แชร์

บทที่ 469

ได้ยินเสียงนี้ ทุกคนในคฤหาสน์ตกใจกันหมด

ยังไม่รอให้คนในบ้านตอบสนอง ประตูคฤหาสน์สุดหรูแตกเป็นเสี่ยง ๆ และกระเด็นออกไป กระแทกด้านหน้าของคนที่นั่งอยู่บนโซฟา

รอยเท้าที่ประทับนั้นสะดุดตามาก

ประตูที่ชายฉกรรจ์หลายคนไม่สามารถเปิดได้กลายแตกละเอียดไปหมดแล้ว โอวหยางชิ่งแสดงสีหน้าที่สงสัย

เหยาปินที่อยู่ข้าง ๆ เห็นสถานการณ์ไม่ดี จึงถอยออกไปตั้งนานแล้ว และในใจก็เกิดลางสังหรณ์ขึ้นมา

“สามหาว! ใครกันที่กล้าเข้ามาบุกคฤหาสน์ของตระกูลเซี่ยง?!”

กลุ่มคนที่สวมชุดสูท บอดี้การ์ดที่ถืออาวุธวิ่งขึ้นมาทันที มีมากกว่าสามสิบคน

"ถอยไป!"

เมื่อเห็นบอดี้การ์ดเหล่านี้จะเริ่มลงมือ โอวหยางชิ่งพูดด้วยความเย็นชาว่า หยุดยั้งกลุ่มขยะเหล่านี้ไม่ให้โจมตีหลินเฟิง

นี่ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากให้หลินเฟิงตาย

เพียงแต่ว่าขยะกลุ่มนี้ไม่สามารถที่จะสร้างความอันตรายต่อหลินเฟิงได้ กลับจะเสียเวลาเปล่า

“หึหึหึ……”

ราวกับว่าไม่ได้เห็นถึงความโกรธเคืองของหลินเฟิง โอวหยางชิ่งยิ้มเบา ๆ และลุกขึ้น จากนั้นกอดอกยิ้มอย่างเย็นชา: “ฉันคิดว่าคุณจะหนีออกจากเจียงโจวไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าคุณจะกล้าที่จะกลับมา”

“แค่พวกคุณเนี่ยนะ? ยังคิดจะไล่ผมออกจากเจียง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status