลือดให้อิ่นนั่วเจีย

แต่ไม่กี่วินาที อิ่นนั่วเจียก็ส่งเสียงครวญครางที่ทำน่าเขินอายออกมา เธออดทนไว้ไม่ไหว

แพราะความเจ็บปวดได้หายไปแล้ว แต่มีความรู้สึกจั๊กจี้มาแทนที่ จึงทำให้เธอรู้สึกสบายเป็นพิเศษ

“สามี มีเรื่องอยากให้คุณช่วยเหลือนิดหน่อย...”

ในตอนนี้ เสียงของผู้หญิงที่คุ้นเคยดังขึ้นที่หน้าประตูกระทันหัน

คนที่เดินเข้ามาอย่างมั่นอกมั่นใจไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นถังหว่าน

หลินเฟิงกับอิ่นนั่วเจียเงยหน้าขึ้นพร้อมกัน

พวกเขาเห็นถังหว่านที่มีสีหน้านิ่งอึ้งพร้อมกัน ส่วนถังหว่านนั้นคำพูดอีกครึ่งหนึ่งทีเหลือก็พูดไม่ออกในทันที ทั้งสามคนต่างถลึงตาโตมองกันอยู่แบบนี้

“พวกคุณ...กำ ลัง ทำ อะ ไร?!”

ถังหว่านเปลี่ยนจากอารมณ์ดีเป
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status