บทที่ 755

แน่นอนว่า ไม่ว่าจะมัดแน่นหนาแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์สำหรับหลินเฟิง

ถ้าเขาอยากจะสลัดทิ้ง มันก็เป็นแค่เรื่องง่าย ๆเท่านั้น

ที่เขาประนีประนอม ก็เป็นเพราะไม่อยากให้หลี่ฟางตายด้วยน้ำมือของโจวก้งเฟิ่งไปแบบนั้น

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า....”

เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงโดนมัด ซือหม่าเหวินก็ไม่เกรงใจกลัวอะไรอีกต่อไป

เขาเดินลงบันไดมา ก่อนจะชี้ไปที่หลินเฟิงอย่างเย่อหยิ่งแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เป็นอย่างไรบ้างล่ะไอ้หนุ่ม? ทุกเรื่องราวมีการเปลี่ยนแปลง ตอนนี้นายยังจะกล้าอวดดีอีกไหม?”

“ฉันจะนับถึงห้า....ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า....”

ซือหม่าเหวินเลียนแบบน้ำเสียงของหลินเฟิง ก่อนจะเหยียดนิ้วทั้งห้าออก เพื่อใช้วิธีนี้เหยียดหยามหลินเฟิง

แต่ทว่าหลินเฟิงกลับยังคงนิ่งเฉย และพูดอย่างสงบว่า “ไม่ใช่ว่าพวกคุณอยากจะรู้ว่าซือหม่าหาวตายยังไงหรอกเหรอ?”

“ผมจะบอกความจริงกับพวกคุณก็ได้”

หลินเฟิงก้าวไปข้างหน้า และมองไปที่ซือหม่าเหวินที่ดูลังเลเล็กน้อย ก่อนจะพูดว่า “ซือหม่าหาวก็ตายด้วยน้ำมือของผมนี่ละ”

“และก่อนที่เขาจะตาย เขาก็อวดดีเหมือนกับคุณในตอนนี้เลยด้วย”

“สามหาว!”

ทันทีที่หลินเฟิงพูดคำเหล่านี้ออกมา คนของตระกูลซือหม่าก็ไม่มีท่าทีโกรธ แต